AI Ai Gasa #Hikbu HSJ fic

ข้อมูลเบื้องต้น

hikabu yabuhik love

เนื้อเรื่อง

กลับมาอีกแล้วค่าาาา ฮ่าๆๆ เบื่อกันไหม

ปิดเทอมแล้วคะ >< จะอั๊พบ่อยๆ เยย อย่าเพิ่งหายไปกันนะ ;; คอมเมนด้วยน้าา ซักนิดก็ยังดี ขอบคุณมากๆนะค่าาา

คู่นี้ ฮิคะบุ นะคะ >< เม้นไว้ได้ว่าอยากอ่านคู่ไหน จะแต่งให้เยยย ฮิฮิ

ขอบคุณล่วงหน้าค่าา จุ๊ฟฟฟ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

SF Aiaigasa (inspire from Aiai gasa :tegomass)

Hikabu ฟิคบุฮิค ฮิคบุ

ปล. ก่อนอ่าน! อยากให้ฟังเพลง AiAi Gasa (Tegomass) ไปด้วยนะคะ!

ถึงจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่สำหรับผม มันช่างไกลเหลือเกิน

ในเวลาฝนตกแบบนี้ ... มันจะยิ่งทำให้เราไกลกัน หรือเปล่านะ...จะมีปฏิหาริย์เกิดขึ้นในเวลาที่ฟ้ามืดหรือเปล่านะ...

ผมนะ.. จะได้สิทธินั้นหรือเปล่านะ

..

-----

สายฝนยามบ่ายได้โปรยลงมาในเวลาก่อนเลิกเรียนเหมือนพระเจ้าได้กำหนดเอาไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าต้่องเป็นเวลานี่โดยเฉพาะ

สายตาของเด็กหนุ่มร่างบางทอดยาวมองออกไปนอกหน้าตา

หน้าตาอันหล่อเหลาและน่ารักที่หลายคนอยากครอบครองนั้น ยิ้มอย่างลอยๆออกไป แต่หากสายตานั้นกลับมีแต่ความเศร้าหมองเต็มไปหมด

ฟ้าสีครามสดใสกลับแปรเปลี่ยนเป็นท้องฟ้าสีเทามืดสนิท เป็นเวลา บ่าย3 โมงแล้ว

วิชาสุดท้ายของคาบบ่ายใกล้จะจบลงในอีกไม่ช้า

แต่เช่นนั้นแล้ว เหตุใดกัน ที่ทำให้ร่างบางนั่น กลับไม่ได้มีแม้แต่สายตาแห่งความสุขเลย ...

---

กริ้งง

เสียงที่เป่นการบอกเวลาแก่เหล่านักเรียนทั้งหลายว่าพวกเจ้าได้เป็นอิสระแล้ว ทำให้เด็กหลายคนรีบวิ่งออกมาจากห้องอย่างตื่นเต้น

โรงเรียนม.ปลายที่มีชื่อเสียงติดอันดับของประเทษนั้น ณบัดนี้มิได้มีความแตกต่างจากโรงเรียนทั่วไปเสียเท่าไหร่นัก เพราะทุกคนต่างก็ยิ้มแย้มแจ่มใสดีใจกับเวลาเลิกเรียน แม้ว่าฝนข้างนอกจะตกหนักแค่ไหน แต่เวลานี้ ก็ไม่ได้ทำให้รอยยิ้มทั้งหลายหุบลง บ้างก็ดีใจด้วยซ้ำที่ตัวเองไม่ได้เอาร่มมา เพรละจะได้นั่งคุยกับเพื่อนของตนอย่างสนุกสนานต่อโดยมีข้ออ้าง คู่รักหลายคู่บ้างก็ดีใจท่ีจะได้เดินกลับบ้านไปพร้อมกับคนรักในร่มคันเดียวกัน บ้างก็ไปเข้าชมรมของตัวเองอย่างมีสุข หากทุกคนมีความสุขเช่นนั้นจริงๆ แล้วเหตุใดเด็กหนุ่มร่างบางคนนี้ยังไม่แม้แต่จะขยับหรือลุกออกจากที่นั่งในห้องเรียนของตนเลย เพียงแต่เหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยใบหน้าอันแสนเศร้านั้น ราวกับรอใครบางคนอยู่อย่างใจเย็น

เวลาผ่านไปนานเกือบชั่วโมง เด็กหนุ่มที่นั่งเหม่ออยู่นั่น ได้ถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่งก่อนจะตัดสินใจเก็บของของตนเตรียมจะกลับบ้าน

'พลั่ก!' 'ตุบ!'

"โทษครับ! " เจ้าตัวที่เพิ่งออกจากห้องมาก็ชนกับร่างของใครบางคนเข้าเลยได้กล่าวขอโทษออกไป มือบางนั้นได้แต่เก็บของที่อีกฝ่ายได้ทำหล่นตอนชนกับตนเมื่อครู่นั่นอย่างรวดเร็ว "อาฮ่ะๆ ๆ ๆ ไม่เป็นไรหรอกครับ^^ " เสียงที่ช่างคุ้นเคยเสียเหลือเกินนี้ ทำให้ร่างบางถึงกับชะงักและเหลือบสายตาขึ้นไปมอง

หัวใจที่เศร้าหมองกลับมาเต้นรัวและมีสุขอีกครั้ง หากคนตรงหน้า ไม่ใช่ "รุ่นพี่ยาบุ" คนที่เจ้าของร่างบางที่หน้าตาน่ารักคนนี้ รอคอยอยู่นั้น คงไม่ทำให้เขาใจเต้นขนาดนี้หรอก

"รู้จักด้วยหรอ ฮ่าๆๆ เป็นพี่สินะ ^^ ขอโทษด้วยนะที่เมื่อกี้ไม่ดูทาง"

"อ-เออ ผมเองต่างหากครับ ที่ไม่ได้ดูทาง น-นี่ครับ" ร่างของเด็กหนุ่มรีบยื่นหนังสือของคนที่ตัวนั้นแอบชอบมานานให้ก่อนจะรีบก้มหัวให้และวิ่งออกไป แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่ออีกคนเรียกเอาไว้ "เธอหนะ! "

"ค-ครับ? "

"เธอชื่ออะไรหรอ? ^^ " โคตะ ยาบุ ประฐานชมรมฟุตบอลที่สาวๆทุกคนต่างหลงรัก แต่ว่า เจ้าตัวนั่น กลับไม่รุ้เรื่องเลย น่ารักจิงๆ

เมื่อคิดได้เช่นนั่น ร่างบางก็เผลอยิ้มออกมา ก่อนจะตอบกลับไปว่า "ยาโอโตเมะ ฮิคารุครับ "

"ฮิคารุจังสิน้าา ^_^ ขอโทษด้วยนะ แล้วเจอกันน้าา" ร่างสูงที่รีบจะใปเก็บของอยู่นั้น ร่บวิ่งไปโดยที่ไม่ทันสังเกตุสีหน้าที่เมื่อกี้ยิ้มอย่างแจ่มใสได้หุบลงไปแล้ว

'เพียงแค่ไม่กี่นาที นั่นก็เพียงพอแล้ว '

สายฝนที่ซัดลงมาเรื่อยๆโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงเลยแม้แต่น้อย ทำให้ฮิคารุนั่น ต้องถอนหายใจออกมา ยังดีที่ตัวพกร่มมาด้วย

'พรึบ'

เสียงร่มกางและกระทบกับสายฝนนั้น ดูเงียบเหงาจนน่าแปลก ...

ฮิคารุเดินออกมาจนถึงประตูรั้วของโรงเรียน

แต่ทันใดนั้น ก็ได้มีร่างของใครอีกคนวิ่งเข้ามาในร่มของเขา ..

"รุ่นพี่ ..ยาบุ.."

"แหะๆ ฝนมันไม่หย๊ดซักทีเนอะ... "

ใบหน้านั้นที่ร่างบางของฮิคารุหลงรัก พูดออกมาด้วยท่าทางเขินอาย ..

"ขอกลับด้วยนะ " ยาบุพูดด้วยรอยยิ้มนั่น ทำใมฮิคารุถึงจะใม่ยอม... ร่างบางพยักหน้าตอบรับอีกครั้งก่อนจะเดินออกไป 

ฮิคารุเอนร่มไปทางฝั่งของยาบุโดยที่ไม่ให้อีกฝ่ายเปียก แต่นั่นทำให้ไหล่ของตนเองนั้น เปียกปอนไปหมด 'แต่แค่นี้ ก็ดีพอแล้ว' ฮิคารุนึกในใจ ก่อนจะเดินต่อไปโดยที่อีกฝ่ายไม่รุ้ตัว

ซักพัก ฮิคารุรุ้สึกได้ถึงแรงดึงจากแขนเสื้อเลยหันไปมอง

สายตาของยาบุที่สูงกว่านั้น มองลงมาที่เขา พริอมกับรอยยิ้มนั้น มือที่จับชายเสื้อของฮิคารุอยู่นั้น ทำให้ร่างบางรู้ว่า อีกฝ่ายกำลังสั่นหนิหน่อย 'น่ารักจิงๆเลยนะ' ร่างบางคิดไป

ภายในร่มคันเดียวนี้ ทำให้ความรุ้สึกของฮิคารุเพิ่มขึ้น 'เราจะต้องสารภาพความรู้สึกของเราออกไปให้ได้ในวันนี้..นายจะได้รับรู้ความรู้สึกที่ว่าฉันรักนายมากแค่ไหน' พลางคิดกับตัวเองอย่ากล้าๆกลัวๆ

ภายใต้ร่มคันเดียวนี้ ร่างบางแทบจะปิดความรุ้สึกที่มีต่อร่างสูงไม่มิด

'ขออย่าให้เวลานี่จบลงเลย'

.

.

2 ร่างเดินเคียงข้างกันมาเรื่อยๆ นานเท่าไหร่ไม่รุ้ แต่ฮิคารุนั่นมีความสุขยิ่งนัก

'อยากหยุดเวลานี้เอาไว้ตลอดกาล...'

.

.

.

สายฝนที่ซาลงทำให้ฮิคารุรู้สึกตัวว่า ต้องรีบเสียแล้ว

เวลาอันแสนสุขของเขา ใกล้จะจบลงแล้ว

"ใกล้จะถึงบ้านผมแล้วหละ ^^"

เสียงของร่างสูงพูดขึ้น เตือนสติของอีกฝ่ายว่า เวลาลดเหลือน้อยลงทุกๆก้าวที่เขาเดินไป

"รุ่นพี่ยาบุ"

"หืม.. "

ร่างบางที่เรียกร่างสูงพร้อมกับสบตาของอีกฝ่ายนิ่ง...แต่ถ้าสังเกตุดีๆกลับพบความหวั่นไหวอยู่ในสายตานั่นของร่างบาง..

'ทำไมกันนะ ทั้งที่มาครึ่งทางขนาดนี้แล้ว'

ฮิคารุคิดกับตัวเอง ทำไมกันนะ ทั้งๆที่รวบรวมความกล้าเรียกออกไปแล้ว ยังมีคำบางคำที่เขาไม่สามารถพูดมันออกไปได้...

"ไม่มีอะไรครับ"

'ต้องบอกคำๆนี้ออกไปให้ได้ในวันนี้'

ถึงจะคิดเช่นนั้น แต่ว่า แสงแดดที่เริ่มส่องเข้ามาใต้ร่มนี้ ทำให้เหมือนว่าสายฝนกำลังหัวเราะเยอะเขา ..

'ขอให้พรุ่งนี้ฝนตกแบบวันนี้อีก'

ฮิคารุคิดเช่นนั่น เขาไม่ได้โกหกและขอร้องให้ทุกอย่างเปนไปแบบนี้อีก

ความรักแสนสุข ที่ตอนนี้กำลังจะแปรเปลี่ยนเป็นความเศร้า

'ภายใต้ร่มคันนี้ ผมคิดว่าผมสามารถบอกมันออกไปได้ ความรุ่สึกของผมกลัวว่าเขาคนนั่นจะรู้สึกตัว ... ขออย่าให้ฝนหยุดตกเลยเถอะ พระเจ้าครับ ...'

แต่โชคไม่ได้เข้าข้างเขาเสมอ เมื่อสายฝนได้จางหายไป พร้อมกับรอมยิ้มของรุ่นพี่โคตะที่เผยยิ้มออกมา แต่ไม่ใช่ร่างบาง เขารุ้สึกเสียใจเหลือเกิน

"ขอบคุณนะฮิคารุจัง^0^ เดี๋ยวจากตรงนี้ชั้นเดินกลับเองได้ ไม่ต้องห่วง! ไปก่อนน้า~ บ่ายบายย~~ "

แผ่นหลังบางของยาบุ ค่อยๆเล็กลงเรื่อยๆ

เรื่อยๆจนลับตาไป

ขอร้องเถอะครับพระเจ้า.. ขอร้องเถอะ พรุ่งนี้ผมขอให้เป็นแบบวันนี้อีกเถอะครับ ขอร้องแหละครับ.......

...

Ash ita mo ame ga fure to

Negatte shimau boku no kakera mo usojyanaikara

Hikari ga koboreta toki

Toorisugiru ame ga waratteruyo

Modokashii futari no amagoi

Aiaigasa no naka de

Komotta kanjyoumo sunao ni tsutaenaimama

Owari ni shinai youni

Toorisugiru ame ga sekas hiteru

Chikazuita futari no amagoi