สำนักหยานสะท้านสายลม(นี่มันสำนักบ้ากะไรกันเนี่ย?!)

สวัสดีงัฟทุกคน พบกับโยคุอีกแล้วนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ค่ะ และเรื่องนี้ก็เชื่อมกับเรื่องอื่นๆบางเรื่องด้วยนะคะ นั่นก็เพราะจะได้คิดเรื่องอื่นๆง่ายขึ้นค่ะTvT ขอให้สนุกกับเรื่องใหม่นี้นะคะ สำหรับเรื่องใหม่นี้ก็จะแนวๆจีนๆวรยุทธ์ๆค่ะ แล้วก็ตัวละครเจ้าสำนักของเราก็คือ หยานเสว่เฟิง ชื่อรอง หยานเฟิง(เฟิง ที่แปลว่า ลม) ซึ่งเป็นชาติก่อนของโยคุ เรนโบค่ะ แต่โยคุก็สามารถเปลี่ยนเป็นหยานเฟินได้นะคะในปัจุบัน เรื่องนี้มีทั้ง bl gl แล้วก็ nl ด้วยนะคะ และบางตัวละครก็จะมาจากนิยายเรื่องอื่นๆที่โยคุแต่งด้วยค่ะ เช่น เอซ จาก 7k ประมาณนี้ค่ะ เรื่องนี้เป็นแค่เพียงบทที่ถูกแต่งขึ้นโดยโยคุเองค่ะ หรือพูดง่ายๆก็คือ เรื่องนี้มโนล้วนๆค่ะอิvอิ

บนชั้นบรรยากาศของฟากฟ้าที่ซึ่งสูงจนชั้นแผ่นดินมองไม่เห็นนั้น พบลานหินกว้างเรียงกันเป็นสถานที่งดงาม ไม้และพืชประดับจัดเรียงเหมาะสมกับเสาหินที่สูงพอดี ผ้าสีฟ้าผืนใหญ่พาดจากแผ่นหินชั้นบนลงมาเป็นรูปดอกไม้สีฟ้า 'สำนักหยาน' แห่งนี้หาพบได้ยากสำหรับเหล่าผู้คนธรรมดายิ่งนัก สำนักนี้มีความถนัดอยู่ 7 อย่าง ดังนี้ ขลุ่ย กระบี่ คฑา เวทย์ ยา พัด และอาหาร สำนักนี้เป็นสำนักฝึกวิชาสำหรับลูกหลานสกุลหยานและผู้ถูกเลือกเท่านั้น แต่บางครั้งก็มีการคัดเลือกคนธรรมดามาฝึกวิชาทีนี่หรือศิษย์ชั้นสูงเลือกมาให้ฝึก ศิษย์เอกของที่นี่นั้นมีนามว่า 'หยานเว่ยชา' มีความถนัดในการใช้ กระบี่ และเวทย์อย่างมาก ศิษย์รองนั้นเป็นหญิงนาม 'หยานถงเสี่ยว' มีความถนัดในการปรุงอาหาร และ เวทย์อย่างมาก ศิษย์ชั้นสูงสุดสองท่านนี้คือผู้มีสิทธิ์ในการเลือกคนเข้ามาฝึกวิชา สำนักนี้ไม่มีอะไรผิดปกติ เว้นแต่... เรื่องราวของศิษย์แต่ละคนนั้นไม่ได้ปกติ...

    เสียงลมผัดแผ่วเบาช้าๆเข้ามายังสถานที่แห่งนี้ หากแต่เสียงฮือฮาที่หอพักศิษย์ไม่ได้เบาเลยแม้แต่น้อย

"นี่ๆ เจ้ามาดูนี่เร็ว ศิษย์พี่เราแอบวาดรูปให้ใครด้วยล่ะ"

ศิษย์ชั้นกลางนาม'โหยวลี่'เอ่ยขานเรียกสหายข้างกายทั้งหลายให้มาดูรูปภาพวาดรูปหนึ่งที่ผู้วาดต้องการจะสื่อบางอย่าง จะมีผู้ใดกันหารู้ได้ว่าผู้ที่ศิษย์พี่ใหญ่ของตนวาดให้นั่นคือผู้ใดกันแน่

เสียงก้าวท้าวเดินเข้ายังห้อง

--------------------------------------------

ตัดจบแบบละครไทยแม้มันเป็นนิยายคนไทยแต่งแม้แนวจีนๆหน่อย

เรื่องราวจะเป็นมาจากไหนเป็นอย่างไรต่อไปนั้น... รอติดตามตอนต่อปายยยยยยยย