วรรณคดีสไตล์เกรียน

ลำดับตอนที่ #62 : ขุนช้างกับหัวล้านทั้ง 7

หัวล้าน! ปัญหาระดับชาติของคุณผู้ชายที่ต่างพากันปริวิตกกันไปต่างๆนานา แต่ใครจะมีสักกี่ใครที่คิดสงสัย(รวมถึงตัวไรท์เตอร์ที่เป็นคนชอบเจือกอยู่แล้วด้วย) ว่ามีล้านอยู่กี่ประเภทกันแน่? 

ไรท์เตอร์จึงลองไปค้นคว้าตามเว็ปไซด์ต่างๆ เขาบอกเหมือนกันหมดว่าตามตำราที่บัญญัติประเภทของคนอัตคัดเกศาออกเป็น 7 ประเภทด้วยกัน แต่จะมีอะไรบ้างนั้น เราไปดูพร้อมกันเลย

1. ทุ่งหมาหลง 

: ด้านบนล้านเกลี้ยง มีผมอยู่กลางศีรษะหย่อมเดียวบางๆ รอบศีรษะมีผมบ้าง เปรียบเหมือนทุ่งที่ไม่มีต้นไม้ใบหญ้าให้สังเกตสังกา หมาจึงหลง

2. ดงช้างข้าม 

: ล้านเป็นทางจากหน้าผากไปถึงท้ายทอย ดูคล้ายๆแม่น้ำ โดยมีปากน้ำอยู่เหนือหน้าผากก็ได้ แต่ถ้าจะเปรียบเป็นดง 

3. ง่ามเทโพ 

: อันนี้จะล้านเถิกขึ้นไปสองข้างขมับ มีผมไว้ตรงกลาง หรือ กระหม่อมไปจนถึงด้านหลัง 

4. ชะโดตีแปลง 

: ล้านเป็นวง กลางกบาล มีผมรอบๆทั้งซ้ายขวาหน้าหลัง เหมือนปลาชะโดตีแปลงจนน้ำกระเซ็นออกไปรอบทิศ ถ้าน้ำน้อยจนเกือบเป็นโคลนตม แล้วชะโดตีแปลง ก็จะมีส่วนที่น้ำขังเป็นวงกลม

 ล้านแบบนี้ต้องมองมุมสูง คือมองจากด้านบนจะเห็นชัด
 

5. แร้งกระพือปีก 

: อีนี่เลี่ยนกลางจากข้างหน้าเข้าไปท้ายทอย ทว่าผมสองข้างพองออกเป็นปีก เหมือนปีกนกที่กำลังกระพือ 
 

6. ฉีกขวานฟาด

: บางทีก็เรียกว่า ฉีกหางฟาด หมายความว่าล้านไม่เลื่อม ยังมีผมบางๆ อยู่ จะเห็นเป็นเส้นเป็นแนวอยู่ส่วนที่เป็นเวิ้งผมบางๆ อาจมีขอบรูปหางไปจนจดท้ายทอยก็ได้
 

7. ราชคลึงเครา 

: บางทีสะกดครึงเคราก็มี หมายความถึงพระราชาลูบเครานั่นเอง คงจะหมายถึงหัวล้านแบบต่างๆที่ว่ามาก่อนหน้านี้ แต่เพิ่มหนวดเคราที่ดกเกินธรรมดาเข้าไป คนหัวล้านชนิดนี้จะมีขนอกอีกต่างหาก อย่างขุนช้างก็เข้าข่าย

.

• จะกล่าวถึงขุนช้างเมื่อรุ่นหนุ่ม……หัวเหมือนนกตะกรุมล้านหนักหนา
• เคราคางขนอกรกกายา……………..หน้าตาดังลิงค่างที่กลางไพร

.

คนไทยสมัยก่อนคงจะสนุกสนานกับคนหัวล้านกันมาก

ในวรรณคดีไทยเก่าๆ หรือนิทานพื้นบ้าน จะพบเรื่องราวของคนหัวล้านอยู่หลายครั้ง แม้แต่คำพังเพยก็มีหลายวลี เช่น หัวล้านได้หวี ,หัวล้านนอกครู ,หัวล้านพลอยตาย ,คบเด็กสร้างบ้าน คบหัวล้านสร้างเมือง เป็นต้น 

หรือบางทีก็อาจจะมีบทร้องเล่นของเด็กก็มี เช่น “ หัวล้านหัวเหลือง หัวละเฟื้องสองไพ ” คนหัวล้านแต่หัวไวก็ตอบว่า “ หัวล้านหัวถ่อ หัวล้านพ่อมึงเมื่อไร ”  หรือไม่ก็ “ หัวล้านหัวคน หัวขนหัวหมา ” (โว้ย)