คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter2 : ตอนที่2 : หยาบคายวะ กระดาษทรายหน่อยมะ
ตอนที่ 2 : หยาบคายวะ กระดาษทรายหน่อยมะ
“อรุณณณ มึงเลิกถ่ายรูปกูดิ๊ เดี๋ยวเฉาะหัวหลุดเลยเน้!” มาแล้วครับ การต่อสู้ระหว่างหัวหน้าห้องกับไออรุณ สองคนนี้ทะเลาะกันเป็นประจำ วันนี้ทะเลาะเรื่องรูปถ่าย อรุณมันดันหาเรื่องไปถ่ายรูปหัวหน้าห้องเข้า เลยกัดกันยาวเลยครับ
“กูไม่ได้ถ่ายนะ กูเล่นเกมเฉยๆ” อรุณที่กองลงไปกับพื้นก็ยังแถไปเรื่อย ไม่รู้จักหัวหน้าพวกกูซะแล้ว หัวหน้าห้องของพวกเราเป็นทอมจอมซ่าครับ ชื่อสตางค์ แต่เราเรียกกันสั้นๆว่าตังค์ ใครอย่าไปแหยมกับคุณเธอนะครับ มิงั้นเจอเสียบแบบอรุณแน่
“เล่นเกมพร่องมึงดิ มึงลบรูปเดี๋ยวนี้เลย ลบบบบบ!!” ตังค์พูดแล้วก็เอาคัตเตอร์ขู่ เห็นงี้หัวหน้าก็ไม่กล้าเสียบจริงๆหรอก(มั้ง) คงจะขู่ไปงั้นและ(เหรอ) หัวหน้าเค้าใจดีจะตายยยยย
“เอฟ กูมีอะไรจะบอก” ระหว่างที่ผมกำลังดูมวยสดๆแบบเลือดสาด บิวก็เดินจากกลุ่มของผู้หญิงกลุ่มนึงมาทางผม อย่าบอกนะว่ามึงค้นพบตัวเองแล้ว กูดีใจด้วยนะ “กูมีแฟนแล้วนะ” อ่อ นึกว่าเรื่องอะไร
.............................ห๊ะ!!
“มึง... มีแฟน?” ช็อคครับ เปิดเรียนมาไม่ถึงสองอาทิตย์ หาแฟนได้แล้ว มึงไวไฟไปแล้วนะ แล้วกูละ มึงกล้าทิ้งเพื่อนที่หน้าตาดีแบบกูได้ลงคอเหรอ
“ช่ายยยย ชื่อปลา โคตรน่ารักเบย” มันพูดแล้วก็ชี้ไปทางผู้หญิงคนนึง หน้าตาก็ค่อนข้างดีเล็กน้อย ดูๆแล้วก็สงบเสงี่ยมเหมือนเด็กเรียน ถ้ามึงคิดว่าคนนี้ใช่ กูก็ดีใจด้วยนะ
พั๊วะ!!!
เฮ้ย อะไร ระเบิดลงเร๊อะ เสียงไรวะ โคตรดังเลย ผมหันไปมองรอบๆห้อง ก็พบเข้ากับ....... ว่าที่แฟนใหม่ของไอบิว เอาฝ่ามืองามๆฟาดไปที่กลางหลังของเพื่อนอีกคนที่นั่งข้างๆ โหดสัส....
“บะบิว มึงแน่ใจนะว่าจะคบกับคนนี้นะ” เป็นผมขอเลิก ณ ตรงนั้น วินาทีนั้น และตลอดกาลเลย ไอคนที่โดนฟาดก็ฟุบตายคาโต๊ะไปแล้วครับ ดับอนาถ....
“เสป็คกูเลยวะ...” ไปแล้ว ไปหมดแล้ว สมงสมองมึง
“อิจฉาบิวเหรอไง” มึงก็เจือกทุกเรื่องเลย ทำไมมึงที่รู้ในใจกูทุกเรื่องวะไอไม้!
“เออ กูอิจฉา เปิดเรียนมาไม่ถึงสองอาทิตย์แม่งหนีไปมีแฟนแล้ว” ไม่สนใจนะครับว่าทำไมผมพูดกับมันดีขึ้น ก็ตั้งแต่ที่ไปกินข้าวท่ามกลางแสงแดดกันมา ผมกับมันก็สนิทขึ้นแล้วก็คุยกันมากขึ้น ธรรมดาของผู้ชายครับที่จะสนิทกันเร็ว
“ถ้างั้นมึง.....”
“ ? “
“เป็นแฟนกับกู....เฮ้ยๆกูล้อเล่นๆ!! เก็บไม้บรรทัดมึงลงไปเลยนะ” มึงเกือบชะตาขาดโดยไม่รู้ตัวซะแล้ววว เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับ ตาล ไอหนุ่มหมัดหมา
“กูไม่ยุ่งแล้ว ง่วงโว้ยยยยย” ผมปล่อยให้ไอไม้มันบ้าของมันไป คุณบ้าของคุณ ผมมีความง่วงของผมก็พอแล้ว คิดเสร็จ ไม่รอช้า ฟุบหลับบนโต๊ะแล้วครับ เพลียสุดๆ ใครจะอะไรไม่สนครับ ขอไปฝันหวานก่อนครับ
“กรี๊ดๆๆๆๆ คู่จิ้นเว้ยคู่จิ้น” หืม อะไรจิ้นๆ กำลังหลับเพลินๆ พวกคุณผู้หญิงเค้าเป็นอะไรกันอีกนะ แล้วทำไมแถวๆหัวมันนุ่มๆ จำได้ว่าผมฟุบนอนกับโต๊ะนะ
“ไอเชี่ยไม้! ทำไมหัวกูไปซบมึงวะ” กูว่าแล้วว่าพวกผู้หญิงมันจิ้นอะไรกันครับ หัวผมแม่งไปซบกับไหล่ของไม้พอดี เชี่ย.... ฉาวแต่เช้า ที่สุดอะ เรื่องนี้มันที่สุด!
“อย่าโทษกู หัวมึงสโลปมาหากูเอง”
“แล้วทำไมไม่ปลุกกู”
“ก็กูหลับไปด้วยไง กูก็พึ่งตื่นนนน”
อ่าว...แล้วหัวผมไปอยู่กับตัวมันได้วะ ไอการที่นอนอยู่ดีๆแล้วมันจะมีแม่เหล็กไปดึงหัวใครซักคนไปวางแหมะกับตัวคนอื่นมันก็จะแฟนตาซีไปหน่อยนะ
“นายๆเรามีอะไรจะให้ดูๆ” แล้วเพื่อนของปลาคนหนึ่งก็เอาโทรศัพท์ชูขึ้นมา วิดีโอ? วิดีโออะไรวะ ผมหยิบโทรศัพท์ในมือเธอคนนั้นแล้วมาดูกับไม้ อะไรวะ สารคดี? รายการสัมภาษณ์สื่อ?? ห้องคุ้นๆนะ คนในห้องก็คุ้นๆ แล้วไอหน้าตาหล่อๆคนนั้นก็โคตรคุ้นเลย กูนี่หว่า
‘อ่าสวัสดีนะคะ วันนี้เราจะมาสัมภาษณ์คนในห้องนี้กัน’ เสียงที่ดังออกมาจากลำโพงโทรศัพท์ทำให้ผมสนใจไม่น้อย สัมภาษณ์ไรกัน
‘ตอนนี้เราจะมาเจอกับ หนูไอซ์... เอิ่ม ที่มีหวีติดที่หัวนะคะ เพื่ออาร๊ายยยยย ไอซ์ ทำไมหวีอยู่บนหัวมึงกันวะคะ’ หวีติดหัว หวีครับ หวีที่ใช้สางผมครับ ติดอยู่ทรงกับผมเจ๊เค้าเลย หวีติดหัว ห้ามผวนนะๆ (กูจะโดนแบนไหมวะ)
‘..........’ แดกจุด
‘เอิ่ม...อย่ามัวแต่เล่นเกมส์สิคะ’ โอโห เกมส์ในตำนาน ยิงไข่ไดโนเสาร์นะครับ กำลังมันส์เลยทีเดียว
‘เดี๋ยวๆ กำลังมันส์’
‘งั้นข้ามไปเลยดีกว่า ตอนนี้เราเจอกับ กัส แบ๊วอีกแล้วๆ อ่าว แชะ แบ๊วต่อไปๆ’ เธอคนนี้เค้าถ่ายรูปตัวเองครับ มุมนึงถ่ายเป็นสิบ รู้สึกจะมีช่างกล้องของตัวเองด้วยนะ
‘ตอนนี้คนในห้องอยู่ไม่ครบ เราเลยจะทำเท่าที่ทำได้ ตอนนี้เรามาเจอกับ กอล์ฟ อาเบะประจำห้องนะ ขอประโยคนึงๆ’
‘ยาราไนก๊า?’ ไอเชี่ย กูฮา ฮ่าๆๆๆ อย่าไปสนไอไม้นะครับ แม่งน้ำตาเล็ดไปแล้ว
‘ฮ่าๆ อ่าวปั้นๆทำไรอยู่ๆ’
‘...... เอิ่ม กูทำไรวะ’
‘แฟบ’ ไอกอล์ฟมันพูดครับ โอ้โห กล้องสะบัดเลยทีเดียว คนที่ทำหน้าที่ถ่ายก็คงจะกลั้นขำอยู่นะ ฮ่าๆ
‘เอาละ เฮ้ยยยย ต้องคู่นี้ กรี๊ด คู่แรร์ในตำนาน’ เกิดไรขึ้น sheทำไมดูตื่นเต้นจัง ไดโนเสาร์ออกไข่เรอะ เอิ่ม...หัวคุ้นๆนะ หน้าตาหล่อๆ กำลังนอนฟุบกับโต๊ะอยู่ กูนี่หว่า เชร็ดดดด กูได้ออกทีวีด้วยยยย!!
‘กำลังหลับนะคะ งั้นเรามาสัมภาษณ์คนข้างๆเค้าดีกว่า รู้สึกจะชื่อไม้นะคะ’ สัส ไหนบอกมึงหลับ มึงไม่ต้องหลบสายตากู เดี๋ยวมีเรื่องเคลียร์กันยาววว
‘ไม่ทราบว่าเป็นเพื่อนกันรึป่าวคะ’
‘ป่าวครับ’ อ่าว ไรของมึงเนี่ย “ไม้มึงจะไปไหน” ผมถามมันหลังจากที่มันลุกขึ้นจากเก้าอี้ “เดี๋ยวมา ไปหาที่ปลอดภัย” มันตอบกลับมาเหมือนกับอีกซักพักมันคงจะโดนอะไรซักอย่าง ช่างมัน
‘แล้วเป็นไรกันคะ’
‘สามี-ภรรยาครับ’
…………………………………….. เงิบ ไอ ไอ้ ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย พ่องงงงงงงงงง
‘กรี๊ดดดดดด สามี-ภรรยา’ ในวิดีโอยังไม่เลิกอีก กูรู้แล้วว่ามึงไปไหนไอไม้ หึหึๆ
‘ไม่เชื่อใช่มั้ยครับ ดูนี่ๆ’ ......กูรู้แล้วทำไมหัวกูถึงไปซบอยู่กับมึงได้ ไอตัวต้นเหตุ ไอตอแหลลลลลลล มึงลากหัวกูไปซบเองนี้หว่า ฟวยยยยยย!!!
‘กรี๊ดดดดๆๆ ขอถ่ายรูปแปปป โฮกกกกกก’ นอกจากวิดีโอไม่พอ ยังมีรูปอีกเร๊อออออออ ชีวิตกู พ่อครับแม่ครับ ขอบคุณที่ทำให้ผมได้เกิดมานะครับ
“ฟินกันเลยทีเดียว” ครับ คุณฟิน แต่ผมเฟล ผมเอาโทรศัพท์คืนคุณเธอไป แล้วเดินไปหาไอไม้ที่กำลังหลบอยู่หลังไอบิว มึงคิดว่าตัวใหญ่เท่าควายอย่างมึงจะไปหลบหลังไอตุ๊ดบิวอยู่เหรอ
“อะอ่าววว ตาล หวัดดี ไม่เจอกันตั้งนาน เป็นไงบ้าง”
หึหึๆ เล่นกับกูแบบนี้ เดี๋ยวเจอกูแน่ครับ....
“อ่าว ทำไมที่รักพูดอย่างนี้ละ” หงายเงิบครับ ใบ้แดกทั้งห้อง แล้วต่อมาก็เป็นเสียงโห่แซวไปทั้วห้องจนคนที่เดินผ่านหน้าห้องถึงกับสะดุ้ง บอกแล้ว อย่าหยาบคายกับตาลคนนี้ครับ หึหึๆ
Good things can come ,From unexpected places.
บางครั้งสิ่งดี ๆ ก็อาจมาจากที่ซึ่งคุณคาดไม่ถึง
:) Shalunla
ความคิดเห็น