โซ่ทัณฑ์พันธนา - นิยาย โซ่ทัณฑ์พันธนา : Dek-D.com - Writer
×

    โซ่ทัณฑ์พันธนา

    “จำใส่หัวเธอไว้นะพิมพ์ประพาย เมื่อเธอกล้าทำลายชีวิตฉัน ฉันก็จะทำลายชีวิตเธอให้มากกว่า ฉันเจ็บเธอก็ต้องเจ็บมากกว่า เมื่อชีวิตฉันพังชีวิตเธอก็ต้องพังมากกว่าฉัน ชาตินี้เธออย่าหวังว่าจะมีความสุขอีกเลย!”

    ผู้เข้าชมรวม

    99,135

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    56

    ผู้เข้าชมรวม


    99.13K

    ความคิดเห็น


    323

    คนติดตาม


    1.68K
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  46 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  21 ก.ค. 60 / 17:57 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ



                เธอคือคนที่เขาเคยรัก เคยไว้ใจ แต่เธอกับทรยศความรักของเขาอย่างเลือดเย็นที่สุด เธอทำลายความฝันทั้งชีวิตของเขาจนย่อยยับไม่มีชิ้นดี เพราะฉะนั้นมันก็ไม่จำเป็นที่คนอย่างเขาจะต้องรักเธออีกต่อไป 
            “จำใส่หัวเธอไว้นะพิมพ์ประพาย เมื่อเธอกล้าทำลายชีวิตฉัน ฉันก็จะทำลายชีวิตเธอให้มากกว่า ฉันเจ็บเธอก็ต้องเจ็บมากกว่า เมื่อชีวิตฉันพังชีวิตเธอก็ต้องพังมากกว่าฉัน ชาตินี้เธออย่าหวังว่าจะมีความสุขอีกเลย!”  

                ปล. อย่าถามหาความเป็นสุภาพบุรุษจากพระเอกเรื่องนี้ ในเรื่องอาจมีการใช้ความรุนแรงกับคำหยาบคาย ด่าท่อแรงๆ กับผู้หญิงอยู่บ้าง ต้องขออภัยตรงนี้สำหรับคนที่รับไม่ได้ด้วยนะคะ

    สามารถโหลด E - BOOK ได้แล้วนะคะ   
    (ใครสนใจแบบเล่มสอบถามที่เพจหรือเฟซของทรายได้เลยนะคะ)

    ผู้ดำเนินเรื่อง

    ไมล์ / มาวิน อัครเทพ

                   นักฟุตบอลฝีเท้าดีของสโมสรอันดับต้นๆ ของเมืองไทย แต่อนาคตของเขากับไม่รุ่งโรจน์เพราะข่าวฉาวที่เกิดขึ้นเมื่อ 6 ปีก่อน 


    พิมพ์ / พิมพ์ประพาย
    คุณแม่ลูกหนึ่ง ที่เปิดร้านอาหารตามสั่งขายเพื่อเลี้ยงบุตรชายและคนในครอบครัว


    อิน / อินทรา
                   ลูกชายเจ้าของตลาดและที่ดินส่วนใหญ่แถวบ้านพิมพ์ประพาย เป็นอดีตคนรักของพิมพ์ประพาย


    น้องภัทร / พุฒิภัทร
    บุตรชายคนเดียวของพิมพ์ประพาย วัย 5 ขวบ


    ตา / กวินตา

    พนักงานของบริษัทครอบครัวอัครเทพ เป็นคนรักของมาวิน



                    “เธอทำแบบนี้ทำไม ฉันทำอะไรให้เธอเกลียดหรือไง!” เขาพูดถามเสียงเข้ม “หรือที่เธอเข้ามาใกล้ฉันมันเป็นแผน คิดจะหาข่าวจากฉันใช่ไหม คิดจะทำลายชีวิตฉันใช่ไหม เธอถึงยอมนอนกับฉันง่ายๆ ใช่ไหม ฉันถามว่าใช่ไหมพิมพ์!”

                    “ฮึก...พี่ไมล์ พิมพ์เจ็บ” เธอพูดบอกเขา เพราะรู้สึกเจ็บทั้งหน้าผากที่แตกและหนังศีรษะที่กำลังถูกเขากระชากผมอยู่

                    “เจ็บหรอ งูพิษอย่างเธอมันรู้สึกเจ็บเป็นด้วยหรอ” ชายหนุ่มถามเสียงเย็น “ฉันสิที่ต้องพูดคำนี้ ฉันเจ็บจนอยากจะฆ่าเธอให้ตายอยู่แล้ว!” พูดจบก็ปล่อยมือจากผมเธอแล้วผลักอีกฝ่ายจนถลาไปกับพื้นอีกครั้ง

                    “พิมพ์ ฮึก...พิมพ์ขอโทษ” เมื่อพยายามดันตัวขึ้นมานั่งได้อีกครั้ง หญิงสาวก็ยกมือขึ้นไหว้เขาพร้อมพูดบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

                    แต่ชายหนุ่มกับหัวเราะ ‘หึ’ ออกมาอย่างเย้ยหยัน ส่ายหน้ามองคนตรงหน้าด้วยสายตาดูแคลน ก่อนจะยกมือขึ้นชี้หน้าเธอ

                   “จำใส่หัวเธอไว้นะพิมพ์ประพาย เมื่อเธอกล้าทำลายชีวิตฉัน ฉันก็จะทำลายชีวิตเธอให้มากกว่า ฉันเจ็บเธอก็ต้องเจ็บมากกว่า เมื่อชีวิตฉันพังชีวิตเธอก็ต้องพังมากกว่าฉัน ชาตินี้เธออย่าหวังว่าจะมีความสุขอีกเลย!”   

             

     พูดคุย ทักทายกันติดตามข่าวสารได้ที่นี่นะคะ

                    
                       
    ***หมายเหตุ***
              *นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ .2537 ห้ามมิให้ผู้ใดละเมิด ดัดแปลงทำซ้ำหรือว่าลอกเลียนแบบเนื้อหาในบทความ 

               **
    โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน เพราะคนเขียน เขียนขึ้นตามจิตนาการเท่านั้น อาจมีเนื้อหาบางส่วนเกินความเป็นจริง หรือไม่สมเหตุสมผลบ้าง อ่านเพื่อความบันเทิงกันนะคะ

               ***นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น ตัวละครในเรื่องไม่มีอยู่จริง คนเขียนไม่มีเจตนาจะพลาดพิงถึงใครทั้งนั้น
      
               ****ไม่พอใจตรงไหนบอกได้นะคะ อย่ากดแบนกันเลยน้าคะ
            ฝาก E-Book ทั้ง 5 เรื่องของชุดบ่วง ด้วยนะคะ ^^










    นิยายชุด บ่วง

                                                    


                                                    


    ขอบคุณ Cr.Image ทุกๆ รูปในเรื่องจาก

     
     

                ขอบคุณเจ้าของธีมสวยๆนะคะ


     


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น