Our love line สัมพันธ์ร้าย ด้ายสีแดง

“เป็นเด็กฉันมันตอบสนองความทะเยอทะยานของเธอไม่ได้สินะ ถึงได้ตะเกียกตะกายปีนขึ้นมาเพื่อทัดเทียมกับฉัน”

“ในสายตาคุณ เมยไม่เคยเท่าเทียมเลยใช่ไหมคะ” 

“เด็กในซ่องอย่างเธอจะเอาอะไรมาเท่าเทียมกับฉัน”

---

"ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอ"

"...."

ฉันไม่มีอะไรจะพูด รีบปีนลงจากเตียง แต่คุณเลียมกลับคว้าแขนฉันไว้

"รีบไปไหน กลัวขนาดนั้นเลยเหรอ"

"เมยไม่ได้กลัว ปล่อย"

"แล้วท่าทางแบบนี้คืออะไร"

"...."

ฉันสูดหายใจลึก ชำเลืองหางตาเย็นชามองใบหน้าคม ต่อให้ไม่เข้าใจสถานการณ์แต่ก็ไม่คิดอยากถามให้กระทบกระเทือนจิตใจตัวเอง ว่าเพราะอะไรฉันถึงมาอยู่บนเตียงของเขาได้

"ที่นี่คือห้องคุณเลียมเหรอคะ ไม่คิดว่า 'เด็กขายบริการ' อย่างเมยจะได้รับเกียรติถึงขนาดนี้"

ฉันย้ำคำพูดของเขาใน 'อดีต' 

"...."

มือของคุณเลียมคลายออกทันที