คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 ยินดีต้อนรับสู่ถ้ำหมา
เวลา 05.30 (สรุปทำกันยันเช้า // โดนตบ)
หลังจากที่เจรจาเรื่องชื้อขายกันเสร็จแทยอนได้นั่งลงที่ข้างเตียงซึ่งมีสาวงามนอนอยู่ในสภาพกึ่งเปลือยอยู่ แทยอนพินิจดูหน้าตาของเด็กสาว ผิวขาวแต่น้อยกว่าเธอนิดนึง หน้าตาดูๆ แล้วถ้ายิ้มจะสวยมาก รูปร่างหุ่นดี รวมๆ แล้วก็น่าจะเป็นที่หมายปองของเหล่าชายหนุ่มไม่หนุ่ม(อย่างน้อยมันก็ทำให้อะดีนาลีนในสมองพี่แทได้หลั่งมากๆ) ดูจากนิสัยที่แสดงออกมาจะให้อยู่ที่นี่มันก็กระไรอยู่แฮะ (เสียดายว่างั้น) แต่ถึงอย่างนั้นก็ชื้อตัวเธอมาแล้ว คงไม่ต้องห่วงอะไรมั้ง แล้วก็มาสังเกตุสภาพร่างกายของร่างเพรียวที่ตอนนี้มีแต่รอยแดงที่เธอทำ ไม่ว่าจะขาอ่อน ท้อง คอ หน้าอก บอกได้คำเดียวว่าเยอะ(!) แทยอนจ้องมองรอยที่เธอทำด้วยแววตาที่รู้สึกผิดเล็กๆ แต่มันก็วูบหายไปเมื่อมีเสียงของบอดี้การ์ดคนหนึ่ง
“ มีอะไร”
“ คุณชูยองโทรมาครับบอกว่ามีประชุมด่วนให้รีบไปหน่อยนะครับ”
“ ได้แล้วชั้นจะรีบไปแต่ว่าต้องไปส่งยัยนี่ก่อน”
มิ้งๆๆ (เวลานี้ก็เที่ยงๆแล้ว)
“ อือ…” แสงแดดที่ทแยงตาของคนที่กำลังนอนซุกตัวอยู่ในที่นอนขนาดใหญ่ ผ้าห่มนุ่นๆหอม ฮ้า~ หอมจัง อยากจะชุกตัวอยู่ในนี้ไปตลอดเลย แปลกจัง หืม?? แปลก??
พรึ่บ 0.0!!
ร่างเพรียวลืมตาอย่างรวดเร็วพินิจไปรอบห้องมันไม่ใช่ห้องเธอนี่??
“ ที่นี่มัน ที่ไหนเนี่ย!!” ร่างเพรียวพยายามนึกถึงเรื่องราวต่างๆ แล้วมาหยุดอยู่ที่เรื่องเมื่อคืน… มันน่า… คงไม่ใช่หรอกม๊างงงงงงง แล้วก็มามองที่ตัวต้นเหตุของเมื่อคือ ok ไม่อยู่
“(.///.)” ร่างเพรียวก็ก้มมองดูเสื้อผ้าของเธอ Ok ครบ ชุดนอนของเธอ เอ๊ะเดี๋ยว? ชุดนอน!! เมื่อคืนชั้นใส่ชุดนักศึกษาไม่ใช่หรอ ละเมอเปลี่ยนเองรึเปล่าชั้น - -?? ช่างเถอะ… ร่างเพรียวดันตัวเองให้ลุกขึ้นแต่ปรากฏว่ารู้สึกปวดกล้ามเนื้อ โดยเฉพาะช่วงหว่างขากับท้องน้อยมากๆ ร่างเพียวนั่งสักพักอาการก็ดีขึ้นแล้วก่อนที่จะแกะกระดุมชุดนอนของเธอ… 0.0 !! OH NO คิสสึมาสคิ… (ญี่ปุ่นออกเลยตรู - -;;) ตรงคอกับหน้าอกทำให้เรื่องเมื่อคืนที่ไม่อยากจะนึกถึงก็หวนกลับมา
“ เฮ้อ สรุปสิ่งที่ชั้นเก็บไว้ 22 ปี มันได้ถูกชิงโดยที่ไม่เต็มใจสินะ -///-” ร่างเพรียวนั่งคร่ำครวญกับเรื่องเมื่อคืน
‘ แต่ก็รู้สึกดีไม่ใช่เล่นเลยแฮะ -///-’
“ ไม่ๆ อย่าคิดว่ามันรู้สึกดีเชียวนะ ฮวัง ทิฟฟานี่” ทิฟฟานี่ (อ๊ายย ชื่อออกมาแล้วว >[]<) สะบัดหัวเบาๆ เพื่อไล่ความคิดบ้าๆนั่นออก
‘ แถมยังเป็นคนที่น่ารักดีด้วย…’ แต่ก็ยังไม่หยุดคิดอยู่ดีแหละ - -;;
ทิฟฟานี่มัวแต่นั่งต่อสู้กับความคิดอันชั่วร้ายปนหื่นนิดๆ(?) แล้วก็มาสังเกตที่หัวเตียงซึ่งมียาสองเม็ดกับน้ำแก้วหนึ่งแล้วก็มีกระดาษที่เขียนด้วยลายมือที่เป็นระเบียบคงไม่บอกก็พอจะรู้ว่าใคร
‘ นี่ยาแก้ปวด กับแก้อักเสบ ทานชะแล้วออกมาพบชั้นด้วย’
ทิฟฟานี่นั่งอ่านมันพร้อมกับหน้ายู่เล็กน้อย
“ ชิ สั่งเชียว คนอะไรไม่รู้ไม่ยอมฟังกันบ้างเลย” ปากก็บ่นไปมือก็หยิบยาใส่เข้าปากพร้อมกับกินน้ำตาม แล้วก็เดินออกไป ทิฟฟานี่เดินออกมาทางระเบียงมองไปก็มีแต่แม่บ้านเต็มไปหมดไม่มีเจ้าของกระดาษนั่นแม่บ้านวัยชราคนหนึ่งเงยหน้าขึ้นมามองทางทิฟฟานี่ เธอยิ้มให้อย่างอบอุ่นอย่างที่ไม่เคยได้รับมาก่อนทิฟฟานี่โค้งทักทายก่อนที่จะยืนคิดไปเรื่อยเปื่อยจนแม่บ้านคนนั้นยืนอยู่ข้างๆแล้ว ทิฟฟานี่เมื่อรู้สึกตัวก็สะดุ้งจนแม่บ้านคนนั้นหัวเราะร่าอย่างชอบใจ ก่อนที่เอ่ยขึ้นมา
“ คุณแทยอนตอนนี้เธอออกไปทำงานแล้วค่ะ เอ่อแล้วหนู??”
“ ทิฟฟานี่ค่ะ เรียกว่าฟานี่ก็ได้ค่ะ ^^” ทิฟฟานี่ยิ้มตาปิดให้กับแม่บ้านคนนั้น
“ งั้นค่ะ เรียกป้าว่า ป้าชูจี นะจ๊ะ คุณหนูฟานี่”
“ อุ๊ยไม่ต้องเรียกหนูว่าคุณหนูหรอกค่ะ เรียกหนูฟานี่ดีกว่าค่ะ” ทิฟฟานี่บอกปัดเพราะว่าเธอยังไม่ชินชะมากกว่า
“ ก็ได้จ๊ะหนูฟานี่ ป้าอยากได้หนูมาเป็นหลานจัง เฮ้อ ” ป้าชูจีถอนหายใจทิฟฟานี่ก็ยิ้มให้
“ เอ่อ ป้าชูจีค่ะ”
“ จ๊ะ?”
“ เอ่อที่นี่ที่ไหนค่ะ” ทิฟฟานี่หวังไว้ว่าคงไม่ใช่ที่ที่เธอคิดไว้แม้ว่ามันจะเล็กน้อยก็เถอะ แต่มันก็ถูกทำลายเมื่อป้าชูจีตอบกลับมา
“ บ้านตะกูลคิมค่ะ” อยากจะร้องไห้ออกมาจริงๆ TT นี่ชั้นอยู่ถ้ำหมาชะแล้ว หนีตอนนี้ยังทันมั้ย ทิฟฟานี่มองไปทางหน้าประตูซึ่งมีบอดี้การ์ดสองคนยืนอยู่ คงไม่แล้วล่ะมั้ง - -;; ชั้นอยากลาหมาตาย T^T
ตอนค่ำๆ (ที่แทยอนกลับมาแล้ว)
“ หมายความว่า คุณชื้อตัวชั้นแล้วงั้นหรอ” แทยอนพยักหน้าเล็กน้อย
“ แล้วข้าวของชั้นล่ะ เสื้อผ้าชั้นล่ะ”
“ ชั้นให้คนใช้ทิ้งไปหมดแล้ว” ทิฟฟานี่ก็พยักหน้าเล็กน้อยเพราะเธอก็ไม่ชอบชุดแบบนั้นเหมือนกันแต่ว่าแล้วตรูจะเอาอะไรใส่!! - -;; แต่ดูเหมือนว่าอีกคนจะอ่านใจได้นะ
“ ไม่ต้องห่วงชั้นเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้แล้วนิดหน่อยอย่างน้อยก็พออยู่ได้” ทิฟฟานี่พยักหน้าเล็กน้อย
“ งั้นชั้นขอตัวก่อน” ทิฟฟานี่กำลังเดินออกนอกห้อง
“ ประตูล๊อค” ทิฟฟานี่เดินไม่สนใจเสียงของคนที่เตือน
“ เฮ้ย เปิดไม่ออก” ทิฟฟานี่พยายามเปิดประตูแต่เปิดออกไม่ พอหันหลังกลับก็พบว่าแทยอนได้อยู่ตรงหน้าแล้ว ทิฟฟานี่ตกใจจนเดินถอยหลังไปชิดกลับประตูตอนนี้หน้าของทั้งสองห่างกันอยู่แค่นิดเดียวทิฟฟานี่กำลังจะถอยไปข้างๆแต่ก็ถูกแขนของร่างเล็กกันเอาไว้
“ จะ…จะทำอะไร” ทิฟฟานี่หันมาคุยกับคนที่อยู่ตรงหน้า แทยอนไม่พูดอะไรแล้วก็จัดการด้วยการประกบปากของร่างเพรียว แทยอนส่งลิ้นร้อนเข้าไปชิมความหวานภายในโพรงปากทำเอาคนที่ถูกจูบเคลิ้ม ทิฟฟานี่ใช้สติและแรงที่เหลือเพียงน้อยนิดพลักร่างเล็กแล้วก็ตวัดฝ่ามือไปปะทะแก้มขาวๆ ของร่างเล็ก
เพี๊ยะ!!
ใบหน้าของแทยอนหันไปตามแรงตบ แล้วก็หันกลับมาอย่างช้าๆ (อย่างกับหนังผี - -) แววตาตอนนี้มีความโกรธกริ้วมากถึงขนาดจะจัดการคนที่อยู่ตรงหน้าให้รู้แล้วรู้รอด ทิฟฟานี่หลับตาปี๋เพราะรู้ตัวแล้วว่าตูไม่รอดแล้ว TT
“ ประตูไม่ได้ล๊อคแล้ว” ทิฟฟานี่ลืมตาช้าๆ ก็พบว่าร่างเล็กได้ไปอยู่ที่โต๊ะทำงานแล้ว
“ …เอ่อ” ทิฟฟานี่พูดไม่ออก แต่ก็รีบวิ่งออกไปประตูถูกปิดแทยอนฟุบหน้าลงที่โต๊ะทำงาน จากที่อยากได้เพียงร่างกายกลับกลายเป็นว่าอยากได้หัวใจมาครอบครองเธอไม่ใช่คนที่ไร้เดียงสาถึงขนาดไม่รู้ว่าอาการแบบนี้เป็นยังไง
“ ฮวัง ทิฟฟานี่ ชั้นจะต้องทำให้เธอรักชั้นให้ได้…”
เอ่าแล้ววว เอ่าแล้ววว พี่แทจะเอาหมีแล้ววว พีี่่แทจะจีบ หรือจะรังแก(?) พี่ฟานี่ยังไง แล้ว ชีวิตของพี่ฟานี่จะวุ่นวายชะแค่ไหน ตอนหน้าไรเตอร์เปิดตัว แม่เป็ดสุดที่รักของใครไม่บอก (บอกแค่นี้ก็คงรู้) ต้องติดตามชมและเชียร์เค้าด้วยนร๊าาา TT
… ปล. ลืมถามว่าใครทำโหวตเป็นมั่งง๊าาาา TT เค้าทำม่ายเป็นนนนนนนน งื๊อ~~
จะมีใครๆ มั้ย ที่จะบอกวีธีโหวต จะมีมั้ยใครที่จะบอกฉานนน ( เพลงอะไรไม่รู้ เค้าลืม - -;;)
ความคิดเห็น