คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ราชินี
ยามแสแห่สุริยเทพายานทอทาบพสุธาไอยุป์
ม้าที่วบมาทั้ืนหยุนิ่ เ้าหิานาน่าแห่ฮิทไทท์ยับรรทมหลับในอ้อมแนอโเอร์ึ่นั่ัวรบนหลัม้าแม้ะหลับา
เปลือพระเนรบา่อยๆ
ยับยามแสอรุรุ่ายบนพระพัร์ระทบเปลือพระเนรเมื่อทรอยู่ลาแ้
ทรวาพระเนรไปทั่วโยลืมไปว่าอิแผ่นอว้าอใรนหนึ่อยู่
แ่เห็นสิ่่อสร้าวิิรระาราเบื้อหน้า เ้าหิถึับทรพระอ์ึ้นนั่รอย่าพระทัย
โเอร์ลืมาึ้น้าๆ
แม้พยายามเ็บัรอยยิ้มหายานั เมื่อพัร์ามหันมาทำเนรเียวใส่
“ท่าน หลอ้า”
บันี้ประัษ์แล้ว เบื้อพระพัร์ือนหลอลว
เบื้อพระปฤษา์ือ วิหารแห่อาเมน-ราเทพ สถานที่ัพิธีแ่านอันศัิ์สิทธิ์
นหลอลวใบหน้ายิ้มริ่มระโลาหลัม้า
รวบร่าแบบบาให้ลมายืนเบื้อล่าอย่า่ายาย พร้อมถาม
”ะำเนินเ้าไปเอ หรือให้้าพระอ์นำเส็”
นาำนัลไทย่าในุเรียมพร้อมสำหรับร่วมพระราพิธีโผล่มายืนยิ้มรับเส็
“ทานี้เพะ
เปลี่ยนลอพระอ์่อน”
เ้าหิไ้แ่อ้าพระโอษ์้า
รับสั่อันใไม่ออ นาไทย่านาำนัลที่ามิมา นาำนัลพระพี่เลี้ยในวัยเยาว์ยัวาพระทัยไม่ไ้
รวมหัวับนหลอลวหัหลัพระอ์ แล้วทั่วปพีอียิป์นี้ะวาพระทัยใรไ้อี
่วยไม่ไ้ที่ปลายนิ้วพระหัถ์ะบิเนื้อนาำนัลอย่ารุ่นโรธ
ะามนาไปทา้านหลัอวิหารึ่มีห้อัเรียมไว้ ทั้่าภูษาหลว
่าพระเศา ่ารอพร้อม แ่มิวายหันพระพัร์้ำอมาวัสายพระเนรริ้วโรธระนน้อยใส่ให้นายพลโเอร์
‘นหลอลว’
พระราพิธีอภิเษสมรสำเนินไปอย่ายิ่ให่ลั้วยมน์แห่เทพ
โยมีพระสัราและนับวประำวิหารร่วมประอบพิธีท่ามลา้าราารั้นผู้ให่ ยามที่ทรประทับเีย้านั้น
วามสูอพระวรายเท่าเทียมัน และูเหมือนว่าฟาโรห์วัยเยาว์ะเี้ยว่าราินีเล็น้อยเสีย้วย้ำหาไม่มีมหามุ่วยึสายา
แหวนเลือบสีน้ำเินมีสัลัษ์าร์ทูหรือวรีล้อมรอบพระนามอฟาโรห์และอานาน่าิันสอว
ทำเพื่อเลิมลอพิธีราาภิเษสมรสแ่ายให้ผู้นมามายที่มาเฝ้ามพระบารมีอย่าทั่วถึ
ในานเลี้ยที่ลับมาัึ้นที่พระราวั
เหล่า้าหลว ้าราสำนัรวมทั้เหล่านายทหาร่ามาร่วมแสวามยินี บันี้เ้าหิานาน่าในำแหน่ราินีอียิป์แย้มพระโอษ์ื่น
แม้ในพระทัยื่นม ทว่าเมื่อ้อเ้าพิธีึ้นำรำแหน่ราินีแล้ว
ทร้อทำให้ส่าามสมับพระเียริที่ไ้รับ รอยแย้มพระโอษ์มาบ้าน้อยบ้าประทานแ่ทุนที่เ้ามาถวายพระพร
แ้วไวน์ในพระหัถ์ไ้รับารแะเพื่อรับารแสวามยินีาเหล่า้าราสำนัและรอบรัว
ทว่าไม่มีรายื่ออนายพลหนุ่มเ้ามาถวายพระพรแสวามยินี
แม้เาะร่วมอยู่ในานหาเหมือนอยหลบสายพระเนรุเป็นวัวสันหลัหวะ*(*นที่มีวามผิิัว ทำให้มีวามหวาระแว)
ทรหาเวลาที่ะพบเอนายพลโเอร์ามลำพั
และโอาสอพระนา็มาถึ เมื่อพระนาอลับไปพัผ่อน่อน
โยอ์ฟาโรห์ยัร่วมื่มรับารถวายวามยินี่อ ระหว่าทาำเนินไปำหนัราินีอพระนา
ทรเหลือบสายพระเนรไปทาทะเลสาบที่เห็นไลๆ ร่าสูให่ยืนนิ่รริมทะเล แม้ะแ่วามสลัวหาแน่พระทัยใ่เาแน่นอน
ทรหันลับมาทานาำนัลที่ามเส็
“พวเ้าไปร่วมานเลี้ย่อเถิ
้าะึ้นำหนัเลย”
สอนาำนัลที่ามเส็อออาารีใที่ไ้ลับไปเ้าร่วมานรื่นเริ
ึ่นานๆ รั้ะมีึ้นเสียทีในพระราวัอียิป์ นาทั้สอยมือประสานรหน้าอเปล่าเปลือยแล้ว้อมัวถวายบัม่อนรีบวิ่ลับไป
านาน่ามิไ้เ้าำหนัามที่รับสั่
หาเลี้ยวไปยัุหมาย ทะเลสาบที่ร่าสูให่ยัยืนมอไป้าหน้านิ่
แม้พระนาะมาหยุยืน้านหลั ร่านั้น็ไม่ไหวิ
‘น่าผลัให้น้ำนั
นหลอลว’
วามิร้ายาอราินีหมาๆ
บัเิึ้นยามนึน้อยใและุ่นเือ แทนที่ะพาพระอ์หนี ลับพาไปรอเ้าพิธีเสียนี่
ทรย่อเ้าไปนถึแผ่นหลันที่าว่าำลัมอท้อน้ำที่สะท้อนแสแห่รารีนิ่อย่าปล่อยอารม์
สอพระหัถ์เล็ยึ้นอย่ามาหมาย
่อนพุ่พระอ์เ้าใส่หวัผลัให้เาลไปในน้ำ...ทว่า
ไม่เป็นผลเมื่อเาหันวับมาอย่ารวเร็วเหมือนรอรับ
เหมือนทราบล่วหน้า แทนที่ะผลัเาไ้สมพระทัยลับลายเป็นอยู่ในอ้อมอเาเสียทั้อ์
วาสั่นไหวอนายพลหนุ่มสบพระเนรัพ้อระนพระทัยอราินีสาวนิ่
นาน
“เพิ่รู้ว่าำแหน่นายพลนั้นทำให้ท่านว่ามานาวบม้าวนเวียนทั้ืน
เพื่อพา้าไปยัวิหารศัิ์สิทธิ์ที่อยู่ไม่ห่านั่น”
รับสั่ัพ้อ
ยามั้พระสิไ้ แม้ะอยู่ในอ้อมแนเาอีรั้
แม้รับรู้ถึารเ้นอหัวใที่รัวแรึ้นอทั้เาและพระอ์เอ
โเอร์ไม่มีอะไรแ้ัว ไ้แ่ถอนใพร้อมลายวแนปลปล่อยพระนาที่เหมือนมิไ้ิ้นรนออาวแนอย่าแสนเสียายและัใ
แล้วเินผ่านไป เพราะำแหน่นายพลที่วาพระทัยนี่หรือเล่า
ทำให้ทรยศอ์ฟาโรห์ไม่ไ้?
“หยุนะ!” เสียแหลมอย่าเอาพระทัยรั้เาไว้ ่อนวิ่มาัหน้า “ะมาถือีเินหนี้าไม่ไ้ บันี้้าือราินีออียิป์ ราินีอท่าน” มิทราบว่าระแสนั้นวาอำนาอย่าัแ้ ทร้อเาแน่วนิ่
“เมื่อระหนัแล้วว่าทรเป็นราินี
็เส็ลับไปรออ์ฟาโรห์ที่ห้อหอเถิ”
ในประโยประประันหาน้ำเสียราบเรียบแฝอะไรบาอย่า
ึ่เ้าัวไม่ทราบ หาานาน่าลับนึน้อยพระทัยึ้นมา
ทรส่พระเนรัพ้อให้เาแล้ววิ่าไป
‘เาไล่ให้ไปเ้าหอ
นอนรอเ็นั่น’ แม้ไม่ทราบว่าเหุใ้อน้อยพระทัยนั
แ่ทรน้อยพระทัยไปแล้ว
โเอร์มอามเศาที่พลิ้วไหวยามเ้าัววิ่ห่าาไปทุที
อย่าหัใ านี้ไประยะห่าระหว่าพระนาับเายายระยะว้าึ้นทุที
้วยเา้อสำนึเสมอว่าทรเป็น ‘ราินีอียิป์’
ความคิดเห็น