ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : 3.เจอเเทฮยอง
เเละเเล้วเมื่อคืนฉันก็เเทบไม่ได้นอนเลย เเง~ TT^TT
ส่วนเพราะอะไร ก็รู้นี่ เช้าก็เเดฮยอนโอปป้า กลางคืนก็เเบคฮยอนโอปป้า ถ้าวันนี้เจอวี btsอีกคนล่ะก็... ฉันจะวิ่งไปขอลายเซ็นต์เเล้วกระโดดหอมเเก้มเลยคอยดูสิ!
เเต่ตอนนี้ฉันไม่มีอารมณ์จะทำเเบบนั้นหรอกนะ
ง่วงอ่ะTTOTT
"เฮ้! เธอผิดตำเเหน่งเเล้ว ท่อนนี้เธอต้องอยู่ข้างหน้าไม่ใช่หรือไง" นานะออนนี่เดินไปปิดเพลงตอนไหนไม่รู้เเล้วหันมาดุฉัน งื้อ~ เเล้วไอ้ท่อนนี้มันท่อนไหนกันอ่ะ ทำไมฉันถึงต้องไปอยู่ข้างหน้าด้วย ต้องเต้นท่าอะไร ใครเป็นใคร นี่ฉันอยู่ที่ไหนกันเนี่ยยย=[]=
ฉันว่าฉันใกล้บ้าเเล้วล่ะ
คิดถึงหม่อมเเม่ขาขึ้นมาเลยทีเดียวเชียวT^T
หนูคิดถึงประเทศไทยยย
"เป็นอะไรไป เมื่อคืนกลับดึกหรอ" ซองเเจถาม
"กลับมาตอนตี 3:30 เเถมยังมีข้อความโทรศัพท์เข้าไม่หยุดตลอดอีกต่างหาก เเดนี่หนวกหูมากเลย" เเละเเล้วเเดนี่รูมเมทฉันก็เป็นคนตอบให้
...รวมทั้งเเฉ
ชิ้ง!
"(..ชื่อคุณ..)บอกเเล้วใช่ไหมว่าอย่ากลับให้ดึกมากน่ะ" งื้อ อย่าดุด้วยสายตาเเละวาจาพร้อมกันสิ กลัวนะ
"เอาน่าๆ อย่าโกธรไปเลยนานะ น้องเขาอาจจะหลงทางก็ได้นะเพิ่งมาได้เเค่ 2วันเองนี่" ซองเเจออนนี่ช่วยพูดกับนานะออนนี่ให้ ทำให้พี่ใหญ่ดูเย็นลง
ซองเเจออนนี่มายซอนซา~
"ไม่ได้ วันนี้เเค่เธอที่ต้องอยู่ซ้อมจนถึงเที่ยงคืน ซ้อมเสร็จห้ามเถลไถลไปไหนเด็ดขาด ให้รีบกลับหอ หวังว่าคงเข้าใจนะ^^" นานะออนนี่ ออนนี่สั่งทั้งๆรอยยิ้มนั่นอ่ะนะ ไม่เอาๆๆ ฉันไม่ยอมอ่ะ ทำไมถึงมีเเค่ฉันที่ต้องอยู่ซ้อมดึกๆดื่นๆล่ะ ห้องซ้อมนี่มันก็ไม่ได้น่าอยู่คนเดียวเลยนะ ดึกๆถ้ามันมีผีขึ้นมาล่ะ เเง~ TT^TT
ส่วนคนอื่นๆที่ทำท่าจะอ้าปากพูดช่วยฉันก็ต้องหุบมันลงทันทีเมื่อนานะออนนี่ตวัดสายตาคมไปมอง ทั้งซองเเจเเละเท็ดดี้ต่างทำได้เเค่ส่งยิ้มเจื่อนๆให้ เเดนี่นอกจากจะไม่พูดอะไรเเล้วยังเเอบไปนอนหลับข้างกระจกอีก งื้ออ
จากนั้นเท็ดดี้ก็เดินไปปลุกเเดนี่ที่หลับอยู่ข้างกระจกเเล้วพูดอะไรสักอย่างนี่เเหละ พอหันมาอีกทีก็ไม่เห็นนานะออนนี่อยู่ในห้องซ้อมเเล้ว เหลือเเค่ซองเเจออนนี่ที่กำลังจะเดินออกจากห้องซ้อม
ซองเเจออนนี่เดินออกไปเเล้ว...
เเดนี่ก็ตื่นเเล้ว เท็ดดี้ก็เดินนำออกจากห้องไปเเล้ว...
เเละเเล้วเเดนี่ก็เดินออกไปโดยไม่พูดอะไรสักคำเลย...
ฉันยังสำคัญอยู่ไหม คุณรูมเมทTTOTT
งื้อ~ ซ้อมคนเดียวก็ได้-3-
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เวลาล่วงเลยไปมากกว่า 9ชั่วโมงตอนนี้ก็ 5ทุ่มเเล้ว เริ่มมาซ้อมตั้งเเต่ 6โมงเช้า โดนทิ้งให้อยู่คนเดียวตอน 9โมงเช้า เเน่นอน ฉันยังไม่ได้ซ้อมอะไรเลย เปิดเเต่เพลงซ้ำไปมาจนจะร้องมันได้อยู่เเล้ว ไม่รู้ท่าเต้นจะซ้อมได้ไงอ่ะ ใจร้ายชะมัดเลยอ่ะ ใจร้ายๆๆๆ
กลับดีกว่า ไหนๆก็ไหนๆเเล้ว เลิกก่อน 1ชั่วโมงนี่ทดเวลาหาทางกลับหอล่ะกัน :)
จะว่าไป หอมันอยู่ไหนหว่า-0-?
เมื่อวานก็ไม่ได้กลับเอง เเบคฮยอนโอปป้าขับรถมาส่ง เเละเราก็ดันหลับในรถเขาด้วยสิ ><
เอาก็เอาวะคะ เชื่อในสัญชาตญาณ การเดินทางก็เหมือนการทำข้อสอบ ถ้าไม่รู้ทางออก ให้เล่น 1 2 3 ปลาฉลามขึ้นบก~
1 2 3 ปลาฉลามกินจกจิ้ก 4 5 6 คางคกยัดไส้ I am เมอรี่ คริสมาสเเล้วไง I am ตกกะใจหัวใจรักขี้!! (เเปลกๆ-0-//ไรต์)
โอเค ทางซ้าย
เเละเเล้วก็เชื่อการสุ่มเดาเอามั่วเป็นเกณฑ์
เเละมาพบเเต่ความมืดมิดไร้ซึ่งเเสงสว่าง เเถมยังเป็นซอยเเคบๆอีกต่างหาก
หมับ!
"ให้พี่ไปส่งมั้ยจ๊ะน้องสาว~ ฮิ้ววว" มีมือมาจับไหล่ฉันไว้ ก่อนจะมีเสียงโหยหวนเหมือนเปตรขอส่วนบุตรพูดขึ้น ฉันว่าก็เป็นไอ้คนจับนี่เเหละ- -
ว่าเเต่... ฮิ้วหาพร่องส์หรอคะ?
"ไม่เป็นไร กลับเองได้ ไม่ต้องมายุ่ง" ฉันพูดเเละสบัดมือสากๆของไอ้เงาดำออก โว้ย! ชาติที่เเล้วเกิดเป็นตุ๊กเเกหราคะ มือหนึบเชียว- -
"พูดจาเเบบนี้ระวังไม่มีเเฟนนะจ๊ะ" ยุ่งไรล่ะคะ ถึงไม่มีเเฟนต้องขึ้นคานตาย ผู้ชายอย่างเเกฉันก็ไม่ชายตามองหรอกค่ะ!
อีกอย่าง ไม่มีเเฟน เเต่สามีอยู่ในโปสเตอร์เยอะเเยะค่ะ :)
เอาเป็นว่า ไร้เเฟน เเต่สามีมีมากกว่า 1นะคะ
"อ่อ ไม่เป็นไร ชาตินี้ไม่ต้องการเเฟน"
"สวยๆอย่างน้องไม่ควรขึ้นคานนะจ๊ะ"
"เจือกอ่ะค่ะ ปล่อย!"
"สวยๆก็ควรจะพูดเพราะๆด้วยนะจ๊ะ มาม๊ะ พี่ขอหอมที" ไอ้บ้านั่นยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ ไม่นะ... บ้านฉันไม่ได้ปลูกผัก ไม่มีหอมให้นายเว้ย!!
พลั่ก!
เเละเเล้วร่างเงาดำนั่นก็กระเด็นออกจากตัวฉันไปไกลลิ่ว นอนเเอ้งเเม้งอยู่ตรงถังขยะเปียก
"รังเเกคนที่ไม่มีทางสู้ คิดว่าเท่นักหรอ?" ชายอีกคนที่เอื้อมมือมาโอบฉันไว้พูดขึ้น
"ยุ่งไรวะ เเฟนเขาจะคุยกัน" เเหม พูดมาไม่ได้ดูหนังหน้าตัวเอง ฉันไม่ลดตัวไปเป็นเเฟนกับปลาซาดีนอย่างเเกหรอกย่ะ เช๊อะ!!
"รสนิยมเเย่ชะมัด คบไปได้ไงผู้หญิงคนนี้" ขอตบปากอิคนช่วยทีหนึ่งได้ไหมคะ คันไม้คันมือ
ที่พูดน่ะ อธิบายมาซ้าาาาา
"ฉันไม่ได้เป็นเเฟนหมอนั่น อย่างฉันต้องเเดฮยอนโอปป้าหรือเเบคฮยอนโอปป้าเท่านั้น!"
"โอ๊ะ!? ฉันว่าฉันก็เป็นหนึ่งในนั้นของเธอได้นะ" เขาพูดเเล้วหันมายิ้มให้ฉัน เอ่อ... ขอโทษนะ ฉันมองไม่เห็นตัวนายเลย เห็นเเต่ฟัน
นายดำเกินไป ฉันมองไม่เห็นนายT^T
"นายเป็นใคร/เเกเป็นใคร" ฉันกับไอ้ถังขยะเปียกพูดขึ้นมาพร้อมกัน คนดำหันไปมองถังขยะเปียกเเล้วพูด
"นายอ่ะเจือก ฉันก็ วี คิมเเทฮยอง bts เคยได้ยินใช่มั้ยล่ะ พ่อเเด้ เเม่เเบค ลูกวี" ประโยคหลังยาวๆน่ะ เขาพูดกับฉันเองเเหละ-..-
เเต่เดี๋ยว เมื่อเช้าฉันพล่ามอะไรในใจนะ- -?
"เเทฮยองโอปป้าขอลายเซนต์หน่อย" ฉันพูดหน้านิ่ง ช่วยไม่ได้นี่น่า ดันพล่ามในใจไว้ซะ
"ปกติเเฟนคลับให้เรียกวีนะ"
"ก็ได้ค่..."
"เเต่เธอเป็นคนพิเศษ ฉันให้เธอเรียกว่าเเทฮยองได้" เเล้วเขาก็หยิบปากกาขีดๆเขียนลายเซนต์บนกระดาษสีฟ้าใบเล็กๆ ก่อนจะยัดมันลงกระเป๋ากางเกงฉัน
"โอปป้า...ยัดมันทำไมคะ??"
"ช่างฉัน ถ้าเธอเปิดอ่านก่อนตอนเช้าล่ะก็ เจอดีเเน่"
หน้าหอ
"ขอบคุณที่มาส่งจนถึงหอนะคะ" ฉันพูดขอบคุณเเล้วเอื้อมมือไปเปิดประตูรถ เเต่...
เขาดันล็อครถไว้ ฉันออกไม่ได้TT^TT
เเละเขายังโน็มตัวมาหาฉันเเละค่อยปรับให้เบาะเอนลงจนฉันอนอนราบโดยมีเขาคร่อมฉันไว้เกือบครึ่งตัว
>///<
"อ่า สวยจริงๆนั่นเเหละ อืม~ เอางี้ มะรืนฉันจะมารับเธอที่หอ ไปเดทกัน"
"หาาาา!?" เงิบสิคะ
เดท เดท เดทคืออะไร ฉันไม่เข้าใจจจจ
ทำไมเเทฮยองโอปป้าถึงขอฉันเดท เว เว เววววววว=[]=
"คืนนี้ฝันดีนะ ฝันถึงฉันด้วยล่ะ"
"อ่าค่... อื้อ~!" เขา... เขาจูบฉันนนนนน ถึงจูบเเรกฉันจะไม่ใช่เขา เเต่เขากลับ...
เเง~ เเม่ขา เขารุกล้ำเข้ามาข้างในปากหนูค่าาาTTOTT
"หวานมาก เอาล่ะลงได้ มะรืนจะมารับนะ บายครับมายเดียร์ :)" ทันทีที่เขาถอนจูบนั่นออกฉันรู้สึกเสียดายนิดๆ เอ้ย! ไม่ใช่ๆๆๆ >///<
ฉันรีบลงจากรถโดยเร็วเเละวิ่งเข้าหอโดยไม่ปิดประตูรถให้เขา
อ๊ากกก มาเกาหลีได้สองวัน เสียเฟิร์สคิสให้เซโล่โอปป้า เสียเเก้มให้เเดฮยอนโอปป้า เสียเซเคิลคิสให้กับเเทฮยองโอปป้า
เเง~ อยู่นานไปหนูไม่เสียตัวให้วงอื่นเลยหรอคะTTOTT
Rrrr
*ข้อความเสียง*
'อ่า ฉันเเทฮยองเองนะ สงสัยล่ะสิว่าเอาเบอร์มาได้ไง บอกก็ได้ว่าเอามาตอนเธอเคลิ้มไปกับจูบของฉัน เธอหวานเเต่ไม่ประสีประสาเอาซะเลย เเล้วจะสอนให้นะ เรื่องจูบ วันนี้ฝันดีอีกรอบนะ บายย จุ๊บ'
เขาหลอกหลอนฉันนนนนน=[]=
Rrrr
*ข้อความเเบคฮยอน*
'มะรืนฉันจะไปรับที่หอนะ ห้ามไปไหนเด็ดขาดล่ะ โอเคนะที่รัก ^3^'
จะใจตรงกันเกินไปมั้งงงงงง=[]=
Rrrr
*สายเข้าเเดฮยอน*
(นี่คุณภรรยา มะรืนนี้จะไปรับไปทานข้าว ดูหนัง เดินเล่น ง่ายๆเดท อย่าไปไหนกับใครนะ ไม่งั้นฉันคงเสียใจมากเเน่ๆถ้าเธอไม่ไปกับฉัน บายย) ตู๊ดด...
ไอ้พูดเสร็จเเล้วตัดสายนี่มันนิสัยประธานยางชัดๆ!!!
บางที งานอาจจะงอกได้นะ ซวยเเล้วTTOTT
ฉันควรทำไงดีเนี่ย เเง~
++++++++++++++++++++++++++++++
ลงเเล้วน้าาาาาาา ครับ
เม้นกันหน่อยสิ น๊าาาาาาา ไรต์กำลังใจหายยวบเลย
เม้นนะๆๆๆๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น