Shoujo! เมื่อฉันหลุดเข้าไปในการ์ตูน

"กรรม!"  ฉันร้องออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจ แต่อาจเพราะเสียงดังไปหน่อยหรือไงไม่รู้ คนรอบข้างถึงหันมามองฉันราวกับของแปลก ไม่! ไม่  นี่มันผิด ฉันน่ะหรอที่แปลก? พวกนั้นต่างหากที่แปลก ต้นไม้นั่นก็ด้วย โรงเรียนนี้ก็ด้วย บรรยากาศหวานๆสีชมพูนี่ก็ด้วย !โลกนี้ก็ด้วยยยยยยยยย

"อะ  เอ่อ   คุณ  คุณเป็นอะไรไหมค่ะ" เสียงตะกุกตะกักดังข้างตัว ทำให้ฉันรู้ตัวว่าขณะนี้ฉันกำลังทึ่งหัวตัวเองอยู่ ชักจะเข้าใจว่าทำไมคนถึงมองมาแล้วรีบเดินหนีขนาดนั้น ก็ไอ้ท่าทางสติหลุดของฉันตอนนี้น่ะ  ...ถ้าเป็นฉัน...ฉันก็กลัว
ฉันค่อยๆหันไปมองทางต้นเสียง ภาพตรงหน้ายังคงฉายชัดในความทรงจำ
มันช่าง..ชัด

ชัดเลย!

นี่มันนางเอกชัดๆ!!





..................................................


"ฉันชอบเธอ" เขาพูดด้วยใบหน้าที่แดงลามไปถึงใบหู ขณะที่คนถูกสารภาพนั้นน้ำตาคลอเบ้าด้วยความดีใจ จากนั้นชายหนุ่มก็ค่อยๆเคลื่อนใบหน้าเข้ามาเรื่อยๆๆ ใกล้จนสักขีพยานทั้งหลายต่างกลืนน้ำลายด้วยความลุ้น   เสียอยู่อย่างเดียว เพราะว่าฉัน  ฉันน่ะ
ผลัก!
เฮ้ย!ทำอะไรน่ะ!  คนรอบข้างหันมาโวยแทนคนที่ถูกวิ่งชน(ก่อนถึงฉากฟิน)จนล้ม ทั้งคูแยกออกจากกันโดยอัตโนมัติ เพราะมีมือ(ขา)ดีวิ่งผ่าแซกกลางระหว่างพวกเขาไปอย่างรวดเร็ว
..และรุนแรง
ทั้งคู่หันมาทางตัวต้นเหตุที่วิ่งออกไปด้วยความงงงวย
ขณะที่ฉันอยากจะหันกลับไปบอกเหลือเกินว่า ช่างฉันเถอะ พวกนายเชิญจู๋จี๋กันต่อเลย ไม่ต้องมาสนใจฉันหรอก
 แต่ แต่ว่าฉันทำไม่ได้่  เพราะว่าฉัน ฉันตอนนี้น่ะ
ฉันวิ่งไปข้างหน้าอย่างรู้จุดหมาย เพียงแต่เมื่อเหลืออีกนิดเดียว ตอนที่ใกล้จะถึงเท่านั้นแหละ
ผลัก!
ตุ๊บ!
"เฮ้ย !  นี่เธอไม่มีตารึไง" น้ำเสียงนั้นฉายแววไม่พอใจฉายชัด แต่ว่าขอโทษนะ ฉะ ฉัน  ฉันไม่ไหวแล้ววววว

"อ้วกกกกก"




 

 




ปล. นิยายเรื่องนี้ต้องขออภัยท่านสาวกโชวโจทั้งหลายก่อนด้วยนะค่ะ (เพราะนางเอกเรามีด่าเอาไว้เยอะ) อย่าพึ่งโกรธเค้าน้าาาT^T

CR.SQW