พิษรัก เกมอสูร

พิษรัก เกมอสูร

นามปากกา ดีแลน

*เรื่องนี้มีภาคต่อเป็นเรื่องบ่วงนางบำเรอนะคะ

​

“จะรีบไปทำไมล่ะ เสียตัวให้ฉันแล้ว เธอต้องวิ่งเข้าหาฉันสิมันถึงจะถูก”

ชายหนุ่มเอ่ยคำพูดร้ายๆ อย่างเคยชินปากเมื่อพูดกับเธอ จ้องใบหน้าสวยหวานปานจะกลืนกิน หัวใจของเขาเต้นแรงเมื่อนึกถึงบทรักที่ใช้ลงโทษเธอ มันหวานล้ำและทำให้เขาสุขล้นกว่าครั้งไหนๆ แม้กระทั่งกับแพทตี้ ผู้หญิงที่กำลังคบหาคนล่าสุด

“สำคัญตัวเองผิดไปแล้วมั้งคะ คุณมีอะไรดีให้ฉันต้องวิ่งเข้าหา ผู้ชายอย่างคุณ ฉันควรจะวิ่งหนีซะมากกว่า และเรื่องนั้น...ฉันเลือกที่จะลืมมัน จะถือซะว่าเป็นเพียงฝันร้ายที่สุดในชีวิตฉัน”

อารดาข่มใจพูดราวกับเข้มแข็งและไม่แคร์ว่าเธอจะตกเป็นของเขาแล้ว นั่นทำให้ชายหนุ่มเสียความมั่นใจเพราะไม่เคยถูกผู้หญิงปฏิเสธ

“ปากเก่งใช้ได้ แต่แน่ใจเหรอว่าฉันมันไม่น่าวิ่งเข้าหา เธอน่าจะเห็นนะว่ามีผู้หญิงหลายคนอยากเป็นแฟนกับฉัน และตอนนี้ฉันก็เปิดโอกาสนั้นให้เธอแล้ว ลองดูไหมล่ะ เผื่อว่าฉันอาจจะรักเธอ จนถึงขั้นขอแต่งงานก็ได้นะ หึหึ”

เขาพูดทีเล่นทีจริงแล้วหัวเราะร่วนในลำคอ แต่คนฟังไม่ได้ยินดีเลยสักนิดกับสิ่งที่เขาพูดมา เขาไม่รู้ตัวเลยหรือว่าคำพูดของเขามันทุเรศหูเธอแค่ไหน

เผียะ!

“อย่าเอาความคิดตื้นๆ ของคุณมาล้อเล่นกับความรู้สึกของฉัน”

+++++++++++++++++++++

“ผมพร้อมจะรับผิดชอบเธอ แต่ขออย่างเดียว...ไม่ใช่การแต่งงานพอครับ”

“พูดออกมาได้นะ ถ้าไม่แต่งงานแล้วจะรับผิดชอบน้องยังไง” คนเป็นแม่มองหน้าลูกชายด้วยความผิดหวัง รู้ดีแก่ใจว่าทำไมณัฐวัฒน์ถึงไม่อยากแต่งงาน แต่นั่นก็ผ่านมาหลายปีแล้วน่าจะทำใจได้และลืมมันไป ไม่คิดเลยว่าลูกจะฝังใจเจ็บกับเหตุการณ์วันนั้นจนถึงวันนี้

“ผมยินดีเลี้ยงดูน้องมดในฐานะผู้หญิงของผม”

“เหมือนกับที่ลูกเลี้ยงดูแม่ดารานั่นใช่ไหม หึ คนของแม่คงยอมหรอกนะ”

“ถ้าไม่ยอมผมคงไม่รู้จะรับผิดชอบยังไงแล้วนะครับ”

เผียะ!

“ลูกต้องรับผิดชอบด้วยการหมั้นกับน้อง! ” คุณอรพรรณยื่นคำขาด

“คุณแม่ครับ ผมทำแบบนั้นไม่ได้หรอก”

“ทำไมจะทำไม่ได้ ไปตามน้องกลับบ้าน ถ้าไม่เจอ คืนนี้ไม่ต้องกลับบ้าน เข้าใจไหม! ”

+++++++++++++++++++

ตัวละคร

​

ณัฐวัฒน์ เสรัญธกุล / คุณณัฐ

​

อารดา / มด

ร่วมด้วย....

อัศวิน เวชานุวัฒน์ / วินนี่

ขวัญตา /ไปรมา(แป้ง)

พี่วินนี่กับน้องแป้ง จากเรื่องบ่วงนางบำเรอนะคะ

ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาค่ะ

ดีแลน รัศมีมาศ พิมลมาศ

พิษรัก เกมอสูร ดีแลน www.mebmarket.com “หันหลังสิ” เขาบอกเบาๆ อารดาได้แต่ทำตามคำสั่งราวกับต้องมนต์สะกด พอรู้ตัวอีกที สร้อยเพชรราคากว่าครึ่งล้านก็ประดับบนคอของเธอแล้ว มือน้อยยกขึ้นสัมผัสมันอย่างเบามือ เงยหน้าขึ้นมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อว่านี่คือความจริงไม่ใช่ความฝัน“เธอมีเจ้าของแล้วนะมดตะนอย ...ฉันเป็นเจ้าของเธอ อ้อ โทษที พี่เป็นเจ้าของน้องมดแล้วนะ” “มดไม่ใช่หมาแมวนะคะ สวมสร้อยให้แล้วบอกว่าคุณเป็นเจ้าของ ทำเหมือนกับมดเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณ” ดวงตากลมโตสดใสเมื่อครู่เปลี่ยนเป็นหม่นหมองเพราะความเศร้าเสียใจ เขาคงเปรียบสร้อยเส้นนี้เป็นเหมือนปอกคอที่คนสวมให้สัตว์ที่ตนเป็นเจ้าของมัน........................................................................“ผู้หญิงไม่รักดี คำสั่งแค่นี้ยังทำไม่ได้ ...ถอดแหวนหมั้นออกซะ อย่างเธอไม่เหมาะสมจะเป็นคู่หมั้นของฉันหรอก เป็นแค่นางบำเรอก็พอ” ไม่รู้ว่าเขาเอาความโกรธมาจากไหน ทำไมถึงได้ตัดสินใจแบบนี้ แต่เมื่อคำพูดเหล่านั้นหลุดออกจากปากไปแล้ว ย่อมหมายถึงว่า หากจะกลับคำพูดก็คงไม่ทันการ“คุณณัฐ...” หญิงสาวเสียงสั่น น้ำตาไหลรินอาบแก้มด้วยความเจ็บปวดและน้อยใจที่เขาเป็นผู้ชายไร้เหตุผลและใจร้ายกับเธอมากขนาดนี้ ...เธอไม่เชื่อว่าที่เขาขอถอนหมั้นจะเป็นเพราะเธอไม่ทำตามคำสั่ง แต่เป็นเพราะเขาไม่เคยคิดจริงจังกับเธอต่างหาก อีกสาเหตุน่าจะมาจาก เขากลัวว่าจะไปไหนมาไหนกับดาราสาวคนนั้นไม่สะดวกใจนั่นเอง และคงอายที่มีคู่หมั้นต่ำต้อยเช่นเธอ*เรื่องนี้มีภาคต่อเป็นเรื่องบ่วงนางบำเรอ นะคะ