ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic B.A.P] BaBy Say Yessir!

    ลำดับตอนที่ #25 : [ตอนที่ 21] ยงกุกผู้น่าสงสาร

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 461
      0
      1 มี.ค. 56

    _____สามชั่วโมงผ่านไป_____

    ตอนนี้ไอ้ฮิมยังไม่ฟื้นเลยครับ TT’ ไม่ใช่มันตายแล้วหรอ??

    อื้ออออ เกิดอะไรขึ้นหรอ? เสียงดัง!”ไอ้โล่ที่เพิ่งจะตื่นนอนเดินมาหาผมที่ห้องพลางขยี้ตาไปมา น่ารักน่ากินน่ากด สัส!

    เอ่อ….ไอ้ฮิมมันลื่นล้มหัวฟาดพื้นน่ะผมตอบ

    ไม่….ไอ้ฮิมมันโดนไอ้ยงกุกชกเพราะมันจีบมึง มันเลยชกกันเพราะแย่งมึงไอ้แด้พูดแทรก

    บ้ารึไง =_=”ผมถามมัน

    เออ….กูบ้ามันตอบก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป

    นั่นใครน่ะ? = =”ไอ้โล่ถามผม

    เพื่อน

    นี่นายเอาเพื่อนมาบุกบ้านฉันงั้นหรอ? =[]=”ไอ้โล่พูด

    เออดิ

    ไอ้ชั่ววว -_-”

    ชั่ว….แล้วรักมั้ย?”ผมแกล้งถามมัน…. ดูสิ๊มันจะตอบยังไง ^+++++++^

    ….รัก…..รักบ้าอะไร! ชิ ไปนอนต่อดีกว่าไอ้โล่พูดก่อนที่จะเดินกลับห้องไป เหอะ รักก็บอกมาเหอะหน่า… ^^

    งื้อ แจ่บๆ เกิดอะไรขึ้นวะ?”ไอ้น้องยองแจเมียฮิมชานเดินมาหาผมที่ห้องบ้าง

    ป่าวสักหน่อย

    จริงอ่ะ? เมื่อกี้ฉันเห็นไอ้โล่มันหน้าแดงๆยองแจพูดพลางขยี้ตาแบบไอ้โล่บ้าง เชื่อสิถ้าฮิมชานเห็นเมียมันในสภาพนี้น่ะนะ….มันจับกินไปนานแล้ว

    หืม? หน้าแดง?”ผมถาม ไอ้เด็กยักษ์หน้าแดง…..เหอะ เขินผมแน่ๆแหละ -/-

    เออแล้วไอ้เหยินมันเป็นอะไรวะ? =[]=”ยองแจทำตาโตพลางรีบเดินมาดูไอ้เหยินที่นอนสลบไม่รู้เรื่อง

    ฮึก….ไอ้ฮิมชานมัน…..ฮือออผมพูดพลางพยายามบีบน้ำตา ฮิมชานอ่า ขอแกล้งเมียมึงหน่อยนะ ^^

    ฮิมชาน ฮิมชานทำไม!”ยองแจถามเสียงสั่นๆ เป็นห่วงมันก็บอกมาเหอะหน่า..

    ฮิมชาน….เค้าไปแล้ว ฮือออออออออออผมพูดเสียงสั่นๆบ้าง และก็ยังพยายามบีบน้ำตาอยู่เหมือนเดิม แล้วก็ได้ผล น้ำตาผมไหลของจริงแล้ว…. ฮิฮิ แกล้งเมียไอ้ฮิมสนุกดีว่ะ

    ไม่จริงนะ….”ยองแจพูดเสียงสั่นก่อนที่จะผลักผมออกจากตัวฮิมชาน ตกลงมันหวงหรือมันห่วงไอ้ฮิมกันแน่ฟร๊ะ? = =

    มันเป็นเรื่องจริง….ฮิมชานเค้า…..ไปแล้วนะ ยองแจอ่า อย่าร้องไห้ผมพูดปลอบยองแจที่น้ำตาไหลพรากเหมือนนางเอกโดนพระเอกทิ้ง

    ฮือออ….ไอ้เหยิน! ตื่นขึ้นมาสิวะ! มึงจะตายไม่ได้นะ! ฮือออออออยองแจร้องไห้ไม่หยุด นี่ผมแกล้งแรงเกินไปรึป่าว? - -

    ยองแจ ใจเย็นๆนะ

    ฮือออ ไอ้ฮิมชานบ้า! ตื่นดิวะ มึงจะตายไม่ได้นะเว้ยยองแจที่เสียสติยังคงเรียกไอ้ฮิมอยู่แบบนั้น

    ยองแจอ่า….. ลองบอกมันไปดิ ว่า ฮิมชานกูรักมึง ไม่แน่ ไอ้ฮิมอาจจะฟื้นก็ได้ ^++++^”ผมพูดปลอบพลางแอบขำนิดๆ ไม่อยากให้เค้าตายก็บอกมาเหอะหน่า

    ฮืออออ….. ฮิมชาน กูรักมึงยองแจพูดไปร้องไห้ไป

    จริงหรอ? เย้แล้วอยู่ๆไอ้ฮิมชานที่นอนสลบก็ยิ้มหน้าแป้น เห้ย นี่มันรู้หรอ? ว่าผมกำลังแกล้งเมียมัน? =[]=

    จริง….เห้ย! ไอ้เหยินบ้า!”ยองแจที่รู้ว่าฮิมชานฟื้นแล้ว แอบดีใจนิดๆแต่ก็ยังตบตีฮิมชานอย่างไม่ลดละ

    โอ้ย เจ็บนะ!”ฮิมชานตะโกนเสียงดังพลางจับข้อมือยองแจไว้

    ไอ้บ้า! อย่าทำแบบนี้ดิวะ! ฮืออออ อย่าแกล้งกันแบบนี้ดิยองแจพูดและยังคงร้องไห้ไม่หยุด จนฮิมชานต้องกอดปลอบผมว่าผมมาอยู่ผิดที่แล้วแหละ -..- หวานซะกูเลี่ยนเลย ดอก!

    โอ๋ที่รักอ่า ผมไม่ตายง่ายๆหรอกนะ ผมจะอยู่แต่งงานกับที่รักก่อน ^^”ไอ้ฮิมชานพูดพลางยิ้มหน้าชื่นบาน -__- มีความสุขจังนะมึง

    ฮือ……หรอ…..จะแต่งงานกับกูงั้นหรอ?”ยองแจพูดเสียงแข็ง
    ใช่จ้ะฮิมชานตอบ

    เหอะๆ มึงฝันไปเถอะ!”ยองแจตะโกนเสียงดังก่อนที่จะ….

    ตุบ!

    อ๊ากกกกกกกกกกยองแจใส่หมัดไปที่หน้าของไอ้ฮิมชานอย่างจัง =[]= ผมอึ้งเลยครับ

    เห้ย ไอ้ฮิม! =[]=”ผมรีบวิ่งไปพยุงฮิมชานที่ตอนนี้ สลบไปอีกแล้วครับ

    ชิ! งอน!”ยองแจสะบัดบ๊อบใส่ไอ้ฮิมก่อนที่จะเดินกลับห้องไป -..- คู่นี้แม่งรุนแรงสัสๆ

    ปึง!

    ไอ้แด้ที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำพลางยืนมองผมอย่างงงๆ

    “=_=”ผมจ้องหน้ามัน

    จ้องทำไม….กูหล่อล่ะสิ?”ไอ้แด้พูดก่อนที่จะยืนพิงขอบประตูห้องน้ำแล้วก็เก๊กท่า หล่อตายแหละมึง -0-

    ใช่หล่อมากเลยยยยยยยย ถรุย!”ผมเดินไปหาไอ้แด้ก่อนที่จะพ่นน้ำลายใส่หน้ามัน

    สกปรก….”ไอ้แด้พูดก่อนจะหยิบชายเสื้อผมขึ้นมาแล้วเช็ดหน้ามัน =_=

    เห้ย อะไรของมึงวะ!”ผมรีบแย่งชายเสื้อกลับมา(?)

    กูไม่กล้าเอาผ้าเช็ดตัวกูเช็ดอ่ะ เดี๋ยวเชื้อโรคไวรัสตับอักเสบแซดทีทีวันดับเบิ้ลยูเอชจีเอบีซีดีหนึ่งสองสามสี่ห้าหกเจ็ดไม่มีแปดจะติดผ้าเช็ดตัวกูไอ้แด้พูดก่อนที่จะเดินตรงเด่ไปยังเตียงนอนของผมว่าแต่เชื้อโรคไวรัสตับอักเสบแซดทีทีวันดับเบิ้ลยูเอชจีเอบีซีดีหนึ่งสองสามสี่ห้าหกเจ็ดไม่มีแปด อะไรนั่นน่ะ มีด้วยหรอวะ? = =

    เห้ย อะไรวะ มึงลุกออกมาเดี๋ยวนี้เลยไอ้แด้!”ผมพูดก่อนที่จะเอาหมอนข้างตีไอ้แด้รัวๆ ก็แม่ง มันมาแย่งที่นอนผมอ่ะ

    อย่างก..”มันพูดเบาๆก่อนที่จะหลับตาพริ้ม ไม่สนใจผมเลยสักนิด..

    ตกลงกูได้นอนพื้นสินะ T_T’’ โอ้ย ชีวิตกูช่างรันทด


    ใช่ มึงได้นอนพื้นอยู่ๆไอ้แด้ก็พูดขึ้น =[]=

    เห้ย มึงรู้ได้ไงว่ากูกำลังคิดอะไรอยู่? = =”ผมรีบถามมันทันที

    เพราะกูหล่อกว่ามึง จบป้ะ?”กวนตีนอีกและ -_-

    อยากหล่อกว่ากู ก็หล่อไป เพราะยังไงๆกูก็เท่กว่ามึงผมพูด

    ไอ้เกย์คิงไอ้แด้ด่าผม

    มึงสิเกย์ ดอกส์ผมด่ามันกลับ

    อ่ายงกุก….ด่าตัวเองทำไมอ่าไอ้แด้ถามพลางหัวเราะคิกคักๆ =_=

    ด่าพ่อมึงสิ ไอ้ฟาย

    เสียใจนะ พ่อกูไม่ได้เป็นเกย์เหมือนมึง

    ฮึ่ย อย่าให้กูลุกขึ้นไปตบหัวมึงนะ ไอ้แด้ดำ

    อาชิมึงคิดว่ามึงทำแบบนั้นแล้วน้องโล่จะหลงไหลมึงรึไง?”

    ละหลงป้ามึงดิ โอ้ย ไม่ด่าแม่งและ รำคาญ!”ผมพูดก่อนที่จะเดินไปเอาหมอนกับผ้าห่มมาปูพื้นแล้วล้มตัวนอนทันที

    พ่อครับ ผมอยากกลับบ้าน ฮืออออออ TT’

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×