คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ฟาโรห์โซเซอร์
บทที่7 ฟาโรห์โเอร์
ทัพหลวโยารนำอโเอร์ในานะฟาโรห์อียิป์ออเินทาไปสั่สอนำราบพวฮิทไทท์ที่ำเริบนาส่นไปเรายัถูัหัวลับมา
หนทาที่ะรอมอมเพราะเห็นแ่พระราินีเื้อสายฮิทไทท์นั้นหมสิ้น ระหว่าเินทัพ
ทริถึวเรามิที่พบใ้ผ้าปูในห้อนอนอานาน่าราินีในพระอ์ ที่ทรนำิพระอ์มา้วย
วสีาวใบเล็หมุนไปหมุนมาในพระหัถ์ให่อย่าใร่สสัย
เมื่อทรเปิและเทออมาูผสีาวหาไร้ลิ่นอันใ็ำลัปลิวามลม ทรปิวไว้ามเิมสายพระเนรทอไลมุ่มั่น
ยามอทัพหยุพั หมอประำพระอ์ึถูเรียเ้ามาในระโม
หมอหลวหัวล้านหนวยาวมอวใบเล็ในฝ่าพระหัถ์ที่ทรยื่นมารหน้าเาอย่าแปลใ
“ูสิ้าในือยาพิษใ่หรือไม่”
หมอหลววัยลานรับมา
เปิออลอสูมห่าๆ านั้น็เทลในภานะเิมน้ำลไปเล็น้อยใ้เ็มเินทสอบเบื้อ้น
เ็มสีเินวาวแววลายลับเป็นล้ำำแทบะทันที หาพระนโเอร์ระุ
ิถึเ้าอว ทำไมถึเอายาพิษเ้าไปในห้อ ทำไมถึวาไว้ใล้ๆ นานั้น
ทรเอะพระทัยะเป็นยาพิษนิเียวันับที่ปลพระนม์ฟาโรห์ยุวราา
“เอาไปรวสอบให้แน่ัว่ายาพิษนิใ” รับสั่เน้นั
“พะย่ะ่ะ” หมอหลวำนับแล้วถอยออไปาระโม
ยามอยู่ามลำพั
และเมื่อนึถึ่วเวลาเมื่อ่ำืน านาน่าราินีอฟาโรห์อ์่อน
หาบันี้ือราินีแห่พระอ์
ทรไ้พิสูน์แล้วว่าเ้าสาวที่ไ้สัมผัสเมื่อ่ำืนบริสุทธิ์ผุผ่อเห็นแม้ระทั่เลือพรหมารีเปรอะเปื้อนผ้าลา
ยิ่แปลพระทัยไยฟาโรห์น้อยถึลุ่มหลรสสวาทที่ราินีปรนเปรอนาเอามาพร่ำเพ้อยามาพระสิ
านาน่าเล่นลอะไรับฟาโรห์ผู้ล่วลับ?
“านาน่า
เ้าน่าลัวว่าที่้าิ” ำราม่ำๆ ในลำพระศอ
พระราวัอียิป์ำหนัราินี เมื่อฟาโรห์เส็ออไปาห้อ
านาน่ายันอนมทรระบบไปทั่วพระวราย
ทั้เ็บแปลบในส่วนที่ถูรุรานแม้มิอาปิเสธไ้ว่าใน่วเวลาัล่าว
นอาวามเ็บแปลบในทีแรแล้ว ่วไม่นาน็แปรเปลี่ยนเป็นวามเสียว่านและสุสม
แผ่ยายไปทั่วทั้วรายลบเลือนวามเ็บปวนั้นลไ้
ทว่าอน้อยพระทัยไม่ไ้ไย้อรุนแร
ทั้ที่พระอ์มิไ้ัืนทั้ยัยินยอมแ่โยี
“นใร้าย” ทรันแสะบรรทมพระอ์บนพระแท่นนิ่
ไม่ไ้เส็ออไปส่สวามีออรบเ่นที่สมวรระทำ
๊อ! ๊อ! ๊อ!
เสียเาะบานไม้ีาร์ปิทอสลัลายเบาๆ
พร้อมส่เสียเรีย “พระนา ไทย่าเอเพะ”
“เ้ามา” ระแสอนุาเรือ ทรปาน้ำพระเนรพร้อมลุึ้นประทับนั่
มอบานพระทวารที่เผยออ้าๆ พร้อมใบหน้านาำนัลเ่าโผล่เ้ามา
นาำนัลไทย่ามอนายสาว้วยแววน
พัร์เสลาสลัที่เยอิาูบี วเนรำสนิทยาวให่แ่ำ นพระเนรหนายัื้น
พร้อมปลายาไปมอพระยี่ภู่ที่ยับย่น หาานาำนัลสาวให่ถึับระุ
รอย่าแบนผ้าลานั้นบ่ัว่าเิมาาอะไร หาแปลในัเพราะนี่ือารเ้าหอรั้ที่สออนายสาว
“พระนามิไ้ใ้ยานั่น” ประโยแรบ่ัำหนิ
“้าไม่ล้า” มิล้าสบานาำนัลนั
“แล้วเป็นอย่าไรเล่า ฟาโรห์โเอร์ทรยทัพไปบยี้พวเราแล้ว
ทีนี้ะทำเ่นไร”
“เ้าออไปสืบ่าวมาสิ
ไทย่า” รับสั่นั่นยัสั่นพร่า
เพราะ้อนสะอื้นนั้นยัไม่หายไปเสียทีเียว
ไทย่าไ้แ่รับบัา
านาน่าเินวนเวียนอย่าร้อนพระทัย รออยเพื่อให้ไทย่านาำนัลนสนิทมาเ้าเฝ้าอย่าระวนระวายเ่นทุวัน
แ่บานประูแ้ม็ทรหันวับ
“ไท่ยา ไ้่าวอะไรมาบ้า”
“พระบิานำทัพเอ อำลัทั้สอฝ่ายเผิหน้าันแล้วเพะ
ไม่มีารเรา” ำบออนาำนัลทำให้พระพัร์สล พระเนรเบิว้า
พระบิาเผิหน้าับโเอร์
วามเสียหายที่ะเิึ้นไม่ว่าฝ่ายใ พระนาะรู้สึสูเสียแ่ไหน
ฝ่ายหนึ่นั้นเป็นผู้บัเิเล้า อีฝ่ายเป็นพระสวามีแม้ไม่เ็มพระทัย
หรือเ็มพระทัยยับออ์เอไม่ไ้ เพลานี้นอยู่้าหลัอย่าพระอ์ะทำเ่นไร
“ไทย่าอยสืบ่าววามืบหน้ามารายาน้า้วย
้าห่วเส็พ่อนั โเอร์ เอ่อ อ์ฟาโรห์ปรีาสามารถเรื่อารรบยิ่” ยามเอ่ยพระนามรๆ ยันึยาแม้มิใ่เบื้อพระพัร์
“เพะ”
ลาสมรภูมิาเ
ที่ึ่ฟาโรห์โเอร์หวัฝัาวฮิทไทท์ที่อาหามา่อรแ็้อลุึ้นมาทำสรามปลแอนเออีรั้
ารเผิหน้าอทั้สออทัพ ึ่มีศัิ์สูเป็นษัริย์ทั้สอพระอ์
หาหนึ่นั้นเป็นฟาโรห์อียิป์อาาัรที่แ็แร่
อีหนึ่เป็นเมือในอบัสีมาที่ลุึ้นมา่อ้าน ราันย์หรือะเหนือราาไ้
โเอร์ยัใ้วานทอแ้ามยาวเป็นอาวุธประำาย
สวมเราะสำริ ผ้าโพพระเศียรปลิวไหว้วยลมทะเลทราย
ที่รัพระเศียรเป็นรูปพาแร้และูศัิ์สิทธิ์ำลัับ้อษัริย์วัยลานอฮิทไทท์
พระเศียรที่โพผ้านั้นเผยให้เห็นเส้นเศายาวยิ่ ทำให้ทรนึถึานาน่าพระธิาที่ไว้เศายาวไม่ไ้สวมวิผมเ่นสาวอียิป์ทั่วไป
แววพระเนรุันอษัริย์ฮิทไทท์ับ้อฟาโรห์หนุ่ม
ผู้ึ่รั้หนึ่เยนำทัพอียิป์เ้าีฮิทไทท์วา้อนผู้นไปเป็นทาส
ผู้ที่บันี้ำรำแหน่ฟาโรห์และเป็นพระามาาอพระอ์อีน
“้าะแ้แ้นให้ลูาย
แล้วเ้าไปรับลูสาว้าลับบ้านลับเมือ”
“ลูายท่านฝัเถ้าในแผ่นอียิป์แล้ว
ส่วนลูสาวท่านือเมีย้า ะมารับไป้อถาม้าที่เป็นสวามีนา
ษัริย์วัยลานหาพระทัยร้อนยิ่ำราม้อ
“ไอ้นบัอา มัให่ใฝ่สูหวัินเนื้อหส์
ูท่าเป็นเ้าที่ลอบปลพระนม์ฟาโรห์ แล้วริบเอาานาน่าพร้อมบัลลั์ไปรอ
ไอ้เนรุ!”
รับสั่อษัริย์ฮิทไทท์ุีแสหน้าโเอร์้วยมวาน
เสมือนน้ำมันรารบนอเพลิที่ำลัลุโน ไม่มีารเราอย่าที่หวั
อย่าที่านาน่าเยร้อออี่อไป เสียสั่ทหารเ้า่อรรบพุ่ัสนั่นลั่นไปทั่วทั้าเ
“่ามันให้เรียบ!”
รถศึอโเอร์มีาบาโบัับ
่วยอ์ฟาโรห์ประทับยืนใ้วานยาวบั่นอทหารฝ่ายร้ามาระเ็นนแล้วนเล่า
ท่ามลาาระลุมบอนทีุ่ลมุนทั้รุและรับอย่าเ็มำลั เพราะทุฝีไม้ลายมือและเพลอาวุธหมายถึีวินและศัิ์ศรีอประเทศ
ไม่นานนัลาวล้อมอทหารเินเท้า
ม้าศึอแม่ทัพทั้สอ็เผิหน้า ษัริย์ฮิทไทท์ทอพระเนรพระามาานใหม่เ็มพระเนร
หน้าามเ้มหล่อเหลาอเานับว่าพระธิานั้นวาสนาี หาอุปนิสัยที่ไ้สับมาเล่า
โเอร์เป็นนัรบโยสายเลือ บิาเาเยเป็นแม่ทัพนำทัพออรุรานไล่ล่าอาานิมให้อียิป์เ่นัน
นิสัยโหร้ายไม่แผแ่าัน ทรนึห่วใยพระราธิาึ้นมารามรัน
“เราถามท่านรั้สุท้าย
ะยอมถอนทัพ ยอมสิโรราบลับไปอยู่ฮิทไทท์เ่นเิมแล้วส่เรื่อบรราารทุปีหรือไม่” สุรเสียห้าวร้อถาม
“ไม่!”
ษัริย์ฮิทไทท์อบรับสั่ร้าวเ่นัน
าร่อสู้อสอแม่ทัพึเริ่มึ้น มวานอโเอร์ระทบับหอแหลมและโล่สำริ พร้อมารสวนลับอษัริย์ฮิทไทท์แรเร็ว
โเอร์เอี้ยวัวหลบทันพร้อมวามวานเ้าใส่อีรั้ ึ่ฝ่ายษัริย์ฮิทไทท์็หลบหลีไ้อย่าเียิว
พร้อมอบโ้ลับอย่าไม่ลละ เพียไม่นานนัษัริย์ฮิทไทท์็สิ้นพระนม์้วยฝีมืออฟาโรห์โเอร์
ทหารฮิทไทท์่ายอมวาอาวุธไม่่อรับอทัพอียิป์
โเอร์เินเ้ามาที่พระศพึ่ลารถศึนอนมอเลือบนผืนทราย
ทอพระเนรบาแผลทั่วทั้พระวรายที่ลึสุและทำให้สิ้นพระนม์ เห็นะเป็นรอยบารพระเศียรผ่านหน้าผาลายาวลมาผ่าสันมู
ึ่เลือสๆ ำลัทะลัพร้อมอเหลวสีาว้น ทรย่อพระอ์ลใล้พระศพ
ใ้ริประำพระอ์ที่เหน็บไว้รบั้นพระอ์ออมาัปอยผมที่ยาวอย่ายิ่อษัริย์ฮิทไทท์ผู้พลีีพลาสมรภูมิอย่าสมพระเียริ
“อฝาานาน่า” รับสั่ลอไรพระทน์ วเนรำให่เรือโรน์
ฝาอิบุ๊ ลิที่ปไ้เลย่ะ อบุ่ะ
ความคิดเห็น