วิกฤตรักCEO

ตอนที่ 39 : บทที่ 6 - 6

บทที่ 6 - 6

        เสียงกดออดประตูห้องดังยามวิกาล คนที่เพิ่งล้มตัวลงนอนแต่ยังไม่หลับกลอกตาไปมา นิต้าดวงตาชอกช้ำมองสภาพตัวเอง ก่อนคว้าเสื้อคลุมมาสวมแล้วเดินออกจากห้องนอน เธอมองช่องตาแมวก็ต้องตกใจ นี่มันตีหนึ่งแล้วเขาควรนอนหลับอยู่ที่ห้องมากกว่าจะมารบกวนเธอ

        ติ๊ด ติ๊ด

        เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ซึ่งเธอถือติดมือมาด้วย ขึ้นชื่อบนหน้าจอจนต้องเม้มปากแน่น นิต้ากำมือถือตัดสินใจว่าจะรับหรือไม่ สุดท้ายก็กดรับ

        “ว่าไงคะ”

        “เปิดประตูห้องเดี๋ยวนี้ อย่าให้ต้องพังเข้าไป”

        เสียงทรงอำนาจไม่บอกก็รู้ว่าอยู่ในอารมณ์ไหน นางแบบสาวเงียบไป แค่ความสงบเธอยังมอบให้ตัวเองไม่ได้เลย เขาจะระรานกันไปถึงเมื่อไร เท่านั้นกายและใจของเธอยังเจ็บปวดไม่พออีกหรือ เมื่อไรเขาจะพอสักที

        “ผมสั่งได้ยินไหมนิต้า หรืออยากลองดี รู้ไม่ใช่หรือขัดใจผมแล้วจะเจออะไร”

        ตะคอกเสียงดังใส่โทรศัพท์ รู้ดีหากเปิดประตูต้อนรับ เธอคงจะโดนเขากรีดทำร้ายด้วยวาจาและการกระทำเหมือนตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา เขาเหมือนไม่ใช่คน เขาโหดร้ายกับคนที่เคยคบหาได้อย่างไร จำต้องเงยหน้าขับไล่น้ำตา

        “เร็วสิ”

        สุดท้ายเธอก็เปิดออก ร่างใหญ่แทรกกายเข้ามามีกลิ่นเหล้าคละคลุ้งโชยเข้าจมูก มือหนาผลักประตูปิดดังปัง ดวงตาคู่คมจ้องมองใบหน้าสวย บอกไม่ถูกว่ารู้สึกอย่างไรยามนี้ เขาไม่ได้อยากมาหาผู้หญิงแพศยาอย่างเธอสักนิด แต่ไม่รู้ทำไมหลังไปส่งน้องสาแล้วเขาแวะร้านเหล้า พอดื่มไปสักพักก็ขับรถมาจอดหน้าคอนโดของเธอเฉยเลย

        “มีอะไรกับฉัน”

        “เปิดช้า แค่ผัวมาหาทำเป็นไม่ต้อนรับ”

        “ฉันกำลังจะหลับ”

        วันนี้เธอผ่านอะไรมาพอสมควร ร่างกายจิตใจอ่อนล้าจนไม่อยากมีปากเสียง ตอบไปน้ำเสียงราบเรียบก่อนหมุนกายเดินเข้าด้านใน ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเส้นทางความรักจากที่รักมากมันกลายเป็นความเกลียดชังคั่งแค้นไปได้อย่างไร นิต้าเงยหน้าขับไล่ม่านน้ำตา ไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็นความอ่อนแอ วันนี้ร้องไห้มามากพอแล้ว

        “หึ หลับลงเหรอ”

        “อย่าหาเรื่องกันได้ไหมเขต ฉันเหนื่อย”

        “เหนื่อยเหรอ ถ้าเหนื่อยจริงคงไม่ทำเรื่องระยำๆ กับผม แค่ไหนก็ไม่เคยพอ แล้วตอนนี้ยังคิดจะทำลายความรักคนอื่น ยังมีหัวใจอยู่หรือเปล่า หรือผู้หญิงแพศยาแบบคุณมันไร้หัวใจ”

        ขาตะคอกเสียงดังเหนี่ยวรั้งไหล่เนียนกระชากไปหา หมุนให้เธอมาเผชิญหน้ากัน

        ดวงตาคู่คมเรืองรองด้วยความเกรี้ยวกราด เห็นหน้าผู้หญิงคนนี้ทีไรแล้วอยากจะทำให้เจ็บแสบ ให้เหมือนกับเขาที่เป็นบ้าเป็นหลัง จากวันนั้นจนถึงตอนนี้หล่อนไม่เคยเลือนหายไปจากใจ เกลียดที่พยายามบอกตัวเองว่าไม่เป็นไร ทว่าความจริงมันเป็นหนัก และหนักมากด้วย เขาถึงได้ใช้เครื่องดื่มย้อมใจหวังลืมเธอ

        “เขต ฉันอยากพักผ่อน ฉันไม่อยากสู้รบปรบมือกับคุณอีกแล้ว จะด่าจะว่าฉัน หรือทำร้ายอะไรก็เชิญ แต่ขอเป็นพรุ่งนี้ได้ไหม วันนี้ฉันเหนื่อยจริงๆ” หมดมาดนางพญาที่เคยเฉิดฉาย ความจริงมันก็หมดตั้งแต่เขาย่างกรายกลับมาเมืองไทย นับแต่วันนั้นชีวิตเธอก็ไม่สงบสุข

        แน่นอนว่าภาพลักษณ์หรือข่าวที่สนพ.ต่างๆ ประโคมออกมา ว่าเธอกับเพลย์บอยอย่างปกรณ์กำลังคบหาดูใจ ความจริงแล้วมันแค่ไหนฐานะเพื่อน แม้บางครั้งเราจะถึงเนื้อถึงตัวกันบ้าง แต่เขากับเธอไม่เคยก้าวล้ำเส้น ปกรณ์รู้ทุกอย่างว่าเธอเคยเจอกับอะไรมา แต่ที่อีกฝ่ายเพิ่งรู้ก็คือคนที่ทำร้ายเธอคือเพื่อนสนิทของเขา โลกนี้มันกลมจริงๆ ว่าไหม

        ในวันศุกร์ที่แล้วหลังออกจากผับ ชินเขตมาส่งเธอเขาล่วงเกินเธอด้วยการข่มเหงทางกายอย่างรุนแรงป่าเถื่อนตามอารมณ์ดิบเต็มไปด้วยความโมโหของเขา เธอชอกช้ำจนป่วยนอนซมต้องแคนเซิลงาน เขาพาเธอไปคอนโดแล้วกักขังข่มขู่ หากแม้เธอไม่เชื่อฟังเขาจะเอาคลิปที่อัดไว้ประจานให้เสียชื่อเสียง นี่เหรอคนเคยรักกัน ทำไมจึงต้องทำร้ายกันได้ลงคอขนาดนี้

        “หมดแรงแล้วเหรอ”

        “ใช่ ฉันกำลังอ่อนแรง”

        “อย่าเพิ่งรีบตาย ฉันยังไม่สะใจเลย หึๆ”

        เสียงหัวเราะของเขาดังอยู่ชิดริมหูมันบาดลึกในหัวใจ ช้อนดวงตามองหน้าคนเคยรัก และตอนนี้ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเธอก็ยังรักเขาอยู่ แม้อีกฝ่ายจะเต็มไปด้วยความเกลียดชังก็ตาม เพราะหัวใจมันคือก้อนเนื้อมันไม่เคยฟังหรอกคำสั่งจากสมอง

        “อย่ามาทำสำออย แค่นอนด้วยไม่กี่ครั้งก็ทำจะตาย แต่ถ้าตายจริงเธอคงไม่นอนกับคนอื่นได้หรอกจริงไหม”

        เขายิ้มขมขื่น เจ็บปวดทุกครั้งกับภาพบ้าบอของคนตรงหน้า ที่ออเซาะผู้ชายมากหน้าหลายตาในคลับยังต่างประเทศ ซ้ำร้ายคือภาพของเธอที่นอนกับพวกมันถูกส่งให้เขาราวกับจะย้ำชัดถึงความแพศยาไม่รู้จักพอ คำรักที่เอ่ยจากปากหล่อนมันคือคำลวงที่ทำให้เขาเจ็บปวดจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคน นานเป็นปีๆ กว่าเขาจะลุกยืนหยัดได้สำเร็จ

        “ขอโทษ”

………………………………..

แวะมาดูคู่รองกันบ้าง พี่เขตของเรานั้นปากร้ายสุดๆ นะบอกเลย ทำนิต้าเสียน้ำตาเยอะมาก   แต่ก็จบแฮบปี้นะคะ  ฝากติดตามรูปเล่มด้วยค่ะวางแผงแล้ว ที่นายอินทร์ ซีเอ็ด บีทูเอส

ปล. เรื่องใหม่อัพแล้วนะคะ มาเฟีย กับ สาวห้าว ไปส่องให้กำลังใจกันหน่อยนะคะพลีสสส  อ่านแล้วจะดีต่อใจจริงๆ นะ

วิกฤตรักจอมอิทธิพล

 

ขอบคุณจากใจ

กานต์มณี ช่อศิญา

อ้อมกอดจอมพยัคฆ์ กานต์มณี www.mebmarket.com      ในยามที่  จากัวร์  ลาซิโอ  การ์เซีย   กลายเป็นเสือบาดเจ็บเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์พร้อมๆ หัวใจตัวเองก็สาหัสไม่แพ้กัน เสือร้ายตั้งเป้าไว้ว่า ถ้าหากเขาถูกใจใครอีกครั้ง เขาจะไม่รีรอ พาเธอเข้าสู่ถ้ำเสือส่วนตัวโดยไม่สนใจวิธีการ และแจ็กพ็อตก็มาแตกที่  ปลายฝน  พยาบาลพิเศษที่เข้ามารับหน้าที่ดูแลคนไข้ที่พิเศษสุดๆ เช่นกัน ไม่ใช่แค่ความเอาแต่ใจ งี่เง่า ขี้หงุดหงิดเท่านั้นที่เธอต้องอดทน แต่จากัวร์เปรียบดั่งเสือเฒ่าเจ้าเล่ห์ ร้อยแผน มีกลวิธีเป็นแสนๆ ที่จะกดดัน คุกคาม ต้อนให้เธอจนมุม เพียงเพราะคำว่า...เขาถูกใจ!  “ขอจูบอีกทีได้ไหม รับรองจะรีบกินยาตามคำสั่ง”   “คุณจากัวร์ คุณเป็นโรคจิตหรือไง”  “แล้วคิดว่าเป็นหรือเปล่า”  “เมื่อก่อนฉันไม่คิดนะคะ แต่ตอนนี้คงต้องคิดใหม่ คุณกล้านำสุขภาพของตัวเองมาต่อรองกับ...เรื่อง เอ่อ จูบ มันไม่ใช่สิ่งควรทำ และฉันไม่รับข้อเสนอ”   “งั้นก็ลาออกไป ผู้หญิงเอเชียไม่เหมาะจะรับมือกับคนอย่างผม”   “ไม่ค่ะ ฉันไม่ลาออก คุณขู่ฉันไม่ได้”  “ผมไม่ได้ขู่ แต่ทำจริง เรื่องจูบ” หันมาเลิกคิ้ว ดวงตาดุกร้าว เป็นดวงตาของเสือจากัวร์นักล่าน่าสะพรึง ก่อนจะอ่อนแสงลงเล็กน้อย จ้องมองมาเหมือนเห็นเหยื่ออันโอชะ  ปากได้รูปทาบลงบดขยี้ผู้หญิงตัวเล็กแต่หัวดื้อ ท้าทายอำนาจของเสือนักล่าให้ยิ่งโมโหหนัก รู้ไหมว่าเขาทำใจแค่ไหนที่ต้องการให้หล่อนถอย แต่เมื่อหล่อนไม่ถอยเขาก็จะเดินหน้า บังอาจทำให้หัวใจแข็งกระด้างดวงนี้เต้นแรง เจ้าหล่อนต้องรับผิดชอบหากยังฝืนเข้าใกล้วนเวียนอยู่ข้างกาย  “ปากของคุณหวานมาก”  “คุณมันนิสัยไม่ดี” ตวาดเมื่อปากเป็นอิสระ  “งานนี้เราวินวินทั้งคู่ คุณได้ทำงานต่อ ผมกินยา สุขภาพแข็งแรงเหมือนเดิม”

รอยตราสามีเถื่อน กานต์มณี www.mebmarket.com "          มันเป็นเรื่องของศักดิ์ศรีที่ใครจะหยามไม่ได้ เมื่อรู้ว่าผู้หญิงอวดดีที่เคยมีสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันกำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับชายอื่น  ออสติน คาร์ว รอทเวลล์   ร้อนรนจนนั่งไม่ติด อย่าฝันเลยว่าเขาจะปล่อยให้  โยสิตา ตกไปเป็นของชายอื่น งานแต่งจะต้องล่มไม่เป็นท่า เพราะหล่อนกำลังจะถูกลักพาตัว โทษฐานที่ทำให้หัวใจของชายหนุ่มต้องร้อนรุ่มดังไฟสุม รอยตราที่เขาเคยฝากไว้ มันจะยังประทับเตือนอยู่ว่า หล่อนไม่มีสิทธิ์ไปเป็นเจ้าสาวของใครทั้งนั้น นอกจากเขาคนเดียว!          “หนูเล็ก จะมากไปแล้วนะ”          “น้อยไปด้วยซ้ำ รวยไม่ใช่เหรอ ฉันจะปาให้แตกหมดนี่เลย รวมทั้งไวน์นับสิบขวดในบาร์นี่ด้วย” ไม่รอช้ามือบางรีบคว้า แต่ชายหนุ่มถึงตัวก่อน          “ยายผู้หญิงฤทธิ์มาก”          “กรี๊ด ไม่ไป ปล่อยฉัน ไอ้คนฉวยโอกาส หื่นกาม เส็งเคร็ง” โยสิตากรีดร้องด้วยความตกใจ เมื่ออีกฝ่ายกระชากตัวเธอมาไว้ในอ้อมแขนพาเดินไปอีกด้าน          “ด่าสิ ด่าต่อ ด่าให้เยอะๆ”          “ไอ้โรคจิต”          “เดี๋ยวจะได้รู้ว่าคนโรคจิตเขาทำกันยังไง โอ๊ะ”           ชายหนุ่มร้องเมื่อหญิงสาวยกเท้าแล้วเหยียบลงมาเต็มๆ บนเท้าของตัวเอง เขาสะดุ้งแต่ก็กัดฟัน และยกร่างสาวพาดบ่าแล้วแบกตรงไปยังห้องนอน           “ดี พ่อจะจัดชุดใหญ่ถวายเลย” คนตัวใหญ่ตะโกนพร้อมกับโยนร่างบางลงกลางเตียงแบบไม่ปรานี"