อุณรุทมั่วเรื่อง (หัวจะปวด)

๏ ปากหนึ่งว่าโอ้เจ้าขวัญเนตร

บิตุเรศจะม้วยสังขาร์

ขอฝากฝังแก้วเนตรเกษรา

จงวันทาระเด่นมนตรี

๏ ปากสองร้องว่าพิเภกเอ๋ย

กระไรเลยช่างมาฆ่าพี่

ขอฝากนางดาราเทวี

กับสาวศรีนักสนมกำนัลใน

๏ ปากสามสั่งความพระสมุท

ขอฝากบุษมาลีศรีใส

โอ้พราหมณ์มัจฉายาใจ

หวังจะได้ฝากผีบิดร

๏ ปากสี่ว่าโอ้องคต

โอรสจงจำคำสอน

ตั้งใจภักดีพระสี่กร

อย่าคิดว่าภูธรเป็นสามี

๏ ปากห้าร้องว่านางเงือกน้ำ

จงฟังคำนับถือพระฤๅษี

อุส่าห์รักษาครรภ์เทวี

แม่จะได้เป็นศรีจรกา

๏ ปากหกว่าเจ้าตะเภาทอง

ทั้งสองอย่าคิดริษยา

อันองค์อุณากรรณกับสียะตรา

จงนึกว่าพี่น้องท้องเดียวกัน

๏ ปากเจ็ดเสร็จสั่งจะสังขาร์

ชีวาพี่จะม้วยอาสัญ

ไปยื่นด้ามให้กับโจรใจฉกรรจ์

เลื่อมไลวรรณไยเป็นได้เช่นนี้

๏ ปากแปดวอนว่าทรงยศ

พระรถจงช่วยเผาผี

แม่จะเขียนมนต์เรียกมฤคี

ไว้กับคิรีให้ลูกยา

๏ ปากเก้าเฝ้าสั่งพระอุณรุท

ทรงภุชเมียจะม้วยสังขาร์

น้องรักจักถวายบังคมลา

กลับไปอยู่คูหาในวารี

๏ ปากสิบเสร็จคำที่ร่ำสั่ง

สิ้นกำลังด้วยพิษศรศรี

พราหมณ์ก็กลายกายาเป็นนารี

สิ้นชีวีอยู่ในไพรวัน

(อุณรุทร้อยเรื่อง - คุณสุวรรณ)