นิยายรักฉบับออนไลน์

"ชั้นไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง แต่ชั้นไม่ชอบให้เธอมาเที่ยวว่าแฟนชั้นในเกมส์นี้"

"ชั้นอยากรู้จริงๆ ว่าเธอมีสมองไหม หรือว่าสมองของเธอนั้นมันมีรอยหยักน้อยนิดซะจนจำไม่ได้ว่า เธอก็แค่ผู้หญิงที่มาชอบแฟนชั้น แล้วพอผิดหวังก็มาโวยวายในช่องโลกแบบนี้ เหมือนเธอมีสมองอันน้อยนิด"

"การที่เธอมาบอกว่าแฟนชั้นเลวอย่างนั้นเลวอย่างนี้ มันเหมือนเธอประจานตัวเองให้คนอื่นได้รู้ ที่พี่จ๋าเขาไม่ออกมาโต้แย้งกับเธอเพราะเขาเอื้อมระอากับเธอเต็มทน"

"อย่ามาเป็นนักเลงคีย์บอร์ดในนี้เลย อายุแค่สิบห้าคิดจะมาเป็นนักเลงคีย์บอร์ด ไปฝึกมาซะใหม่เถอะยัยเด็กไม่มีสมอง"

"การที่พี่สาวเธอไม่ยอมโทรหาพี่เขาหรือแม้แต่รูปก็ไม่มีจะโชว์ มันก็เหมือนกับพี่สาวเธอไม่มีตัวตนอยู่ ถ้าแน่จริงก็โชว์รูปเธอกับพี่สาวให้คนเขาได้เห็นสิ เขาจะได้รู้ว่าเธอสองคนมีตัวตนจริงๆ ไม่ใช่ผีไม่คนที่สมมุติขึ้นมา เชอะ"

"ถึงพี่สาวเธอจะคบกับแฟนฉันมาก่อนแต่พี่สาวเธอก็ไม่เคยโทรหาให้แฟนฉันได้ยินเสียงสักครั้ง แล้วพอเขาเปลี่ยนใจ จะมาว่าเขาแบบนี้ พวกเธอสองพี่น้องมีสมองกับบ้างไหม"

"พี่เว่ยเว่ยอย่าเป็นอะไรไปนะ อาป๊า อาม๊า ทำไมพี่เว่ยเว่ยไม่ตอบเลยล่ะ ทำไมพี่เขาถึงไ้ด้นั่งเหม่ออย่างนั้น"

"เวลามันย้อนกลับไม่ได้แล้วค่ะ เว่ยเว่ยกลับไปเป็นคนเก่าไม่ได้แล้ว ถ้ายังไง...พี่จ๋าก็เอาตัวนี้ไปเล่นเเทนนะคะ ลาก่อนค่ะ จ้ายเจี้ยน"

"เจ็บจังเลยเป๋าเป่า เว่ยเว่ยเจ็บมากเลย อยากจะนอน...นอนหลับไปนานๆ ไม่ต้องตื่นได้ไหม"

"คุณไม่ได้อยู่คนเดียวนะเว่ยเว่ย คุณยังมีผมอยู่ ผมจะอยู่ข้างกายคุณเสมอ จะอยู่ตรงนี้รอคุณอยู่เสมอ ลืมตาตื่นขึ้นมาซะทีสิคนดี"

"แล้วพี่ชิงคิดว่ายังไงล่ะ เขาให้เบอร์โทรมาก็ส่งข้อความตอบโต้กัน แต่แล้วเขาก็ห่างไป เว่ยเว่ยโทรไปเบอร์เก่าก็ไม่มีคนตอบรับ เขาเปลี่ยนเบอร์เขาก็ไม่บอก การกระทำของเขาทุกอย่างในเกมส์มันเป็นสิ่งลวงใช่ไหมค่ะ พี่ชิงก็เหมือนกัน พี่แอบโหลดรูปของเว่ยเว่ยกับเป๋าเป่าส่งไปให้เขาทั้งสองคนดู แล้วคราวนี้พี่จะมาสืบอะไรอีกค่ะ คำว่าพี่ชอบเว่ยเว่ย มันก็แค่คำที่ใช้เหนี่ยวรั้งเพราะต้องการรู้ข้อมูลของเว่ยเว่ยกับพี่จ๋าเท่านั้นเอง ในเมื่อพวกพี่คิดว่าเว่ยเว่ยไม่มีตัวตน ตอนนี้ใครกำลังคุยอยู่กับพี่ล่ะค่ะ"

"พี่จะมาทำให้บาดแผลที่มันกำลังสมานกันเปิดอีกทำไมค่ะ ทั้งที่พี่ก็รู้ว่าเว่ยเว่ยแทบจะเอาชีวิตไม่รอดกับความรู้สึกที่เพิ่งโดนทรยศแบบนี้ พี่ยังจะเอาคำว่าชอบมาลวงมัดไว้เหมือนพี่จ๋าเหรอค่ะ"

"ไม่มีประโยชน์หรอกเป๋าเป่าหยุดเถอะ ในเมื่อพี่ไม่มีตัวตน สังคมการเลี้ยงดูของเรากับเขาก็ต่างกัน เราจะเอาอะไรได้อีกเล่า หยุดเถอะน้องรัก อย่าไปสนใจอีกเลย ต่อไปพี่จะไม่เล่นเกมส์อีกแล้ว ไม่เล่นอีกตลอดชีวิตนี้"

"เว่ยเว่ยเขาจะไปไหนได้ ยังไงเขาก็ต้องเล่นเกมส์นี้อยู่แล้ว อาทรู้มานานแล้วเขาไปไหนไม่ได้หรอก"

"ลุงแค่เข้ามาดูเพราะต้องการรู้ว่าคุณเป็นผู้ชายแบบไหน ถึงได้ทำให้เว่ยเว่ยปักใจมั่นคงแต่คุณ ทั้งที่รู้ว่ามันไม่สมควร แต่ตอนนี้ลุงรู้แล้ว และก็ขอบคุณมากที่คอยดูแลเอาใจใส่ลุงในเกมส์นี้ ลุงรู้ตั้งแต่ที่คุณเชิญคุณชิงเข้ามาเซิฟนี้แล้ว แต่ลุงได้ปรึกษากับอาป๊าของเว่ยเว่ยแล้ว เห็นสมควรว่าคงจะต้องบล๊อกเกมส์นี้ไม่ให้น้องเขาเล่นอีกและเอ็มต่างๆ ด้วย เพื่อนให้น้องเขาตัดใจได้เร็วขึ้น"

"คุณลุงครับ ฝากบอกเว่ยเว่ยด้วย ผมขอโทษ"

"คุณลุงต้องเข้าใจนะครับ การที่คนเรามัวแต่ปักใจชอบเพียงตัวละครโดยที่เราไม่เคยได้ยินเสียงของเขาหรือเห็นรูปเขาแม้แต่น้อย มันเหมือนเป็นการทำร้ายจิตใจตัวเอง ผมไม่อยากทำร้ายจิตใจตัวเองอีกต่อไปครับจึงได้ทำแบบนี้ ตลอดเวลาผมรู้สึกเหมือนเขาไม่มีตัวตนเป็นตัวละครที่สร้างขึ้น รู้สึเหมือนเขากำลังโกหกผมอยู่"

"ลุงเข้าใจครับ แต่ลุงขอให้คิดในแง่นี้บ้าง ตลอดเวลาก่อนคุณตัดสินใจเลิกกับเว่ยเว่ย คุณเคยแสดงรูปหรือโทรหาเขาไหมครับ คุณเปลี่ยนเบอร์คุณก็ไม่เคยบอกน้องเขา แม้แต่ตอนคุณคุยเอ็มกับน้องเขาคุณก็ไม่แม้แต่จะเอ่ยปากบอก และอีกข้อครับ สาเหตุสำคัญของเรื่องทั้งหมด พวกผมขอไว้เองครับว่าหากเว่ยเว่ยอยากเล่นเกมส์นี้มีเพื่อนทางเอ็ม ก็ห้ามลงรูปถ่ายหรือให้เบอร์โทรใครก็ตามที่ติดต่อทางเอ็ม เพื่อป้องกันอันตรายที่เกิดขึ้น น้องเขาเป็นผู้หญิงนะครับ จะให้เขาโทรหาคุณก่อนมันก็แปลกมาในความคิดของลุง ยิ่งผมเลี้ยงดูเขามาแบบคนจีนสมัยเก่า ผมยิ่งรับไม่ได้กลับผู้หญิงที่โทรหาผู้ชายก่อนหรอกครับ ฮ่าฮ่าฮ่า"

"อาทคิดว่าน้องเขาไม่มีตัวตนนะพี่จ๋า เป็นแค่ตัวละครที่คนสมมุติขึ้นมา ใครจะไปบ้านั่งเล่นกูิเจิ้งในสวนเหมือนนิยายจีนโบราณ จะมีผู้หญิงคนไหนที่ไว้ผมยาวโดยไม่เคยตัดมาตั้งแต่เด็ก บ้านใครมันจะมีชุดเกราะนักรบโบราณอายุเกือบสามพันกว่าปี ถ้ามีมันก็ต้องอยู่ในพิพิธภัณฑ์แล้วครับ เขากำลังโกหกพวกเราอยู่นะสิครับ"

"จะเสียใจไปทำไม ถ้าเราต้องยืมอกคนอื่นซบหน้าร้องไห้ ต่อไปเราก็ไม่สามารถยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตัวเอง จะเสียใจให้กับผู้ชายห่วยๆ แบบนั้นไปทำไม"

"ผมจะรอ รอวันที่พี่ลุกขึ้นกลับมาได้อีกครั้งครับ พี่เว่ยเว่ยอย่าเพิ่งท้อแท้นะครับ"

"ยัยติ้งต๊อง คิดถึงเขาล่ะสิถึงได้โทรมาหา ฮ่าฮ่าฮ่า"