บันทึกเรื่อง พาควายไปไถนา - บันทึกเรื่อง พาควายไปไถนา นิยาย บันทึกเรื่อง พาควายไปไถนา : Dek-D.com - Writer

    บันทึกเรื่อง พาควายไปไถนา

    บันทึกเรื่องราวในแต่ละวันที่พบเจอ เรื่องสัพเพเหระขยะวรรณกรรม อ่านขำๆ นะจ๊ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    206

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    206

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  9 มี.ค. 51 / 22:51 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      เสียงกีตาร์ที่ระห่ำเล่นอยู่ค่อนวัน ประกอบพลังเสียงสะท้านทรวง ระดับอัลปราโต้ (ไม่ใช่ อัล ปาชิโน่ นะจ๊ะ) ^ ^
      อัลปราโต้ เป็นเสียงผสมระหว่าง โซปราโน่ กับ อัลโต้ ซึ่งเป็นเสียงสูงสุดและต่ำสุดของโทนเสียง
      กระทั่งน้องหมาพากันหอนไม่หยุด คนก็เลยต้องหยุดเล่นซะเอง (- -')
      เมื่อความเคลื่อนไหวสงบ ความคิดก็บรรเจิด ...อยากไปท่องโลกกว้าง !!.... (ตอนบ่ายสามเนี่ยนะ?) O O
      ..โดยไม่รั้งรอ.. ฉันขับรถออกจากบ้านทันที ขับไปเรื่อยๆ ในสมองก็คิดไป มีเวลา 3 ชั่วโมง จาปายหายด้ายฟะเนี่ย
      สงสัยไม่พ้นอยุธยาอีกแหง...(ไม่เบื่อเหรอ?) ก็เบื่อเหมือนกันนะ แต่...
      พลันสายตาอันแหลมคมก็สบเข้ากับป้าย (อีกแล้ว) อำเภอหันตรา
      จำได้ว่าเมื่อก่อนมีบริเวณที่เรียกกันว่า ทุ่งหันตรา... ต้องเป็นที่เดียวกันแน่ๆ ไม่รอช้า ฉันรีบเลี้ยวรถไปตามป้าย... มันจะต้องมีอะไรดีๆให้ดูแน่นอน อิ อิ อิ
      ...โดยไม่ได้เฉลียว.... ในช่วงแรก สองข้างทางก็เป็นบ้านเรือน ร้านขายของ สลับกับทุ่งหญ้าซาวาน่า ตามแบบฉบับอยุธยา...
      แต่เมื่อรถเริ่มแล่นลึกเข้าไปเรื่อยๆ.... ถนนเปลี่ยนจากสี่เลนส์ ลดเหลือสองเลนส์... (- -')
      บ้านเรื่อนและร้านรวง เริ่มมองหาได้ยากขึ้นทุกที... และในที่สุด...
      ฉันก็รู้สึกตัวว่ากำลังขับรถอยู่บนถนนสองเลนส์สวน ที่สองข้างทางมีเพียงทุ่งนามองไปได้ไกลสุดลูกหูลูกตา...
      ไม่มีบ้าน ไม่มีร้านขายของ ไม่มีปั๊ม ไม่มีอะไรเลย... นอกจาก ท้องนาเขียวขจี และเวิ้งว้าง... (- -")
      หากคุณเบื่อสีเขียว ให้กวาดตาไปทั่วๆ ก็จะพบกับ เหล่าควายทุย หลากสี หลายขนาด ให้เลือกมอง เป็น option เสริม...
      โอ้... ฉันมองหาทางเบี่ยง ทางแยก ทางออก ซอย ซอก หลืบ รู ที่จะสามารถพาตัวเองออกไปจากทุ่งหันตรา หันไปหันมานั่น
      แต่ก็ไม่มี... (- -")  ทำไงได้ ต้องยอมก้มหน้ารับการตัดสินใจของตัวเองขับรถตามทางไปเรื่อยๆ และแล้ว...ฉันก็พบ พบป้าย ป้ายบอกว่า
      อ.เมือง จ.ลพบุรี... !!  (O O)  แม่เจ้า...ถึงลพบุรีเลยเหรอเนี่ย...
      เอาเถอะ... ด้วยความกระหายแหล่งท่องเที่ยว ฉันยังไม่วายสอดส่ายสายตาหาป้ายต่อไป และในที่สุด... ฮ้า ฮ้า ฮ้า
      ฉันก็ เลี้ยว เลี้ยว เลี้ยววว รถ...กลับ...เข้า...มา....ในถนนนรกเส้นเดิม.... !!  (T T)
      ....ในเวลาเยี่ยงนี้ จะมีอะไรดีไปกว่า การปลอบใจตัวเอง....
      ฉันเฝ้าสะกดจิตตัวเองเงียบๆ คนเดียวแบบ เซนเซอร์ราวน์ด
      เอาวะ ถือซะว่าพาฟายมาไถนา แบบมาราธอน นอนสตอป ตั้งแต่อยุธยายันลพบุรีก็แล้วกัน...
      ทุ่งนาแดนนี้ไม่มีฟามหมาย....เหลือเพียงกลิ่นโคลนสาปฟายยยย.....เห็นหน้าคนขับรถหลงทางแล้วเศร้าาาา...... (T T)

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×