การเฝ้ามอง

ผู้เฝ้ามองมิใช่ตัวประกอบ

ณ สถานที่หนึ่ง

ปังๆ

ปังๆ

"บอสทางนี้ครับ "เสียงร้องเรียกผมให้ไป

เปี้ยก ๆ ปัง

ปัง

เชี้ยมึงอย่าให้กูรอดไปได้น่ะมึง ผมนึกคิด

"บอสพวกเราต้านไม่ไหวแล้วครับ" ลูกน้องคนหนึ่งร้องบอกถึงเหตุการณ์

และแล้วทันใดนั้นเอง

..

"บอสระหว่างข้างหลัง !!!!"

ปังๆ ปังๆ

ผมก็หลบทัน...ซะที่ไหนกันละ

ีชีวิตจริงมันไม่ใช่นิยายน่ะ จะได้มีปฏิหารนะ

ผมรู้สึก...เจ็บและก็หายใจไม่ออก อ่า~

นี้สิน่ะที่เค้าเรียกว่าใกล้ตาย...แต่ก็ช่างเถอะยังงัยสะ ก็ถือว่าใช้ชีวิตได้คุ้มละน่ะ

....

.....

....

.....

"ไอ้หนู~ตื่นๆ"

เอ๋~!!?เสียงใครวะคนจะนอน

"ไอ้หนู ตื่นดิ ถ้าไม่ตื่นกูถีบน่ะมึง"

เชิญเถอะมารดาค่อยถีบกลับ ง่วงจะตายเอ๋?????... เหมือนจะถูกยิงนี่ว่า~

เพี้ย. ป๊อก!!??  "กล้าถีบข้าหรือ"

เจ็บ!!!? ใครๆทำไรผม~

"ข้านิละ ตื่นได้ซะทีนึกว่าบ้านเจ้าหรือไง"

"เอาละเข้าเรื่องเลยแล้วกัน มีให้เลือกอยู่ 3ทางเจ้าจะเลือกทางไหน"

"ทางสายกลางดิ รอรัย"

"เจ้าไม่รอให้ข้าอธิบายก่อนหรอ"

"ไม่ละ ผมนับถือศาสนาพุทธ"

"???...!!!!!!!"

"^∆^"

1