คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : [ตอนที่20] ประตู...?
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
และแล้วก็มีผู้มาเยือนห้องของผม ใครวะ คนจะนอน!
“ห้องไม่ได้ล๊อค”ผมตะโกนก่อนที่จะหลับตาพริ้มไม่สนใจผู้ที่มาเยือน
“บังยงกุก!”เสียงไอ้ฮิมชานนี่หว่า จะมากวนตีนกูอีกล่ะสิ เหอะ -_-
“เฮ้อ มีอะไรว่ามา”ผมถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายก่อนที่จะลุกขึ้นนั่ง
“ไปชวนไอ้แด้มันมานอนที่บ้านมึงด้วยดิ”แม่ง ของ่ายไปม้ะ?
“ของ่ายไปมั้ย? กูบอกแล้วว่านี่ไม่ใช่บ้านกู ”ผมพูดพลางล้มตัวนอน
“แต่….น้ามึงไปต่างประเทศไม่ใช่ไง?”
“ก็ใช่ไง”
“มึงก็ชวนมาได้นี่นา ตอนนี้บ้านมึงก็มีแค่เมียมึงเมียกูและก็พวกคนรับใช้เท่านั้นเอง กลัวไร?”เออว่ะ ความคิดมึงเจ๋งว่ะ
“……”ผมเงียบพลางคิดอะไรบางอย่าง…. หาเรื่องแกล้งไอ้เด็กยักษ์ดีมั้ย? ท่าทางจะสนุกไม่ใช่น้อย ถ้าชวนไอ้แด้มาด้วยคงจะสนุกเป็นสองเท่า น่าสนใจ…
“ว่าไง?”ไอ้ฮิมถามผมอีกครั้ง
“อื้ม ก็ดี”ผมพูดแล้วหลับตาพริ้ม
“เจ๋ง งั้นกูไปโทรชวนไอ้แด้ก่อนนะ”ไอ้ฮิมพูดพลางเดินออกจากห้องไป ความสนุกกำลังจะเกิดขึ้นแล้วสินะ เหอะๆ
Himchan Say
วู้วๆ 55555 มีความสุขโว้ย เอ๋ ผมควรจะชวนน้องจงออบด้วยมั้ยน๊า? จะได้ครบคู่ พี่บังกับน้องโล่ พี่แด้กับน้องออบ และ คู่รักดีเด่น! พี่ฮิมชานกับน้องยองแจ อรั๊ยส์ -///- เขินว่ะครับ (ใครก็ได้พาฮิมชานไปจูนสมองที -_- //ไรเตอร์)
โอ๊ะ! นั่น ภรรยานี่นา น้องยองแจกำลังเดินลงมาจากชั้นสอง เสร็จกูล่ะ!
“อ่ะแฮ่ม น้องสาวจะไปไหนจ๊ะ ให้พี่ไปส่งมั้ยน้อง”ผมพูดพลางเสยผม
“อ๋อ กูจะไปฆ่าพ่อมึงไง มึงไปส่งกูได้มั้ย?”นั่นไง -/- แรงตลอด!
“ง่า แรงตลอดเลยนะ! อย่าให้พี่คิดบัญชีที่น้องทำกับพี่ไว้นะจ๊ะ กิ้วๆ”ผมพูดพลางยักคิ้วกวนๆส่งไปให้น้องยองแจ
“กูแรงกับมึงคนเดียวเท่านั้นแหละ ถ้ามึงจะคิดบัญชีกับกู มึงมากินตีนกูก่อนมั้ยไอ้เหยิน”แหมะ แรงอีกแล้ว
“จริงหรอ? แรงกับพี่คนเดียวจริงๆหรอ? งั้นคืนนี้พี่ขอแรงๆนะ ^^ ส่วนกินตีน….พี่ไม่กินนะจ๊ะ เพราะพี่จะกินน้องยองแจคนเดียว ฮิ้วว”
“อ…ไอ้หื่น!”
“พี่ไม่ได้หื่นนะ แต่ถ้าน้องอยากให้พี่หื่น……พี่จะจัดให้จ๊ะ ^^”ผมพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปใกล้ๆยองแจ
“ย…หยุดนะ! ถ้ามึงลวนลามกูอีกล่ะก็ มึงตายแน่!”ยองแจพูดพลางเอามีดขึ้นมาขู่ผม
“โห กลัวพี่ปล้ำถึงขนาดพกมีดติดตัวไว้เลยหรอ แหม รุนแรงนะเรา ^^”
“เออ!”แหมะ น่าหมั่นไส้ จับกดอีกสักรอบดีมั้ยวะ! ฮึ่ยยยย!!! =_=
“…… ไม่ทนแล้วโว้ย!”ผมพูดก่อนที่จะกระโจนตะครุบ(?)ยองแจ
“เห้ย ไอ้เหยิน ปล่อยกู! ไม่งั้นกูเอามีดแทงมึงจริงๆด้วย!”
“คิดว่าพี่กลัวรึไง หืม?? อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้นะ ว่าไอ้มีดที่น้องถืออยู่หน่ะเป็นของปลอม ^^”ผมพูดก่อนที่จะฉกมีดมาจากมือยองแจ
“เห้ย! ระ..รู้ได้ไง!”ยองแจตกใจพลางดิ้นไปดิ้นมา
“ก็เพราะพี่ฉลาดไงครับ เหอะๆ ^^+”ผมพูดก่อนที่จะโยนมีดทิ้งแล้วอุ้มยองแจไปโยนลงบนโซฟา
“ไอ้บ้า! เจ็บนะเว้ย!”ยองแจโวยวาย
“แค่นี้ยังน้อยไปนะ มีเจ็บกว่านี้อีกนะ อยากลองรึป่าว? หืม? ^^ ”ผมพูดพลางขึ้นคร่อมยองแจทันที คนใต้ร่างดิ้นไปดิ้นมาไม่ยอมหยุด น่ารักๆแบบนี้ใครจะปล่อยไปล่ะครับ?
ปึง!
แต่อยู่ๆก็มี กขค. มาขัดจังหวะแห่งความสุข =_=
“ไอ้แด้ =_=”ผมเหล่มองไปที่ประตูก็พบว่าไอ้แดฮยอนหอบกระเป๋ากับหมอนมาด้วย ไอ้นี่คิดจะย้ายมาอยู่ที่นี่รึไง -_-
“….”ไอ้แดฮยอนไม่ตอบพลางมองดูผมกับยองแจ…….จุ๊กกรู๊กัน =_=
“มองอะไรวะ!”ผมตะโกนถาม
“…. ป่าว….ไอ้บังอยู่ไหน?”ไอ้แดฮยอนถามเสียงเรียบ
“ข้างบนชั้นสอง รีบๆไปเลย อย่ามาขัดจังหวะกู!”ผมไล่ไอ้แดฮยอน
“หรอ..”ไอ้แดฮยอนพูดพลางทำหน้าตากวนตีน =_=
“มึงจะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานมั้ยวะ?”ผมที่อดทนไม่ไหวต้องรีบเดินมาหาไอ้แดฮยอนตรงประตู
“นานเลยล่ะ”=_= ทำไมวันนี้มันมาแปลก
“ทำไม?”ผมถามมัน
“เพราะกูจะดูมึงกับเมียมึงปล้ำกันก่อน..”โหดูมัน -_- มึงตอบได้เหี้ยมาก
“กูไม่ใช่เมียมัน!”ยองแจตอบพลางลุกขึ้นยืน
“แหม ยังจะบอกว่าไม่อีกหรอครับ? หืมม?? ^^”ผมพูดก่อนจะเดินไปลูบหัวยองแจเบาๆ
“ไม่ต้องมาจับ! ผมกูเสียทรงหมด ฮึ่ย! ”ยองแจโวยวายก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป เท่าๆที่ผมสังเกตุนะ…หน้ายองแจขึ้นสีด้วยแหละ… สงสัยคงจะเขินผมแน่ๆเลย -//-
“เลี่ยน อ้วก”แดฮยอนพูดออกมาเบาๆ
“เหอะ อิจฉาล่ะสิมึง 555555 เอาไว้ไปทำกับน้องออบนะจ๊ะ”ผมพูดพลางเกาคางแดฮยอน
“……. ไว้น้องจงออบหายเกลียดกูก่อน แล้วกูจะทำให้มึงเลี่ยน…. รับรอง คู่กูหวานกว่าคู่มึงแน่”แดฮยอนพูก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไป
เหอะๆ -3- คิดหรอว่าผมจะยอมแพ้ ผมไม่ยอมหรอก! คู่ผมต้องหวานกว่าคู่มัน คอยดู!
Yongguk Say
ปึง ปึง ปึง!
ผมนอนได้ไม่กี่นาที ก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น -_- อะไรอีกวะ แล้วกูจะได้นอนมั้ยยย?? T^T
ปึง ปึง ปึง!
แหมะ ยังเคาะอยู่อีก โว้ยยย รำคาญ สัส!
ปึง ปึง ปึง!
“มึงเคาะขนาดนี้ ทำไมมึงไม่พังเข้ามาเลยล่ะวะ!”ผมโวยวาย
….. ปึงงงงงงงงงงงงงงง!
“เห้ย ไอ้แด้!”ผมตกใจก่อนที่จะรีบลุกมาดูซากประตูที่เบี้ยวไม่เป็นรูป เหี้ยแล้วไง =_=
“….”ไอ้แด้ไม่ตอบอะไรพลางยืนมองประตู ก่อนที่จะก้มหน้าก้มตา เอามือมากุมไว้ พูดง่ายๆ ไว้อาลัยให้ประตูห้องผมนั่นแหละ =_=
“ไอ้แด้ มึงทำอะไรของมึงวะ!”ผมโวยวายอีกครั้งพลางวิ่งเข้าไปจัดแจงประตู(?)
“ก็มึงบอกว่า ให้พังเข้ามาได้”ไอ้แด้ตอบสั้นๆ -_-
“กูประชด มึงเข้าใจมั้ย!”ผมตะคอกใส่มัน
“ไม่….”ดูมัน สัสเอ้ย! =_=
“สัสเอ้ย กูแหละเบื่อมึงจริงๆ -_-”
“จริงหรอ…”แหมะ ยังกวนตีนอยู่อีก ชกสักทีดีมั้ย =_=
“ฮึ่ย อย่าให้กูชกมึงนะ”ผมพูดขู่
“กล้าก็ชกสิ”โห นี่มึงท้ากูหรอ
“ได้!”ผมพูดก่อนที่จะชูกำปั้นแล้วเล็งไปที่หน้าไอ้แด้ แต่…
“อะไรกันวะ เสียงดังชิบหาย”ไอ้ฮิมชานเดินมาพอดี
ฟึ่บ!
ไอ้แด้รีบก้มหลบกำปั้นของผมอย่างรวดเร็วจึงทำให้…..
“อั๊ก!”จึงทำให้…ดั้งของฮิมชานได้รับบาดเจ็บและสลบในที่สุด
“เห้ย!”ผมทำหน้าตาตื่นพลางวิ่งเข้าไปดูไอ้ฮิมชานที่ตอนนี้นอนสลบอยู่
“…..”ส่วนไอ้แด้ก็ยืนไว้อาลัยให้ฮิมชาน…
พ่อครับ…..ยงกุกอยากตาย TT’
ความคิดเห็น