ความรักใน มหาวิยาลัย ภาค2

ความรักในมหาวิทยาลัย ภาค2
     
         ตอน...ความรักของเธอจะจบลงไหม
หยีเป็นคนที่ชอบเอาเรื่องของเธอไปเล่าให้พี่สาวฟังอยู่ตลอดจนวันหนึ่ง""หยีคนที่ชื่อต้นเป็นใครกัน""ผู้เป็นพ่อถาม
ต่อไปนี้แก่ห้ามยุ่งกับคนที่ชื่อต้นเด็ดขาดและทุกวันทุกวันหยีก็ไม่ค่อยไปกินข้าวด้วยความน้อยใจและเสียใจเป็นเวลานานมากที่เธอไม่พูดกับใครและไม่ค่อยที่จะกินอะไรเลยจนวันหนึ่ง""พี่ต้นเคยเป็นอะไรกับพี่เนยหรอ""ในช่วงเวลานั้นเป็นอะไรที่เงียบไม่มีใครอยู่นอกจากเธอและเขา""ก็แค่อดีตคนรักน่ะ""ใบหน้าของเขาราวกับว่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กๆๆๆที่ไม่ต้องไปคิดถถึ่งมัน
  
     ตอน........ฉันคุมหัวใจตัวเองไม่อยู่แล้ว
นาทีนั้นใบหน้าของหยีก็ยิ้มแย้มแต่ในใจ"นี้ฉันเป็นอะไรไป"" ความรู้สึกแบบนั้นมันกลับมาอีกแล้วหรอคำว่ารักมันกลับมากอีกแล้วหรอ**เราเป็นไรไปทำไหมเราควบคุมตัวเองไม่อยู่**ทำไหม ทำไม..ทำไหมกัน  เราเป็นอะไรอยากจะร้องไห้เพราะว่าดีใจแต่ทำไหมละ ทำไหม ฉันถึงสั่งตัวเองไม่ได้ละทำไหม~~~~~~~~
ทำไหมบนโลกนี้ต้องมีความรักด้วยน่ะ ทำไหมแค่คำว่ามันถึงควบคุมตัวเองไม่ได้ละนี้ฉันเป็นอะไรไป แล้วเธอก็รีบวิ่งไปเพื่อที่จะตั้งสมาธิของตนเอง ""นี่ฉันเป็นอะไรไป""ความรักที่ฉันมีต่อเขามันมากนักหรอทั้งที่เขารู้แต่กลับมันว่าอะไรหรือว่าเขาจะมีใจให้เรา "ไม่จิงยังไรก็เป็นไปไม่ได้หรอ"เธอนั้งคิดอยู่ในห้องเรียนเพียงคนเดียว แล้วทันใดนั้น เสียงประตูก็มีคนเปิด เธอกำลังคิด "นั้นใครกัน..ใครกัน"
ทันทีที่ยินคือคำว่า "เจอแล้ว"

       ตอน.....ฉัยก็พึ่งจะรู้ใจตัวเองเหมือนกัน
นั้นคือเขาที่ทำกริยาท่าทางเหนื่อยเพราะตนวิ่งหาคนที่วิ่งจากเขาไป"มาอยู่ที่นี้เองหรอ คิดไว้ไม่มีผิด"ว่าเธอจะต้องอยู่ที่นี้พี่หาหนูเจอได้ไงอ่ะ"พี่รู้น่ะว่าเธอเป็นอย่างไง"สีหน้าของยิ้มแย้มเหมือนคนดีอกดีใจมาก"เป็นไรหรอทำไหมเดินหนีไปอย่างงั้นละ"ขอโทษค่ะคือหนูคิดมากไปหน่อย"หรอ ไม่เป็นไร พี่รู้ดีว่าเธอคิดไรอยู่"อยู่ๆๆๆเขาก็กอดเธอแล้วพูดว่าไม่เป็นไรพี่เขาใจจะ""พี่ก็พึ่งรู้ตัวเองเหมือนกัน""ขอโทษน่ะ "ที่พี่ไม่ยอมสนใจเธอน่ะ...ขอ
โทษด้วยจิงๆๆ"เพราะอย่างนั้นอย่าหยุดสนใจพี่เถอะเพราะพี่"รับไม่ได้ที่เธอต้องมาร้องไห้แบบไร้สาเหตุแบบนี้อีก""พี่เขาใจแล้วว่าเธอรู้สึกอย่าไง