ช่างยนต์คนธรรมดา

      ⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️

          'เดี่ยว ผมขอร้องล่ะ ช่วยผมหน่อยน่ะ'

          'โนๆ กูไม่นิยมชมชอบยุ่งเรื่องชาวบ้าน อีกอย่างกูไม่อยากสร้างปัญหาเพิ่มว่ะ'

          'โถ่~ เดี่ยวครับ'

          'จะกลับตอนไหน เดี๋ยวกูเดินลงไปส่ง'

          'ข..ขออยู่แป๊บนึงได้ไหม..'

.

.

.

.

.

          'เฮ้อ~ ก็ได้ ช่วยก็ได้'

          'จริงน่ะ เดี่ยวจะช่วยผมจริงๆน่ะ'

          'เออ! แล้วจะให้กูทำอะไร'

          'คือ..ผมเป็นเพื่อนกับพีชใช่ไหม แล้วเหมือนพีชกับแฟนจะทะเลาะกันเพราะผมน่ะสิ แถมพีชยังไม่แก้ความเข้าใจผิดอีก ทีงี้ผมก็เลยโดนแฟนพีชเกลียด แฟนพีชน่ากลัวมากเลยดูโหดๆเถื่อนๆอ่ะ เป็นพวกช่างกลด้วย ตอนนี้ผมกลัวจนไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียวในมหาลัยแล้ว'

           'แล้วกูไม่น่ากลัวรึไง กูก็เด็กช่าง'

           'อือ..ผมรู้ว่าเดี่ยวใจดีหรอกน่า..'

           'เหอะ!'

           'มาเป็นแฟนผมได้ไหม'

           'พรวด!!! แคกๆ ห่ะ? ไรของมึงเนี่ย' (เคาะหัวอีกคน)

           'คือ..ผมคิดว่า ถ้าผมมีแฟนอยู่แล้ว แฟนของพีชคงไม่ทำตัวคุกคามผมเหมือนตอนนี้หรอก'

.

.

.

          'น่ะ...นะครับ..'

.

.

.

.

.

          'ก็ได้อยู่.. กูไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว'

          'เดี่ยวใจดีจริงๆด้วย (ยิ้มสดใส) แต่ผมต้องบอกเรื่องนี้กับทุกคนน่ะ รวมทั้งคนที่บ้านด้วย'

          'ต้องขนาดนั้นเลย?'

          'อื้อ..คือผมโกหกคนไม่เก่ง'

          'แล้วจะทำได้?'

          'แล้วจะให้ผมทำยังไง..'(ก้มหน้าเศร้า)

          'เออ! เอาตามนั้น!!'

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

          ภายใต้ใบหน้าที่สลดแสนเศร้าของร่างที่ก้มหน้ากลับปรากฏรอยยิ้มแสนหวานอยู่ชั่ววูบ ในทันทีทันใดโดยที่อีกฝ่ายไม่แม้แต่ทันรู้ตัวเลยสักนิด..

          หึ ..เรือล่มในหนอง..ทองจะไปไหน..

TALK..

เรื่องนี้เป็นวายนะครับ..ชาย×ชายเลย เนื้อเรื่องธรรมดาเรียบเรื่อย ฝากติดตามและให้กำลังใจด้วยนะครับ