YUKI OF BASKETBALL

-  YUKI OF BASKETBALL  -

open 20/11/2020

end --/--/--

ภาพคาเรคเตอร์หรือสื่ออื่นๆ

นอกเหนือจากนี้ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับนิยาย

เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงเนื้อหาที่ถูกแต่งขึ้น

เนื่องจากไรท์เตอร์ได้แรงบันดาลใจ

มาจากอนิเมะเรื่อง Kuroko no basket

และนิยายแต่งขึ้นมาจากความมโนของไรท์เตอร์เอง

หาข้อมูลหรือเนื้อหาไม่สมเหตุสมผลเท่าที่ควร

ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

ขอให้นักอ่านทุกท่านอ่านนิยาย

อย่างสบายใจ และปล่อยวาง

เพราะไรท์เตอร์ก็แต่งนิยาย

ระบายความเครียดจากการเรียนเหมือนกัน

***อัพนิยายแล้วแต่เวลาว่าง***

ขอบคุณครับ

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

...จะเป็นอย่างไรเมื่อชมรมบาสโรงเรียนเซย์ริน

ขาดเสาหลักของทีมอย่างเอสและเซนเตอร์ไป

การคัดตัวตามหาสมาชิกใหม่

เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันในปีนี้

ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงจะสามารถรับเข้าชมรมได้ทั้งหมด

แต่ ณ ตอนนี้จำนวนผู้เข้าสมัครมีมากจนต้องทำการคัดตัว

และดูเหมือนว่าข่าวลือที่กำลังเป็นกระแสในตอนนี้อย่างการที่ลื่อกันว่า

รุ่นปาฏิหาริย์ รุ่นที่ 2 ได้ถือกำเนิดแล้ว

แต่ชื่อเรียกของพวกเขาคือ " Spirit Beast "

✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ’ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿

Charecter

ทาคาฮาชิ ยูกิ (ทาคายูกิ)

เบอร์ 6 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 6)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 65 km

ส่วนสูง 183 cm

กรุ๊ปเลือด : AB

วันเกิด : 31 มกราคม

ราศี : มังกร

ตำแหน่ง : ไม่ระบุ 

ฉายา : Dragon of Spirit Beast / มังกรขาว / นายน้อยแห่งมายา

ความสามารถ : มองทุกการเคลื่อนไหวออก / ขี้สังเกต / จอมวางแผน(แต่ไม่เคยลงมือเอง?) / Beast eyes / ??

นิสัย : พูดน้อย นิ่ง ไม่สนโลก ใจเย็น มีเหตุผล มีความเป็นผู้นำสูง แต่ชอบเป็นผู้ตามมากกว่า อ่านใจยาก เดาอารมณ์ไม่ได้

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน

ริวจิ เซย์ 

เบอร์ 10 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 7)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 77 km

ส่วนสูง 194 cm

กรุ๊ปเลือด : B

วันเกิด : 16 กรกฎาคม

ราศี : กรกฎ

ตำแหน่ง : Point guard / ??

ฉายา : สายหมอกแห่งมายา / Haze of Spirit Beast

ความสามารถ : เข้าใจการสื่อสารทางสายตาและท่าทางของทาคายูกิ / Beast eyes / ??

นิสัย : ใจดี(กับทาคายูกิ) อบอุ่น ใจเย็น แต่ขี้หงุดหงิด เก็บอารมณ์เก่ง(ยกเว้นเรื่องของทาคายูกิ) เชื่อฟังทาคายูกิที่สุด 

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน

ผมแค่อยากเล่นบาสในแบบของตัวเองได้

แสดงความเป็นตัวเองได้

ใช้ความสามารถที่มีทั้งหมดออกมาได้

หวังว่าเซย์ริน จะเป็นที่ที่ผมสามารถ

แสดงพลังที่แท้จริงของตัวเองได้ด้วยเถอะ

มาเล่นบาสให้สนุกกันเถอะทุกคน

ทาคาฮาชิ ยูกิ

(ทาคายูกิ)

INTRO

ปรี้ดดดด!!!

"ทุกคน ตั้งแถว!!"

"โรงเรียนโทเซย์เป็นฝ่ายชนะ ด้วยคะแนน 143 ต่อ 4 ทุกคน คำนับ!!"

"ขอบคุณครับ!!"

     หลังจากจบการแข่งขันบาสเก็ตบอลมัธยมต้นระดับประเทศ ผู้ชนะและแชมป์หมาดๆอย่าง ชมรมบาสโรงเรียนโทเซย์ ผู้กำชัยชนะในปีนี้ ทั้งที่ตลอดหลายปีที่ผ่านมา พวกเขามักจะเป็นรองให้กับอีกโรงเรียนหนึ่ง ที่ขึ้นชื่อว่าแข็งแกร่ง อย่างชมรมบาส 'โรงเรียนเทย์โค' ที่ที่รวมเหล่าปีศาจตัวฉกาจเอาไว้ และยังเป็นโรงเรียนที่ให้กำเนิดเหล่านักกีฬาระดับประเทศอย่าง 'รุ่นปาฏิหาริย์'

แต่หลังจากรุ่นปาฏิหาริย์จบไป ชัยชนะก็ยังไม่ได้ตกมาเป็นของโรงเรียนโทเซย์ในช่วงแรก แต่หลังจากที่โค้ชผู้ดูแลสูงสุด ส่งเหล่านักกีฬาตัวจริงที่ไม่เคยได้ลงในการแข่งขันปกติเลย อย่าง 'Spirit Beast' ลงแข่ง พวกเขาก็ได้รับชัยชนะมาอย่างง่ายดาย ในทุก ๆ นัด คู่แข่งของพวกเขาจะมีแต้มได้มากสุดเพียงแค่ 10 แต้มเท่านั้น เพราะหลังจากนั้นพวกเขาจะไม่สามารถทำแต้ม และถือบอลได้อีกเลย

และเพราะในรอบชิงชนะเลิศพวกเขาต้องพบกับแชมป์ตลอดกาลอย่างเทย์โค ทำให้แผนถูกปรับเปลี่ยน โดยกัปตันทีม แต่ดูเหมือนว่าแผนดังกล่าวจะทำให้รองกัปตันอย่าง 'ทาคาฮาชิ ยูกิ' ไม่พอใจเท่าไรนัก เขาเลยให้ความรวมมือน้อยมาก จึงทำให้เทย์โคทำแต้มไปได้ แต่ก็แค่ 4 แต้มเท่านั้น หลังจากจบการแข่งขันนี้คงเป็นข่าวใหญ่น่าดูที่แชมป์อย่างเทย์โคถูกโค่นแชมป์อย่างหมดรูป แต่สำหรับพวกเขาแล้วเทย์โคในตอนนี้ไม่ใช่คู่แข่งสำหรับพวกเขาเลย ถ้าเป็นเมื่อปีที่แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง

ห้องพักนักกีฬา

"ทาคายูกิ"

หนุ่มหน้าหวานที่ติดนิ่ง ผมสีเงินสะบัดตามแรงหันของเจ้าตัว ดวงตาสีแดงแสดงออกถึงความเรียบนิ่ง แต่แฝงความไม่พอใจเอาไว้ภายใน

"ครับ"

"ไม่พอใจอยู่สินะ" โค้ชหนุ่มยิ้มออกมาอย่างเอ็นดูในตัวของลูกศิษย์ เพราะไม่บ่อยนักที่ทาคายูกิจะแสดงอารมณ์จนออกมาให้รับรู้ได้ขนาดนี้ นั้นแสดงให้เห็นว่า คราวนี้ลูกศิษย์คนโปรดของเขาไม่พอใจเอามากๆ

"..." ทาคายูกิไม่พูดอะไรเพียงแค่กวาดสายไปมองหน้ากัปตันผู้เป็นต้นเหตุของความหงุดหงิดนี้อย่างไม่พอใจ

"เฮ้ ทาคายูกิ ยะ..อย่ามองฉันแบบนั้นสิ แค่สนุกๆไงล่ะ.." กัปตันทีมอย่าง 'ฮาคุ เรนเนะ' ชายผมสีเขียวยาวสลวย หน้าตาที่คล้ายผู้หญิง แต่ด้วยส่วนสูงที่เกินมาตรฐานของผู้หญิง และไหล่ที่กว้างของเขาทำให้มองออกว่าเขาเป็นผู้ชาย เอ่ยขึ้นหลังจากโดนสายตากดดันจากเพื่อนร่วมทีมอย่างรองกัปตันมองมาอย่างเอาเรื่อง

"ผมเตือนกัปตันแล้ว.." เจ้าชายผู้อ่อนโยนสายเอื่อยเชื่อย 'มาซามุเนะ เคย์' แต่ความเร็วในสนามนั้นต่างกันลิบลับ เขาจึงอยู่ในตำแหน่งเอสของทีมเอ่ยขึ้นอย่างปลงตก ถึงจะพูดแบบนั้น แต่เขาก็ทำตามแผนของกัปตันด้วย เลยต้องมานั่งรู้สึกผิดแบบนี้ไงล่ะ

"เอาน่ายูกิ~ ถือว่ามันผ่านไปแล้วเถอะ เจ้าพวกนี้หงอยกันหมดแล้ว สนุกๆน่า" 'โฮชิฮาคิ ชินอิจิ' เซนเตอร์ผู้มีส่วนสูงที่เกินมาตรฐานผู้ชายญี่ปุ่นทั่วไป พูดขึ้นพร้อมกับถือโอกาสกอดคอคนที่กำลังหัวร้อนแบบเดือดปุดๆอยู่

"ชินจางงง~ ปล่อยยูจังดีกว่ามั้งง ถ้าเซย์จังมาเห็นเข้า ระวังโดนเซย์จังตีไม่รู้ด้วยน้าา~" แฝดนรกคนพี่อย่าง 'โมโมชิ อาซาฮิ' ตะโกนเตือนอย่างกวนๆ ก่อนจะหันไปแย่งขนมจากแฝดคนน้องอย่าง 'โมโมชิ อาคาริ' ที่กำลังสนใจขนมอย่างถึงที่สุด เพราะในแมทชิงนี้ เขาไม่ได้ลงแข่งเพราะข้อเท้าเจ็บ จึงไม่สนใจที่ทาคายูกิซังโกรธเท่าไร แต่เห็นด้วยกับแฝดคนพี่ว่าถ้าริวจิซังมาเห็นโฮชิซังกอดแบบนี้ คงมีวางมวยกันสักหมัดล่ะนะ แต่ว่านะ.. "ไปซื้อเองเส้ เจ้างั่ง!!"

ทาคายูกิมองทุกคนในห้องก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ ก่อนที่ประตูห้องพักจะเปิดด้วยฝีมือของเพื่อนสนิทของเขา 'ริวจิ เซย์' แต่ทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบเมื่อ...

ตุบ!

"อ้ากกกกกกก!!! ริวจิ!!! เจ็บนะโว้ยย ถีบมาได้!!" 

โฮชิฮาคิตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง หลังจากที่ริวจิเดินเข้ามาแล้วยกเท้าถีบเขาจนหงายหลัง

"แล้วใครใช้ให้นายกอดยูกัน?" เสียงเย็นๆ พร้อมรอยยิ้มที่ไม่ได้ยิ้มไปถึงตาของริวจิทำเอาโฮชิฮาคิ ไม่กล้ามองหน้าสักเท่าไร

"เซย์.." เสียงเรียกกับสัมผัสที่ข้อมือทำให้ริวจิใจเย็นลงทันที

"งั้นผมสองคนขออนุญาตกลับเลยแล้วกันนะครับโค้ช" 

ทาคายูกิพูดก่อนจะลุกขึ้น พร้อมกับริวจิที่หยิบกระเป๋าทั้งของตัวเองและของทาคายูกิมาสะพาย ก่อนจะเดินออกไปรออยู่หน้าประตู ก่อนทาคายูกิจะเดินพ้นประตู เขาก็หันกลับมาพูดกับทุกคนในห้องด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่งเดาอารมณ์ยาก 

"ฉันขอพูดจากความรู้สึกเลย ว่าการแข่งในวันนี้พวกนายทำฉันไม่พอใจเอามากๆ และสิ่งที่ฉันอยากจะบอกพวกนาย คือ ถ้าพวกนายคิดว่าแผนในวันนี้ที่ทำลงไปมันสนุก และสะใจ พวกนายก็ไม่ได้ต่างจาก 'เขา' คนนั้นเลยสักนิด แล้วพวกนายก็น่าจะรู้ดีที่สุดว่า ผมเกลียดบาสในแบบของ 'เขา' แค่ไหน..." พูดจบเขาก็เดินออกไปทันที ทิ้งให้คนในห้องนั่งเงียบไม่กล้าปริปากพูดอะไรออกมา

วันเปิดภาคเรียนแรก(มัธยมปลาย)

โรงเรียนมัธยมปลายเซย์ริน

"ชมรมวารสารค่ะ สนใจเข้าร่วมเป็นสมาชิกชมรมไหมคะหนุ่มน้อย~" ผมเงยหน้าจากโทรศัพท์ขึ้นมามอง ก่อนจะยิ้มเล็กๆและเอ่ยปฏิเสธออกไป

"ขอโทษนะครับ แต่ผมมีชมรมที่อยากเข้าแล้วครับ"

หลังจากเดินหาชมรมที่ต้องการอยู่นาน ผมก็มายืนอยู่หน้าชมรมบาสเก็ตบอลโรงเรียนเซย์ริน ชมรมที่ตอนนี้มีคนอยากเข้ามากที่สุด แต่ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงไม่ใช่แบบนี้

"ยู" เสียงเรียกเอื่อยๆ กับหน้าตาของเพื่อนสนิทของผมที่ติดง่วงนิดๆ ทำให้ผมมองอย่างเอ็นดูความเอ๋อของเซย์

"มาสายนะเซย์" ผมเอ่ยตอบก่อนจะเดินนำเข้าไปในชมรม

"ก็เพราะใครล่ะ.."

"เพราะนายนั้นแหละ ไปเอาใบสมัครกันเถอะ"

"เฮ้อ.. ปีนี้คนมาสมัครเยอะน่าดูเลยนะเนี่ย" ผมที่กำลังกรอกใบสมัคร เงยหน้ามองคนหน้าตาคุ้นเคยที่เคยเจอที่สนามแข่งเมื่อปีก่อน 'ฮิวงะ จุนเป' Shooting guard กัปตันของชมรมบาสโรงเรียนเซย์ริน ที่กำลังคุยกับโค้ชของทีมอย่าง 'ไอดะ ริโกะ'

"ก็ดีแล้วนี่ ปีนี้เราขาดเสาหลักของทีมไปตั้งสองคนนะ ต้องหาคนมาทดแทนตำแหน่งในทีมสิ แถมปีหนึ่ง ปีนี้ก็น่าสนใจสุดๆ" ผมส่งใบสมัครเสร็จกำลังเดินออกจากชมรมไป แต่ดูเหมือนจะมีอะไรแปลกๆนะ... คน?

"โอ๊ะ! ขอโทษครับ เกือบชนรุ่นพี่ซะแล้ว" ผมพูดก่อนจะโค้งให้รุ่นพี่คนหนึ่งที่เกือบเดินชน หน้าตาที่นิ่งสงบทำให้รู้สึกว่าเขาคนนี้จืดจางสุดๆ แต่สำหรับผมที่ไวต่อสิ่งต่างๆ แค่นี้ต้องเห็นอยู่แล้วล่ะ รุ่นพี่ 'คุโรโกะ เท็ตสึยะ'

"ไง คุโรโกะ วันนี้มาสายนะ" 'อิสึกิ ชุน' เอ่ยทักขึ้น ก่อนที่พวกผมจะกลายเป็นเป้าสายตา

"แต่... นายเห็นเขาด้วยหรอ?" รุ่นพี่อิสึกิหันมาถามผม

"ครับ ผมเดินไม่ดูทางเกือบชนรุ่นพี่ด้วย ต้องขอโทษอีกครั้งนะครับ" ผมโค้งให้เขาอีกครั้ง

"ไม่เป็นไรครับ"

เสียงซุบซิบคุยกันเริ่มดังขึ้นคงหนีไม่พ้นประเด็นของคนดังตรงหน้าผมสินะ

"ยู เสร็จแล้ว" ผมหันไปมองเซย์ที่พึ่งเดินมา

"อะ..."

"นั่นมันคู่หูมายาของโรงเรียนโทเซย์นิ!!" ผมยังไม่ทันตอบอะไร ก็มีเสียงดังแทรกขึ้นมา ก่อนจะกลายเป็นประเด็น จนได้สินะ..

"พวกนายมาจากโทเซย์หรอ?" รุ่นพี่ไอดะเดินเข้ามาก่อนจะถามขึ้น

"เฮ้อ.. ครับ พวกเรามาจากโทเซย์" เซย์ถอนหายใจก่อนจะตอบออกไปแทนผมที่ยืนมองทุกคนอย่างนิ่งๆ

"เอ๋.. นึกไม่ถึงว่าพวกนายจะมาเข้าโรงเรียนของเรานะเนี่ย พวกนายคงไม่ใช่พวก Spirit Beast หรอกนะ แต่คงไม่ใช่หรอก555" 'ฟูริฮาตะ โคคิ' พูดขึ้น ก่อนผมจะทำหน้างงๆออกไป

"Spirit Beast?" ผมทำหน้างงมากขึ้นเมื่อไม่เข้าใจในสิ่งที่รุ่นพี่ฟูริฮาตะพูด

"ชื่อที่คนส่วนใหญ่เอาไว้เรียกพวกเราไงยู" เซย์ตอบข้อสงสัยของผมให้กระจาง ชื่อเรียก? แบบรุ่นปาฏิหาริย์งี้หรอ? ไม่คิดว่าจะมานะเนี่ย..

"ไม่ใช่ว่าเข้าที่นี่เพราะพวกเราได้แชมป์ปีที่แล้วหรอกนะ?" รุ่นพี่ฮิวงะถามออกมาอย่างลองเชิง

"เปล่าครับ พวกผมเข้าที่นี่เพราะชื่นชมและชอบบาสเก็ตบอลของพวกรุ่นพี่ อีกอย่างพวกผมคิดว่าที่นี่จะสามารถทำให้พวกผมเล่นบาสได้เป็นตัวเองมากที่สุดน่ะครับ" ผมตอบออกไปจากใจจริง เพราะไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่ได้เล่นบาสที่เป็นตัวผมเอง รวมถึงเซย์ด้วย ผมหันไปมองคนตัวสูงที่ยืนอยู่ข้างกัน

"แต่ถ้าถามผม ที่ไหนมียูที่นั่นก็ต้องมีผมเท่านั้นเองครับ" ถ้าผมทุบเขาสักทีจะเป็นอะไรไหมครับ พูดจาแบบนี้ต่อหน้ารุ่นพี่ แถมยังทำหน้าไม่สนใจโลกอีก น่าทุบจริงๆ

"น่าสนใจๆ อย่างน้อยๆ ปีนี้เราก็น่าจะพอรับมือกับพวกนั้นไหว... ล่ะมั้ง" ผมยิ้มตอบรุ่นพี่ไอดะ

"แต่เดี๋ยว!! เมื่อกี้นายบอกว่าชื่อที่ไว้เรียกพวกเรา หมายความว่า...!!!" รุ่นพี่ฟูริฮาตะทำท่าตกใจสุดขีด

"แล้วSpirit Beast นี่คืออะไรฟร้ะ!!" รุ่นพี่ฮิวงะเหมือนจะงงก็เอ่ยออกมา

"พวกนาย! คือหนึ่งใน SB จริงหรอ?" ผมหันไปมองเซย์หลังจากที่รุ่นพี่ไอดะยิงคำถามที่ผมไม่อยากตอบที่สุดมา

"บอกให้รู้ด้วยคนสิฟร้ะ!!! เดี๋ยวพ่อจับเฉือดเลยนิ!" รุ่นพี่ฮิวงะท่าจะอยากรู้มากเลยนะครับเนี่ย

(￣▽￣;)a

"Spirit Beast (SB) ก็เหมือนกับรุ่นปาฏิหาริย์แหละครับกัปตัน" รุ่นพี่คุโรโกะตอบข้อสงสัยของกัปตัน ก่อนเป้าสายตาทั้งหมดจะตกมาที่ผมสองคน

"ตกลงว่ายังไงล่ะ?"

"ถึงใจจะไม่อยากยอมรับ แต่ก็ใช่ครับ พวกเราคืออดีตตัวจริงของโรงเรียนโทเซย์" ผมไม่ตอบทำเพียงแค่ยืนมอง สังเกตการณ์เงียบๆไป

"ฮิวงะะะะะะ!!!! ปีนี้พวกเรามีหวังแล้วล่ะะะะ!!!! แงงงงง้!!" รุ่นพี่ไอดะกระโดดกอดรุ่นพี่ฮิวงะด้วยความดีใจ แต่ดีใจด้วยเหตุอะไรกันนะ..

"แล้วเจอกันรอบคัดตัวนะหนุ่มๆ เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ ฉันอยากเห็นความสามารถของพวกนายจะแย่แล้ว~~" รุ่นพี่ไอดะกลับมาพูดกับพวกผมก่อนจะเดินกลับไปที่โต๊ะรับสมัครอย่างอารมณ์ดี

"ว่าแต่นะ ทำไมพวกเราถึงไม่ค่อยเห็นพวกนายเลยล่ะ ถึงจะรู้การมีอยู่ของพวกSBมาสักพักแล้วก็เถอะ" รุ่นพี่อิสึกิถามขึ้นหลังจากทุกอย่างสงบลง

"พวกเราโดนจับไปแข่งแมทของเยาวชนแทนการแข่งในระดับประเทศของโรงเรียนมัธยมน่ะครับ แล้วอีกอย่างพวกเรามีทั้งหมด 7 คน สลับกันลงเลยไม่คอยมีคนจำได้มั้งครับ" ผมที่นิ่งมานานตอบกลับไป

"แบบนี้นี่เอง แต่ว่าทำไม การแข่งปีที่แล้ว..."

"เป็นคำสั่งของโค้ชน่ะครับ" เซย์ตอบทันทีทั้งที่รุ่นพี่ยังถามไม่จบ ก่อนจะขอตัวออกมา เพื่อกลับไปชั้นเรียน เพราะใกล้หมดเวลาเลือกชมรมแล้ว เสียมารยาทสุดๆไปเลย

     แต่สำหรับผมแล้วบาสเก็ตบอลคือสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต ดังนั้นการมาที่นี่ของผมในครั้งนี้ ผมหวังว่าผมจะเล่นบาสในแบบของผมได้อย่างสนุก และสบายใจมากที่สุดนะ

หลังเลิกเรียน

"นี่เซย์ ถามอะไรหน่อยสิ" ผมเอ่ยถามเซย์ในระหว่างที่เราสองคนกำลังเดินกลับหอพัก

"หื้ม ว่าไง?"

"สำหรับนายแล้ว อะไรสำคัญที่สุดในชีวิตงั้นหรอ?" เซย์หยุดเดินก่อนจะหันมามองผมอย่างเดาไม่ออก

"งั้นฉันขอถาม แล้วสำหรับนายล่ะ อะไรสำคัญที่สุด" สำหรับผมงั้นหรอ...

"คำตอบของฉันมันแน่นอน และชัดเจนมาตลอดนะ เซย์ มันก็ต้องบาสเก็ตบอลสิ" เพราะมัน...เป็นสิ่งสุดท้ายที่พี่ชาย ของฉันเหลือไว้ให้ มันถึงสำคัญสำหรับฉันมากที่สุดไงล่ะเซย์ ผมไมาได้พูดประโยคหลังออกไป เพียงแค่ส่งยิ้มให้เซย์เบาๆ "ถึงตานายตอบแล้ว"

"ถ้าสำหรับนายสิ่งสำคัญที่สุดคือ บาสเก็ตบอล สำหรับฉันก็คงเหมือนกันนั้นแหละ

เพราะบาส ฉันถึงได้เจอนาย..."

Charecter

(เพิ่มเติมเหล่าSB)

ฮาคุ เรนเนะ (ฮาคุเรน) 

เบอร์ 9 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 4)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 70 km

ส่วนสูง 188 cm

กรุ๊ปเลือด : B 

วันเกิด : 28 สิงหาคม

ราศี : สิงห์

ตำแหน่ง : Shooting guard / Point guard(อดีตกัปตันชมรมบาสโทเซย์)

ฉายา : Prince of Spirit Beast

ความสามารถ : วิเคราะห์เกม และวางแผนได้ทันที แม้กำลังอยู่ในเกมที่ตึงเครียด ทนต่อแรงกดดันสูงได้

นิสัย : ขี้เล่น สดใส ร้ายเงียบ จอมวางแผน เก็บความรู้สึกและอารมณ์เก่ง มีความเป็นผู้นำสูง

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายไคโจ

โมโมชิ อาคาริ (แฝดคนน้อง)

เบอร์ 9 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 8)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 60 km

ส่วนสูง 175 cm

กรุ๊ปเลือด : O

วันเกิด : 18 ตุลาคม

ราศี : ตุลย์

ตำแหน่ง : Point guard

ฉายา : Breath of Spirit Beast

ความสามารถ : วิเคราะห์เกม จ่ายลูกอย่างอิสระ จับทางยาก

นิสัย : ร่าเริง สดใส เฮฮา อ๊อง

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายโทโอ

โมโมชิ อาซาฮิ (แฝดคนพี่)

เบอร์ 10 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 10)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 63 km

ส่วนสูง 177 cm

กรุ๊ปเลือด : O

วันเกิด : 18 ตุลาคม

ราศี : ตุลย์

ตำแหน่ง : Point guard / Small forward

ฉายา : Breath of Spirit Beast

ความสามารถ : การเคลื่อนที่ว่องไว และเป็นอิสระ 

นิสัย : ขี้เล่น ยิ้มเก่ง แต่พูดน้อยกว่าคนน้องนิดนึง(?)

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายโยเซน

มาซามุเนะ เคย์

เบอร์ 8 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 9)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 75 km

ส่วนสูง 193 cm

กรุ๊ปเลือด : AB

วันเกิด : 23 เมษายน

ราศี : เมษ

ตำแหน่ง : Power forward (อดีตเอสของทีม)

ฉายา : Phantom of Spirit Beast

ความสามารถ : ความเร็วที่เหนือมนุษย์ พร้อมด้วยการเล่นที่เรียบง่าย และดูสงบ แต่ใครที่ได้ปะทะกับเขาต่างพูดเหมือนกันว่า เขาคือ อสูรกายในร่างชายหนุ่มรูปงาม

นิสัย : สุขุม อ่อนโยน ขี้อาย เข้าถึงยาก

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายราคุซัน

โฮชิฮาคิ ชินอิจิ

เบอร์ 5 (สมัยโทเซย์ เบอร์ 5)

อายุ 16 ปี

น้ำหนัก 76 km

ส่วนสูง 198 cm

กรุ๊ปเลือด : O

วันเกิด : 20 กุมภาพันธ์

ราศี : กุมภ์

ตำแหน่ง : Center

ฉายา : Shade of Spirit Beast

ความสามารถ : ผู้คุมเกมใต้แป้นที่มีอาณาเขตไม่กว้าง แต่ปราการเหล็กของเขาก็ไม่เคยมีใครเจาะได้ ยกเว้น ...

นิสัย : ขี้เล่น สดใส โมโหง่าย ขี้โวยวาย

มัธยมต้น : โรงเรียนมัธยมต้นโทเซย์

มัธยมปลาย : โรงเรียนมัธยมปลายชูโตคุ

TBC EP 1 coming soon...