Fic..ศึกชิงแม่สาวงามแม่นางแจจุง

เนื้อเรื่อง

Fic..ศึกชิงแม่สาวงามแม่นางแจจุง

By..PloY_NeuL_SaRanG

**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**

ณ แค้วนหลิวซิงหยี แห่งอณาจักรเอฟโฟร์(โผล่มาได้ไงฟร้า..)ในวันขึ้นสิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ด ลูกไฟพญานาค

เฮ้ย!!เหล่าเจ้าสำนักทั้งหลายพร้อมพรรคพวกได้พากันเดินสาย(นั่นมันวงดนตรีแย้ว..)มาที่หมู่บ้านเทียมอหว่อ

อ้ายหนี่ เพื่อที่จะได้ประลองยุทธหัตถี(แว้ก..จะไปรบกับพม่ารึไง)โทษที..วรยุทธิ์กันโดยที่ครั้งนี้ผู้ชนะจะได้สาว

(แกแน่ใจนะว่าสาว..)งามไปไว้ในครอบครอง..

เจ้าสำนักทั้งสี่ประกอบไปด้วย ท่านเจ้าสำนักยุนโฮแห่งสำนักบู๊ตึ๊งตะลึ่งตึ่งโป๊ะผู้ที่มีชื่อเสียเลื่องลือขจรกอนไกลในเรื่องความหล่อและหน้าหม้อ?? ท่านเจ้าสำนักจุนซูแห่งสำนักง้อสก๊อตไบค์เจ้าสำนักที่ยังไง๊..ยังไงก็สวยกว่าผู้หญิงซะอีก ท่านเจ้าสำนักยูชอนแห่งสำนักเส้าหลินจือเจ้าสำนักหัวกลมเกลี้ยงเกาใสแจ๋วแต่หล่อบาดใจใครหลายๆคน และท่านเจ้าสำนักชางมินแห่งสำนักโคมแดงเจ๊แต๋วที่ดูดพลังชีวิตผู้ชายเป็นอาหาร? ทั้งสี่สำนักจะต้องมาตัดสินวัดชะตากันว่าสำนักไหนเป็นจะใหญ่ที่สุดโดยที่ท่านเจ้าสำนักทั้งสี่จะต้องออกมาต่อสู้กันโดยที่เหลือสำนักไหนเป็นสำนักสุดท้ายก็ชนะไป..

"ในเมื่อสำนักทั้งสี่ได้เดินทางกันมาถึงแล้ว..ข้าคังตะผู้เป็นโฆษกรับเชิญก็เห็นว่าได้เวลาอันสมควรแล้วที่จะเปิดตัวรางวัลแด่ผู้ชนะในครั้งนี้..เด็กๆนำตัวแจจี้จังออกมาได้.."สิ้นเสียงคังตะผ้าม่านผืนสีแดงใหญ่เท่าสนามบินสุวรรณภูมิ(มันหามาได้ไง..)ก็ถูกดึงออกเผยให้เห็นหญิงสาว(ล่ะมั้ง..)หน้าตาน่ารักจุ๋มจิ๋มคนหนึ่งในชุดกระต่ายน้อยบันนี่เกิลร์ขึ้น ผิวขาวอมชมพูเยี่ยงคนดีมีสกุลรุณชาติของสาวน้อยทำเอาบรรดาหนุ่มๆสำนักบู๊ตึ๊งตะลึ่งตึ่งโป๊ะแอบเช็ดน้ำลายกันเป็นแถวไม่เว้นแม้แต่ท่านเจ้าสำนัก..ใบหน้าหวานสวยจมูกได้รูปปากน่าจูบกับแก้มสีชมพูระเรื่อและผิวหน้าที่ดูแล้วนุ่มเนียนน่าสัมผัสมันทำให้บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่แห่งสำนักง้อสก๊อตไบค์และสำนักโคมแดงพากันอิจฉาตาร้อนเป็นทิวแถว..รูปร่างสะโอดสะอง เอวคอดบางเฉียบสลิมเยี่ยงผ้าอนามัยลอลิเอะกับชุดกระต่ายน้อยบันนี่เกิลร์ที่โชว์ส่วนเว้าส่วนโค้งนั้นทำให้ท่านเจ้าสำนักเส้าหลินจือเลือดกำเดากระฉูดสลบเหมือดไปสามวินาทีเต็ม(เจ้าสำนักยังเลือดกำเดากระฉูด..แล้วลูกน้องมันไม่ตายเหรอวะเนี่ย..)ส่วนโฆษกคังตะพอเห็นหนูแจจี้จังแล้วก็เป็นลมล้มตกเวทีตอหักตายไปเลย(มันมีบทแค่นี้นี่หว่า..)

"แม่นางแจจี้จังต้องเป็นของข้า..ถ้าใครแน่จริงก็เข้ามาเลย.."เจ้าสำนักยุนโฮประกาศเสียงกร้าว มือนึงถือดาบเรเซอร์ของเดกกะเรนเจอร์ขึ้นมาชี้หน้าเจ้าสำนักทุกคนที่อยู่ที่นั่น

"หาว..หาว..หาว มันจะมากไปแล้วนะ แม่นางแจจี้จังต้องเป็นของสำนักข้าต่างหาก.."เจ้าสำนักยูชอนว่า สายตามุ่งมั่นเฉือดเฉือนถูกส่งไปให้กับทุกคนที่อยู่ที่นั่น..

"อะไรกันคือหาว..หาว..หาว.."เจ้าสำนักจุนซูที่ตามมุขไม่ทันเอ่ยถาม ยูชอนหันไปมองตาเชื่อมก่อนจะอธิบายด้วยเสียงที่ตัวเองคิอว่ามาดแมนแฮนซั่มที่สุดแล้ว

"ก็สามหาวไง..แต่เมื่อกี๊ตอนที่จะพูดอ่ะ..ข้าเผลอหาวออกมาก่อนหาวนึงก็เลยต้องต่ออีกสองหาวมันจะได้ครบสามหาวพอดี..หาว.."

"แป้กจริงๆ..แต่ข้าขอบอกทุกคนในที่นี้เลยว่าแม่นางแจจี้จังนั้นจะต้องมาอยู่ฝึกวิชากับสำนักง้อสก๊อตไบค์ของข้า..ถ้าใครคิดจะมาขวางล่ะก็ ข้ามศพนังกระเทยมินนี่สำนักโคมแดงไปได้เลย.."เจ้าสำนักจุนซูพูดอย่างมาดมั่น แต่เจ้าสำนักชางมินนี่สิ..มันเกี่ยวอะไรกับกรูวะ..

"ใครจะเป็นจะตายมินนี่ไม่สน..แต่มินนี่ขอบอกเลยว่า นังแจจี้จังต้องเข้ามาเป็นลูกน้องของสำนักโคมแดงของมินนี่เท้านั้น ถ้าใครคิดจะมาแย่งล่ะก็..มินนี่จะจูบปิดปากให้หมดเลย.."แล้วก็ทำปากจู๋ใส่เจ้าสำนักยุนโฮกับเจ้าสำนักยูชอน

จนทั้งคู่รีบเอามือมาปิดปากแทบไม่ทัน

"นี่..จะพูดกันอีกนานมั๊ยฮะ หนาวนะเว้ย..เร็วๆหน่อย เดี๋ยวต้องไปเดินแบบที่ปารีสต่อ..ชักช้าเดี๋ยวแม่ตบหัวทิ่ม"แม่นางแจจี้จังที่ต้องทนใส่ชุดวาบหวิวโชว์ตัวแว๊ดขึ้นมา ทำเอาอึ้งแดกไปทั้งสนาม

"เอาล่ะ..เออ..ไหนๆก็ไหนๆแล้วนะข้าเป็นโฆษกแทนไปก่อนละกัน..พวกเรามาแบ่งกันออกเป็นสองคู่เถอะจะได้สู้กันสะดวกๆหน่อย"เจ้าสำยุนโฮว่า ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย และแล้วการวิธีแบ่งคู่ที่สุดแสนจะศักสิทธ์ก็ได้เริ่มขึ้น..

"เชิญเจ้าสำนักทั้งสามออกมา.."เจ้าสำนักยุนโฮนำหน้าออกมากลางสนามประลองก่อนจะเรียนเชิญเจ้าสำนักที่เหลือเข้ามาด้วย

"วิธีการแบ่งคู่วิธีนี้เป็นวิธีที่ศักสิทธ์มาก หากได้ออกมาแล้วจะต้องเคารพและห้ามเอ่ยประท้วงเด็ดขาด..พวกท่านคงจะเข้าใจกันแล้ว..ฉะนั้น เรามาเริ่มกันเถอะ.."เจ้าสำนักยุนโฮพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

"ได้.."เจ้าสำนักอีกสามคนว่าพร้อมกัน ทุกคนหันหน้าเข้ามาประจันกันก่อนจะเอื้อนเอ่ยวาจาศักสิทธ์ออกมาว่า..

"..โอ..โอ..โอ..โอ..วา..น้อย..ออก.."ผลปรากฎออกมาว่า คู่แรกคือคู่ของสำนักบู๊ตึ๊งตะลึ่งตึ่งโป๊ะกับสำนักโคมแดง

"ฮ้า..จับได้คนหล่อ..มินนี่ล่ะช๊อบ..ชอบ.."เจ้าสำนักชางมินจีบปากจีบคอพูดแล้วหันไปส่งตาหวานใส่ท่านเจ้าสำนักยุนโฮที่ตอนนี้กำลังคิดว่าจะใช้วิธีไหนหนีไปจากนังนี่ดี..

"เป็นอันว่าตกลงตามนี้..คู่แรกคือสำนักบู๊ตึ๊งตะลึ่งโป๊ะกับสำนักโคมแดง..คู่สองคือคู่ของสำนักเส้าหลินจือและสำนักง้อสก๊อตไบค์..เอาเป็นว่าเริ่มการประลองได้.."ท่านเจ้าสำนักยูชอนสรุปขึ้นก่อนจะเดินนำออกมาด้านนอกสนามประลอง พลันสายตาก็หันไปมองท่านเจ้าสำนักยุนโฮเป็นเชิงว่าเห็นใจเล็กน้อย..(ที่ต้องมาเจอกับนังมินนี่มัน..)

"รูปหล่อค๊า..เค้าไม่เกรงใจล่ะน๊า.."เจ้าสำนักชางมินว่า พี่หมีสะดุ้งเฮือก..ซวยแล้วกรู..

"ยะ..อย่ามาใช้ลูกไม้ตุกติกนะเฟ้ย..ถ้าเจ้าลวนลามข้าแม้แต่นิด..ข้า..ข้า..ข้าจะฟ้องปวีณาให้มาจัดการเจ้า.."(ยุนลูก..ปวีณาเค้าช่วยเหลือเด็กและสตรี..ไม่ใช่ผู้ชาย)

"ปวีณาเค้าไม่กลัว..มามะสุดหล่อ มาให้มินนี่ดูดพลังหน่อยเร้ว..."และแล้วเจ้าสำนักชางมินก็วิ่งไล่(ปล้ำ)เจ้าสำนักยุนโฮทั่วสนามประลอง แม่นางแจจี้จังที่อดทนมองดูเหตุการณ์ไม่ไหวจึงหยิบเอามีดปอกผลไม้ที่เอามาปอกแอปเปิ้ลกินเมื่อครู่เขวี้ยงใส่กลางหลังเจ้าสำนักมินนี่ตายคาสนามไปทันที(แม่นว่ะ..) และเพราะเหตุฉะนี้เจ้าสำนักยุนโฮจึงชนะมาได้พร้อมๆกับเก็บพรมจรรย์ของตัวเองเอาไว้ได้ด้วย..(ไม่ค่อยจะโกงเลยเนอะแจ..)

"คู่แรกเจ้าสำนักยุนโฮชนะ(ถึงจะได้มาได้เพราะโกงก็เหอะ)มาคู่ที่สองบ้างดีกว่า..ขอเชิญเจ้าสำนักง้อสก๊อตไบค์มาที่กลางสนามประลองได้.."เจ้าสำนักยูชอนประกาศ หัวเหม่งใสสะท้อนแสงแดดวิบวับ

"ก่อนประลองข้าขออะไรท่านซักอย่างได้หรือไม่.."เจ้าสำนักจุนซูว่า เจ้าสำนักยูชอนพยักหน้าลงเล็กน้อย

"ถ้าท่านคือผู้ชนะและได้ไปประลองกับท่านเจ้าสำนักยุนโฮล่ะก็..ห้ามท่านชนะเจ้าสำนักยุนโฮเด็ดขาด เพราะถ้าไม่เช่นนั้น..ห้ามเข้าบ้านสามวัน.."เจ้าสำนักจุนซูพูด พี่ไก่หน้าซีด..โถ่ เมียจ๋า..เค้าก็อยากได้แจอ่า..

"ข้าขอให้เจ้าเก็บเรื่องส่วนตัวเอาไว้ก่อน กลับไปบ้านค่อยเคลียร์กันใหม่..เอาล่ะ เริ่มประลองได้.."สิ้นเสียงท่านเจ้าสำนักยูชอนก็ซัดฝ่ามือไปที่ท้องน้อยของเจ้าสำนักจุนซู เจ้าสำนักจุนซูล้มลงก่อนจะเงยหน้ามามองเจ้าสำนักยูชอนด้วยสายตาตัดพ้อ..

"เจ้ากล้าซัดลูกในท้องงั้นเหรอยูชอน..อยากชนะแล้วได้แม่นางแจจี้จังนักใช่มั๊ยล่ะ..ก็ใช่นี่ ข้ามันก็แค่ของเก่าจะไปสู้อะไรกับสาวสวยอย่างแจได้ ลูกในท้องเจ้าก็คงจะไม่ต้องการใช่มั๊ยถึงได้ซัดมาเต็มๆแรงแบบนี้..ก็เอาสิ อยากชนะก็ไปเลย ไปสู้กับยุนเลย..ไป๊.."เจ้าสำนักจุนซูตะโกนใส่หน้าเจ้าสำนักยูชอนก่อนจะวิ่งหนีออกนอกสนามประลองไปเลย แต่ก่อนไปท่านเจ้าสำนักจุนซูก็แอบเหล่ไปทางแม่นางแจจี้จังที่กำลังนั่งกินป๊อบคอร์นอย่างเมามันส์เล็กน้อย..อย่าลืมนะเว้ย..ค่าทำให้ยุนชนะอ่ะ..สามร้อยอย่าลืมล่ะ..พี่แกส่งสายตาไปประมาณนั้น(อ้าว..ติดสินบนนี่แจ)

"ท่านไม่ตามไปหรือ.."ท่านเจ้าสำนักยุนโฮถามเจ้าสำนักยูชอนที่กำลังยืนมองตาละห้อยอยู่

"การตัดสินยังไม่จบ..ข้ามีหน้าที่ที่ต้องต่อสู้ต่อ..ปัญหานี้เดี๋ยวค่อยกลับไปเคลียร์กันที่บ้านเอาทีหลัง.."ท่านเจ้าสำนักยูชอนว่าแล้วทำสีหน้าประมาณว่าหน้าที่ตรงนี้สำคัญที่สุด

"ไม่ใช่ว่าอยากอยู่ต่อสู้ให้ชนะๆแล้วเอาแม่นางแจจี้จังกลับบ้านหรอกนะ.."พี่หมีเริ่มหึงออกนอกหน้า..หมีอ่า..แบ่งๆไก่บ้างจะเป็นไรไป..

"หาเช่นนั้นไม่..ศักดิ์ศรีของสำนักข้าย่อมสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด เรื่องของแม่นางแจจี้จังนั้นมันคนละเรื่องกัน.."

"ถ้าเช่นนั้นเราก็รีบๆมาตัดสินกันซะทีเถอะท่าน.."แล้วท่านเจ้าสำนักยุนโฮก็ชักดาบเลเซอร์เดกกะเรนเจอร์ออกมา ทางฝ่ายเจ้าสำนักยูชอนก็ไม่น้อยหน้าคว้าเอาดาบผ่าปฐภีของเจ้าเฟลิโอน่า(มิค..แกก็อ่านหัวขโมยแห่งบารามอสเหมือนกันเหรอ..)ออกมาเช่นกัน ทั้งสองปะดาบกันอย่างดุเดือด..จนกระทั่ง....

"หยุดนะ..เจ้าทั้งสองจะมาต่อสู้กันไม่ได้.."เสียงแม่เฒ่าคนหนึ่งแหกด่านผ่าเข้ามากลางวง เจ้าสำนักทั้งสองมองหน้ากันอย่างสงสัย..ว่าอาจุมม่านี่มันญาติฝ่ายไหนของใครฟะ..

"เหตุใดข้าสองคนจึงต่อสู้กันไม่ได้.."ท่านเจ้าสำนักยุนโฮเอ่ยขึ้น

"เพราะว่า..เพราะว่า..เพราะว่าเจ้าทั้งสองคือพี่น้องที่พลัดพรากจากกันเมื่อยี่สิบปีก่อน เจ้าคือบุตรชายทั้งสองของแม่นางซูฮยอนและท่านเจ้าสำนักฮันคยองแห่งสำนักกินซาลาเปาดีกว่ากิมจิ..เจ้าทั้งสองถูกนางมารร้ายฮีชอลลักพาตัวไปและพาไปปล่อยทิ้งไว้ต่างสำนักกัน ถ้าไม่เชื่อว่าเจ้าทั้งคู่คือพี่น้องกันก็ให้เปิดดูปานดำรูปซาลาเปาที่กลางหลังของเจ้าทั้งสองได้..สิ่งนั้นคือเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดี.."สิ้นเสียงแม่เฒ่าท่านเจ้าสำนักยุนโฮและยูชอนก็รีบถอดเสื้อหาปานดำทันที..

"เอ๊ะ..ไหนหว่าปานรูปซาลาเปา.."ท่านเจ้าสำนักยุนโฮว่า..ไอ้หลังเราก็เนียนสวยดี ไม่เห็นจะมีปานตรงไหน

"นั่นสิ..ข้าก็ไม่เห็นมี"เจ้าสำนักยูชอนเออ ออด้วย

"อ้าว..ข้ามาผิดเรื่องเหรอ..เรื่องนี้เรื่องไรอ่ะ.."แม่เฒ่าถามท่านเจ้าสำนักยูชอน

"ศึกชิงสาวงามแม่นางแจจุง.."ท่านเจ้าสำนักยูชอนตอบ

"อ้าว..ไม่ใช่แค้นลึกฝังรากขี้คังคากซาลาเปาเหรอ(ใครคิดชื่อเรื่องวะ..อุบาทดีเนอะ)"

"ไม่ใช่อ่ะ..งั้นแสดงว่าป้ามาผิดเรื่องอะดิ..ไอ้แค้นลึกฝังรากอยู่สตูห้านี่สตูสาม..คนล่ะเรื่องแล้ว.."ท่านเจ้าสำนักยุนโฮบอก แม่เฒ่าเดินเกาหัวแกรกๆก่อนจะจากไปพร้อมกับสายลม

"เราเสียเวลามามากแล้ว..รีบๆต่อสู้กันต่อดีกว่า.."เจ้าสำนักยุนโฮหันไปพูดกับเจ้าสำนักยูชอนก่อนจะเงื้อดาบหมายจะฟาดฟันกันต่อ..

"แป๊บบบบ..แค้นลึกฝังรากอยู่สตูไหนนะ.."อาจุมม่าคนเดิมเดินเข้ามาถาม หนูแจเริ่มไม่พอใจเล็กน้อยก่อนจะหยิบแผนที่สตูทั้งหมดปาใส่หัวป้าแกอย่างแรง..(โหดไปมั๊ยแจ..)

"อยู่สตูห้า..แล้วไม่ต้องเข้ามาอีกนะ..รำคาญ"แม่นางแจจี้จังกระแทกเสียงใส่ อาจุมม่าหน้าเสียนิดๆแล้วก็เผ่นแนบไปเลย

"เอ้า..รีบๆสู้กันสิ ฉันรีบไปเดินแบบที่ปารีสนะ..ชักช้าอยู่ได้.."

"คับๆ..."ขานรับอย่างว่าง่ายและก็ฟาดฟันกันต่อโดยไม่หยุดหย่อน และในเมื่อแน่ใจแล้วว่าวันนี้คงไม่ได้ผู้ชนะง่ายๆแน่ๆแม่นางแจจี้จังจึงงัดไม้ตายสุดท้ายขึ้นมา..

"โอ๊ย..อะไรกัดขาเนี่ย..คันจังเลย.."แม่นางแจจี้จังแล้งทำเป็นโดนมดกัดที่ต้นขาขาว คุณเธอใช้มือไม้ลูบไล้ไปมาทำท่าอ่อยสุดๆ เจ้าสำนักยูชอนเผลอมองนานไปหน่อยจึงถูกสันดาบของเจ้าสำนักยุนโฮฟาดเข้าที่ดั้งข้อหาบังอาจมองเมียมันเข้าเต็มๆแรงดั้งยุบสลบเหมือดคาที่ และท่านเจ้าสำนักยุนโฮก็ชนะเลิศคว้าเอาแม่นางแจจี้จังไปไว้ในครอบครองได้อย่างสมปราถนาและเรื่องราวก็จบลงอย่างแฮปปี้เอนดิ้ง..จบแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว..จบแบบดื้อๆ..จบไปเลยเพราะกรูรำคาญเมิงแล้ว..ชางมินไม่ปลื้ม..จบ

**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**++**

**คนแต่งมันแต่งไปได้น้อ**เฮ้อ

จบแต้ๆจ้า