That Smile ~ รอยยิ้มหยุดฝน
ผู้คนและพวกพ้องที่ฉันพบเจอมามักจะยิ้ม...และ...หัวเราะในยามที่เขามีความสุข
ถึงแม้ฉันจะไม่เข้าใจความรู้สึกของมัน แต่ฉันก็จะยิ้มตามพวกเขาไป..
ทั้งที่ในใจของฉัน..ไม่ได้รู้สึกอยากยิ้มเลยซักนิด..
ทำไมเวลามีความสุขถึงต้องยิ้ม?
มีคนบัญญัติไว้รึเปล่า? ถ้างั้นใครเป็นคนบัญญัติไว้กัน?
นักจิตวิทยา? หรือนักปราชญ์? หรือพระเจ้า?
ไม่ว่าจะรอยยิ้มแบบไหน ฉันก็ไม่เคยรู้สึกได้ถึงความสุขพวกนั้นเลย
ไม่ว่าจะตอนมีความสุขหรือตอนทุกข์ฉันก็ไม่ได้คิดที่จะแสดงสีหน้าใดๆทั้งสิ้น
จนกระทั่ง.. ฉันได้เห็นรอยยิ้มนั้นของเขา..
รอยยิ้มที่ปัดทุกข้อครหาของฉันไปจนหมด..
เหมือนกับว่าพายุในใจของฉันมันหยุดลง..
และแทนด้วยความอบอุ่นของแสงแดดในยามเช้า..
มันอบอุ่นยิ่งว่าภายใต้ผ้าห่มหรือหน้าเตาผิง.. เป็นความอบอุ่นที่โอบกอดหัวใจของฉันไว้
รอยยิ้มที่เหมือนกับว่า.. บนโลกใบนี้ไม่มีเรื่องให้เศร้าหรือเสียใจใดๆทั้งสิ้น
ถ้าจะถามหาสาเหตุที่ทำให้ฉันยิ้มได้..เพียงหนึ่งเดียวนั้น...
ก็คงจะเพราะเขานี่แหละ..
- ฝน -
[ FELIX ]
" เฮ้ย เจ๊.. ทำไมเจ๊ไม่ยิ้มบ้างวะ? "
" ทำไมต้องยิ้ม? "
" โห่.. ตั้งแต่คลานออกจากท้องแม่มายังไม่เคยเห็นเจ๊ยิ้มเลยอะ.. "
" หนวกหู.. เลิกพูดได้แล้ว.. "
" เฮ้ยเจ๊ ไม่เอาดิ ยิ้มให้ดูหน่อยยย "
[ FONE ]
" เฟ..เฟ.. "
" หะ? อะไรเจ๊ "
" คนที่วิ่งแข่งแมทช์สุดท้าย.. "
" หื้อ? คนไหนอะ? "
" เสื้อสีชมพู "
" ออ... พี่ลูคัส นักกีฬาโรงเรียนนี่เอง.. ทำไมวะเจ๊ พี่เขาไปหาเรื่องเจ๊ไว้หรอ? "
[ LUCAS ]
" คัสๆ ไอ้คัส โรงเรียนเอารูปพี่เขาลงแล้วว่ะ "
" หะ? โอ..โหย.. เรื่องแค่นี้เอ๊ง.. "
" อะไรวะ? ทำไมเอ็งไม่ดิ้นอะไรเลย ชอบเขามากไม่ใช่ไง? "
" ฟังไว้นะเพื่อน คนอย่างลูคัสอะ "
" ??? "
" แคปภาพไว้ตั้งหน้าปกเป็นชาติแล้วเว้ย ฮ่าๆๆ ฮ่ะๆ "
# To Be
Continue #
เย้ๆ มาเปิดเรื่องใหม่แล้วค่า
เห็นหลายๆเรื่องแต่งพี่โจ้แนวหล่อแบดๆไปเยอะแล้ว
เลยอยากลองเอาพี่โจ้ แบบพี่โจ้จริงๆมาแต่งดูบ้าง 555
คิดว่าน่าจะสนุกไปอีกแบบเลย
- ช่วยให้ความรักกับTHAT LOVEและพี่คัสเยอะๆนะคะ -
ความคิดเห็น