- ดินสอกับยางลบ -

เนื้อเรื่อง

มีดินสอที่เขียนอย่างไรก็ไม่มีวันหมดอยู่แท่งหนึ่ง
มียางลบที่ลบอย่างไรก็ไม่มีวันหมดอยู่ก้อนหนึ่ง
ฟังดูอาจตลก  ทุกคนอาจคิดว่าดินสอกับยางลบเป็นของคู่กัน
แต่ลองอ่านดูก่อนนะ

   ดินสอแท่งนั้นเป็นเพื่อนกับยางลบก้อนนั้น
                          ทั้งคู่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ทำอะไรด้วยกัน
                         หน้าที่ของดินสอก็คือเขียน  มันจึงเขียนทุกที่ ทุกอย่างเสมอ
                        ตลอดเวลาที่อยู่กับยางลบ  หน้าที่ของยางลบก็คือลบ
                        มันจึงลบทุกอย่างที่ดินสอเขียนทุกที่ ทุกเวลา


เวลาผ่านไปนานหลายสิบปี
ทุกอย่างก็ยังดำเนินเหมือนเดิมเรื่อยมา
จนกระทั่ง ดินสอเอ่ยกับยางลบว่า .......
เรากับนายคงอยู่ด้วยกันไม่ได้
ยางลบจึงเอ่ยถามว่า ทำไมล่ะ?
ดินสอจึงตอบกลับไปว่า  ก็เราเขียน นายลบแล้วมันก็ไม่เหลืออะไรเลย
ยางลบจึงเถียงว่า เราทำตามหน้าที่ของเรา เราไม่ผิด

ทั้งคู่จึงแยกทางกัน
ดินสอพอแยกทางจากยางลบมันก็ดีใจ ที่สามารถเขียนอะไรก็ได้ตามใจมัน
แต่พอเวลาผ่านไป
มันเริ่มเขียนผิด  ข้อความสวยๆที่มันเคยเขียนได้ก็สกปรก
มีแต่รอยขีดเต็มไปหมด มันคิดถึงยางลบจับใจ
ฝ่ายยางลบ
พอแยกทางกับดินสอมันก็ดีใจ ที่ตัวมันไม่ต้องเปื้อนอีกต่อไป
พอเวลาผ่านไป
มันกลับใช้ชีวิตอย่างไร้ค่า  เพราะไม่มีอะไรให้ลบ
มันคิดถึงดินสอจับใจ
ทั้งคู่จึงกลับมาอยู่ด้วยกันใหม่
คราวนี้ดินสอเขียนน้อยลงและเขียนแต่สิ่งดีๆ
ส่วนยางลบก็ลบเฉพาะที่ดินสอเขียนผิดเท่านั้น

ถ้าเปรียบการเขียนเป็นการจำ
ดินสอในตอนแรกก็จำทุกเรื่องทั้งดีและไม่ดี
แต่พอเวลาเปลี่ยนไป  มันก็หัดเลือกที่จะจำแต่สิ่งดีๆเท่านั้น
ส่วนการลบเปรียบเหมือนการลืม
ยางลในตอนแรก ก็ลืมทุกอย่างทั้งดีและไม่ดี
แต่ทุกครั้งที่ลืมเรื่องดีๆ ตัวมันก็จะสกปรก
แต่ตอนหลัง
มันเลือกลืมแต่เรื่องไม่ดี หรือคือการให้อภัยนั้นเอง

ฉะนั้นการเปรียบการเดินทางของทั้งคู่คือมิตรภาพ
คือ การจำแต่สิ่งดีๆและลืมในสิ่งที่อาจผิดพลาดบ้าง
ขอให้ทุกคนเป็นอย่างดินสอกับยางลบในตอนหลังนะ