ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Harry Potter & Child of the Gods

    ลำดับตอนที่ #55 : Chapter : เมืองริเวนเดล

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 79
      1
      9 ต.ค. 58

    เมื่อพายุหิมะพัดผ่านไป การออกเดินทางจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง หิมะที่เคยโปรยปรายกับหยุดลง หลงเหลือไว้เพียงความขาวโพลนของหิมะ ที่ปกคลุมผืนดินเอาไว้
     
    "แม่เจ้า!หลังพายุหิมะพัดผ่านไป ที่นี่มันกลับสวยอย่างน่าประหลาดเลยแฮะ" อิซเซทำหน้าตาตื่นเต้น (เหมือนมันไม่เคยเห็นหิมะอะไรเทือกนั้น)
     
    "ที่นี่มีเพียงฤดูเดียวเท่านั้น คือฤดูหิมะ และยังไม่มีเวลาของกลางคืนอีกด้วย นี่อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ที่นี่ปกคลุมด้วยความหนาวเย็นของหิมะ พวกสัตว์ต่างๆเลยปรับสภาพตัวเองให้เข้ากับฤดูในดินแดนแห่งนี้" เอวา เริ่มสาธยายถึงดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ พร้อมกับสำรวจไปรอบๆ
     
    "เดี๋ยวนะ!! เหมือนมีอะไรกำลังมุ่งหน้าตรงมาทางนี้" คิบะใช้ทักษะการได้ยินเสียง จากระยะไกล เอ่ยเตือนกับทุกคนในกลุ่ม
     
    "นั่นมันตัวอะไรน่ะครับ!!!" แกสเปอร์ร้องเสียงหลง เมื่อฝูงตัวประหลาดสีขาวโพลนขนาดยักษ์ วิ่งตรงดิ่งมาที่พวกเค้า 
     
    "นั่นมันพวกเยติ!! เวรละ...เหมือนพวกมันกำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างอยู่" ฟินิกซ์ตะโกนออกมา สีหน้าอันตื่นกลัวนั้น ทำให้ทุกคนหันไปมอง
     
    "นี่!จะยืนรอให้พวกเยติเหยียบตายรึไงละ! " เอวาสบถออกมา ทำให้ทุกคนต่างหาที่หลบซ่อน แต่สำหรับฮาเกรซแล้ว เค้าคิดว่าการวิ่งหนีปัญหาที่อยู่ตรงหน้า เป็นพวกที่ขี้ขลาด เค้ายืนประจันหน้ากับ ฝูงเยตินับร้อยตัว
     
    "หมอนั้นมันบ้าเห็นๆเลยนี่หว่า!!" ฟีอัสถึงกับส่ายหน้ากับความบ้าระห่ำของฮาเกรซ
     
    ฮาเกรซอัญเชิญสัตว์อสูรออกมาจากนรกอเวจี 
     
    เซอร์เบอร์รัส หรือเรียกอีกอย่างว่าหมาสามหัว โผล่ออกมาจากวงแหวนของฮาเกรซ มันกระโจนเข้าใส่พวกเยติ ที่วิ่งตรงเข้ามาหาฮาเกรซ อย่างบ้าคลั่ง
     
    "หมอนี่มันบ้าไปแล้ว!นี่กะจะฆ่าล้างเผ่าพันธ์พวกเยติเลยรึไง" เอวาทนดูในสิ่งที่ฮาเกรซกระทำไม่ได้ เธอจึงกระโจนเข้าใส่ เซอร์เบอร์รัส ด้วยแรงถีบมหาสาร
     
    ร่างของหมาสามหัวกระเด็นไปติดกับก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือนไปทั่วหุบเขา
     
    "เธอคิดจะทำอะไร เรเวียธาน!" ฮาเกรซไม่พอใจเป็นอย่างมาก ที่เอวาเข้ามาขวางเค้าเอาไว้
     
    "นายนั่นแหละ!คิดจะทำอะไร? พวกมันแค่ตื่นกลัวอะไรบางอย่าง แต่นายกลับอัญเชิญอสูรอย่างเซอร์เบอร์รัสออกมา...คิดจะฆ่าพวกมันอย่างงั้นหรอ?" เอวากำหมัดไว้แน่น ด้วยความไม่พอใจ
     
    "เธอกำลังทำให้ฉันโมโห..(น้ำเสียงเยือกเย็น)" ฮาเกรซจ้องหน้าของเอวาอย่างเอาเรื่อง
     
    "งั้นจะสู้กับฉันซักตั้งไหมละ? อย่าคิดว่าฉันเป็นแค่เด็กกระโปโล ... แต่ถ้านายยังทำนิสัยเอาแต่ใจตัวเองแบบนี้ละก็ ฉันก็จะไม่ไว้หน้านายเหมือนกัน" เอวาประกาศศึกกับ ฮาเกรซทันที
     
    "พวกนี้มันบ้าไปกันใหญ่แล้ว!" อิซเซถึงกับเอามือกุมขมับตัวเอง
     
    "ผมว่าเราเข้าไปห้ามพวกเค้าดีกว่าฮะ!" วารันซ่าถึงกับเหงื่อตก
     
    "ผมว่าเข้าไปตอนนี้...มันก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอกครับ" คิบะจ้องมองคนทั้งคู่
     
    ฝูงเยติยังคนวิ่งกันชุลมุนวุ่นวาย ออกมาจากป่า เอวาไม่รอช้า เธอกระโจนเข้าใส่ฮาเกรซทันที ทั้งสองเริ่มต่อสู้กันเอง โดยที่มีฝูงเยติวิ่งผ่านไปมา
     
    แรงระเบิดพลังของทั้งคู่ทำให้หิมะบนภูเขาเริ่มถล่มลงมา แล้วดูเหมือนคนทั้งคู่จะไม่ยอมกันเลยซักนิด
     
    "หมอนี่..ชั่วร้ายได้สมบูณร์แบบจริงๆ แม้กระทั่งผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างคุณเรเวียธานก็ยังไม่เว้น" อิซเซทนดูไม่ได้ เข้าเรียกบูตส์เกียร์ของเค้าออกมา ก่อนที่จะโดนฟีอัสห้ามปรามเอาไว้ซะก่อน
     
    "เฮ้อ! จับกลุ่มพวกตัวปัญหาให้ฉันทั้งนั้น..."ฟีอัสส่ายหน้าไปมาด้วยความเอือมระอา ก่อนจะเข้าไปยืนขวางคนทั้งคู่เอาไว้
     
    "นายอย่าเข้ามาขวางจะดีกว่า ออร์ฟีอัส นี่มันเป็นเรื่องระหว่างฉันกับทาทารัส" เอวาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น ก่อนจะหันไปจ้องฮาเกรซ
     
    "ฉันก็ไม่ได้อยากเข้ามาขวางหรอกนะ...แต่ฉันคือหัวหน้าในภาระกิจนี้ แล้วพวกเธอก็มีหน้าที่คุ้มกันตัวของฉัน...ไม่ใช่มาสู้กันเองแบบนี้(เหล่มองคนทั้งคู่) แต่ถ้ายังไม่เลิกกัดกันเอง ฉันก็จะไม่อ่อนข้อให้เหมือนกัน" ฟีอัสจ้องคนทั้งคู่อย่างเอาเรื่อง พอสักพักพื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือน ราวกับเกิดแผ่นดินไหว ทำให้ทุกคนเสียการทรงตัว
     
    "นี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้นอีก!" ฟีอัสสบถออกมา แรงสั่นสะเทือนรุนแรงขึ้นมาเรื่อยๆ
     
    "นะ....นั่น มันตัวอะไรกัน...?" ฟินิกซ์ถึงกับอ้าปากค้าง ด้วยความตกตะลึง
     
    สัตว์ประหลาดขนาดใหญ่กำลังเดินออกมา หัวของมันโผล่ออกมาจากป่าอีกฝากหนึ่งของหุบเขา
     
    "ไอซ์ดราก้อน!" แววตาสีน้ำทะเลคู่นั้นมองสัตว์ประหลาดที่อยู่เบื้องหน้าด้วยความหวาดกลัว (ดูเหมือนจะเจอราสบอสของป่านี้เข้าให้แล้วสินะ)
     
    มาทางด้านของอะธีน่า พวกเธอเดินลัดเลาะเข้าไปในถ้ำ เพื่อผ่านไปยังริเวนเดล ซึ่งเป็นทางลัดใกล้ที่สุด ที่จะไปถึงที่นั่น
     
    "นี่!ได้กลิ่นอะไรเน่าๆไหม?" เซเลน่าทำหน้าผะอืดผะอม 
     
    "นั่นสิ!" ไอร่ารีบเอามือปิดจมูก
     
    "เงียบก่อน!" คินน่าพูดขัดขึ้น 
     
    เงาขนาดใหญ่กำลังมุ่งตรงมาที่ ๆ พวกเธอยืนอยู่ แต่โชคยังเข้าข้างพวกเธออยู่บ้าง เมื่อในถ้ำนั้นมืดสลัว แทบมองไม่เห็น 
     
    "นั่นมันพวกโทรลนี่" เซเลน่ากระซิบเบาๆ 
     
    "นี่คงเป็นรังของพวกมัน.." อาเธน่าพูดด้วยเสียงที่เบาสุดขีด
     
    "แล้วเราจะออกไปจากที่นี่ได้ยังไง...ในเมื่อพวกเราไม่สามารถใช้พลังอะไรได้เลย" เซเลน่าเริ่มสติแตกขึ้นมา
     
    "ใจเย็นๆ ก่อนเซเลน่า" ริอัสเอ่ยขึ้น พรางทำหน้าครุ่นคิด
     
    "ยี๊ ! พวกมันกำลังทำอะไรน่ะ" ธีน่าแทบอวกออกมา เมื่อเห็นพวกโทรลกำลังฉีกร่างของกวางป่าที่พวกมันจับมาได้ ฉีกออกเป็นชิ้นๆด้วยความหิวโหย
     
    "เงียบนะ!" คินน่ารีบเอามืออุดปากของธีน่าไว้
     
    "นี่!ทำอะไรสักอย่างเถอะ!ขืนยังหลบอยู่แบบนี้มีหวังพวกเราได้กลายเป็นอาหารของพวกมันแน่" เซเลน่าทำหน้าขยะแขยงเต็มทน
     
    "ข้าได้กลิ่นพวกมนุษย์" และนี่คือเสียงของโทรลอ้วนเตี้ย ที่กำลังฉีกร่างของกวางป่า
     
    "จมูกเจ้านี่พังแล้วรึไง!! มนุษย์ไม่เคยย่างกลายเข้ามาที่นี่เป็นร้อยๆปีแล้ว" โทรลที่รูปร่างอ้วน สูง แถมตาทั้งสองข้างยังบอดสนิทพูดขึ้น
     
    "แต่ข้าได้กลิ่นจริงๆนะ...ฟุด ฟิด ~ แถมเป็นผู้หญิงล้วนอีกต่างหาก" เจ้าโทรลอ้วนเตี้ยนั้นทำเสียงล้อเลียน
     
    "เราจะเอายังไงดี!!!" เซเลน่าเริ่มลนลาน
     
    "งั้นก็ฆ่าพวกมันให้ตายยกรังก็สิ้นเรื่อง" เซโนเวียดึงดาบออกมา (เป็นผู้หญิงที่พูดตรงไปตรงมาดีจังเลยนะ-.-)
     
    "ใจเย็นๆก่อน เซโนเวีย พวกเราไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะฆ่าพวกโทรลงี่เง่าพวกนี้นะ(ทำเสียงกระซิบ)" เอรินะหญิงสาวทรงผมทวิลเทลเอ่ยขึ้น
     
    "แล้วจะให้ทำยังไง?" เซโนเวียทำหน้าเซ็งสุดขีด
     
    กลับไปทางด้านของฟีอัสบ้าง
     
    "มันตัวใหญ่เกินไปแล้ว!!!" ใบหน้าของฟินิกซ์เต็มไปด้วยหยดเหงื่อ พราง กอด แกสเปอร์เอาไว้ ด้วยความสั่นกลัว
     
    "ราชาแห่งป่างั้นสินะ!?" ฮาเกรซยืนจ้องมองมังกรขนาด30ฟุต อย่างไม่เกรงกลัว
     
    "อ้าว!ไหนบอกว่าที่นี่แบทเทิลวูฟเท่านั้นที่เป็นราชาของป่าแห่งนี้?" อิซเซทำหน้าสงสัย
     
    "มันก็ควรจะเป็นแบบนั้น...แต่ทำไมกันละ มังกรน้ำแข็งถึงอยู่ที่นี่ได้...ไม่น่าละพวกเยติถึงวิ่งกันอุตะหลุดแบบนั้น" เอวาทำหน้าครุ่นคิด
     
    "จะทำอะไรก็ทำเถอะครับ...ผมกลัว" แกสเปอร์กอดฟินิกซ์ไว้แน่น
     
    "นี่แกสเปอร์ รับไว้นะ" กึก~ อิซเซกัดนิ้วมือตัวเอง ก่อนจะดีดหยดเลือดไปที่หน้าของแกสเปอร์
     
    แกสเปอร์ค่อยๆเอามือปาดหยดเลือดที่อยู่บนหน้า ก่อนจะแตะไปที่ปลายลิ้น อึ๊ก ~ ดวงตาสีม่วงคู่นั้นเบิกตากว้างขึ้น ทุกอย่างรอบตัวกำลังหยุดเคลื่อนไหว ยกเว้น ฮาเกรซ เอวา อิซเซ และ ฟีอัส ที่ยังคงสามารถเคลื่อนไหวได้
     
    "มันไม่ได้ผลกับไอร่ตัวประหลาดนั่นเลยสักนิด" อิซเซสบถออกมา มังกรน้ำแข็งค่อยๆก้าวเข้ามาใกล้กลุ่มของฟีอัสมากยิ่งขึ้น
     
    "คงต้องถ่วงเวลาเอาไว้แล้วละ! จนกว่าพลังของแกสเปอร์จะคลายออก" เอวาพุ่งตัวเข้าไปหามังกรน้ำแข็งทันที
     
    ฮาเกรซก็ไม่รอช้า เค้าอัญเชิญ สัตว์อสูรออกมา พร้อมกับกระโจนเข้าใส่มังกรน้ำแข็งอย่างบ้าระห่ำ
     
    ตูม ~ เสียงระเบิดเริ่มดังขึ้นทำให้สัตว์ป่าที่อยู่ในบริเวณนั้นพากันแตกตื่น พวกมันพากันวิ่งออกมาจากป่า
     
    มังกรน้ำแข็งฟาดหางของมันใส่ฮาเกรซ และ เอวา ด้วยความโกรธ พร้อมกับเสียงขู่คำรามที่ดังก้องไปทั่วผืนป่า
     
    "โถ่เว้ย! ตัวของมันแข็งอย่างกับหิน โจมตีไม่เข้าเลยสักนิด" เอวาสบถออกมา 
     
    "ระวัง!" โล่ขนาดใหญ่โผล่ออกมาป้องกันทุกคนที่ถูกพลังของแกสเปอร์สะกดเอาไว้ มังกรน้ำแข็ง สยายปีกของมันออกมา พายุหิมะเริ่มก่อตัวขึ้นอีกครั้ง
     
    "นี่มันอะไรกันเนี่ย!" ฟีอัสหรี่ตาลง พายุหิมะเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ 
     
    "เอาละนะ! บลาลานเบรคเกอร์!!" อิซเซในชุดเกราะสีแดงกระโจนเข้าใส่มังกรน้ำแข็งด้วยความเร็ว
     
    "ในเมื่อแกเป็นมังกร แกก็ต้องเจอกับมังกร" อิซเซซัดเข้าไปกลางลำตัวของมังกรน้ำแข็ง แต่กลับไม่มีบาดแผล หรือ รอยไหม้เลยสักนิด หางของมังกรน้ำแข็งฟาดเข้าใส่ตัวของอิซเซอย่างจัง ทำให้ตัวของอิซเซกระเด็นหายเข้าไปในป่า บึ๊ม~ พร้อมกับแรงกระแทกทำให้เกิดการระเบิดขึ้นกลางป่า
     
    ฟีอัสได้แต่ยืนมองฮาเกรซ และ เอวาต่อสู้ เค้าต้องปกป้องคนที่ยังเคลื่อนไหวไม่ได้
     
    "ผมขอโทษครับคุณฟีอัส" แกสเปอร์ร้องไห้ออกมา
     
    "ไม่ต้องโทษตัวเองหรอก! ว่าแต่พลังของนายมันอยู่ได้กี่นาทีกันละ?" ฟีอัสหันไปมองหน้าของแกสเปอร์
     
    "15 นาทีครับ" ฟีอัสแค่พยักหน้า
     
    "งั้น15นาทีนี้ฉันฝากดูแลพวกเค้าด้วย" ฟีอัสพุ่งเข้าใส่มังกรน้ำแข็งทันที พร้อมกับพลังสายฟ้านับสิบเส้นที่ผ่าลงมา
     
    กรี๊ด ด  ดดด เซลเฟียสน่ากรีดร้องออกมา พร้อมกับวิ่งหนีพวกโทรล
     
    "ให้ตายสิ! ทำไมพวกเราต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ด้วย" อาเธน่าทำหน้าเจือนๆ
     
    "ก็มันช่วยไม่ได้นี่คะ หัวหน้า" อาเคโนะคลี่ยิ้มออกมา (เป็นผู้หญิงที่ยิ้มรับได้ทุกสถานการณ์จริงๆ)
     
    "ไม่ไหวแล้วโว๊ย!" เซเลน่าหยุดวิ่ง พรางหันหน้าไปจ้องโทรลทั้งสามตัวที่วิ่งไล่ตามพวกเธอ
     
    "อลิซซาเบธ ปลดผนึกพลังให้ฉันที" เซเลน่าเรียกภูตของเธอออกมา
     
    ".......(เงียบฉี่) กรี๊ด ๆ ๆ  ยัยภูตบ้าเอ๊ย!!!" (สุดท้ายก็วิ่งป่าราบเช่นเคย)เนื่องจากภูตรับใช้ของเธอที่มีนามว่าอลิซซาเบธ ไม่ยอมทำตามคำสั่งของเธอ และ ไม่ปรากฏตัวออกมาให้เห็นอีกด้วย
     
    "จำไว้เลยนะ...ยัยภูตเอาแต่ใจ อย่าออกมาให้ฉันเห็นอีกนะ แม่จะจับถ่วงน้ำซะให้เข็ด" เซเลน่าบ่นพึมพำอย่างหัวเสีย ปนอาย(ก็สมควรที่จะอายอยู่หรอกนะ) ก่อนจะวิ่งเผ่นแบบไม่คิดชีวิต
     
    "ไอร่พวกสกปรก!" คินน่ากระโดดเข้าเสยโทรลที่ตัวเล็กที่สุด ด้วยความเร็ว ตูม ~ (เสยไปซะไกล) ด้วยแรงเสยอันมหาสารนั้น ทำให้โทรลตัวนั้นปลิวไปติดกับหินย้อยที่อยู่บนเพดานของถ้ำ ทำให้เกิดการถล่มลงมา
     
    "นี่เธอทำบ้าอะไรนะ!" ริอัสเอามือกุมขมับตัวเองไว้
     
    "เป็นผู้หญิงที่น่ากลัวจริงๆเลยคะ" ออโรร่าเอ่ยขึ้น
     
    ไอร่าเปลี่ยนสร้อยคอของเธอให้กลายเป็นดาบทันที
     
    "จะโทรล หรือ อะไรก็ช่าง แม่จะฟันไม่เลี้ยงเลย" ไอร่าพุ่งกระโจนเข้าใส่โทรลตัวที่ใหญ่ที่สุด 
     
    ปึ๊ก~ ดาบของเธอปะทะเข้ากับค้อนของโทรล 
     
    "ดึงไม่ออก!!" ไอร่าพยายามดึงดาบของตัวเองที่ติดอยู่กับค้อนให้ออก แต่เจ้าโทรลตัวนี้เหมือนมันรู้ทัน เลยสบัดค้อนด้วยความแรง ทำให้ตัวของไอร่ากระเด็นไปติดกับหินก้อนใหญ่ 
     
    "ไอร่า!!!" ทุกคนต่างร้องเสียงหลง
     
    "อัศนีบาต!!" สายฟ้าของอาเคโนะ ฟาดเข้าใส่โทรลตัวใหญ่ ทำให้มันสลบเหมือดไปทันที เธอค่อยๆพยุงตัวของไอร่าขึ้น
     
    "เซลเฟียสน่า รักษาบาดแผลของไอร่าให้ที" อาเคโนะหันไปขอร้องเซลเฟียสน่า
     
    "อาเชียระวัง" เซเลน่ากระโดดเอาตัวเข้าบังอาเชียเอาไว้ ค้อนขนาดใหญ่ฟาดเข้าหาเซเลน่าทันที
     
    ปึ๊ก~ แต่เซโนเวียเข้ามาขวางไว้ทัน
     
    "ไม่เป็นไรใช่ไหมคะ คุณเซเลน่า" อาเชียเอามือจับแขนของเซเลน่าไว้
     
    "ไม่เป็นไร" เซเลน่าฉีกยิ้มออกมา
     
    "ฉันว่าจะไม่ทำร้ายพวกแกแล้วนะ!" อิรินะ ดึงดาบศักดิ์สิทธิ์ของเธอออกมา ก่อนจะฟาดเข้าหาโทรลตัวสุดท้ายที่เหลืออยู่ 
     
    บึ๊ม ~ ร่างของโทรลกระเด็นหายเข้าไปในความมืด
     
    "เหนื่อยเป็นบ้าเลย" ทุกคนต่างนั่งพักด้วยความเหนื่อยล้า
     
    "ธีน่า...!หายไปไหน??" อาเธน่าหันไปถามทุกคน
     
    "ธีน่า! ธีน่า! เธออยู่ที่ไหน?" ทุกคนต่างตะโกนเรียกชื่อของธีน่า แต่ก็ได้เพียงความเงียบตอบกลับมา
     
    "เดี๋ยวนั่นมันเสียงน้ำตกนี่?" เซลเฟียสน่าเอ่ยขึ้น พรางเดินตรงไปเรื่อยๆ แสงสว่างค่อยๆลอดผ่านเข้ามา
     
    ภาพที่อยู่ตรงหน้า คือดินแดนแห่งริเวนเดล ความสงบเงียบทำให้จิตใจปลอดโปร่ง ธรรมชาติที่เหมือนสรวงสวรรค์ มันช่างเป็นอะไรที่วิเศษยิ่งนัก
     
    "นี่นะหรอ? ริเวนเดล ดินแดนแห่งเอฟล์?" เซเลน่าคลี่ยิ้มออกมา
     
    "มันเหมือนกับว่าฉันหลุดออกมาจากความฝันเลยคะ!" เซลเฟียสน่าเอามือหยิกแก้มตัวเองเบาๆ
     
    "นี่!หยุดพร่ำเพ้อกันก่อนได้ไหม ตามหาธีน่ากันก่อน" อาเธน่าพูดขัดขึ้นทันที
     
    "ฉันคิดว่าเธอคงเข้าไปที่นั่นแล้วละ!" ออโรร่า ที่พยุงตัวของไอร่าเอาไว้ เอ่ยขึ้น ทุกคนจึงหันไปมอง
     
    ธีน่าเธอกำลังข้ามสะพานที่เชื่อมต่อระหว่างถ้ำ กับ เมืองริเวนเดล 
     
    "เฮ้อ~ ยัยนี่ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย" เซเลน่าถอนหายใจออกมา


    #ทางด้านกลุ่มของฟีอัสดูจะเจอเข้ากับปัญหาใหญ่ (เมื่อราสบอสของป่าไม่ได้มีเพียงแค่ตัวเดียว)

    #ส่วนทางด้านสาวๆ ดูจะผ่านด่านโทรลไปได้แล้วนะเอ้อ! แต่อย่าพึ่งวางใจไป พวกเอลฟ์กำลังรอพวกเธออยู่เช่นกัน


    *เม้นสักนิดผมจะได้มีกำลังใจ ขอบคุณครับ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×