นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
176
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
176
หมวด : รักดราม่า
อัปเดตล่าสุด : 25 ต.ค. 49 / 12:21 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ะมีไหม สัน ที่ห่วหา
ะมีไหม เวลา ที่มีให้
ะมีไหม แ่น ที่ริใ
ะมีไหม วามรั ที่ยั่ยืน
.................................................................................
บทลอนท่อนสุท้าย ถูถ่ายทอบนสมุเล่มเล็ ลายเส้นวัเียนอย่าสวยาม นิ้วมือเรียวปิสมุบันทึ้าๆ หิสาว่อยๆ เยหน้าผ่านฝ้าหยาน้ำา ่อยๆ ล้ำลืนวามอ่อนล้าไว้ภายใน เธอรู้ว่าสัวัน เธอะเ้มแ็และสามารถผ่าน่วเวลาเลวร้ายที่สุไปไ้
แ่อนนี้ อแ่เวลานี้ ที่อเ็บเาไว้ในวามทรำอเธอ แม้ะเ็บปวสัเพียไร
ฤูฝนปีลาย...สายลมแห่รัเริ่มพัพา…
“เรน “ นหน้าสวยราวสรี ผิวาวปานหยแ้ว เอ่ยเรียื่อันเบาๆ เสมือนไม่แน่ใ
“ไวย์” ันทั้วยวามีใ ไวย์เป็นเพื่อนสมัยมัธยมอันที่่าน่าแยย้ายไปเรียนามเส้นทาสายวามฝันอัวเอ นเบื้อหน้าันเิบโและล้าแร่ึ้นในสายอนัารทูในโลที่มุ่้าวไป้าหน้า ะที่ันเอ้าวเ้าสู่โลอัวอัษรและประวัิศาสร์ูราวับถอยห่าาปัุบันไปเรื่อยๆ
“ีใันะที่เอเรน” เายับ้อมือ้ายูนาฬิาะนั้นเป็นเวลาเที่ยว่าๆ ไวย์เยหน้ายิ้มให้ัน่อนะวนไปรับประทานอาหารเที่ย้วยัน ูราวว่าารพบันในรั้นั้นอสอเราะเิาพรหมลิิ
หลัานั้น เราสอน็ิ่อันเรื่อยมา ...้าว้ามเแนอำว่าเพื่อนั้แ่อนไหน็ยัมิอาทราบไ้ มารู้ัวอีที หัวใอัน็มอและห่วหาแ่เา ำไ้ถึนายาวสวยยามเาหลับา วาสีนิลทอประายหวานล้ำทุรั้ยามมอ ริมฝีปาทีู่นุ่มนวล ำพูที่แสนะอุ่นละมุนในวใ ประทับแนบแน่นในหัวใอันอย่ามิรู้ลืม
....วันวาร...บนยออยหลวเียาว ...ไอเหน็บหนาวไม่เยแผ้วพาน่อหัวใเราสอ...
“ไวย์ะ...ถ้าสามารถอธิษานอพราวาวไ้ ไวย์ะออะไระ” ันเอ่ยปาถามเา เมื่อราวที่เราสอนแอบอิมอผืนผ้าใบสีำ ที่ถูแ่ระยิบระยับ้วยเล็าวแห่รารีาล
“อเป็นผืนฟ้าว้า เพื่อูแลุ...เรน....สายฝนอผม” ำอบหวานล้ำระิบพร่ำบอที่้าหูอัน แม้ไม่เยเอ่ยำว่า ‘รั’ ออมา หาารระทำ แววาอเาลับยืนยันยิ่ว่าำว่า ‘รั’
พระพรหม...ลให้นสอนไ้มาพบัน ไ้เรียนรู้ัน แล้วไย้อมาพราาัน...
ไม่มีใรอบไ้...
ไวย์ไ้ำแหน่ไปเป็นเลาอทูที่่าประเทศ และนั่น..เป็นุเริ่ม้นอวามสัมพันธ์อันห่าเหินอเรา แม้ะมีนบอว่า รัแท้ไม่เยแพ้ระยะทา แ่หัวในเราลับถูัร่อน วามใล้ิสร้าวามหลไ้มาว่าวามรั....
“เรน... ผมอโทษ” สิ่ที่เาบอเยับวามเ็บ้ำอเธอไ้หรือไร วามรั...ทำให้เธอเื่อมั่นมาลอ ไม่าิว่า...สิ่ที่ะไ้พบเห็นาาร้ามน้ำ้ามทะเลมาหาเา...เพราะวามิถึและห่วใย ลับมาหาผืนฟ้าอเธอ แ่แล้วลับ้นพบว่า ผืนฟ้านั้นไม่มีที่เหลือสำหรับูแลสายฝนอย่าเธออีแล้ว
.....ันมอย้อนลับไปมอภาพที่เสมือนะิรึในหัวใ...ภาพที่ใรนหนึ่ในอ้อมออเา ...นที่ไุ้แอบแนบอิไออุ่นที่รั้หนึ่ันเยเป็นเ้าอแ่เพียนเียว ใรนนั้นผละออมาาอ้อมออไวย์ ...สาวน้อยนนั้นร้อไห้และพร่ำอโทษที่ทำร้ายิใอเธอ พร่ำบอถึวามรัที่เธอมี่อเา และไม่ไ้ั้ใที่ะเ้ามาแทนที่เธอ... เรนไ้แ่ปล่อยให้ภาพเหล่านั้นหมุนผ่านไป ารไม่รับรู้สิ่ใใอาะทำให้วามเ็บปวเบาบาลไ้.....
เส้นทาอไวย์...พบเอนมามาย ...ใรอีน่วยเิมเ็ม่อว่าที่ันเอไม่สามารถ้าวามไปให้วามอบอุ่น ทแทนวามเหน็บหนาวาแนไลไ้ วะวันทอแสให้วามรัรั้ใหม่อไวย์ ะที่เา...ผู้เป็นั่วาราอัน ลับลอยเลื่อนลับไป ประุฟ้าในืนไร้าว...อ้าว้าและเียวาย
ว่าะรู้ัวอีที...เา็าไล เินว่าที่ะยื้อยุลับมาไ้อีแล้ว.. นเราเมื่อไร้หัวใรั...็อย่าทำร้ายัวเอ้วยารึเาไว้อีเลย ...
รั...รั้หนึ่เยถัทอหัวใสอวให้ผูพัน
บันี้...รัสลายสูสิ้นล... หาะโทษใร ? วามรัไม่มีผิถูึ้นอยู่ับมุมมออแ่ละบุล ารไ้เรียนรู้รั้หนึ่แห่หัวใรั ย่อมีว่าหัวใที่ไร้ึ่วามรั...
อาะเป็นเรื่อเศร้าๆ แ่็เป็นวามรู้สึอผู้หินหนึ่ที่ถ่ายทอประสบาร์อีวิ ...
เพื่อว่าวัน้าหน้า ...เส้นทาวามฝันอันหลาสาย...ผู้นมามายที่ะเินผ่านมา...และใรนนั้นอาะอยู่ที่เส้นอบฟ้า ...รอเวลาให้เราไ้พบัน ……
...THE END....
ผลงานอื่นๆ ของ วาฬ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ วาฬ
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น