snsd yuri Love Story... (เรื่องของคนโง่)

ข้อมูลเบื้องต้น

                                                    

เนื้อเรื่อง

เรื่องของคนโง่…

                ร่างสูงผิวค่อนข้างคล่ำกับใบหน้าคมเข้มกำลังนอนหายใจรวยระรินอยู่บนพื้นท่ามกลางหิมะที่แหน็บหนาว ตามร่างกายมีร่องรอยของการต่อสู้อยู่บ้าง  ในเวลาที่คนกำลังจะตายมีคนเขาบอกกันว่าจะได้เห็นช่วงเวลาทั้งหมดก่อนจะตาย  เธอคงเป็นอีกคนหนึ่งสินะที่ได้เห็น  เธอคงใกล้จะไปแล้วสินะถึงได้เห็นคนที่ตัวเธอรักหนักหนาที่อยู่ในห้วงความทรงจำตั้งแต่สมัยยังเด็กย้อนกลับมา...

คุณอยากรู้อดีตของคน คนหนึ่งไหมล่ะที่โง่งมหลงรักใครและทำเพื่อเขาได้โดยที่เขาไม่รู้ตัวมาตลอดแทบทั้งชีวิต
 

ถ้าคุณอยากรู้ก็เชิญมารับฟังก่อนลมหายใจสุดท้ายของคนโง่คนนี้เลยละกัน

ไม่รู้หรอกน่ะว่าเจอกับเธอครั้งแรกยังไงเพราะว่าฉันไม่ได้โรแมนติกพอสำหรับความรักที่บริสุทธิ์ของเธอ??  ทำไมน่ะหรอ  คุณจะได้รู้เลยหละว่าปิศาจที่แท้จริงน่ะเป็นยังไงแต่นั้นเป็นก่อนที่ฉันจะได้รู้จักเธอ

ฉันน่ะเป็นลูกนอกคอกหรือที่เรียกกันว่าลูกชู้นั้นแหละ ฉันเกิดมาพร้อมกับคำว่าโดดเดี่ยวเพราะพอฉันเกิดมาแม่ที่ควรจะดูแลฉันกลับหนีไปทิ้งฉันให้อยู่กับพ่อที่เอาแต่สนใจครอบครัวของตัวเขาเอง  โดยปล่อยให้ฉันอยู่ตามลำพังในบ้านธรรมดาๆหลังหนึ่งกับ ความเหงาที่อยู่เป็นเพื่อนของเพียงลำพัง ฉันจะไม่เจอเธอหากว่าเขา* เป็นคนทำให้ฉันได้เจอกับเธอในตอนแรกก็รู้สึกว่ามันนานมาแล้ว คุณรู้ไหมว่าความรักของฉันมันน่าเจ็บปวดขนาดไหน  คุณพอจะนึกออกแล้วสิน่ะ  ใช่..  เธอเป็นคู่หมั้นของพี่ชายต่างสายเลือดของฉัน ฉันน่ะต่างกับเขาโดยสิ้นเชิงฉันต้องใช้นามสกุลของแม่แต่เขากับได้ใช้นามสกุลของพ่อ เขาอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่แสนอบอุ่นแต่ฉันอยู่ในบ้านธรรมดาที่แสนเงียนเหงาและโดดเดี่ยว เขามีทุกอย่างพร้อมแต่ฉันต้องดิ้นรนทุกอย่างด้วยตัวเอง และเขามีคนรักส่วนฉันเป็นได้แค่คนที่อยากถูกรัก คุณอยากรู้ไหมว่าที่ฉันบอกว่าปิศาจน่ะ ไม่ใช่แค่ฉันหรอกต้องบอกว่ารวมถึงเขาด้วย

                คุณพอจะรู้ใช่ไหมว่าเด็กที่ขาดความรักจะเป็นยังไง??  ใช่เขาจะโดดเดี่ยวและคิดว่าตัวเองอยู่คนเดียว

อะไรน่ะ!!  อ๋อ..  ถูก..เขาจะไม่เปิดใจรักใครอีกและจะกลายเป็นคนโหดร้าย ใช่นั้นฉันในวัยที่พอจะรู้เรื่องจนถึง

อายุ10ขวบเพราะฉันได้เจอกับเธอถึงกับทำให้เด็กที่แกล้งเพื่อนจนไม่กล้ามาโรงเรียน โดดเรียน แกล้งอาจารย์จนต้องลาออก แถมยังมีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน คุณได้ยินไม่ผิดหรอกนั้นแหละที่ฉันทำด้วยวัยไม่ถึง10ขวบ

จนกะทั่งฉันได้เจอเธอเป็นครั้งแรกเป็นวันที่ฉันไม่เคยลืมหรอกถึงฉันจะไม่ค่อยโรแมนติกเท่าไรหรอกน่ะ
 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++ .... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ในวันที่ฝนตกเหมือนใครสักคนไปแอบร้องไห้ข้างบนท้องฟ้านั้น เด็กตัวเล็กๆอย่างฉันทำได้เพียงแค่นั่งมองและครุ่นคิดว่าเงินที่พ่อ* ผู้รับเลี้ยงดูฉันเพราะเป็นญาติเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ จะถูกเขาผู้เป็นลูกแกล้งยุให้ลดค่าใช้จ่ายฉันบางหรือเปล่าในเดือนนี้ ฉันนั่งมองสายฝนอยู่ที่ระเบียงห้องนอนนั้นอยู่ตั้งแต่เช้าจนหันไปดูเวลาอีกที่ก็บ่งบอกว่า ใกล้จะเที่ยงแล้วแต่ฝนก็ยังคงตกไม่หยุดแม้จะเหลือเพียงฝนเม็ดเล็กไม่ได้ใหญ่และแรงเหมือนที่ผ่านมานั้น ฉันจึงตัดสินใจหยิบเสื้อกันหนาวสีดำตัวเดียวที่มีอยู่สวมทับเสื้อยืดตัวบางและเดินออกจากบ้านเพื่อตรงไปที่มินิมาร์ทหน้าปากซอยที่เป็นที่เดียวที่พอจะไปได้ในตอนนี้  บ้านฉันอยู่สุดซอยเป็นบ้านหลังขนาดกลางแต่ดูครบครันไปด้วยอปกรณ์อำนวยความสะดวกถึงพ่อ* จะทิ้งฉันไว้ให้อยู่คนเดียวและไม่มาดูแลแต่ต้องยอมรับจากใจจริงว่าเขาเป็นพ่อ*ที่ดูแลลูกนอกคอกอย่างฉันในเรื่องการกินอยู่และเรียนได้ดีมากเพราะบ้านตอนนี้ก็เป็นชื่อฉัน แถมยังส่งเงินให้ฉันเดือนละเกือบ3ล้านวอนนั้นเป็นเงินที่เยอะมาก[เงินไทยก็ประมาณ6หมื่นเจ็ดหมื่นอ่ะน่ะ*] แต่บางครั้งแม่นมที่เลี้ยงฉันแทนแม่ที่ทอดทิ้งไปโดยไม่มีทางกลับมาตั้งแต่เด็กก็แวะมาเยี่ยมฉันบ้างในบางที และแม้ว่าพ่อ*อย่างเขาจะไม่เคยกอดและให้ความอบอุ่นฉัน ถึงแม้ฉันจะก่อเรื่องแต่เพียงผลการเรียนที่ได้ที่1 ในทุกเทอมพ่อ*มักจะพูดว่า ‘ทำดีแล้ว’เพียงเท่านั้น
แต่นอกเหนือจากการเรียนแล้ว เค้าไม่เคยเลยที่จะพอใจหรือแสดงความรู้สึกออกมา

ในระหว่างที่ฉันในวัยสิบขวบกำลังมองนั่งกิน บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปในมินิมาร์ทแถวบ้านอยู่ด้วยสายตาเหม่อลอยกำลังจ้องฉงน
กับรถหรูสีดำยี่ห้อสามง่ามแพงนรกนั้น กำลังจอดอยู่หน้าลูกแมวน้อยที่ส่งเสียงร้องหาแม่ด้วยความหิวโหย มันคงจะหิวนม
ก่อนที่จะได้คิดอะไร ประตูรถถูกเปิดออกด้วย เด็กสาวหน้าตาดวงตานิ่งเรียบใบหน้าเฉยชาจนออกไปทางบึ้งตึง ริมฝีปากบางๆ
ที่ก่อนหน้านี้ติดจะบึ้งตึงนั้นเหยียดเป็นรอยยิ้มออกมาน้อยๆ เมื่อเธอคุกเข่าลงตรงหน้ารถก่อนจะยื่นมือให้ลูกแมวน้อยได้ดมกลิ่น
สร้างความคุ้นเคย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มกว้างยิ่งขึ้นเมื่อมันเอาหน้าเข้ามาคลอเคลียนิ้วมือเล็กๆของเธอ เด็กสาวอุ้มมันขึ้นเบาๆ ก่อนจะพามันขึ้นรถและกลับบ้านด้วยกระมั้ง ฉันได้แต่คิดในใจ ดีใจด้วยนะเจ้าแมวน้อยที่เจ้านายแกเป็นคนดี แต่ยังไม่ทันที่รถคันนั้นจะขับไปได้ไกลสักเท่าไร รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ถูกขับมาโดยผู้ชายสองคน ประชิดรถสามง่ามนั้น ก่อนเสียงปืน เปรี้ยง!! จะตามมาติดๆกันถึงสามนัด

------------------------------+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++---------------------

ไม่มีอะไรจะพูดนอกจาก กลับมาแล้วครับจะทยอยอัพให้ทีหลังแม้จะลืมๆพล๊อตเรื่องไปแล้วบ้าง
มันอาจจะไม่เหมือนเดิมเท่าไร แต่หวังว่า ภาษาเขียนจะดูโตขึ้นกว่าเมื่อหลายปีที่แล้ว