คนรอบข้างที่เรียกว่า " เพื่อน "

เนื้อเรื่อง

     นี่เป็นเรื่องจริงที่คุณต้องยอมรับน่ะค่ะ  ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายเกิดมาต้องมีเพื่อนกันทุกคน

แต่อยู่ที่ว่าคำว่าเพื่อนสำหรับคุณจะมีความสำคัญเท่าไหร่มากกว่า

      ตั้งแต่เกิดมาคนที่อยู่ข้างเราคือพ่อเเม่แล้วหลังจากนั้นเราก็ยังมีเพื่อนที่อยู่ข้างเราเสมอไม่ว่า

เราจะทำอะไร

     ตอนเราอยู่อนุบาลคุณครูชอบให้เราทำงานกลุ่มกับเพื่อนให้เเบ่งขนมกับเพื่อนเพื่อให้เด็กๆ

รู้จักใช้ชีวิตในสังคม  ดังนั้น เพื่อนก็เป็นครูของเราเช้นกัน

      พอเราโตขึ้นเรามักมีปัญหาในชีวิตมากมายคนแรกที่เราจะคุยด้วยก็คือเพื่อน  ไม่ว่าปัญหา

นั้นจะเป็นปัญหาที่ดีหรือไม่เพื่อนก็อยู่ข้างเราเสมอ

     ปัญหาหลายปัญหาอาจทำให้เรามีน้ำตา  เพื่อนก็คือคนเช็ดน้ำตาให้เรา  ไม่ว่าปัญหานั้นจะ

เป็นปัญหาที่เล็กน้อยแค่ไหนเพื่อนก็จะคอยรับฟังและช่วยเราแก้ปัญหา

     พอเรามีปัญหากับทางบ้านเช่นทะเลาะกับพ่อแม่คนแรกที่คิดถึงคือเพื่อนที่เราไว้ใจ  เราจะรีบ

กดเบอร์เพื่อนคนนั้นทันทีแล้วในไม่ช้าเพื่อนก็จะรับ แล้วเมื่อเพื่อนได้ยินเสียงเราซึ่งเป็นเสียงที่

เต็มไปด้วยความไม่สบายใจเพื่อนจะถามเราว่า

"  เป็นอะไรอ่ะ  มีอะไรไม่สบายใจหรอ  บอกเค้าได้น่ะเค้าจะฟังเอง  ระบายออกมาเถอะ "

และเพื่อนก็จะรับฟังปัญหาทั้งหมดบางครั้งปัญหาของเราอาจทำให้เพื่อนที่อยู่ในสายร้องไห้ไป

กับเราด้วย  แต่บางครั้งเราอาจจะไม่รับรู้ เพื่อนจะร้องไห้เวลาที่เราร้องไห้  และจะยิ้มเวลาที่เรา

ยิ้ม

     พอเราเริ่มจะมีคนที่เเอบชอบ  เพื่อนก็จะคอยเป็นกำลังใจให้จะคอยอยู่ข้างๆดูว่าคนๆนั้น

เค้าดีพอสำหรับเรารึป่าว หรือว่า เค้าจะทำให้เพื่อนของเรามีความสุขได้แค่ไหน   แล้วเวลาที่

เราเจ็บช้ำเพราะความรักไม่สมหวัง เพื่อนก็จะคอยพูดว่า

" ช่างมันเถอะ  ปล่อยมันไปเถอะ  เด๋วก็ต้องเจอคนที่ดีกว่า "

" อย่าเสียใจเลยน่ะ  อย่าร้องไห้อีกน่ะ  ยังไงแกก็ยังมีเค้าอยู่ข้างๆน่ะเว้ย "

บางครั้งอาการเราหนักมาก เพื่อนก็จะคอยอยู่ข้างๆแล้วถามว่า

" กินข้าวรึยัง "

" อย่านอนดึกน่ะ  รีบๆไปนอนได้แล้ว  เดี๊ยวไม่สบาย "

" ถ้าแกไม่สบาย ใครจะอยู่กับ เค้าล่ะ "

     บางครั้งเราอาจจะหงุดหงิด เพื่อนเค้าอาจจะยอมเป็นที่รับอารมณ์เราก็ได้ อยากเช่น

" เป็นรัยว่ะ มีไรระบายออกมากะเค้าเลยก็ได้ "

" ตะโกนมาซิ เค้าจะรับเอง "

     เวลาที่เรามีปัญหากับเพื่อนที่ทำร้ายเราเสมอแต่เรายังถือว่าเค้าเป็นเพื่อนแท้ก็จะมีเพื่อนที่

เค้าอยู่กับเราถึงแม้เวลาที่เรามีเพื่อนอีกคนนึงอยู่เราจะทิ้งเพื่อนคนนี้ก็ตามเค้าจะคอยพูดกับ

เราเสมอว่า

" ใจเย็นๆซิ  คอยๆคุยกัน "

" จะให้เค้าช่วยอะไรไหม๊ล่ะ  เดี๊ยวถ้าเค้าช่วยได้เค้าจะช่วยน่ะ "

      แล้วเวลาที่เราไม่สบายก็จะคอยมีโทรศัพท์ดังขึ้นเสมอแล้วเสียงจากปลายสายก็จะพูดขึ้นว่า

" เป็นไรทำไมไม่มาโรงเรียนล่ะ "

" เป็นอะไรมากไหม๊  "

" ทานข้าวรึยัง "

" ดูแลตัวเองดีๆหน่อยซิ "

" วันนี้อย่านอนดึกน่ะ เดี๋ยวถ้าพรุ้งนี้แกมาโรงเรียนไม่ได้เค้าจะอยู่กับใครล่ะ "

" หายเร็วๆน่ะ "  และนี่เป็นคำสุดท้ายก่อนที่จะวางสาย

เพื่อนบางคนอาจไม่พูดอย่างนี้แต่คำพูดเหลานี้อาจอยู่ในใจของเค้าก็ได้แต่เค้าไม่กล้าพูดออก

มา

     พอถึงเวลาที่เรามีแฟน เพื่อนก็จะเป็นคล้ายๆตออะไรซักอย่างที่มันไม่มีคุณค่าหรือไร้ความ

สามารถ ทุกวันทุกนาทีเราจะใช้ชีวิตอยู่กับเเฟนพอเรายังไม่มีแฟนคนที่เราโทรหาตอนนอนไม่

หลับคือเพื่อนแต่ตอนนี้กลับเป็นคนที่คุณเรียกว่า " เเฟน"

      แล้วพอไอ้คนที่คุณเรียกว่า"แฟน"ทิ้งคุณละคนที่เค้ารับคุณเข้ามาอีกครั้งก็คือ"เพื่อน" 

"เพื่อน"ไม่ว่าคุณจะทำอะไรไว้มากมายเค้าก็จะยอมรับคุณได้เสมอ ไม่ว่าคุณจะทิ้งเค้าหรือ

คุณจะด่าเค้าว่าเค้า  เค้าก็ยังคิดว่าคุณเป็นเพื่อนเสมอ

      เมื่อไหร่ที่คุณตาสว่างแล้วเปิดใจคุณจะเห็นเพื่อนคนนึงยืนอยู่ข้างคุณเสมอเพื่อนคนนี้เค้า

ไม่ได้ต้องการอะไรจากคุณมาก นอกจากเห็นคุณมีความสุข และเพื่อนคนนี้เค้ายินดีและพร้อม

จะยืนข้างคุณเสมอ คุณลองมองดูน่ะค่ะแล้วคุณก็จะเห็นค่ะ  หรือว่าถ้าคุณยังไม่เห็นลองมอง

ไอ้คนที่คุณคุยกับมันทุกวันหรือคนที่คุณคิดถึงมันเวลาที่มันไม่อยู่ คนๆนั้นและค่ะที่เป็นเพื่อน

ของคุณ