Migikata - Migikata นิยาย Migikata : Dek-D.com - Writer

    Migikata

    ผู้เข้าชมรวม

    195

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    195

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    2
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  11 พ.ย. 57 / 02:35 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ไม่เหมาะกับผู้มีตับอ่อนแอ
    เหตุการณ์เป็นเพียงเรื่องสมมุติ ไม่ได้เกิดขึ้นจริงเป็นเพียงจินตนาการของคนแต่ง
    หากผิดพลาดประการใดขออภัยไว้ ณ ทีนี้ด้วย

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
       

      คุณเคยเป็นแค่ตัวเลือกไหม .. .

      ตัวเลือกที่มีสิทธิแค่การ ได้คุยกับ เธอในทุกวัน

      ได้ยินเสียง เธอบอกฝันดีก่อนนอน

      ได้มองกับดวงตากลมโตที่เปร่งประกายหยอกล้อกับแสงไฟยามสบตากัน

      สัมผัสจากมือนุ่มที่อบอุ่นที่ผ่านเข้ามาทางมือของเธอ ให้ความอบอุ่นกับร่างกายของฉัน และตรงไปสู่หัวใจดวงนี้

       

      แต่ในขณะเดียวกัน .. . คุณก็ไม่ใช่ตัวเลือกเดียวของเธอ

      เธอที่คุยกับคุณในยามเช้า.. . แต่กินข้าวกับเขาในตอนเย็น

      เธอที่บอกฝันดีกับคุณยามหลับ .. . แต่ก็บอกราตรีสวัสดิ์เขาในคืนเดียวกัน

      แววตาอบอุ่นของเธอมันอาจทำให้มีความสุขเวลาสบตากัน แต่หากได้เห็นแววตาเปร่งประกายยามที่ เธอสบตาเขา ความเจ็บปวดที่พุ่งออกมามันมากเสียจนไม่อาจทรงตัวได้ หัวใจบีบรัดราวกับจะขาดใจ ลมหายใจติดขัดเหมือนมีเสลดติดขัดภายในลำคอแต่คุณรู้ดีว่าที่ติดไม่ใช่เสลด มันเป็นความเจ็บที่คุณเป็นได้เพียงตัวเลือกของเธอต่างหาก .. .

      เจ็บปวดจากการที่เสียงของเธอ รอยยิ้มของเธอ แววตาของเธอ สัมผัสของเธอ ไม่ได้เป็นของฉันคนเดียว

      น้ำ.. . ได้โปรด อย่าหลบตาเอม ตอนที่ยืนอยู่กับเขา ข้างๆฉัน

      ได้โปรดมองข้ามคนที่กำลังฝืนรอยยิ้มโง่เง่าที่ยืนข้างๆเธอคนนี้ไปเถอะ อยากฝืนน้ำไว้และหวังว่ามันเป็นเพียงเพราะความหวั่นไหว

      เอมจะคิดแค่ว่า ตลอดเวลาที่ผ่านมาน้ำเพียงแค่หวั่นไหวให้กับเขา

      ขอโทษที่ เอมไม่ใช่ผู้ชายแบบเขา ที่จะปกป้องน้ำได้

      ขอโทษที่ไม่มีไหล่อันแข็งแกร่งแบบเขาให้น้ำซบ

      ขอโทษถ้าหากเธออยากเปิดตัวกับใคร ๆ ว่าเราเป็นอะไรแต่สถานะของเรามันฉุดรั้งเธอเอาไว้

      แต่ได้โปรดได้ไหม .. . อย่าจากฉันไป ขอร้องหละ . .. เพราะตอนนี้ ฉันอยู่ไม่ไหวหากขาดเธอไปจริงๆ    

      "วันเกิดของฉัน ขอได้ไหม เธอโปรดมองฉันอีกครั้งหนึ่งในฐานะคนของเธอได้โปรดให้โอกาสฉัน ไปจนกว่าจะถึงวันเกิดของเธอได้ไหมน้ำ" 
      ดวงตากลมโตหม่นประกายลงไป คิ้วน้อยๆของเธอขมวดราวกับใช้ความคิดอย่างหนักหน่วงกับประโยคของฉัน
      ริมฝีปากอวบอิ่มของเธอขยับเป็นคำพูด ที่หากฉันเลือกได้ ฉันจะไม่ขอได้ยินมัน ลมหายใจติดขัดเพียงได้ยินราวกับลมหายใจถูกพรากไปเพราะเสียงอันแผ่วเบาที่เจือจางด้วยน้ำเสียงอันเจ็บปวดของเธอ

      "ขอโทษนะเอม แต่เรากับเขาคบกันแล้ว"

      ร่างกายชาหนึบราวกับถูกน้ำแข็งสาดใส่ท่ามกลางอากาศติดลบแต่หากความจริงอากาศในเมืองไทยกำลังอุ่นสบาย
      หลังจากเสียงของเธอนั้น ราวกับโลกของฉันไม่ได้ยิน ไม่รับรู้อะไรอีก แค่เพียงแววตาของเธอ
      น้ำเสียงของเธอมันก็ตอกย้ำอยู่แล้ว กับการที่สักวันฉันจะเสียเธอให้เขาไป



      #ยังลังเลกับการแต่งอยู่ว่าจะเป็น ตอนเดียวจบหรือ เรื่องสั้นดี ขอทิ้งระเบิดดราม่าไว้แค่เท่านี้ก่อน
      นี้คือน้ำจิ้ม.. . 

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×