บทสรุปแห่งความรัก

เนื้อเรื่อง

ความรักคืออะไร

ความรักคืออะไร ทำไมหลายๆคนถึงแสวงหามันนัก ทั้งๆที่มันทำให้ทั้งความเจ็บ ความปวดร้าวภายในใจ แล้วมันเป็นเพราะอะไรคนเราถึงยังต้องการความรัก

นั่นอาจจะเป็นเพราะการรักทำให้เกิดความสุขการที่เรารักใครสักคนมันทำให้คน กลายเป็นคนที่สมบูรณ์ เพียงแต่...คนเรากลัวการที่จะเจ็บกลัวการที่จะมีความทุกข์ ไม่กล้าที่จะเผชิญหน้ากับมัน สาเหตุที่ทำให้หลายคนต้องเลิกกับคนที่รัก คงไม่พ้นคำที่เรียกว่าไม่เข้าใจกัน แล้วทำไมถึงไม่ยอมรับแล้วเปิดใจเข้าหากัน ทำไมถึงไม่ยอมที่จะแก้ไขปัญหาแล้วเดินไปด้วยกัน คงจะไม่มีสาเหตุจากอะไรอื่นนอกจากคำว่าไม่อยากเป็นทุกข์ ถ้าอย่างนั้นแล้วความรักคืออะไร

ความรักคือการให้

ความรักคือการไว้ใจซึ่งกันและกัน

ความรักคือการอ่อนน้อมซึ่งกันและกัน

ความรักคือการหาผลประโยชน์กันและกัน

ยังมีความรักอีกหลายรูปแบบแล้วทำไมความรักจึงมีมากมายเพียงนี้  สุดท้ายคำจำกัดความของคำว่าความรัก อาจจะหมายถึง การที่คนเราสองคนมีความรู้สึกดีๆต่อกัน ถ้ายังงั้นแล้วถ้ามันหมดไปละจะทำยังไง บางคนทำทุกอย่างเพื่อที่จะให้รักกลับคืนมา บางคนยอมที่จะปล่อยมันทิ้งไป แล้วทางไหนคือทางที่ถูก...

เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้เป็นความรักของคนๆหนึ่งที่รักผู้หญิงคนๆหนึ่งอย่างหมดใจ...

                มีชายคนหนึ่งชื่อว่า “ดิน” เป็นชายธรรมดาๆคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไรเพื่อใคร ชีวิตอยู่กับความเศร้าไม่ว่าจะเป็นเรื่องของครอบครัว หรือเรื่องความรักที่เค้ามีให้ต่อผู้หญิงอันเป็นที่รัก และแน่นอนว่าเค้ามักจะเป็นฝ่ายโดนทิ้งเสมอ จนทำให้เค้าไม่อยากจะสนิทสนมหรือเชื่อใจใครอีก จนกระทั่งวันที่เค้าได้เข้ามหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นสถานที่ที่เค้าจะค้นพบหนทางที่จะเดินหน้าไปต่อ และแน่นอนเค้าได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งเป็นนักศึกษาที่เรียนอยู่ด้วยกันชื่อว่า “ฟ้า” เธอช่างดูสง่านักมากกว่านักศึกษาคนอื่นๆ จนทำให้ดินหลงใหลในตัวเธอ ดินใช้เวลาในการดูนิสัยเค้าโดยที่ไม่ได้ทำความรู้จักอยู่เป็นเวลาหนึ่ง จนตัดสินใจที่จะคบกับฟ้า โดยเริ่มจากการคุยกันทาง mail เพราะว่าดินเป็นคนที่พูดต่อหน้าไม่เก่งถ้าไม่สนิท เราสองคนคุยกันไปจนกระทั่งดินบอกว่าชอบ หลังจากนั้นฟ้าก็เริ่มที่จะสนใจผมมากขึ้น จนกระทั่งวันที่ 9 เดือน 9 ปี 49 พวกเค้าสองคนได้ตกลงเป็นแฟนกัน  เป็นวันที่ดินมีความสุขที่สุดในชีวิต และเป็นการเดิมพันครั้งสุดท้ายของดินที่ว่าความรักนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย

                การคบกันในช่วงแรกๆก็ถือว่าราบรื่นดี แรกๆฟ้ายังกลัวในสายตาคนอื่นอยู่เมื่อเพื่อนคนอื่นมาเห็นจึงทำเหมือนเราไม่ได้เป็นแฟนกัน แต่หลังจากนั้นเรื่องแบบนั้นก็ผ่านพ้นไปได้ ความสุขมันช่างผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน จนกระทั่งความไม่เข้าใจครั้งแรกได้เกิดขึ้น ฟ้าเป็นคนเจ้าอารมณ์ ส่วนดินเป็นคนที่อารมณ์เย็น ความไม่เข้าใจกันเกิดขึ้นเพราะเรื่องเล็กน้อยแต่มันก็สามารถแก้ไขและผ่านไปได้

                ต่อมาไม่นานความไม่เข้าใจกันครั้งที่สองก็เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นเพราะอะไร...มันเกิดจากที่ว่าการที่คนรักกันไม่ยอมบอกว่าอีกฝ่ายของตนมันผิดพลาดกันตรงไหน เรื่องครั้งที่สองนี้เกิดจากที่ทั้งสองได้ไปเข้าค่ายด้วยกัน การที่เธอทำเหมือนจะเมินเฉย บวกกับดินซึ่งเป็นคนคิดมาก ทำให้เกิดความไม่เข้าใจขึ้น การประชดประชันของทั้งสองที่ไม่ยอมบอกเรื่องที่ไม่ดีต่อกัน และมือที่สามที่เข้ามาเกี่ยวพัน และแล้วดินและฟ้าก็มาปรับความเข้าใจกันและเข้าใจกันมากขึ้น ทำให้รู้ว่าทั้งสองฝ่ายรักกันมากแค่ไหน

และครั้งสุดท้ายของความไม่เข้าใจกันครั้งที่สาม ซึ่งเกิดในช่วงที่มหาลัยปิดภาคการศึกษาพอดี การเก็บเรื่องเล็กๆน้อยๆมาผสมรวมกันมันก็ทำให้เกิดความไม่เข้าใจครั้งที่สามตามขึ้นมาอีก ครั้งนี้ดินน้อยใจ แต่ความน้อยใจในครั้งนี้กลับมาซึ่งผลสรุปสุดท้ายของทั้งคู่ ฟ้าขอหยุดพัก เป็นเวลา 1 เดือนโดยไม่ให้โทรหาไม่ให้เจอกัน ดินพยายามถามถึงสาเหตุแต่ฟ้าก็ไม่ยอมบอก ทำให้ดินเป็นกังวลและต้องทำทุกวิถีทางที่จะปรับความเข้าใจกัน เพียงเพราะเราไม่ได้เจอกันเพียง 1 เดือน เราไม่ได้เห็นหน้ากัน เวลาเราคุยกันทาง mail หรือโทรศัพท์ มันไม่เห็นความรู้สึกทางหน้า บางทีพูดแบบกวนๆกลับกลายเป็นคิดจริงจัง ดินสอบถามหาเพื่อหลายๆคนและถามถึงว่าฟ้าบอกหรือไม่ว่าเป็นอะไร คำตอบที่ได้  คือ เหมือนกับว่าเธออยากจะเลิก เธอคิดว่าจะเลิกกับดินยังไงดี ดินได้ยินเช่นนั้นจึงรีบไปหาฟ้าและเคลียร์กันจนมาเริ่มต้นใหม่ บอกว่าฟ้าควรลบอคติที่มีต่อดินไป ซึ่งมันดูเหมือนจะเป็นไปอย่างราบรื่น และในวันนี้ดินได้ซื้อดอกไม้เพียงเพราะอยากจะพบหน้าฟ้าเท่านั้น โดยหยิบเอาคำพูดที่ว่า “เธออยากจะได้คนที่เข้ากันได้กับเธอใช่ไหม งั้นเราจะกลับไปเป็นคนที่เข้าใจเธอเหมือนเมื่อก่อน” แต่มันกลับกลายเป็นคำพูดที่ทำให้ฟ้าตัดสินใจเลิกดิน ด้วยคำที่ว่า “ตอนนี้ความรู้สึกของเราไม่ได้เกลียดแต่ก็ไม่ได้ชอบ เราเลิกกันเถอะ เป็นเพื่อนกันเหมือนเก่า” ดินพยายามที่จะดื้อดึงต่อไป พยายามพูดให้เธอเข้าพูดให้เธอเปิดใจ แต่เธอกลับบอกว่าใจของเธอนั้นมันทำไม่ได้ กลัวกลัวที่จะไม่เกิดความเข้าใจกันอีก ดินพยายามที่ขอร้องให้เชื่อใจเค้าอีกครั้ง แต่กลับไม่เป็นผลสำเร็จ ฟ้าบอกว่าดอกไม้นี้อาจดีไปสำหรับเธอมันไม่คู่ควรสำหรับเธอ สุดท้ายด้วยกันที่พูดเป็นเวลาอันยาวนานพ่อแม่ของฟ้าจึงเรียกเข้าไปคุยในบ้าน ด้วยจุดประสงค์ที่ว่า ถ้าลูกเค้าไม่รู้สึกมีความสุข พ่อแม่ก็ไม่มีความสุข ซึ่งนั่นดินก็ไม่มีเหมือนกัน ดินถึงอยากที่จะทำให้ฟ้ามีความสุขมากกว่าการปล่อยให้เวลาผ่านไปเฉยๆ พ่อของฟ้าบอกว่าถ้ามันรู้สึกไม่มีความสุขก็ให้ลดความสัมพันธ์ลงมาพอทำแบบนี้ไประยะหนึ่งถ้ามันมีความรู้สึกเดิมถึงค่อยกลับมาคบกันใหม่ และยังบอกอีกว่าความรักมันจะเกิดขึ้นเฉพาะตอนทำงานเท่านั้น แล้วดินและฟ้าก็ต้องเลิกคบกันด้วยเหตุนี้

จากคำพูดของพ่อของฟ้า “ให้ลดความสัมพันธ์ลงมาพอทำแบบนี้ไประยะหนึ่งถ้ามันมีความรู้สึกเดิมถึงค่อยกลับมาคบกันใหม่” ถ้าสุขก็ให้อยู่ถ้าไม่มีความสุขก็ให้เลิก แล้วเราจะมีความรักกันไปทำไม ในเมื่อคิดอยู่ตลอดว่า ถ้ามันทุกข์เมื่อไรก็เลิก ถ้าคิดจะคบแล้วคิดจะเลิกคนเราจะคบกันไปทำไม มันเหมือนไม่มีความจริงใจต่อกัน เพราสิ่งนี้ที่ทำให้พวกผู้ใหญ่คิดว่ามันเป็นรักแบบเด็กๆ และอีกคำพูดหนึ่ง “อีกว่าความรักมันจะเกิดขึ้นเฉพาะตอนทำงานเท่านั้น”

แล้วทำไมความรักที่แท้จริงมันต้องเกิดขึ้นในตอนทำงาน นั่นก็เพราะพอคนเรายิ่งโตขึ้นยิ่งเห็นขีดจำกัดของตัวเอง เพื่อนเริ่มเลือนหาย เพื่อนที่ทำงานก็ใช่ว่าจะช่วยอะไรเราได้มากนัก สิ่งที่เหลืออยู่และความหวังก็คือการมีใครสักคนมาอยู่เพื่อร่วมทุกข์สุขมีใครสักคนเคียงข้างยามที่เราเหงา แล้วทำไมสิ่งนี้มันจะเกิดขึ้นกับความรักของคนทุกวัยไม่ได้ ถ้ายังงั้นความรักที่ลูกมีต่อพ่อแม่ในตอนนี้ก็คือความรักแบบจอมปลอมที่เค้ามีให้ต่อพ่อแม่น่ะซิ เพราความรักคือสิ่งเดียวกันไม่ว่าจะรักพ่อแม่หรือรักคนที่เป็นพิเศษสำหรับเรา

                แล้วรักแท้ล่ะ รักแท้คืออะไร ทำไมคนหลายๆคนถึงอยากได้มันมากเหลือเกิน แต่พอได้มันมากลับไม่พอใจมันและโยนมันทิ้งอย่างไม่ใยดี ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงและผู้ชายหรือจะพูดง่ายๆว่ามนุษย์ทุกคน เมื่อพอใจกับสิ่งนั้นๆแล้วก็อยากที่จะหาสิ่งอื่นมาแทน พอได้รักแท้กลับไม่รับ อยากได้ที่มันไม่แท้ พอได้ไม่แท้ก็ต่อว่าและอยากได้รักแท้ มันจะวนเวียนอยู่อย่างนี้ไปเรื่อย มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะมองเห็นมันและให้ความสำคัญมัน และรักษามันได้ดีที่สุดกลายเป็นความสุขที่เกินคำพูดที่จะกล่าวออกมาได้มันคือ “รักแท้”

                “เธอดีเกินไป มันไม่เหมาะกับฉันหรอก” คำพูดเหล่านี้ก็คือข้ออ้างที่ยกขึ้นมาถ้าคนที่รักเราจริงๆพูดคำนี้ออกมานั่นก็คือ เค้ากำลังดูถูกตัวเอง ในโลกนี้ไม่มีใครเหมาะสมกับใคร มันอยู่ที่ว่าใจจะยอมรับมันได้ไหม จะเปิดใจรับเค้าเข้ามาได้ไหม ถ้ารับไม่ได้มันก็จะวนเวียนอยู่ที่คำว่าตัวเองแย่เท่านั้นเอง อย่างความรักของฟ้าและดิน ทั้งๆที่ทั้งคู่ต่างมีรักแท้แต่กลับไม่รักษามันไว้เพียงแค่คำว่ายอมรับเท่านั้นเอง

สุดท้ายไม่มีอะไรได้มาโดยไม่ต้องเสียอะไรเลย ถ้าอยากได้ความสุขก็ต้องจ่ายค่าผ่านทางคือความทุกข์เสียก่อนเมื่อผ่านไปได้แล้ว ความสุขที่แท้จริงหรือที่เราเรียกว่า “ความรัก” จะอยู่คู่กับคุณตลอดไป