ช่างร้ายเหลือ - ช่างร้ายเหลือ นิยาย ช่างร้ายเหลือ : Dek-D.com - Writer

    ช่างร้ายเหลือ

    มันเปนเรื่องของชาย 1 หญิง 2 คน ที่เข้ามามีบทบาทในชีวิตและทำให้คนคนหนึ่งต้องเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เรื่องราวจะอลวน สนุกสนานแค่ไหน ติดตามชมได้เลยค่า.....อย่าพลาด!!!!!

    ผู้เข้าชมรวม

    3,700

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    21

    ผู้เข้าชมรวม


    3.7K

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    14
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  13 มี.ค. 49 / 18:04 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
                       อก เป็นนักดนตรี ที่ถือว่าน่าตาดี เข้าขั้นมีสาวๆจีบเยอะเลยล่ะ ถ้าไป

      จีบใครก้อถือว่าติด เอกเป็นรูปร่างสูงโปร่ง หุ่นนายแบบเลยว่าได้ บุคลิกดี คารมดี แถมพกความรวยมาอีกตะหาก

      ไม่แปลกที่จะมีสาวๆไม่เว้นหน้านั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถไม่ซ้ำ  แต่ทว่าเอกได้มาคบกับ

      หญิงสาวผู้หนึ่งเทอมีชื่อว่า '' พลอย ''พลอยเป็นผู้หญิงที่น่ารักคนหนึ่ง เทอดูอ่อนหวาน

      และกริยาท่าทางก้อดูเรียบร้อยซะเหลือเกิน แต่ทว่า เทอมาคบกับเจ้าเอกนี่ได้ไง!!!
            
               เรื่องมันมีอยู่ว่าวันนั้นเข็มซึ่งเป็นเพื่อนกับพลอย เทอเปนสาวเปรี้ยวจี๊ดจ๊าดที่

      ใครๆในผับต่างรู้จักกันดี เพราะเทอเป็นขาแด๊นซ์ที่นี่ประจำและวันนั้นหังกลับจากที่

      ทำงาน เข็มไม่ได้เอารถมาจึงติดรถ วานให้พลอยมาส่งที่ผับหน่อย เข็มได้ชวน

      พลอยเข้าไปนั่งดริ๊งค์กันนิดนึง ระหว่างที่เข็มออกไปดิ้นอยู่นั้น ได้มีชายคนนึง

      "สวัสดีครับ ขอนั่งด้วยคนได้มั๊ยครับ ผมเอกครับไม่ทราบคุณคือ...."  "พลอยค่ะ"

      "ไม่เคยเห็นคุณเลย เพิ่งมาเหรอครับ" "อ๋อค่ะ พลอยมาส่งเพื่อนอ่ะค่ะ" หญิงสาวตอบ

      กะอุกกระอัก เมื่อเห็นชายผู้นี้ เทอม่เคยเจอใครที่หล่อบาดใจมาก่อนเลย เทอคิดใน

      ใจ "เป็นอะไรหรือครับ คุณพลอย  คุณพลอยครับ พลอย"  "อ๋อ คร่ะๆๆ ป่าวค่ะ ไม่ได้

      เป็นรัยค่ะ" ขนาดไม่เป็นไร แต่ทำไมนะ ถึงรู้สึกร้อนหนาวๆ วาบๆ ชอบกลเหมือนรัก

      ครั้งแรกเลย ตายแล้วฉันตกหลุมรักเค้าหรือนี่!! และแล้วทั้ง2คนก็ได้แลกเบอร์กัน

      "เอ้ายัยพลอย ใครน่ะ แหมเดี๋ยวนี้นะชักเอาใหญ่ๆ"   พลอยก้อได้แต่ยิ้มเขิลล์อาย

      "เข็ม เอ้าเป็นเพื่อนพลอยหรอเนี่ย แหมบังเอิญจิงๆ"  "ทำไมตาเอก มาแอบจีบเพื่อน

      ชั้นหรือไงยะ"  "ป่าวซักหน่อย แค่มานั่งคุยเป็นเพื่อนพลอยเค้า"   และแล้วหลังจาก

      พลอยไปส่งเข็มที่บ้าน เวลานั้นมันก็ ตี 2 กว่าๆได้แระ ("โทรหาผมได้ทุกเมื่อนะคับ

      ผมว่างสำหรับคุณ นี่เบอผมคับ")เป็นคำพูดของเอกที่พูดไว้กับพลอย และพลอย

      ตัดสินใจ หยิบมือถือออกจากกระเป๋าแล้วกดหาเอกทันที "ฮัลโหล ใช่เอกรึป่าวคะ" 

      "ใช่คับ เอกเองคับ คิดถึงจัง" น่าน!! เจ้าเอกปากหวานเจองี๊เข้าไป พลอยถึงกับหน้า

      แดง ยิ้มไม่หุบเลย "งั๊น เดี๋ยวคืนนี้พลอยไปหาคุณนะคะ" "คับ" และแล้วเรื่องระหว่าง

      คนทั้ง 2 คนก้อจบ ลงที่โรงแรมอันแสนสุขต์ "ฮือๆๆๆ" "ไม่เป็นไรหรอกพลอย อย่า

      ร้องเลย ผมรักคุณนะ" "เอกต้องสัญญากับพลอยนะ ว่าจะไม่ทิ้งพลอยไป"  เอกนิ่งไป

      ครู่นึงจึงรวบรวมสติขึ้นมาได้ "ไม่เป็นไรหรอกพลอย เอกสัญญา เอกจะไม่ทิ้ง

      พลอยจิงๆ" เอกตบปากรับคำไป แต่ใจเอกก้อยัง คิดหนักอยู่ดี

      3 เดือนผ่านไป มันเป็นระยะเวลาที่ไม่น้อยเลยทีเดียว ที่เอกได้คบกับพลอย ไม่น่า

      เชื่อว่า ชายในมาดหล่อจะมายอมคบสาวร่างเล็กอันแสนเรียบร้อยได้ ทั้งๆที่ก้อมีสาว

      อื่นมาชอบเค้ามากมาย แต่เอกก้อไม่สนใจใครนอกจากพลอย   ณ บ้านพลอย

      "ยัยพลอย แกไปทำอีท่าไหนวะ ตาเอกถึงได้รัก ได้หลง แกยั่งงี๊อ่ะ??"  "อยากรู้เหรอ " 

      และความลับของพลอยก้อถูกเปิดเผยขึ้น พลอยขับรถพาเข็มมา ณ บ้านหลังหนึ่ง

      เป็นบ้านไม้ หลังเก่าๆ "เนี่ยแร่ะ ความลับของพลอย" "หา อะไรกันยัยพลอยอย่าบอก

      นะว่า..." "ใช่ ที่นี่เป็นที่ฉันมาทำเสน่ห์ใส่ ตาเอกนั่นแร่ะ"   "พลอยชั้นไม่นึกเลยนะว่า

      เทอจะทำ.." "อะไรที่ทำให้พลอยมีความสุขได้ พลอยก้อจะยอม" เข็มนิ่งไปครู่หนึ่ง

      นิ่งคิดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเพื่อนสาวของเค้า "เทอต้องเอาตัวเข้าแลกกับหมอผี

      นั่นเหรอ" " ช่ายยย" พลอยตอบอย่างน่าเศร้า "พลอยรักเค้าๆเข็มต้องเข้าใจพลอยนะ

      พลอยรักเอกมากแล้วเราก้อมีอะไรกันแล้วด้วย" "อะไรนะ ยัยพลอย" เข็มย้ำอย่าง

      เสียงดัง "ชั้นไม่นึกเลยนะพลอย ว่าเทอจะทำได้ลง แต่ช่างเถอะ ตอนนี้ เทอพาชั้น

      ไปทำพิธีอะไรๆอย่างแกมั่งสิอ "แหม เข็มเทอเองก้อไม่เบาเลยนะ" คิคิคิ เสียงหัวเราะ

      ดังไปทั่วรถ "พ่อหมอค่ะวันนี้ เพื่อนของพลอยเองค่า" "อืมม ชื่ออะไรเรอะ นังหนู"พ่อ

      หมออยู่ในท่าทางมาดขรึม สักเต็มกาย หน้าตาดุน่ากัว "ชื่อเข็มค่ะ พ่อหมอ"  "วันนี้มี

      เรื่องอะไรให้ช่วยรึ??"  "คือ เข็มเขาอยากให้พ่อหมช่วยบางเรื่องน่ะค่ะ" หลังจากที่ทั้ง

      3 สนทนากันอย่างเป็นไปเป็นมา

      อาทิตย์หนึ่งผ่านไป "พลอย เราเลิกกันเถอะ ผมเกลียดคุณ" หญิงสาวฟังดังนั้นถึงกับ

      อึ้งกิมกี่ พร้อมกับปล่อยโฮอย่างไม่น้อย "ทำไม เอกก..พลอยไปทำอะไรให้เอกทุกข์

      ใจ ฮะ เอก เอก บอกพลอย" "ต่อไปนี้  เราเลิกกันจบกันเสียที" เอกพูด พร้อมกับเดิน

      เลี่ยงมา อย่างไม่ไยดี ปล่อยให้พลอยนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว...

      ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง มีหญิงชายคู่หนึ่งนั้งจู๋จี๋กัน "เรื่องที่เล่าให้ฟังมันเป็นเรื่องจิง

      นะคะ พลอยเค้าเล่นคุณไสย ใส่เอก เข็มไปเห็นมากับตาจิงๆค่ะ เรื่องที่เล่าก้อเป็น

      แบบนี้น่ะค่ะ" หญิงสาวพูดออดอ้อนอย่างน่าชวนหลง  "ผมเชื่อคุณครับเข็ม คุณเป็น

      คนที่ฉุดผมมาจากเรื่องงี่เง่า ผมจะไม่ลืมคุณเลย" "ดีค่ะ ยังไงซะ ยัยพลอย นั่น ก้อไม่

      รู้หรอก ว่าเราคบกัน" เข็มๆได้พรรณณาถึง พลอยอย่างเสียๆหายๆ "ใช่ ผู้หญิงซื่อบื้อ

      คนนั้น จะไม่มีวันได้คบกับผมอีกต่อไป"  ประจวบกับที่พลอยมาเดินเล่นแถวนั้นพอดี

      "เข็ม นังเพื่อนทรยศ เทอทำกับพลอยได้ ฮือๆๆ" นี่คงถือว่าเป็นโชค 2 ชั้นเลยที่

      พลอยโดนมาและพลอยก็วิ่งหายไป    " เอกกค๊า เอกช่วยอะไรเข็มได้มั๊ยอ่ะ" 

      "อะไรเหรอคับเข็มอยากให้ผมช่วยอะไร ผมช่วยเข็มได้ทั้งนั้นแร่ะคับ"

      "คือเข็มอยากจะให้  เอกช่วยค้ำประกันให้เข็มหน่อยค่ะ เซ็นตรงนี้นะคะ ค่ะโอเคค่ะ

      เอก ขอบคุนนะคะ รักอที่สุดเลย" เข็มพูดคำหวานทำให้เอกหลงเสน่ห์เทอได้ไม่ยาก

      และแล้วเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว เอกโดนเข็มหลอกจนหมดตัว เพราะมัวแต่หลง

      เสน่ห์ของเทอ เอกนึกถึงพลอย เขาไม่น่ามาหลงเสน่ห์ยายเข็มตัวแสบนี่เลย และ

      น้ำตาของลูกผู้ชายก็ไหลออกมาโดยอัตโนมัติ!!  ตอนนี้แม่เข็มตัวแสบนั่นคงเอาเงิน

      ไปผลาญเล่นอย่างสบายใจเฉิบแล้วล่ะ เขาคิด เอกจึงตัดสินใจไปบ้านของผู้หญิงคน

      หนึ่ง คนที่เตือนเขา และคนที่เขาทิ้งไปนั่นแร่ะ เอกไปหน้าบ้านพลอย และเอก

      หอบดอกไม้ช่อโตไปขอโทษพลอย ที่เขาเคยทำไม่ดีไว้กับพลอย  "พลอย เรากลับ

      มาคืนดีกันนะคับๆ"เอกขอร้อง " ก้อได้ค่ะ แต่ตอนนี้พลอยทุกข์มากเลยค่ะ

      พลอยอยากให้เอกช่วยพลอยหน่อย ได้มั๊ยคะเอก แลกกับที่คุณเคยทิ้งฉันไป" "ได้

      คับๆ คุณจะให้ผมทำอะไร ช่วยอะไร ผมช่วยคุณทุกอย่าง ขอให้คุณรักผมดังเดิม"

      เอกรับปาก "คือ พลอยเป็นเนื้องอกในสมองน่ะค่ะ พลอยคงอยู่ได้ไม่นาน ถ้า

      เอกอยากช่วยพลอย พลอยไม่ขออะไรมากหรอกค่ะ ก้อแค่ขอให้เอกโอนเงินเข้า

      บัญชี พลอยให้หน่อยค่ะ นะคะ"   "อืมมม ก็ได้คับผมจะช่วยเท่าที่ผมช่วยได้นะคับ

      ผมให้พลอยทั้งตัวเลยอ่ะเดี๋ยวพุ่งนี้ผมโอนให้เลยนะคับ พลอยไม่ต้องห่วง " แต่เอก

      ก้อยังไม่คิดจะบอกพลอยเรื่องที่ว่าโดนเข็มปอกลอกจนสิ้นเนื้อปะดาตัว เอกโอนเงิน

      ให้พลอยหมดจนตอนนี้เค้าเหลือเงินเพียงไม่เท่าไร พอยังชีพได้ไปวันๆ เพื่อคนที่เรา

      รัก เอกย้ำเสมอ
                                      ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง
      "ตายแร้วว นี่ก้อสวย นั่นก้ออยากได้ แหม!! shop ซะเยอะเรยนะได้มาเยอะล่ะสิ"

      "ไม่หรอก ห้าแสนฟ่าๆเอง เค้าบอกว่าเค้าให้ชั้นหมดเรยนะ 555"

      "แต่ตา ซื่อบื้อนั่นคงไม่รู้หรอกเนอะว่าเราสุขสบายแค่ไหน" หญิงสาว สวย 2 คนเดิน

      shop ภายในห้างจนทุกคนต้องมองกับความบ้าของหล่อนว่า shop ซะแหลกเลย

      เหมือนประมาณว่าทั้งห้างนี่ หล่อนครองซะงั๊น "ตายแร้ววววนี่ยัยเข็มเทอหลอกจน

      ถอยรถได้อีกคันหนึ่งหรอเนี้ย เป็นรถเปิดประทุนป้ายแดงซะด้วยดิ555 คิดแร้วขำ" 

      "แน่นอนแร่ะ ยัยพลอยเรื่องแบบนี้ เราไม่พลาดเลยช่ายม้าาา เหอะๆๆ เป็นไงแผนการ

      ของชั้น อิอิ นับตั้งแต่วันพาเทอไปในผับนั่น! แผนการชั้นเด็ดสะระตี่เลยใช่มั๊ยย" 

      และสองสาวก้อนั่งรถหรู เปิดประทุน ชมวิว กัน จนวันหนึ่ง "จดหมายถึงเอก หลังจาก

      เอกได้รับจดหมายฉบับนี้ พลอยคงจากโลกนี้ไปเรียบร้อยแล้วล่ะ ขอบคุนเอกมากนะ

      สำหรับค่าพยาบาลที่เอกออกให้ ปล.คิดถึงเสมอ จากพลอย" เอกแทบน้ำตาร่วง 

      จนวันเดือนหนึ่งผ่านไป  รถคันหนึ่งขับผ่านหน้าบ้านเอก สองสาวสุดสง่า ท่าทางดี

      ขับชะลอ ส่งยิ้มให้เอก

      เอกครุ่นคิดอย่งหนัก ว่านั่นไม่ใช่ใครที่ไหน คนที่เขาเคยสนิทและรักมาก่อน เอ่า!!!

      แล้วเขาสองคนมาสนิทกันอีกได้ไง ทั้งไท่ทะเลาะกัน แล้วพลอยเองก้อตายไปแล้ว

      ไม่ใช่เหรอ ตอนนี้สมองของเอกยังคงคิดวนเวียนอยู่กับความคิดเหล่านี้ กว่าจะรู้ตัว

      ว่าถูกต้ม ก้อเกือบไม่เหลืออะไรแล้วเห็นมั๊ยล่ะ ตอนนี้เอกเป็นแค่คนหนุ่มธรรมดาที่ไม่

      มีอะไรแล้ว นอกจากบ้านให้ซุกหัวนอน

      นังชะนี E 18มงกุฏ พวกแกทำฉานนแสบบบมากกก ถูกต้มซะเปื่อยเลยเรา เฮ้อออ!!!!

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×