(Fic)เมื่อผมสามารถใช้อาวุธของAbnormalities - นิยาย (Fic)เมื่อผมสามารถใช้อาวุธของAbnormalities : Dek-D.com - Writer
×

    (Fic)เมื่อผมสามารถใช้อาวุธของAbnormalities

    เมื่อทั้งโลกเกิดสงครามจนกลายไปเป็นอีกโลกหนึ่ง ไนท์นักวิทยาศาสตร์ที่ตื่นขึ้นจากการจําศีลเขาจะต้องเผชิญโลกที่เรียกว่าโลกก็ไม่ใช้ดูกันว่าไนท์จะมีชีวิตรอดได้หรือไม่

    ผู้เข้าชมรวม

    484

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    484

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    21
    จำนวนตอน :  5 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 ม.ค. 67 / 06:42 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    (เรื่องราวอดีตของไนท์ไม่มีผลต่อเนื้อเรื่องข้ามได้เลย)


    ในห้องสี่เหลี่ยมสีขาวกว้างๆพร้อมเครื่องวิจัยต่างๆ มีนักวิทยาศาสตร์4คนอยู่ในห้องนั่นกําลังสร้างอะไรบางอย่าง


    "อีกหนึ่งวันที่จะต้องทำงาน"

    ชายหนุ่มชุดนักวิทยาศาสตร์ ได้บ่นพึมพําบาบาๆตามภาษาของคนทํางานทั่วไป


    "อย่าบนเลยดี พวกเรากําลังสร้างของที่เจ่งอยู่เลยน่ะ เอ้ากาแฟสักแก้ว"

    มีชายรูปร่างสูงในชุดวิทยาศาสตร์ได้ปลอบใจแล้วยื่นแก้วกาแฟให้


    ได้มีชายในชุดวิทยาศาสตร์ที่รูปร่างแก่ได้ดื่นมาหาพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่สองอันไปให้

    "คุณไนท์และคุณฟิล์มอย่าแอบมาอู่งานสิครับ พวกเรากําลังใกล้สร้างสิ่งนั่นเสร็จแล้วน่ะ"


    ไนท์และฟิล์มได้ยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็คเหงื่อของพวกเขาแล้วกล่าวพร้อมกันว่า

    "ขอโทษครับ คุณศาสตราจารย์คราวหน้าพวกเราไม่ทำอีกแล้วครับ"

    ศาสตราจารย์ถึงกับถอนหายใจเล็กน้อยแล้วชี้อีกคนที่กําลังสร้างสิ่งบางอย่างใกล้เสร็จ

    "ดูคุณฟลุ๊กเขาสิครับ เขายังไม่อู่งานเลยตรงเวลาทุกครั้งเลย"

    ไนท์ ฟิล์มและศาสตราจารย์แล้วไปสร้างสิ่งนั่นต่อไป

    "ขอที่สารความเย็นหน่อยคุณฟลุ๊ก"

    "นี้ครับคุณศาสตราจารย์"

    "เชื่อมกับตรงนี้ก็เสร็จแล้ว"

    ไนท์ได้เชื่อมเส้นสายไฟเครื่องก็เริ่มทำงาน รูปทรงที่เป็นรูปไข่สีภายนอกขาวได้ส่องแสงออกมา พร้อมประตูที่เปิดออกมาข้างในดําสนิท นักวิทยาศาสตร์4ตนต่างดีใจที่เขาสร้างสําเร็ต แต่ไนท์สงสัยว่าใช่ในทําอะไรเลยยกมือขึ้นแล้วถามออกมาตรงๆ

    "คุณศาสตราจารย์ครับ เครื่องนี้ใช้ยังไงคุณยังไม่บอกเลยน่ะ"

    ศาสตราจารย์ยิ้มเล็กน้อยแล้วตอบกลับ

    "มันคือเครื่องจําศีล แค่เอาคนไปข้างในเวลาภายในจะหยุดลงแล้วตัวไข่จะวาปร์ไปในที่มิติว่างเปล่า แต่ข้อเสียคือใช้ได้แค่ครั้งเดียวและบรรจุได้แค่หนึ่งคน แต่ก่อนก็ต้องฉลองก่อนดีกว่า"

    ศาสตราจารย์ได้พาทุกคนออกจากห้องนั่นและไปเลี้ยงฉลองกินหมูกระทะกันยังตอนมืดที่ทุกนอนยกเว้นไนท์ ไนท์ได้แอบเข้าในห้องวิจัยเข้าเปิดการใช้งานไข่ พร้อมถือโทรศัพท์คุยกับใครสักคน

    "ครับ ผมจะส่งพิกั..."

    ทันใดนั่นไฟในห้องเปิดขึ้นพร้อมกับศาสตราจารย์ที่ถือปืนพกGlock-17จ่อหลังไนท์พร้อมที่ยิงอยู่ตลอดเวลา

    "วางของทุกอย่างไม่งั่นหลังคุณไนท์เป็นรูน่ะครับ"

    ไนท์ได้วางของทุกอย่าง เขาได้มองศาสตราจารย์เล็กน้อยเพื่อหาจุดที่ต่อยหรือจับกดได้

    "ทำไมคุณไนท์ต้องทำแบบนี้เพื่อเงินหรือคนรักหรืออย่างอื่น?"

    "ถ้าผมไม่บอ..."

    "ถ้าไม่บอกคุณก็รู้ไม่รึ ว่าร่างกายคุณจะตา..."

    ไม่ทันไนท์ได้ศอกไปตรงหน้าของศาสตราจารย์แต่ศาสตราจารย์ได้ปาปืนไปยังหน้าประตู

    "อีแก่ทําไมต้องขัดขวางผม แค่นิดเดียวทุกก็จะราบลื่น"

    "มันคืองานวิจัยที่กระผมสร้างขึ้นตลอดครึ่งชีวิตของผมจะไม่ให้มันผิดพลาดตรงไหน"

    ศาสตราจารย์ได้ผลักไนท์เขาไปในเครื่องไข่พร้อมกับตัวเขา เขาได้ตระโกนออกมาให้เปิดเครื่องใช้งานทันที เครื่องไข่ได้ทำงานอย่างอัตโนมัติพวกเขาสองคนถูกพาไปมิติว่างเปล่า แรงกดอันในมิตินั่นมีแรงมหาศาลจนร่างกายของพวกเขารวมกลายเป็นหนึ่งทั้งร่างกลาย และจิตวิญาณได้รวมเป็นเวลานานจนเครื่องไข่ได้กับยังบนโลกเดิมที่เวลาผ่านไปเป็นล้านกว่าปี น่ะผืนป่าแห่งหนึ่งได้ปรากฏไข่ขนาดใหญ่แล้วได้บีบอัดเป็นสิ่งมีมีชีวิตใหม่ชายรูปร่างสมส่วนสมดําผสมขาวเล็กน้อยดวงตาสีดำผิวสีเนื้อทั่วไป เขาได้ลืมตาขึ้นพร้อมได้พูดคำแรกในชีวิตว่า

    "นี้โลกเดิมหรอ?"


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น