น้องสาวบุญธรรม

จากเด็กสาวตัวน้อยไร้ความทรงจำ ไร้ที่มาที่ไป ใช้ชีวิตท่ามกลางความเป็นและความตายอยู่ใกล้สมรภูมิชายแดน 

แต่หลังสงครามสิ้นสุด ขบวนท่านแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นเว่ยเดินทางผ่านมา พบเจอเด็กสาวในช่วงก่อนลมหายใจสุดท้าย จึงช่วยเหลือนางกลับมา ดูแลและรักษาช่วยต่อลมหายใจให้กับนาง จนนางหายดี ด้วยความเมตตานี้จึงแต่งตั้งให้นางเป็นบุตรีบุญธรรม และมอบนามใหม่ให้นางว่า “หลินหลิน” 

“ นี่น่ะหรือ น้องสาวคนใหม่ของข้า…ถึงแม้เจ้าจะเป็นน้องบุญธรรมของข้า ข้าก็จะดูแลและปกป้องเจ้าให้เหมือนดั่งน้องสาวแท้ๆของข้า วางใจเถิดเสี่ยวหลินน้อย ข้าพี่ชายคนนี้จะดีต่อเจ้าแน่นอน…” และเพราะประโยคนี้ของเขาในวันนั้น มันทำให้ข้าเป็นสุขยิ่งนัก 

แต่เมื่อเวลาผ่านไปเหตุใดข้าจึงต้องทุกข์ใจกับคำพูดประโยคนั้นของท่านเล่า…..

…………

นิยายเรื่องนี้แต่งออกมาจากจินตนาการของผู้แต่ง

มิได้อ้างอิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด 

ชื่อ บุคคล สถานที่ แคว้น และอื่นๆ ล้วนสมมติขึ้น

เพื่อให้ผู้อ่านได้เพลิดเพลินและสนุกไปกับเนื้อเรื่อง 

***และที่สำคัญ ผู้เขียนแต่งแนวจีนโบราณเป็นครั้งแรก สำนวณอาจไม่สละสลวยเท่าที่ควรอาจมีสะดุดบ้าง ต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ