วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #330 : รามัญหุงข้าวทิพย์

รามัญหุงข้าวทิพย์ กล่าวถึงสมัยอดีตพระพุทธเจ้ากกุสันธ์ (Kakusandha)

พราหมณ์ชื่อมหิมุตลี มีธิดาสองคน วันหนึ่งสั่งให้ลูกสาวหุงอาหารรอ ลูกคนโตให้น้องไปขอไฟจากนางกาลสุณิ แต่เจ๊กาลสุณิไม่ให้ไฟ แต่ให้รอจนนางหุงอาหารเสร็จจึงให้ข้าวและน้ำอย่างละกระทง 

เมื่อพราหมณ์ได้กินข้าวก็เกิดมงคลมีทรัพย์สิน ลูกสาวทั้งสองจึงไปเรียนการหุงข้าวบูชาเทวดาจากนางกาลสุณิ และหุงข้าวบูชาเทวดาทุกวันพุธ พราหมณ์ก็ร่ำรวยมีทรัพย์ถึง 40 โกฏิด้วยอานุภาพแห่งเทวดา

ฝ่ายแม่เลี้ยงเกรงว่าลูกสาวทั้งสองจะได้สมบัติ จึงให้พราหมณ์นำไปทิ้งในป่า นางทั้งสองหาทรายมาหุงแทนข้าวเพื่อบูชาเทวดา เทวดาสงสารจึงลงมาเนรมิตปราสาทให้อาศัย 

วันหนึ่งพระเจ้าพาราณสีออกประพาสป่าได้พบนางจึงโปรดให้เชิญทั้งสองเข้าเมือง และตั้งคนพี่ขึ้นเป็นอัครมเหสี ส่วนคนน้องได้พระราชทานแก่เสนาบดี 

ต่อมามเหสีมิได้หุงข้าวบูชาเทวดา เทวดาจึงบันดาลให้พระเจ้าพาราณสีขับนางออกจากเมือง นางได้ไปอาศัยอยู่ในถ้ำจนให้กำเนิดโอรส กุมารนั้นหาเลี้ยงมารดาโดยการท้าพนันกับเด็กในหมู่บ้าน เมื่อถูกล้อเลียนเรื่องชาติกำเนิด นางจึงเล่าความจริงพร้อมกับให้แหวนสวมไปหาน้าสาว ขุ่นน้าจำแหวนได้จึงรับนางมาอยู่ด้วย 

เมื่ออยู่บ้านนางทั้งสองได้ทำการบูชาเทวดาเป็นนิตย์ อานุภาพของน้ำบูชาเทวดาสามารถช่วยให้คนละสัตวที่ตายฟื้นได้

ครั้นพระเจ้าพาราณีทราบเรื่องอานุภาพน้ำบูชาเทวดา ก็ให้รับนางกลับเข้าวังให้ทำการบูชาเทวดาจนมีชัยทั่วชมพูทวีป แล้วแต่งตั้งนางเป็นมเหสีดังเดิมและแต่งตั้งกุมารเป็นพระยุพราช

จารึกรามัญหุงข้าวทิพย์นี้เป็นหนึ่งในจารึกจำนวน 6 แผ่น อยู่ทรงบริเวณเฉลียงศาลาล้อมพระมณฑปทิศเหนือ วัดพระเชตุพนวิมลมังคลารามฯ ซึ่งเดิมมีจิตรกรรมที่สอดคล้องกับข้อความในจารึก แต่ปัจจุบันได้ลบเลือนไปแล้ว