ฝากรักไว้ให้คนใกล้ตัว ตอนที่ 1

    ณ บ้านหลังใหญ่โตสวยงามหลังหนึ่งในกรุงเทพมหานครซึ่งเจ้าของบ้านเป็นชาวฝรั่งเศส 

     ยินดีต้อนรับกลับสู่เมืองไทยครับ   คุณผู้หญิง  นายท่าน  คุณหนู บรรดาคนใช้ที่ดูแลบ้าน ต่างพากันออกมายืนต้อนรับเจ้านายที่พึ่งกลับมาหลังจากไปอยู่ที่อเมริกานานถึง6ปี ด้วยรอยยิ้มที่บ่งบอกถึงความดีใจและมีความสุขที่สุด

     คุณหนูมาร์คัสของแหวนโตเป็นหนุ่มแล้วหล่อสุดๆไปเลยนะคะ แหวนพี่เลี้ยงที่ดูแลมาร์คัสตอนเด็กๆเอ่ยชมทันที่ที่เห็นหน้าคุณหนูสุดที่รักของหล่อน

 บรรดาคนใช้ช่วยกันนำกระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บ     แหวนยกอาหาร   เครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้เจ้านาย

      ทานข้าวกันดีกว่านะคะคริส แล้วค่อยขึ้นไปพักผ่อน โมรินทร์หันไปพูดกับสามีสุดที่รัก

       ดีเลย   ผมอยากทานอาหารไทยมากๆ.........เออ  แล้วนี่ลูกเราไปไหนล่ะ คริสผู้เป็นสามี ถามขึ้นเพราะไม่เห็นลูกชาย

   จริงสิ     มีใครเห็นคุณหนูบ้างมั้ย โมรินทร์ถามคนใช้

    คุณหนูเดินเล่นอยู่ข้างนอกค่ะ สาย  คนใช้ตอบ

มาร์คัส   หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส อายุ15ย่าง16ปี รูปร่างสูงเพรียว   หน้าตาหล่อเหลาดูดีสุดๆกำลังนั่งอยู่ม้านั่งริมสระว่ายน้ำ   หน้าตาดูเหมือนไม่เต็มใจที่ต้องกลับมาอยู่เมืองไทย  มาร์คัสคิดถึงเพื่อนๆที่อเมริกา

          บรรยากาศภายในบ้าน

ซันนี่ สาวสวยเพื่อนสนิทในวัยเด็กของมาร์คัส เดินเข้าไปหาโมรินทร์พร้อมกับยกมือไหว้

   สวัสดีค่ะคุณน้า... จำซันนี่ได้มั้ยคะ

   จำได้สิจ๊ะ     คุณแม่หนูส่งรูปให้น้าดูอยู่เรื่อยๆน่ะจ้ะ   แล้วนี่หนูเจอมาร์คัสรึยัง  

    ยังเลยค่ะ

    มาร์คัสน่าจะอยู่แถวสระว่ายน้ำนะ   หนูเดินไปหาได้เลย   โมรินทร์บอก

   ค่ะ   งั้น.....หนูขอไปทักทายมาร์คัสก่อนนะคะ ซันนี่พูดจบก็รีบไปที่สระว่ายน้ำ

พอเธอมองเห็นมาร์คัส ก็ถึงกับหยุดชะงัก ไม่กล้าเดินเข้าไปหา  

   นั่นใคร มาร์คัสพูดขึ้น

 เอ่อ...ฉัน....ซันนี่ไง    จำได้รึเปล่า    ตอนเด็กๆ เราเป็นเพื่อนสนิทกันไง

 อ๋อ   จำได้   ฉันไม่เคยลืมเพื่อนๆอยู่แล้ว ..................นั่งก่อนสิซันนี่

มาร์คัสจะมาเรียนที่กรุงเทพด้วยรึเปล่า

น่าจะเป็นอย่างงั้นแหละ   Momบอกว่าจะมาอยู่เมืองไทยนานเหมือนกัน

มาร์คัสจะเรียนโรงเรียนนานาชาติอะไรดีล่ะ   ซันนี่แนะนำให้เอามะ

มาร์คัสน่าจะได้เรียนโรงเรียนมัธยม   เพราะMomอยากให้มาร์คัสมีความเป็นไทยมากๆ เค้าคงกลัวว่าจะไปทางฝรั่งมากจนเกินไป

 ดีเลย.....งั้นเรียนที่เดียวกับซันนี่มั้ยล่ะ    พ่อซันนี่เป็นผู้อำนวยการด้วยนะ    นี่ก็พึ่งจะเปิดเทอมได้แค่อาทิตย์เดียวเอง     พรุ่งนี้มาร์คัสก็ให้คุณแม่ไปคุยกับพ่อซันนี่ดูสิ   และวันจันทร์ก็ไปเรียนได้เลย ซันนี่แนะนำ

 มาร์คัสจะคุยกับMomนะ..........เข้าไปขางในบ้านกันดีกว่า มาร์คัสลุกขึ้น แล้วเดินนำหน้าซันนี่      ซันนี่เดินตาม   หล่อนเก็บอาการสุดๆเพราะมาร์คัสหล่อมาก ใจจริงอยากจะกรี๊ดออกมาด้วยซ้ำ

          มาร์คัสพาซันนี่ไปหาอะไรรับประทาน ก่อนพาเธอไปนั่งในห้องนั่งเล่นตามประสาเพื่อน

หลังจากที่ซันนี่กลับไปมาร์คัสก็เดินไปหาคุณแม่ที่อยู่กับพ่อในห้องโฮมเธียเตอร์   มาร์คัสเดินเข้าไปกอดแม่ และหอมแก้มแม่   โมรินทร์ก็หอมแก้มลูกชายตอบด้วยความรัก

มีอะไรคะลูก โมรินทร์ถามอย่างรู้ใจลูกชาย

มาร์คัสมาทวงสัญญาที่MomกับDadให้ไว้ มาร์คัสกล่าวเสียงอ้อน

ได้สิลูก......พรุ่งนี้Dadจะไปซื้อให้ คริสบอกลูกชายสุดที่รัก

เบนซ์สปอตเปิดประทุนนะDad มาร์คัสย้ำ

โมรินทร์หันไปยิ้มกับสามี

อะไรที่ลูกเราต้องการ   เราก็ควรให้เค้านะคะที่รัก

ได้อยู่แล้ว   เพื่อลูกมาร์คัสผมทำได้ทุกอย่างคริสยิ้มตอบภรรยา

เช้าวันต่อมา

โมรินทร์ไปคุยเรื่องโรงเรียนให้ลูกชายกับเพื่อนสนิท สมัยอยู่เมืองไทยซึ่งก็คือคุณพ่อของซันนี่

ไม่มีปัญหาหรอกครับริน   วันจันทร์คุณพาลูกไปที่โรงเรียนได้เลย    ส่วนเรื่องเรียนถ้ามีปัญหาก็ปรึกษาซันนี่ลูกสาวผมได้..........ผมคิดว่าจะให้เรียนห้องเดียวกับลูกสาวผมเลย

 ดีเลยค่ะ   ยังไงก็ฝากด้วยแล้วกันนะคะศักดิ์    ลูกชายฉันเองก็ไปอยู่อเมริกาตั้งหลายปีและแกเองก็เรียนโรงเรียนนานาชาติมาตลอด.......ฉันกลัวว่าแกอาจจะปรับตัวได้ช้าหน่อยค่ะ โมรินทร์ พูดด้วยความเป็นห่วงลูกชาย

และเมื่อเสร็จธุระแล้วหล่อนก็ขอตัวลากลับบ้าน

งั้นดิฉันลานะคะศักดิ์   ไว้วันหลังฉันจะมาใหม่

ครับ เชิญครับ

ที่บ้านแซนเลอร์

คริสซื้อรถยนต์ให้ลูกชายตามที่ขอ    มาร์คัสชอบมาก   และขอลองขับรถดูโดยมีคุณพ่อนั่งไปเป็นเพื่อน   สองพ่อลูกนั่งนั่งรถออกไปด้วยกัน   มาร์คัสขับรถอย่างมีความสุข

Merci  beaucoup. Je vous aimeมาร์คัสกล่าวขอบคุณและบอกรักพ่อเป็นภาษาฝรั่งเศส

สองพ่อลูกขับรถออกไปตามถนนในกรุงเทพโดยที่ไม่ชินกับถนนหนทาง

พอกลับถึงบ้านมาร์คัสก็ขึ้นไปอาบน้ำแล้วจึงลงไปรับประทานอาหารพร้อมหน้ากับพ่อแม่

เช้าวันอาทิตย์

มาร์คัสนั่งอ่านหนังสือเรียนที่ซันนี่เอามาให้ศึกษาดูก่อนเพื่อที่จะได้เรียนทันเพื่อนที่โรงเรียนด้วยความตั้งใจ การเขียนหรืออ่านภาษาไทยไม่เป็นปัญหาสำหรับเขาเลยซักนิด เพราะตลอด6ปีที่ย้ายไปเรียนต่อที่อเมริกาโมรินทร์แม่ของเขาก็ได้บังคับให้อ่านเขียนภาษาไทยทุกวันอยู่แล้ว    แม่บอกเขาอยู่เสมอว่าภาษาไทยเป็นภาษาของแม่ มาร์คัสเป็นลูกแม่ ก็ต้องรู้ภาษาไทยด้วย เขาจำได้แสมอ

โมรินทร์เดินเข้ามาหาลูกชาย หล่อนโอบกอดลูกจากด้านหลังพร้อมพูดกับลูก

เป็นยังไงบ้างลูก   ถ้าเหนื่อยก็พักก่อนก็ได้นะแล้วค่อยมาดูต่อ

สบายมากครับMom วันจันทร์ก็ต้องไปเรียน และอีกอย่างผมก็อยากเรียนให้ทันเพื่อนๆด้วยครับ มาร์คัสบอกแม่ด้วยท่าทางสบายๆ

ถ้าอย่างนั้นก็ตามสบายนะลูก  Momต้องพาDadไปดูงานที่บริษัท  และก็กิจการทุกที่ของพวกเราที่อยู่ในกรุงเทพจ้ะลูก โมรินทร์หอมแก้มลูกก่อนเดินออกไป

เช้าวันจันทร์ วันนี้เป็นที่มาร์คัสต้องไปโรงเรียนวันแรก โมรินทร์สำรวจดูลูกชายแล้วเอ่ยปากชม

ลูกแม่ใส่ชุดนักเรียนมัธยมก็ดูดีอีกแบบนะ

ก็อย่างที่เค้าว่าคนหล่อทำอะไรใส่ชุดไหนก็ดูดีค่ะคุณผู้หญิง แหวนพี่เลี้ยงพูดขึ้น

ใช่มะ โมรินทร์พูดกับแหวน

ค่ะ   คุณผู้หญิงแหวนยิ้มตอบ

ไปกันเถอะMomเดี๋ยวสาย

ค่ะลูก โมรินทร์เข้าไปนั่งในรถ   ลุงหงวนคนขับรถก็ขับรถออกไป

ณ โรงเรียนโยธาทิพย์   เป็นโรงเรียนมัธยมเอกชนสุดหรูชื่อดังแห่งหนึ่ง   นักเรียนส่วนใหญ่เป็นพวกลูกคนรวยทั้งนั้น

และตอนนี้นักเรียนก็กำลังเข้าแถวเคารพธงชาติกัน   โมรินทร์พามาร์คัสเดินไปยังห้องติดต่อสอบถามระหว่างนั้นนักเรียนก็ต่างมองมาร์คัสเพราะสะดุดตากับความหล่อเหลาแถมยังเป็นลูกครึ่งอีกด้วย

หล่อสุดๆเลย   นักเรียนกลุ่มหนึ่งพูดกัน

ใช่! หล่อมาก..........เลยแหละ     สาธุ!ถ้าเป็นม.4ขอให้อยู่ห้องเดียวกับพวกเราด้วยเถิด....

ทางด้านซันนี่กับเพื่อนก็กำลังยืนเข้าแถวอยู่    เพื่อนๆของซันนี่เองก็ให้ความสนใจมาร์คัสเหมือนนักเรียนคนอื่นๆ

อุ๊ย! นักเรียนใหม่คนนั้นใครอ่ะ   หล่อจัง   ซันนี่ ฝน ดูสิหล๊อ...หล่อ   ปอร์พูด

ชื่อมาร์คัส   เพื่อนสนิทตอนฉันเด็กๆ   เป็นลูกครึ่งฝรั่งเศส   รุ่นเดียวกับพวกเราและก็จะมาเรียนห้องเดียวกับพวกเราด้วยนะ   ซันนี่อธิบายให้เพื่อนทั้งสองฟัง

มาร์คัสกรอกใบสมัครเสร็จอาจารย์ก็พาเดินไปส่งถึงแถวโดยมีโมรินทร์ตามไปด้วย          เด็กม.4ทุกห้องต่างก็ลุ้นว่านักเรียนใหม่สุดหล่อจะได้อยู่ห้องไหน     อาจารย์ที่เดินมาส่งหยุดที่ห้องม4/3 ซึ่งเป็นห้องเดียวกับซันนี่

มาร์คัสเดินไปเข้าแถวด้านหลังสุด

แม่กลับแล้วนะลูก โมรินทร์สั่งลูกชายก่อนจะเดินไปขึ้นรถ

เด็กใหม่นั่นโคตรหล่อเลยว่ะ เชนท์ หนุ่มหล่อจอมทะเร้นหันไปบอกไฟส์ เพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน

ห้ามใครในกลุ่มเราพูดกับเด็กใหม่นั่นจนกว่าฉันจะอนุญาตนะโว้ย    เดี๋ยวจะพาต้อนรับสมาชิกใหม่ซะหน่อย ไฟส์หนุ่มหล่อหน้าใสที่พึ่งย้ายมาเรียนม.4ที่นี่แต่ด้วยเสน่ห์และนิสัยที่กล้าและเข้ากับคนอื่นได้ง่ายจึงทำให้เขาได้เป็นหัวโจกของห้อง    กำชับเพื่อนในกลุ่มตัวเอง

มาร์คัสอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกว่าทำไม? แถมยังถูกสาวๆจ้องหน้าตลอดจนรู้สึกรำคาญ   เขานึกอยู่ในใจว่าเมื่อไหร่จะเข้าแถวเสร็จซักที เพราะเขาอึดอัดจะแย่แล้ว

มาร์คัส..... ซันนี่เรียกเบาๆ

ซันนี่   อยู่ห้องนี้ด้วยเหรอ

อืม   ซันนี่อยู่ห้องนี้แหละ   และนี่ ก็เพื่อนซันนี่เอง   ชื่อปอร์  ส่วนนี่ชื่อฝนจ้ะ ซันนี่แนะนำเพื่อนทั้งสองให้มาร์คัสรู้จัก

สวัสดีค่ะมาร์คัส เพื่อนทั้งสองทักทายพร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานๆให้มาร์คัส

สวัสดีครับ   ยินดีที่ได้รู้จักครับมาร์คัส กล่าวตอบสองสาว

พอเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ   นักเรียนก็เดินต่อแถวขึ้นห้องเรียนอย่างเป็นระเบียบ

          บรรยากาศในห้องเรียนม.4/3นักเรียนบางส่วนก็นั่งที่รออาจารย์เข้าสอน   บางกลุ่มก็หยอกล้อเล่กัน   มาร์คัสเดินไปนั่งที่ที่หนึ่งเพราะคิดว่าน่าจะเหมือนกับโรงเรียนเก่าที่อเมริกา คือ ใครมาถึงก่อนก็เลือกที่นั่งได้ก่อน เขาไม่รู้ว่าที่นี่เค้าให้นักเรียนนั่งเป็นที่นั่งเรียนประจำ

ขอโทษนะ   ตรงนี้ที่นั่งฉันกับเพื่อนจ้ะ แคร์   สาวสวย น่ารัก เป็นหัวหน้าห้อง พูดกับมาร์คัส ด้วยน้ำเสียงไพเราะหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส   ดูสดใสน่ารัก

มาร์คัสลุกขึ้น

โทษทีนะ   ฉันนึกว่าใครจะนั่งตรงไหนก็ได้ มาร์คัสบอกออกไปตามตรง

โต๊ะนั้นก็ว่างนะจ๊ะ  นั่งได้เลยจ้ะ

มาร์คัสเดินตรงไปยังเก้าอี้ตัวที่ไม่มีใครนั่ง   เขานั่งลงและเอาวิชาที่จะเรียนขึ้นมาเปิดดูรออาจารย์เข้าสอน   

          ไฟส์เห็นมาร์คัสเอาหนังสือขึ้นมาเปิดอ่านจึงหยุดเล่นกับเพื่อนแล้วเดินไปนั่งจ้องหน้านักเรียนใหม่แบบกวนๆ

มาร์คัสเงยหน้าขึ้นมองไฟส์และทำอย่างที่ไฟส์มองเขาอย่างไม่เกรงกลัวว่าอาจจะมีเรื่องก็ได้

มีอะไรรึเปล่า    จ้องอยู่ได้มาร์คัสถามออกไปตรงๆ

แล้วอยากให้มีอะไรมั้ยล่ะ ไฟส์ตอบกลับ

คำนี้   คนที่พูดน่าจะเป็นฉันมากกว่านะ มาร์คัสก็ไม่ยอม

ไอ้หน้าฝรั่งเอ้ย! ไฟส์ขึ้นเสียง   ทำเอาทุกคนในห้องหันมอง

แคร์ที่เป็นหัวหน้าห้องก็รีบเข้าไปหาทั้งสอง  เพราะคิดว่าไฟส์อาจจะหาเรื่องนักเรียนใหม่ก็เป็นได้

มีอะไรกันเหรอ แคร์ถามทันทีที่ไปถึง

ไม่มี... ไฟส์แก้ตัว

แต่เมื่อกี้นายกำลังหาเรื่องเค้าอยู่นะ

ใครบอกว่าฉันหาเรื่อง.........ถ้าหาเรื่องมันต้องอย่างนี้ ไฟส์พูดจบก็ปัดหนังสือที่มาร์คัสเอามาวางบนโต๊ะจนกระเด็นตกลงพื้นห้อง

เฮ้ย! ทำอย่างนี้ทำไม เก็บขึ้นมาเลยนะ

ไฟส์ทำหน้าตาเฉย

บอกให้เก็บไง   เก็บเดี๋ยวนี้เลย

ของใคร   คนนั้นก็เก็บเองสิ ไฟส์เริ่มพูดจากวนประสาท

พูดอย่างนี้ เดี๋ยวก็โดน   จะเก็บหรือไม่เก็บ

พอทั้งคู่เลยนะ    ไฟส์กลับไปนั่งที่เลย   อย่าหาเรื่องเพื่อนสิ แคร์บอกในฐานะหัวหน้าห้อง

มาร์คัสจ้องหน้าไฟส์    และทำเหมือนไม่ยอมเลิกจนกว่าไฟส์จะเก็บหนังสือคืนเขา

แคร์จึงเก็บหนังสือคืนให้มาร์คัส   เพื่อที่จะให้เรื่องมันจบ

ขอบใจนะ

ไม่เป็นไรจ๊ะ .........ไฟส์ มานี่เลย   แคร์มีเรื่องคุยด้วย 

อะไรแคร์

ไฟส์อย่ามีเรื่องกับเด็กใหม่นั่นเลยนะแคร์พูด

ทำไมเหรอ

ก็เค้าย้ายมาใหม่พวกเราก็ต้องต้อนรับเค้าดีๆสิมันถึงจะถูก   ไฟส์ทำอย่างงั้นนายเด็กใหม่นั่นจะรู้สึกยังไง แคร์อธิบายด้วยเหตุผล

รู้สึกก็ช่างมัน   ไฟส์ไม่สน

ทำไมไฟส์พูดอย่างนี้

ไฟส์คิดยังไงก็พูดออกไปอย่างงั้นอยู่แล้ว

ไฟส์ต้องไปขอโทษเค้าเดี๋ยวนี้  ไ ม่อย่างนั้นแคร์จะโกรธไฟส์

แคร์........แคร์จะโกรธไฟส์ทำไม

ก็ไฟส์ทำผิดแล้วไม่ยอมขอโทษ

o.k....เอางั้นใช่มะ  ได้เลยเดี๋ยวจัดให้ดูตอนนี้เลย พูดจบไฟส์ก็เดินไปยืนตรงหน้ามาร์คัส   แล้วจ้องมองกวนๆ

เพื่อนๆของเขารีบตามมาเพราะคิดว่าไฟส์อาจจะชกหน้านักเรียนใหม่สุดหล่อ

ขอโทษนะไอ้เด็กใหม่

มาร์คัสมองหน้าไฟส์อย่างเดียวไม่พูดอะไร   ทำให้ไฟส์โมโหมากกว่าเดิม  

แคร์เห็นว่าเรื่องมันคงอีกยาวจึงตัดสินใจชวนมาร์คัสไปนั่งเรียนข้างตัวเอง

นายมาร์คัสลุกมานั่งตรงนี้เร็ว

ไม่ไป     จะนั่งนี่   ใครจะทำไม มาร์คัสพูด   สายตาจ้องมองที่ไฟส์

ซันนี่สาวมั่นประจำห้อง ลูกสาวผ.อ เดินเข้ามายืนข้างมาร์คัสทำเหมือนต้องการให้เพื่อนในห้องรู้ว่าซันนี่รู้จักกับนักเรียนใหม่คนนี้

มาร์คัส   ไปนั่งกับซันนี่นะจ๊ะ

มาร์คัสพอจะเดาออกว่าไฟส์คิดยังไงกับหัวหน้าห้อง เขาจึงแกล้งยั่วโมโห

ไม่เป็นไรหรอกซันนี่   มาร์คัสนั่งกับหัวหน้าห้องก็ได้    ไหนๆเค้าก็ชวนแล้ว

พอพูดจบเขาก็เก็บหนังสือ หยิบกระเป๋าแล้วเดินตามแคร์ไป

เกรท   วันนี้เธอไปนั่งที่อื่นก่อนได้มะ

ได้จ๊ะ เกรทเพื่อนสนิทแคร์ยินดีที่จะเปลี่ยนที่นั่งกับมาร์คัส

มาร์คัสหันไปยักคิ้วให้ไฟส์    ไฟส์ไม่พอใจมาก

มาร์คัสสะใจที่เห็นไฟส์โกรธ    เขาไม่หยุดแค่นั้น เขายังคิดจะแกล้งไฟส์ต่อ ด้วยการชวนแคร์คุย ให้ไฟส์หึงเล่นๆ

ไอ้เหี้ยเด็กใหม่นี่แม่งโคตรกวนตีนเลยว่ะ ไฟส์พูดกับเพื่อนในกลุ่ม

นั่นสิ   เฮ้ย...แต่นายไปกวนเค้าก่อนนี่ไอ้ห่าเชนท์ออกความเห็น

ใช่ๆฉันก็เห็น อาร์มลูกคุณหนูนิสัยดีพูดขึ้น

ไอ้อาร์ม......ไอ้เหี้ย   ไปเข้าข้างมันทำไมวะ   แม็กด่าอาร์มเพราะกลัวไฟส์จะน้อยใจ

ฉันไม่ได้เข้าข้างเค้าซะหน่อย    ฉันก็แค่ออกความเห็นไปก็เท่านั้น อาร์มพูด

อย่าว่าอาร์มสิวะแม็กไฟส์เตือนเพื่อนรักทั้งสอง

และก็ถึงเวลาอาจารย์เข้าสอน

นักเรียนทำความเคารพแคร์สั่งในฐานะหัวหน้าห้อง

นักเรียนทุกคนก็ลุกขึ้นทำความเคารพอาจารย์

สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ   นักเรียนทุกคนพูดพร้อมกัน

สวัสดีค่ะนักเรียนทุกคน    เชิญนั่งค่ะ

อาจารย์เห็นนักเรียนคนหนึ่งที่ไม่คุ้นหน้า จึงถามนักเรียนคนนั้นซึ่งก็คือมาร์คัส

หนูเป็นนักเรียนใหม่เหรอคะ   ทำไมครูไม่เคยเห็นหน้าเลย

ครับ   มาร์คัสตอบโดยที่ไม่ลุกขึ้นยืน

เสียงกรี๊ดราวกับมีดารานักร้องมาปรากฏก็ดังลั่นขึ้น

ออกมานะนำตัวหน่อยค่ะ   เห็นสาวๆกรี๊ดกันเหลือเกิน

มาร์คัสเดินออกไปข้างหน้า ยืนด้วยความมั่นใจไม่เก้อเขินเลยแม้แต่น้อย

สวัสดีอาจารย์และก็เพื่อนๆทุกคนครับ    ผมชื่อมาร์คัส   แซนเลอร์นะครับ

เสียงกรี๊ดดังขึ้นอีกรอบ พร้อมกับคำถามตามมาหลากหลายคำถามจากสาวๆในห้อง

เป็นลูกครึ่งอะไรคะ

ทำไมมาร์คัสหล่อจังคะ

มาร์คัสไปเอาความหล่อมาจากไหนคะ   หล่อมากเลยอ่ะ

นักเรียนคะ   อย่าแซวเพื่อนค่ะ อยากรู้อะไรยกมือขึ้นแ้วถามเพื่อนคนละคำถาม

เป็นลูกครึ่งอะไรคะ ทำไมหล่อจัง นักเรียนหญิงคนหนึ่งยกมือขึ้นถามเป็นคนแรก

ฝรั่งเศส-ไทยครับ

มีแฟนรึยังคะ

มาร์คัสถึงกับงง เขาไม่นึกว่าเพื่อนๆจะกล้าถามคำถามแบบนี้ต่อหน้าครู

พอแล้วล่ะค่ะนักเรียน    เอาเป็นว่าเดี๋ยวค่อยถามเพื่อนแล้วกันนะคะ   มาร์คัสกลับไปนั่งที่ได้ค่ะ เพราะขืนครูให้ถามต่อคงไม่ได้เรียนกันแน่ชั่วโมงนี้

มาร์คัสยกมือไหว้อาจารย์ก่อนกลับไปนั่งที่

แต่ก็ยังมีเสียงกรี๊ดตามมาอีกรอบ  

เสน่ห์แรงจังเลยนะ แคร์ หลุดปากแซวมาร์คัส

เป็นเรื่องธรรมดาของคนหน้าตาดี มาร์คัส ตอบพร้อมกับรอยยิ้ม

หลังจากนั้นอาจารย์ก็ทำการสอนตามปกติ 

ช่วงพักกลางวัน

มาร์คัสจะไปทานข้าวกับพวกเราก็ได้นะ เกรทชวน

อืม...ดีเลย   เพราะมาร์คัสยังไม่รู้เลยว่าโรงอาหารอยู่ไหน

2 สาว   แคร์ เกรท พามาร์คัสนักเรียนใหม่เดินไปที่โรงอาหาร

ระหว่างที่เดินไป เกรทก็ได้ถามมาร์คัส ถึงเรื่องอาหารไทย

ที่อเมริกามีอาหารไทยขายรึเปล่า

มีสิ   และMomก็ชอบทำให้ทานด้วย

แล้ว    มาร์คัสชอบอะไรล่ะ แคร์ถามต่อ

ชอบไข่เจียว

สองสาวมองหน้ากันแล้วยิ้ม 

รู้จักอะไรอีกบ้างนอกจากไข่เจียว

ข้าวผัด ไข่ดาว ผัดไทย   ต้มยำกุ้ง   เยอะแยะ

จริงดิ

อ้าว.......ก็มาร์คัสเป็นคนไทย   ถ้าไม่รู้จักอาหารไทยก็แปลกแล้ว   อีกอย่งตอนเด็กๆก็อยู่เมืองไทย

แล้วมาร์คัสไปอยู่อเมริกาตอนอายุเท่าไหร่

ตอนจะขึ้นป.4 น่าจะซัก 9ขวบ ย่าง10ขวบมั้ง

แล้ววันนี้อยากทานอะไร บอกมาเลยจ้ะ เดี๋ยวพวกเราจะพาไปเอง

อะไรดีล่ะ    แคร์พาไปเลยแล้วกัน   อะไรได้หมดขอแค่ไม่เผ็ดก็พอ 

กินเผ็ดไม่ไดเหรอ    งั้นทานข้าวผัดได้มะ

ได้สิ   ของชอบเลย

งั้นไปร้านป้าพรรณเลยเกรท

พอเลือกร้านได้เกรทก็อาสาไปสั่งอาหาร ส่วนมาร์คัสก็อาสาไปซื้อน้ำโดยมีแคร์ไปช่วยถือมาด้วย

ทั้ง3รับประทานไป คุยกันไปบ้าง และดูเหมือนจะสนิทกัน   มาร์คัสพูดถึงเรื่องราวของเขาตอนอยู่อเมริกาให้สาวๆฟัง

พวกเราอยากดูรูปมาร์คัสตอนเด็กๆจัง พรุ่งนี้เอามาให้ดูได้มะ เกรทพูด

ได้สิ     แต่จะมีรูปตอนโตแล้วก็ถ่ายไว้ไม่นานด้วยนะ

มีรูปตอนอยู่โรงเรียนกับเพื่อนๆมั้ย หรือไม่ก็ไม่ต้องอยู่โรงเรียนก็ได้    คือเกรทจะเอามาเปรียบเทียบว่าระหว่างลูกครึ่งฝรั่งกับฝรั่ง100%อันไหนน่ารักกว่ากัน

รูปเพื่อนๆมาร์คัสเหรอก็มีนะแต่อยู่คนละอัลบั้ม   คืออัลบั้มรูปที่บ้านมันเยอะมาก Momจะชอบถ่ายรูปมาร์คัสเก็บไว้    เดี๋ยวยังไงพรุ่งนี้จะหยิบมาให้ดูซัก2อัลบั้มแล้วกัน มาร์ค้สพูด

มาร์คัสนี่น่ารักจังเลยนะ

ทำไมเหรอ

ก็ไม่หยิ่งทั้งๆที่หน้าตาหล่อมากขนาดนี้ เกรทเอ่ยปากชม

รักษารูปร่างรึเปล่ามาร์คัส   ทำไมรูปร่างถึงได้สูงเพรียวดูดีมากๆ

ชมอีกแล้ว    มาร์คัสไม่ได้รักษารูปร่างอะไรเลยนะ ก็กินตามปกติ แค่เล่นกีฬาแล้วก็เต้นทุกวัน

เต้นอะไรเหรอมาร์คัส

ก็ทุกอย่าง เต้นได้หมดเพราะเป็นคนที่ชอบเต้นมากๆมาร์คัสตอบ

ห้องเราก็มีที่ชอบเต้น   เต้นเก่งด้วยนะ

ใคร

ไฟส์   คนที่หาเรื่องมาร์คัสนั่นแหละ

ทำไมเค้าต้องหาเรื่องมาร์คัสด้วยมาร์คัสไม่เข้าใจ

คงเห็นว่าหล่อกว่ามั้ง เกรทตอบ

บ้าน่ะเกรท แคร์พูดขึ้น

ล้อเล่นน่า...โกรธแทนแฟนก็มีด้วยเหรอ

เกรทแคร์เอ็ดเบาๆ

หลังจากทานข้าวเสร็จมาร์คัสขอนั่งอยู่ในห้อง     เขามองดูเพื่อนในห้องเล่นกันแล้วนึกถึงเพื่อนๆที่อมริกาขึ้นมาทันที     ซักพักมาร์คัสก็เดินไปเข้าห้องน้ำซึ่งไฟส์กับเพื่อนๆในกลุ่มก็อยู่ในห้องน้ำกำลังนั่งคุยกันอยู่ บ้างก็ร้องเพลง บ้างก็ส่องกระจกเสริมหล่อ

มาร์คัสเดินเข้าไปโดยที่ไฟส์มองตามตลอดด้วยสายตาหาเรื่อง แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไรพอทำธุระเสร็จก็เดินออกมาล้างมือและส่องกระจกโดยไม่สนใจว่าจะมีคนที่เกือบจะมีเรื่องกันอยู่ตรงนั้นด้วย   

เฮ้ย! ล้างมือเบาๆไม่เป็นรึไงวะ มันกระเด็นมาโดนฉัน ไฟส์ตะคอกเสียงใส่มาร์คัสแดงถึงความไม่พอใจออกมา

ขอโทษ   ไม่ได้ตั้งใจ มาร์คัสพูด

ทีหน้าทีหลังหัดมีมารยาทซะมั่งนะ ไฟส์ด่าต่อ

อ้าว... ทำไมพูดแบบนี้   มีอะไรก็พูดดีๆบ้างสิ

กูไม่รู้จะพูดกับมึงยังไงดีน่ะสิครับ ไฟส์ตอบกวนๆ

ไอ้นี่หาเรื่องกูนี่หว่า   บอกมาเลยจะเอายังไง มาร์คัสชักจะทนนิสัยนักเรียนคนนี้ไม่ไหวแล้ว   ยังไงวันนี้ต้องเคลียร์ให้จบๆกันไปเลย   เพราะไม่ชอบให้มีอะไรค้างคาใจ

อาร์มเห็นว่าทั้งสองคนนี้ยังไงก็ไม่มีใครยอมใคร เขาจึงตัดสินใจที่จะเข้าไปห้าม

พอทั้งคู่เลยนะ    อย่ามีเรื่องกันเลยนะยังไงก็เพื่อนห้องเดียวกันอาร์มพูดกับมาร์คัส และไฟส์

บอกเพื่อนนายดีกว่า   เพราะฉันไม่ได้เป็นคนหาเรื่องใครก่อนมาร์คัสบอก   แล้วหันไปมองไฟส์

ใช่! ฉันเป็นคนหาเรื่องนายก่อนแล้วจะทำไม

ทำไมล่ะ

ทำไม!

แล้วไงมาร์คัสจ้องหน้าไฟส์

อาร์มเห็นว่าเรื่องกำลังแย่

เอ้ย! ช่วยกันห้ามเพื่อนหน่อยสิวะ

แม็กกับเชนท์ตัดสินใจเข้าไปดึงเพื่อนตัวดีพาออกไปจากห้องน้ำ

ไฟส์ขอเถอะว่ะ    อย่ามีเรื่องเลย   ขึ้นห้องเถอะ เชนท์ขอร้องดีๆ

ไฟส์เห็นแก่เพื่อนก็เลยยอมเดินออกไปแต่โดยดี

พอได้เวลาเข้าเรียน    มาร์คัสก็ขอย้ายกลับไปนั่งที่เดิมซึ่งอยู่ใกล้ไฟส์กับกลุ่มเพื่อน 

และเขาก็ทำตัวตามสบายเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย    มาร์คัสไม่เคยกลัวการมีเรื่องกับเพื่อนเลยซักนิดเพราะเขาเองเป็นคนที่ไม่เคยกลัวอะไรอยู่แล้ว

จนกระทั่งโรงเรียนเลิกนักเรียนก็ทยอยกลับบ้าน นักเรียนบางกลุ่มก็เล่นกีฬา    บ้างก็รอผู้ปกครองมารับ

โมรินทร์เดินเข้าไปหาลูกชายที่กำลังนั่งคุยกับสาวๆที่เข้ามาคุยด้วย

มาร์คัส   กลับบ้านค่ะลูก

งั้นมาร์คัสไปละนะ

จ้ะ Bye.

สองแม่ลูกเดินไปขึ้นรถที่ลุงหงวนจอดรอ   ระหว่างเดินสาวแท้สาวเทียมก็ต่างหันมองมาร์คัสด้วยความสนใจ

หล่อมากๆเลยอ่ะ    ฉันอยากรู้จักจัง

ใช่ๆ   อยากควงไปเที่ยวให้ใครอิจฉาเล่นจัง   คนอะไรหล๊อ...หล่อ

เป็นยังไงลูกกับการเรียนโรงเรียนไทยครั้งแรก   ชอบมั้ย

มาร์คัสชอบเรียนนานาชาติมากกว่า   Momย้ายให้ทีสิ     มาร์คัสเรียนไม่ได้แน่เลย

ทำไมล่ะคะลูก   อืม.....งั้นMomจะจ้างอาจารย์มาสอนพิเศษให้ที่บ้าน หลังเลิกเรียนทุกวันเลยดีมั้ยลูก

เรื่องเรียนผมไม่มีปัญหาหรอก   แต่ผมอยากเรียนโรงเรียนนานาชาติMomเข้าใจไหม

แต่ที่Momให้ลูกเรียนที่โรงเรียนมัธยมก็เพราะอยากให้ลูกมีเพื่อนเป็นคนไทย    เรียนรู้วัฒนธรรมไทยนะลูก

โมรินทร์อธิบายถึงเหตุผลให้ลูกฟัง

เพราะอะไรครับMom   ถึงยังไงมาร์คัสก็ต้องไปเรียนต่อต่างประเทศอยู่ดี

คุณยายลูกที่ต่างจังหวัดขอร้องแม่น่ะลูก   ท่านคงกลัวหลานไปทางฝรั่งจนไม่มีความเป็นไทยน่ะสิลูก

มาร์คัสก็พูดไทยได้    เขียนได้เก่งไม่แพ้เด็กไทยคนไหนเลยนะ

งั้นลูกก็ถือซะว่ายายกับMomขอร้องนะลูก   โมรินทร์สรุป

พอกลับถึงบ้าน มาร์คัสจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้านักเรียนออกแล้วนั่งฟังเพลงทำการบ้านไปด้วย   แตงสาวใช้ยกอาหารว่างมาเสริฟให้คุณหนูที่กำลังนั่งทำการบ้านด้วยความตั้งใจ

เป็นยังไงคะคุณหนูไปเรียนวันแรก   สนุกไหมคะ

ไปเรียนไม่ได้ไปเล่นจะสนุกได้ไงล่ะ

จริงด้วยค่ะ   แตงนี่ถามอะไรโง่ๆนะคะ   แตงพูด

เออ.....พี่แตง   แถวนี้มีร้านขายหนังสือรึเปล่าครับ

มีค่ะ      แต่เป็นที่ห้างนะคะ

งั้นบอกMomให้ด้วยนะว่ามาร์คัสะไปหาซื้อหนังสือ

ได้ค่ะ