Black Affair จำไว้...ตั้งแต่นี้ชีวิตเธอเป็นของชั้น

เปิดจองค่ะ
ง่ายๆแค่บอกชื่อ กับ e-mail


Intro…..

 

ร่างบางสาวเท้าเร็วขึ้นทันทีที่ได้ยินเสียงโครมครามดังออกมาจากที่ๆเธอและน้องชายเรียกว่าบ้านทั้งๆที่พื้นที่ใช้สอยมีเพียงเพื่อให้ซุกหัวนอนได้เท่านั้น  เศษไม้และข้าวของที่กระจัดกระจายออกมาข้างนอกยิ่งทำให้คิม แจจุงเป็นกังวล

“ยูชอน จัดการมัน”  เสียงอันทรงอำนาจสั่งให้มือขวาสุดหล่อจัดการกับชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งตอนนี้สภาพสะบักสะบอมจนไม่มีเรียวแรงแม้แต่จะประคองตัวเองให้ยืนขึ้นได้

ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าเกลี้ยงเกลากำลังยืนกอดอกเพื่อสงบสติอารมณ์ หลังจากถูกปฎิเสทข้อเสนอที่เพิ่งหยิบยื่นให้กับลูกหนี้ที่ไม่มีทางสู้

“ยังไง ชะ..ชั้นก็ไม่...........” ไม่ทันที่ลูกหนี้จะพูดจบ แรงอัดจากกำปั้นของบอดีการ์ดร่างสูงก็ได้ทำหน้าที่ตามคำสั่งมาเฟียหนุ่มหล่อได้อย่างสมบูรณ์แบบ ขณะที่มือใหญ่กำลังคว้าคอเสื้อชายผู้เคราะห์ร้ายขึ้นมาอีกครั้งก็ต้องชะงักไปด้วยเสียงเล็กๆแต่ดังชัดเจนจากคนด้านหลัง

“พอที!! ชั้นขอร้องล่ะ อย่าทำเค้าอีกเลยนะ”   เสียงเล็กๆร้องขอเจ้าของมือใหญ่นั่น คนที่รักศักดิ์ศรีตัวเองเป็นที่สุดอย่างคิมแจจุงถึงกับยอมคุกเข่าลงข้างๆขายาวของผู้ชายร่างสูง เพื่อปกป้องชางมิน น้องชายคนเดียวของเธอ คนร่างสูงโน้มตัวลงมาพร้อมกับสายตาคมเข้มที่จ้องมองใบหน้าสวยราวกับอิสตรีอย่างพินิจพิเคราะห์

“ชั้นไม่ทำมันก็ได้”  ผู้ชายร่างสูงเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้มือใหญ่จับคางเรียวให้เงยขึ้นเพื่อเพ่งมองเข้าไปนัยน์ตาหวาน ริมฝีปากหยักได้รูปยกขึ้นที่มุมปากอย่างมีเลศนัย

“ดีมั้ย คนสวย แต่ชั้นจะทำกับเธอแทน! มานี่”  มือใหญ่กระชากร่างอันบอบบางของคนหน้าสวยออกมาจากบ้านเก่าหลังเล็กๆโดยที่ร่างบางยังไม่ทันได้ขัดขืน

“แกจะทำอะไรน่ะ” ร่างใหญ่ไม่ตอบแต่กลับผลักเจ้าของคำถามเข้าไปในรถสีดำคันหรู

“อย่านะ.... แกจะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ   ไม่!!!!” คนร่างบางพยายามปัดป้องมือใหญ่ที่ดูท่าจะไม่ยอมหยุดลงง่ายๆ

“อย่าพล่ามได้มั้ย ชั้นรำคาญ!  คนอย่างพวกแกมันจะมีศักดิ์ศรีอะไรนักหนา” ร่างใหญ่ตะคอก ขณะมือหนากำลังบีบแก้มเนียนขาวเริ่มเปลี่ยนเป็นสีระเรื่อเพราะแรงบีบ

“ทำไม... ถึงพวกชั้นจะจน แต่ก็ไม่ได้ขอแกกินนะ” ใบหน้าเรียวเป็นอิสระอีกครั้งหลังจากคนข้างบนสะบัดมือออกด้วยความโมโห

“งั้นก็ใช้หนี้ที่ติดไว้มาสิ”

“ชั้นใช้แน่ แต่แก..”

สิ่งที่ทำให้การโต้เถียงของคนหน้าสวยหยุดลงไม่ใช่รอยแดงบนใบหน้าเรียวขาวแต่กลับเป็นริมฝีปากของผู้ชายร่างใหญ่ที่กำลังบดขยี้ริมฝีปากระเรื่อด้วยความสะใจต่างหาก!!!!!

“อ๊ะ!....... ไม่นะ!!!” เสียงเล็กเอ่ยขึ้นทันทีที่ริมฝีปากอุ่นถอนออก

“หุบปากนะ ถ้าเธอยังเป็นห่วงไอ้เด็กนั่นอยู่ล่ะก็......” คนด้านบนขู่ ขณะที่เสื้อคอกว้างกำลังถูกฉีกออกเผยให้เห็นผิวขาวเนียนของร่างบางด้วยน้ำมือของคนขู่นั่นเอง เสียงของคนด้านล่างเงียบลงพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆเอ่อล้นออกจากนัยน์ตาคู่สวย ตรงกันข้ามกับเสียงอันเยือกเย็นเริ่มเอ่ยขึ้นกระทบใบหูพร้อมกับลมหายใจอุ่น

“เลิกคร่ำครวญ แล้วก็มาครางเป็นชื่อชั้นดีกว่าน่า จอง ยุนโฮ! จำไว้เธอต้องเรียกชื่อนี้ไปอีกนาน” ริมฝีปากอุ่นประทับเบาๆที่กกหูของใบหน้าเรียว

“ชั้นเกลียดแก จอง ยุนโฮฮฮฮฮฮฮ..............”

 

Black Affair จำไว้...ตั้งแต่นี้ชีวิตเธอเป็นของชั้น