อัศวินในต่างโลก

.ณ ที่แห่งหนึ่ง

                มีชายชรานอนอยู่บนตียงนอนโรงพยาบาล โดยมีเหล่าญาติ ต่างกันร้องไห้ออกด้วยเสียใจ ที่แสดงอออกมาเป็นเปลือกนอกทั้งนั้นเหหล่าญาติของตนไม่ว่าลูกของตนหรือภริยาต่างแสดงเปลือกนอกของตนอย่างเต็มที่

“คุณคะอย่าไปเลยนะคะ!”

“พ่ออือๆๆๆทำไมต้องเกิดขึ้นกับพ่อด้วย”

                ชายชราไม่ได้กล่าวอันเพราะรู้เนื้อแท้ของบุคคลรอบๆกายของตนอย่างดี ยามเขาอดยากกลับไม่เคยช่วยดูแล ยามเขามั่งมีกลับพยามเลียขาของเขา ชายชราเกลัยดบุคคลเช่นนี้ยิ่งนักพร้อมกับคิดในใจ

‘หึหึ พินัยกรรมที่เราเขียนไว้ ให้มรดกตกแก่เพื่อน สนิดของโดยให้เขานำเงินที่มาไปบริจาคแก่ผู้ที่ด้อยโอกาส เพราะเขาไม่กลัวโดนโกงอยู่แล้วเงินเหล่านั้นจะเทียบอะไรกับเงินที่เจ้านั้นมีกัน ฮ่าๆๆๆๆ’ชายชราก็ได้แต่หัวเราะในใจพร้อมไปเหล่าบรรดาญาติซึ่งไม่รู้ถึงความจริงที่ซ่อนอยู่

                ‘อา….ได้เวลาแล้วสินะจบสักที่ชีวิตอันน่าเบื่อนี้’

‘ริวเอ่ยนี้ข้าพระเจ้าเองนะข้าจะส่งไปโลกแฟนตาซีนะ พร้องของแถมไปด้วยอิอิ’

‘หา! เห้ยๆๆเดียวๆๆอธิบายหน่อยส….’แล้วชายชราก็ได้รับไปในที่สุด