พ่ายเกมรัก

            สวัสดีคะนิยายเรื่องนี้เป็นการมโนของไรท์เอง หุหุ (มโนจนเป็นเรื่อง) เคยชอบใครสักคนจากแค่รูปถ่ายของเขามั้ยคะ นั่นละคะที่มาของเรื่องนี้ ไรท์รู้สึกว่าอยากให้คนที่ไรท์ชอบนั้นมีตัวตนอยู่ตรงหน้าเรา ซึ่งก็เป็นไปไม่ได้ จึงได้แต่มโนเพ้อฝันถึงเขาจนทนไม่ไหวเขียนออกมาเป็นเรื่องเป็นราว ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะคะ ^^

มาแนะนำตัวละครของเราก่อนนะคะ

               ธนะกฤษณ์ ทรัพอนันต์ (ต้นน้ำ) ผู้ชายผมยาว เซอร์ๆ  ชอบการขี่รถบิ๊กไบค์  ด้วยหน้าตาหล่อเหลา เพอร์เฟคแมน รูปหล่อแม่รวย จึงทำให้เขาเป็นผู้ชายที่สาวๆหลายคนหลงไหล

             ภูอิงฟ้า โรธการ (อิงฟ้า) เจ้าของไร่ภูอิงฟ้า สาวหน้าหวาน นิสัยไม่ยอมแพ้ใคร เปิ่นๆโก๊ะๆซุ่มซ่าม  ไม่มีใครเกิน แต่เรื่องการทำงานเธอไม่เคยผิดพลาด

เนื้อเรื่องซักนิดหน่อยพอเป็นน้ำจิ้มเนอะ หุหุ

“นึกว่าฉันนายชอบมากหรอไง ฉันไม่ได้ชอบนายเลย อย่ามาโมเม คิดว่าตัวเองหล่อหรอไง คิดว่าคนอื่นแค่เห็นก็ต้องชอบนายหรอไง ไม่มีทาง ฝันไปเถอะ”   ด้วยที่เธอกำลังโกรธอยู่เป็นทุนเดิมแล้วถึงกับควันออกหูเมื่อได้ยินประโยคที่ต้นน้ำพูด เธอทั้งเถียงและด่าเขา ก็แน่ละ มาบอกตรงๆ ว่าไม่ชอบเธอมันรู้สึกเสียหน้านะ ที่ผู้ชายมาพูดใส่หน้าแบบนี้ เธอไม่ยอมเสียหน้าและจะไม่ยอมแพ้ผู้ชายคนนี้แน่ๆ ตอนนี้เธอไม่อยากฟังอะไรอีกแล้ว

“ไปกันใหญ่แล้วคุณ ผมยังไม่พูดแบบนั้นเลยนะ มีแต่คุณที่คิดเอง โพล่งออกมา ยังพูดไม่จบเลย ด่าๆๆ อยู่นั่นแหละ คิดว่าผมใจเย็นมากเลยหรอไง หรือว่าอยากโดนฮะ”    ต้นน้ำเริ่มอารมณ์เสีย เขาอุตส่าห์ตั้งใจจะพูดดีๆ กับยัยคนนี้ แต่กลับคิดเอาเอง ด่าเขาฉอดๆ โดยไม่ฟังเขาเลย

“แน่จริงก็เอาดิ  จำไว้ฉันคนนี้แหละ จะทำให้นายชอบฉันให้ได้คอยดู แล้วนายก็ต้องทรมานที่มารักฉันคนนี้ นายต้นน้ำ”   อิงฟ้าประกาศกร้าวอย่างลืมตัว ด้วยที่เธอรู้สึกเสียหน้า และอยากเอาชนะผู้ชายคนนี้เธอจึงทำให้เธอโพล่งหลุดออกไป

“ได้  ถ้าคุณมีปัญญาทำให้ผมชอบคุณได้ ผมจะยอมคุณทุกอย่างเลย อยากได้อะไร อยากให้ทำอะไรผมยินดีจะทำตามใจคุณต้องการ หึหึ”   ต้นน้ำก็ตอบแบบหยียวนอยากเอาชนะ เขาหรือจะแพ้ไม่มีทาง เขาไม่มีวันชอบยัยอิงเน่านี้แน่นอน อีกอย่างเธอก็คือศัตรูที่เขาต้องแก้แค้น คอยดูเขาจะต้องชนะ และทำให้ผู้หญิงคนนี้ศิโรราบกับเขาให้ได้

“ดี  งั้นเรามาเล่นเกมกัน เกมนี้ใครรักก่อน ชอบก่อน คนนั้นแพ้ โดยใช้เวลาสามเดือน นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ใครแพ้คนนั้นต้องยอมทำตามใจของอีกฝ่าย ห้ามเบี้ยว ห้ามหนี ไม่งั้นเป็นลูกหมา”   อิงฟ้าบอกเงื่อนไขของเกมส์ และแน่นอนว่าเธอจะต้องชนะ

“ได้ตกลงตามนี้  งั้นเราไปบอกผู้ใหญ่กัน แต่อย่าบอกว่ามันคือเกมระหว่างเรา และห้ามบอกคนอื่นด้วย ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือใครก็ตาม”   ต้นน้ำเพิ่มเงื่อนไขเข้าไปในเกม

                ทั้งคู่ต่างเดินกลับมาที่โต๊ะ ด้วยสีหน้าครุกรุ่น ต่างฝ่ายต่างมองหน้ากันไม่ลดละ เหมือนกับกำลังจะประกาศศึก และเตรียมรบกัน ณ ตอนนั้นเลยทีเดียว นี่ถ้าต่างฝ่ายต่างมีปืนคงได้ยิงใส่กันจนพรุนแน่ๆ แต่พอใกล้ถึงโต๊ะ ทั้งสองจึงต้องสงบอารมณ์ ให้กลับเป็นปกติเพื่อไม่ให้ผู้ใหญ่สงสัย

“เราตกลงจะคบกันคะ/ครับ”  ทั้งสองต่างพูดพร้อมกัน

ยังไงอย่าลืมติดตามผลงานของไรท์ด้วยนะคะ  โอมเพี้ยง.....ขอให้รีดเข้ามาอ่านเยอะๆ ^^

https://www.facebook.com/Zatan_prince-ไอดิน-764894716945424/
อย่าลืมกดติดตามในเพจด้วยนะคะ