[BL] หนทางเอาชีวิตรอดของตัวประกอบจำกัดเวลา

นิยายเรื่องนี้เป็นแนวระบบ

มีฉากการเสียชีวิตของตัวละครหลัก แต่ไม่ต้องห่วงเพราะเขาไม่ได้ตายจริง ๆ 

พระเอกหมาน้อย ร้ายกับคนทั้งจักรวาลดีแค่กับเธอคนเดียว มีความยันเดเระ ยึดติด และไม่มีความยับยั้งชั่งใจ

นายเอกตายแล้วฟื้น ฟื้นแล้วตาย เป็นคนง่าย ๆ คิดอะไรไม่ซับซ้อน เป็นหนี้ ตกงาน โดนแฟนบอกเลิก

เนื้อหาหลักจะประกอบด้วย 

Suicide การฆ่าตัวตาย , violence ความรุนแรง , Child Abuse ความรุนแรงต่อเด็ก , Loveaholic คลั่งรัก 

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧

'ทิวา' ชายหนุ่มวัยยี่สิบห้าปี สถานะตกงาน เป็นหนี้ โดนแฟนบอกเลิก อีกทั้งเธอยังไล่เขาออกจากคอนโดที่ซุกหัวนอนสุดท้ายอีกด้วย เขาจึงจำใจต้องหาที่อยู่ใหม่ กระทั่งบังเอิญได้ห้องเช่าราคาถูกแสนถูกนอกเมืองจึงไม่รีรอที่จะไปอาศัยแทบจะทันที โดยที่เขาไม่คาดคิดเลยว่า แค่นอนหลับไปหนึ่งตื่นก็โดนโจรใจทรามฆาตกรรมสิ้นใจตายคาห้องเช่ารูหนูไปอย่างไร้ค่า ทว่าในความโชคร้ายก็มีโชคดีหลงเหลืออยู่บ้าง ระบบนิยายครบวงจรได้ช่วยเหลือเขาเอาไว้ พร้อมทั้งยื่นข้อเสนอให้ทำภารกิจเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อแลกกับที่ทิวาจะต้องชดใช้หนี้ทั้งหมด ใครเล่าจะอยากตาย เขาจึงตบปากรับคำโดยไม่ลังเล หารู้ไม่ว่าชีวิตแสนสงบสุขของตนได้พังทลายลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

"เฮ้ย นายน่ะ ฉันรู้ว่านายอยากได้มรดกทั้งหมด" น้ำเสียงของทิวาฉะฉานเป็นอย่างมาก เขาสบตากับชายหนุ่มรูปงามตรงหน้า ฝ่ายนั้นตัวสูงจนเขาต้องเงยหน้ามอง 

"..."

"งั้นก็มาเป็นนายบำเรอของฉันสิ แล้วฉันจะเซ็นต์ยกทุกอย่างให้เลย" เอาล่ะ พ่อหนุ่มพูดบทของนายออกมา จากนั้นก็ใช้ปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวกระบอกนั้นยิงเฮดบลัดฉันซะ ฉันจะได้ไปโลกอื่นต่อสักที

ทว่าจนแล้วจนรอด ชายหนุ่มผู้นั้นก็ไม่พูดอะไรออกมาสักคำ ใบหน้างดงามราวกับพระเจ้าปั้นก้มลงเล็กน้อย ดวงตาหลุบมองคนต่ำกว่าทำให้แพขนตาหนากระพือตามแรงกะพริบประหนึ่งนกยูงตัวผู้กำลังรำแพนขนหาง ไม่นานแก้มสากก็พลันชมพูระเรื่อ ทิวาเห็นไอ้หนุ่มหน้าตาดีเม้มริมฝีปาก นัยน์ตาทองประกายแสดหลุกหลิกดูขัดเขินไม่สมกับรูปลักษณ์เท่าไรนัก 

ฉับพลันชายผู้นั้นก็พยักหน้าหงึก ทำเอาหัวใจของทิวาร่วงลงไปหยุดอยู่ที่ตาตุ่ม 

เฮ้ย! นี่มันไม่เหมือนที่คุยกันไว้! เอ็งเป็นพระเอกนะเฟร้ย! เล่นตามบทสิวะ!!

✧･ﾟ: *✧･ﾟ:* *:･ﾟ✧*:･ﾟ✧  

#ทิวากินนิ่ม