ตอนที่ 1 : โปรยก่อนอัพ
โปรยก่อนอัพ
ติ๊ดๆ
“ได้ค่ะบอส ค่ะๆ รอสักครู่นะคะ”
ธิดากดอินเตอร์คอมรับคำสั่ง ก่อนจะลุกเดินไปยังตู้เอกสารด้านหลัง เธอหยิบแฟ้มมาสองแฟ้มแล้วยื่นให้ระสา เจ้าตัวรู้งานรีบเดินเข้าไปในห้องทันที ไม่ลืมเคาะสองข้างตามมารยาท
“แฟ้มที่คุณกรณ์สั่งค่ะ”
“ขอบใจ”
เขาพูดเพียงนั้น พอร่างบางหันหลังจนเกือบถึงประตูปากที่หนักๆ จึงเอ่ยขึ้น
“เที่ยงนี้ไปกินข้าวพร้อมกัน” เขาเอ่ยขึ้น
“ขอโทษด้วยนะคะ พอดีสามีนัดแล้วกับคุณเขตค่ะ”
เธอตอบเพียงนั้นมือจับเตรียมดึงประตู แต่ไม่รู้ว่าเจ้านายรูปหล่อลุกจากเก้าอี้มาตอนไหน รู้อีกทีเขาก็ถึงตัวเธอแล้วและดันประตูให้ปิดลงพร้อมกดล็อก เขาจับแขนเรียวไว้แล้วเผลอบีบโดยไม่รู้ตัว ดวงตาสีน้ำตาลวาววับคุกรุ่นกับอะไรบางอย่าง
“คุณกรณ์มีอะไรจะสั่งสาเหรอคะ”
ถามพาซื่อ เงยหน้ามองคนหล่อที่กำลังตีหน้าดุ
“ไปกินข้าวกัน รู้ไม่ใช่หรือไงว่าเจ้านายคนนี้ไม่ชอบถูกขัดใจ”
บอกเสียงห้าวต่ำยื่นหนามาใกล้ ใกล้มากด้วยนะ แม้จะเคยใกล้กันแบบนี้หลายครั้ง หากทำไมตอนนี้ระสากลับรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง แววตาของบอสสุดหล่อเหมือนกำลังคุกคาม ระคนคล้ายสับสนแปลกๆ
“คุณกรณ์ไม่มีเหตุผลเลยนะคะ สารับนัดคุณเขตแล้ว สาก็ต้องทำตามคำพูด”
“งั้นแสดงว่าถ้าไม่ว่างก็ไปกับไอ้เขตไม่ได้”
เขาดึงเธอมาจนถึงโต๊ะทำงาน คว้าโทรศัพท์มากดเบอร์เพื่อนรัก ไม่นานมันก็รับสาย
“ไอ้เขต นัดตอนเที่ยงของแกกับเลขาของฉันคงต้องเป็นโมฆะ สาต้องไปประชุมกับฉันที่โรงงาน แค่นี้นะเพื่อน”
แล้วก็ชิงวางสายไม่อยากได้ยินเสียงไอ้เพื่อนรักโวยวาย บอกตรงๆ รำคาญไง ต้องตัดไฟต้นลม แค่นี้น้องหน้าจืดลุกแม่ชีก็ว่างสำหรับรับประทานอาหารเที่ยงกับเขาแล้ว หึๆ ไงล่ะ เล่ห์เพลย์บอย!
“เท่านี้เธอก็ว่างแล้วระสา”
“ทำแบบนี้นิสัยไม่ดีเลยนะคะ คุณเขตจะคิดยังไง”
เธอเอ่ยน้ำเสียงเรียบๆ ก็จริงแต่มันกำลังทำให้ปกรณ์รู้สึกว่ายายตัวเล็กกำลังแคร์เพื่อนตัวเองมากกว่า ซึ่งแบบนั้นเขายอมไม่ได้แน่
“ก็ช่างมันสิ ทำไมต้องสน”
“เอาแต่ใจที่สุดนิสัยไม่ดี นิสัยไม่น่ารัก อะ อื้อ...”
ปากร้อนรุ่มทาบทับบนกลีบปากอิ่มสีระเรื่อเป็นครั้งแรกตั้งแต่ได้รู้จักกันมา ไม่สิ ก่อนหน้านั้นเขาก็เคยทำมาแล้ว เพียงแต่มันคือการขโมยในตอนที่เธอหลับ หึ นี่เขาคือมันเทพบุตรหรือปิศาจกันนะ ปกรณ์ยังอดคิดไม่ได้ เขาอดทนมามากแล้วตอนนี้มันเกินทนไหว ปากที่ต่อว่าเขาน้ำเสียงไม่พอใจ มันเหมือนไปสะกิดความรู้สึก จึงต้องกำราบด้วยการบดเคล้าปากของเธอ และให้ตายดับปากเธอหวานยิ่งกว่าน้ำผึ้งเดือนห้า
นานเหมือนจะเป็นชาติให้ได้ที่เขาจูบเธอแบบนั้น จูบแล้วก็จูบอีกเฝ้าวนเวียนแบ่งปันลมหายใจ หลายครั้งคนตัวเล็กอึกอักคล้ายหายใจแทบไม่ออก ปกรณ์ยอมผ่อนปรนแต่ก็ทาบจูบลงมาใหม่ไม่ปล่อยให้หญิงสาวได้ทันตั้งตัว ยิ่งจูบก็ยิ่งหวง ใช่เขาหวง แล้วหวงมากเมื่อรู้ว่าเพื่อนรักกำลังจะเล่นสงครามประสาท
“ปะ ปล่อยสานะคะ”
“ไม่อยากปล่อย”
ตอบหน้าตาย หรือเรียกง่ายๆ ว่าหน้าด้านหน้าทนนั่นแหละสาวเจ้าใบหน้าแดงก่ำพยายามข่มความประหม่าและความรู้สึกหลากหลายที่ประเดประดังเข้ามารบกวนจิตใจ เดิมทีมันมากมายอยู่แล้ว เขายังมาตอกย้ำทำให้หัวใจเธอว้าวุ่นกว่าเดิม
“ปากเธอหวานมากรู้ไหมยายตัวเล็ก หวานที่สุด”
ทำท่าจะทาบลงมาใหม่ ระสารีบยกมือปิดปากตัวเอง ปากร้อนรุ่มสีแดงของเขาจึงทาบทับบนหลังมือของเธอ แต่มันไม่แค่นั้นไง สะดุ้งเฮือกเมื่อบอสรูปหล่อจงใจยั่วปั่นประสาทด้วยการละเลงลิ้นบนหลังมือของเธอแล้วดูดเบาๆ ก่อนผละออก
“คุณกรณ์อย่ามาทำรุ่มร่ามกับสานะคะสาไม่ชอบ”
บอกเสียงรัวเร็ว พยายามดิ้นอีกแล้วแต่ก็ไม่พ้น เพราะเจ้านายรูปหล่อกลับรัดแน่น ใบหน้าหล่อเหลาที่บ้างครั้งดุกร้าว บางครั้งเรียบเฉย ตอนนี้กรุ้มกริ่มเจ้าเล่ห์ ให้ตายสิ เขามีหลากหลายบุคลิกจนระสาตามไม่ทัน
“ผมชอบก็พอแล้ว”
“เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยนะคะ นอกจากเจ้านายกับเลขา”
“แล้วอยากเป็นหรือเปล่าล่ะ”
ถามยิ้มๆ เป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นบ่อยนัก นี่มันเกิดอะไรขึ้น เขาจูบแล้วยังไม่สำนึก ถามยังพูดจากำกวมชวนเวียนหัว ระสาหมุนกายจะเปิดประตูแต่อีกฝ่ายโอบกอดจากทางด้านหลัง
“อย่าคบไอ้เขตเลยนะ”
“คุณกรณ์อย่ามาก้าวก่ายสาได้ไหมคะ”
“อยากเห็นบอสคนนี้เป็นบ้าหรือไงระสา ห้ามอะไรก็ฟังบ้าง ขอเวลาสักนิดได้ไหม ขอเวลา”
ปกรณ์ไม่ได้พูดอะไรไปมากกว่านั้น เพราะตอนนี้สิ่งที่เขาให้คนไปสืบมันกำลังจะกระจ่าง
“เงียบคือ?”
“ปล่อยสาได้แล้วค่ะคุณกรณ์ สาต้องทำงาน”
“ห้ามเบี้ยวนัด ถ้าดื้อละน่าดู รู้ใช่ไหมว่าผมจะลงโทษแบบไหน”
………………………..
สวัสดีแม่ยกที่น่ารักนะคะ ฝันนี้พาน้ำจิ้มของเฮียปกรณ์ กับ ระสา มาฝากนะคะ งานนี้บอสของเรามั่นหน้ามากๆ เอาแต่ใจสุด น้องสาของเราจะรับมือไหวไหมต้องร่วมลุ้น นิยายฟิน หวาน หื่น แต่งยากเพราะไม่ใช่แนวถนัด แต่อยากลองดู ฝากไว้ในอ้อมใจ สัปดาห์หน้าจะเริ่มอัพนะคะ รับรองว่าหื่นไม่แพ้ใคร
ขอบคุณจากใจ
กานต์มณี ช่อศิญา
 |
|
 |
|
 |
|
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
แม๋ๆๆๆๆ เผด็จการได้ใจ
เปิดมาก็ฟินเลย
บอสมีความหึง หวง และหวาน แต่ก็ยังแฝงปมไว้ว่าบอสให้คนไปสืบเรื่องอะไรน้า.... ถึงต้องรอเวลาให้กระจ่างอีก..... อีกฟีลอยากเจอหน้าคุณเขตเพื่อนบอสด้วยว่าหน้าตาเป็นไงนะ บอสถึงได้หึง หวง ระสาหนักขนาดนี้ เป็นกำลังใจให้ไรต์นะคะ
มาปูเสื่อรอ....เฮียกรไม่ธรรมดาจริงจริง....จัดไปเฮีย...
นน่ารักหนักมาก