ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : EP10
ทั้สอหนุ่มที่ไม่ไ้ไปนอนที่ห้อนอนแ่หลับอยู่บนโฟาในห้อนั่เล่นนถึเ้า ร่าหนาที่รู้สึัวื่น่อนเพราะแสอาทิย์ยามเ้าที่ส่อลอผ่านม่านเ้ามาระทบหน้าสวยอร่าหนาที่หลับอยู่ให้รู้สึัวื่นึ้น ถึรับรู้ถึวามหนัที่ไหล่หนาอเา ร่าหนามอสำรวหลานายสัพั ่อนร่าหนาะอุ้มร่าหลานายไปที่ห้ออแบมแบมเอ เพื่อให้ร่าเล็ไ้หลับ่อสบาย ส่วนเาเอหลัาัารห่มผ้าให้หลานายเรียบร้อย ออไปห้ออนัารธุระส่วนัวนเสร็สิ้นแล้ว ลไปทำอาหารให้หลานายทาน่อ
ไม่นานนัร่าเล็ไ้ื่นึ้น พอลืมาื่นึรู้ว่านเอไ้มานอนอยู่บนเียนอนในห้ออเาแล้ว เาเอำไ้ว่าภาพสุท้ายที่เาำไ้นั่นือ เานัู่ทีวีอยู่ในห้อนั่เล่นหลัานั้นเา็หลับไป ร่าเล็ลุออาเียแล้วเินรไปห้อน้ำอเาเพื่อทำธุระส่วนัว่อนะไปหาน้าายที่อยูที่ห้อรัว
ร่าหนาที่เห็นเาอร่าเล็เินมาทาห้อรัว หันไปหาหลานายแล้วยิ้มให้เา
" ื่นแล้วเหรอ ัวเล็ " ร่าหนาเรียสรรพนามแบมแบมามรูปร่าอเา
" อาินเรียผมว่า ยัไนะรับ " ร่าเล็เอ่ยถามอีรอบเนื่อาไ้ยินไม่ั เินเยิบเ้าหาร่าหนา
" ัวเล็รับ " ร่าหนาเอ่ยให้นรหน้าไ้ยินอีรอบ
" ผมัวไม่เล็นะรับ " ร่าเล็เถียินยอลับ
" ไม่ริหรอ ัวเบานานั้น อาว่าอาไม่ไ้เลี้ยเราน้อยนะ " ร่าหนาเอ่ยถึเมื่อเ้าที่เาอุ้มร่าเล็ไปบนห้อนอน
" เอ่อออ อาินยอ อุ้มผมึ้นไป.... " ร่าเล็ถามไป
" ใ่ อาเป็นนอุ้มเราไปนอนที่ห้อนอนเอแหละ นอะไรัวเบาๆ เล็ๆ " ร่าหนาเอ่ยแวร่าเล็
" อาินยอ อ่ะ ทำไมไม่ปลุแบมล่ะรับ อุ้มผมทำไมอ่ะ " ร่าเล็อบพร้อมใบหนาเบื้อนสีแ
" ไม่เอา อาอยาให้หลานนอน อีอย่าอุ้มแ่นี้สบายมา มาว่านี้็ทำมาแล้ว ปาบ เ็บนะ " ร่าหนาเอ่ยับร่าเล็ ่อนะโนฝ่ามือีเ้าที่แนอย่าแร
" สมน้ำหน้า ใรเาให้เอาเรื่อพวนี้มาพูันล่ะรับ " ร่าเล็เอ่ยลับ
" มานี้เลย มาให้อาลโทษะีๆ " ร่าหนาเยิบให้ร่าเล็่อนะอุ้มร่าเล็ไปที่ห้อนั่เล่น แล้วให้ร่าเล็นั่ที่ัอนเอและยัอร่าเล็อยู่อย่านั้น
" อาินน่ะ ปล่อยนะรับ ปล่อย " ร่าเล็บ่นิ้นไม่ยอมหยุ
" ไม่ปล่อย นว่าเราะหยุิ้น ฟอ " ร่าหนาเอ่ย่อนหอมที่ไหล่อร่าเล็
" ม่ายยย ปล่อยยยยย " ร่าเล็ยัโวยวายไม่เลิ
" ไ้ถ้าไม่หยุิ้นระวัรนั้นออาะื่นมาทัทายอนเ้านะรับ " ร่าหนาเอ่ยับร่าเล็
" บ้าาาา " ร่าเล็เอ่ยพร้อมหยุิ้นไป
" แ่เนี่ย ไปรับ อาทำอาหารเสร็แล้ว " ร่าหนาเอ่ย่อนะปล่อยให่ร่าเล็ลุออาัแล้วูร่าเล็ไปที่ห้อรัวอย่าเิม
" หื้มมมม หอมน่าินมาเลยรับ " ร่าเล็เอ่ยมอาหารออาหนุ่มที่ทำึ้นมา
" น่าิน็ินสิรับ เย็นหมะไม่อร่อยเอานะรับ " ร่าหนาเอ่ย่อนะลัอาหารให้หลานาย าม้วยอนเอ ่อนทั้สอนะไปนั่ทานที่โ๊ะอาหารามปิ
ไม่นานนัอาหารมื้อเ้าเสร็เรียบร้อย
ึ!!!!! เสียสมาร์ทโฟนร่าหนาสั่นา้อวามที่ส่ผ่านแอปฟลิเั่นแทสีเียว
( น้อาย สบายีไหม ) ้อวามส่มาาพี่ายอเา ปาร์ แบอม พ่ออแบมแบมนั่นเอ
( ว่าไพี่ ทัมาแ่เ้าเลย ) ินยออบลับพี่ายไป
( อาทิย์หน้าพี่ว่าพอีเลย อยาถามเราว่า ว่ารึเปล่า) แบอมถามน้อายอเา
( อาทิย์เหรอพี่ ) ินยอเอ่ยถามลับ
( พอีพี่ไ้วันหยุมา5วัน เลยอยาวนมาเที่ยวที่เาหลีนะ) แบอมเอ่ยถึประเทศนเอ้อไปทำาน แล้ววนน้อายมา
( ไม่มีปัหานะพี่ ) ินยออบลไป
( พาแบมแบมมา้วยนะ พี่ิถึลูพี่ ) แบอมเอ่ยถึลูายัวแสบอเา
( เี่ยวผมถามให้นะพี่ ) ินยอวามือือ่อนะหันไปถามหลานายอนที่นั่้าๆ
" แบมแบม อาทิย์เรามีเรียนไหมรับ " ินยอเอ่ยถามแบมแบม
" อาทิย์หน้าเหรอรับ " แบมแบมเอ่ย่อนะเปิูาราเรียนในมือถืออเา
" อาทิย์หน้าหยุสามวัน่อาเสาร์อาทิย์เลยรับอา ทำไมเหรอรับ " แบมแบมอบำถามินยออย่าสสัย
" โอเ " ินยอเอ่ย่อนะหันไปอบลับแบอม
( หลานว่าพี่ ไปหาไ้อยู่ ) ินยอเอ่ยลับแบอม
( ามนั่นอเที่ยวบิน มาหาพี่ อนบ่ายวันพฤหัสเลยนะ ถึนี้่ำๆพอี ) แบอมบอ
( ไ้รับ ไว้เอันรับ ) ินยอเอ่ยบ่อนะเปลี่ยนหน้าอไปอเที่ยวบินไปโล
" อาินยอทำอะไรเหรอรับ " แบมแบมถามินยอที่เห็นยุ่ๆั้แ่เมื่อี้แล้ว
" ไม่มีอะไรหรอรับ พอีว่า อาทิย์หน้าที่เราหยุนะ อาอั๋วไปหาพ่อเราที่เาหลี เรียบร้อยแล้วนะ " ินยอเอ่ยับร่าหลานาย
" อะไรนะรับ เราะไปหาป่ะป๋าันเหรอรับ อา " แบมแบมเอ่ย้วยวามีใที่ะไ้เอพ่ออเาแล้ว
" ใ่แล้วรับ ีใมั๊ย " ินยอเอ่ยถามหลานายที่อึ้อยู่
" ีใสิรับ ผมีใมาเลยรับอา อบุนะรับ " แบมแบมหลุาภวั์่อนะีใระโออาอย่าเ็มรั
" อา็ีใับหลาน้วยนะ ฟอ " ินยอเอ่ยพร้อมรอยยิ้มอหลานายอยู่
" แล้วเรื่อ.... " แบมแบมที่รอยยิ้มหายไปเหลือเพียวามัวลเรื่ออเาับอาหนุ่ม
" อย่าเพิ่ิมาเลยนะรับ " ินยอเอ่ย
" แ่ว่า..... " แบมแบมน้ำาะลอเบ้าเมื่อพูถึเรื่อที่ะามมาหลัาพ่ออเารู้เรื่อ
" ถึเวลานั้น อาะเป็นนพ่ออหลานเอ อาะทำทุอย่าไม่ให้ทุอย่าไม่แย่ " ินยออร่าเล็ลูบหัวให้ำลัใและมั่นใับแบมแบม
" รับอา ฮื้ม " ร่าเล็น้ำายัไหลอยู่ ร่าหนาเ็น้ำาให้ร่าเล็อย่าเบามือ ่อะพรมูบที่วา้มโทั้สอ้าอย่าเบาๆ ร่าเล็เอที่โนปลอบประโลมใหลับาลให้ร่าหนา่วยให้สบายใมาึ้น
" ทุอย่าะีึ้นเอ เื่ออานะรับ " ินยออร่าเล็อยู่อย่านั้น
านั้นร่าเล็ออไปเรียนโยมีร่าหนาออาินยอไปส่ที่หน้าโรเรียนอย่าเิม ส่วนร่าหนาที่หลัาเ้าบริษัทแล้วเา ้อไปเป็นนายแบบให้ับยอแามที่บอับเพื่อนไว้ ที่ร้านอยอแที่เพิ่ะเปิไ้ไม่นานมานี้
รถยน์ันสวยอร่าหนาอีันที่วันนี้ินยอนำออมาับออยู่หน้าร้านยอแเรียบร้อยแล้ว ยอแที่เห็นเพื่อนเินมาารถยน์เินเ้าไปหาทัทายามปิ
" หวัีเพิ่ลิน " ยอแทัทายินยอามปิ
" ไ ูมาามำอแล้วนะ ว่าแ่ะม้วนลิ้นทำ... " ินยอเว้นไว้ให้เพื่อนิเอ
" อย่าเพิ่หัวร้อนนะรับ ไ็อบุเพื่อนมาที่มาถ่ายให้ " ยอแเอ่ยพร้อมรอยยิ้มับินยอ
" เริ่มานอนไหน " ินยอเอ่ยถึานที่เา้อทำ
" อ่ะ ใเย็น่อนนะเพื่อน เพิ่หายป่วยไม่ใ่เหรอ " ยอแเอ่ยถาม
" รู้ไ้ไ " ินยอเอ่ยถามเพื่อนอเา
" เห็นมาร์ ลูศิษย์ูเาเล่าใหู้ฟัแล้วนะ " ยอแเอ่ยหลุื่อเ็หนุ่มนัเรียน หนึ่ในเพื่อนสนิทอแบมแบมึ้นมา
" เียวนะ มึไปสนิทับเพื่อนแบมแบม อนไหน " ินยอถามถึที่มาที่ไปามที่สสัย
" พอี เ็โทรมาถามเรื่อาน เาเลยบ่นให้ฟัไม่มีอะไร เ้าไปในร้าน่อนไป " ยอแเอ่ยเปลี่ยนเรื่อึแนร่าหนาเินเ้ามาในร้านอยอแ่อน
ร้านLullaby อยอแ นั่นั้ใให้เป็นทั้สถานที่สำหรับผู้ที่อบารแ่ัว รัารถ่ายรูปไ้มาใ้บริารที่ร้านอเา บวับบริเวั้นสอที่มีาเฟ่เปิไว้บริารอยู่ที่ั้นสอ ภายในร้านแ่้วยไม้อัูสบายา สลับับสีาวอสีพื้นหลัอัวหลั รวมับอแ่ที่ทำให้ร้านูน่ารั อบอุ่นมาึ้น
" มึนัู่รอบๆร้านไป่อนนะ ะเินู็ไ้ เียวอไปประุม่อน เราะเริ่มถ่าย็ใล้ ห้าโมนั่นแหละ รอแป๊ปนะ " ยอแเอ่ย่อนะเินไปบริเวที่มีนำนวนนั่อยู่บริเวโ๊ะประุม
้านินยอที่นั่อยู่นเียวไม่รู้ะทำอะไร เานำหนัสือมา้วยึ นำมาอ่านแ้เบื่อไป่อน
ส่วนแบมแบมที่อนนี้อยู่ับมาร์และยูยอม ระหว่าอยู่ในห้อเรียน ทั้สอหนุ่มเอาแ่้อหน้าแบมแบมแล้วพูุยันอยู่สอนโยที่เ้าัวเอ็ไม่ไ้เอ๊ะใอะไร นระทั่ ่วเที่ยทั้สามหนุ่มลไปทาน้าวอนเที่ยามปิ แ่ที่ไม่ปิือ ปิิริยาอสอแสบเพื่อนแบมแบมที่แปลไป
" ะมออีนานไหมรับ " แบมแบมที่เริ่มรู้สึรำาเพื่อนสอนนี้มาสัพัแล้ว
" ทำไม มอไม่ไ้เหรอ " ยูยอมอบแบบวนๆลับไป
" นั่นนะสิ ทำไมะเ็บใบหน้านี้ให้ใรมอเหรอ " มาร์เอ่ยแวเพื่อนสนิท
" อะไร เ็บอะไรให้ใร พวมึนี้พูไปเรื่อย " แบมแบมเอ่ยปั่อนะเินออไปื้อ้าวิน
" ไร้สาระ ไปหาอะไรินีว่า " แบมแบมเอ่ย่อนลุออาโ๊ะทาน้าวเพื่อไปหาอะไรทาน
" อะไรว่ะ ถามแ่เนี่ย รอ้วยสิ " ยูยอมเินามแบมแบมไป ามมา้วยมาร์ เนื่อาเานำอมาวาอเรียบร้อยแล้ว
เมื่อทั้สามหนุ่มลับมาที่โ๊ะอาหารเิม
" แบมแบม อาินยอ ป่วยเป็นไบ้าว่ะ " มาร์เอ่ยถามเมื่อพวเานั่ลเรียบร้อยแล้ว
" ็มีไ้นะ แ่อนนี้็ีึ้นแล้วแหละ " แบมแบมเอ่ยามวามริ ั้าวเ้าปา
" แล้วไ้พาไปหาหมอไหม " ยูยอมถามแบมแบม
" ไม่อ่ะ ููแลเอ " แบมแบมเอ่ยปิ
" อ่อ สสัยไ้พยาบาลีเลยหายไว " มาร์เอ่ยึ้นมา
" พยาบาลอะไร ไม่มีหรอ ูเนี่ยเป็นนูแลเาเอ " แบมแบมเอ่ยอย่าื่อๆ
" โอ๊ยยยย มึนี่นะ เิะลา็โรลา เิะื่อ็ื่อนบื้อไปแล้ว รู้ัวไหมเนี่ย " ยูยอมเอ่ย่าเพื่อนทาอ้อม
" โห้ยยยย ทำไม้อ่าัน้วยว่ะ " แบมแบมเอ่ยหน้าหิ
" ูหมายถึ มึอ่ะ เป็นนูแลเาี เหมือนพยาบาลไ " มาร์เอ่ยให้แบมแบมเ้าใ
" อ่อออ " แบมแบมเ้าใามที่เพื่อนบอ
" เฮ้ออออ นหล่อล่ะ เ็ " มาร์บ่นึ้นมา
ทันในั่นเสียมือถืออมาร์ไ้ัึ้น
( ฮัลโหล สวัสีรับ อาารย์เว ) มาร์เอ่ยถึื่อนในสาย
( มาร์ หลัเลิเรียน นัเรียนว่าไหมรับ ) ยอแเอ่ยถาม
( ว่ารับ ผมไม่ไ้มีธุระที่ไหน ) มาร์เอ่ยถามอาารย์
( พอีว่า อาอยาให้เรามาเป็นนายแบบให้ ทาร้านอาารย์อีสัน ะไ้พาแบมแบมมาหาินยอ้วยเลย ) ยอแเอ่ยเ้าประเ็นที่โทรหามาร์
( ไ้รับ อ้าว แล้วอาินยอไปอยู่ร้านอาารย์ไ้ไรับ ) มาร์ถามอย่าสสัย
( อ่อ พอี ผมให้อาินยอมาถ่ายแบบให้ร้าน้วยนะ ) ยอแเอ่ย
( รับ เ้าใแล้วรับ อนเย็นเอันรับ สวัสีรับ ) มาร์เอ่ย่อนะวาสายอาารย์ไป
" ใรโทรมาว่ะ มาร์ " ยูยอมถามเพื่อนที่เพิ่วาสายไป
" อ่อ อาารย์ยอแนะ เาะใหู้ ไปถ่ายแบบให้ร้านเาหน่อยนะ อ่อ แบม อามึ็อยู่ที่ร้านนะ " มาร์เอ่ยับแบมแบม
" อ่อ ไ้ยินมาว่า อาินยอไปถ่ายแบบให้อาารย์ยอแที่ร้านวันนี้นี่ " แบมแบมเอ่ย่อนมาร์ะพู่อ
" รู้ีอีแล้วนะ " ยูยอมแวเพื่อนอีรอบ
" อ้าววว ็อาินมาปรึษาู ว่าะถ่ายีไหม ูถึรู้ไ " แบมแบมอธิบายให้เพื่อนทั้สอฟั
" เหรออออ เียวนี้มีปรึษาัน้วย " มาร์ลับมาแวแบมแบมอย่าเิม
" เอ่อออ พวมึะแวอะไร็เรื่ออพวมึเลย ูไปแหละ " แบมแบมที่ทานอาหารเที่ยเสร็เรียบร้อยยานไปเ็บโนไม่รอสอนที่ยัทานไม่หม
" อะไรว่ะ รีบไปไหนอมัน " มาร์เอ่ย่อนส่ายหัว
" นั่นนะสิ " ยูยอมเอ่ย่อนะลมือทานอาหารให้หม
เวลาผ่านไปนถึเวลาถ่ายแบบ
รถยน์ันสวยอมาร์ ้วนับมาอหน้าร้านยอแามที่ ยอแส่โลเั่นให้มาร์
" สวัสีรับ อาารย์ยอแ ผมมาแล้วรับ " มาร์เินเ้ามาทัยอแในร้าน พร้อมแบมแบมที่เินามมา้าหลั
แบมแบมที่เินเ้ามาทัทาย ยอแามปิแ่ามอเาไปเห็นอะไรบาอย่า
้านยอแที่โทรหามาร์ามที่ไ้ลันไว้ ือ ะอให้ทั้มาร์และินยอมาถ่ายแบบให้ทาร้าน
แบมแบมเ้ามาในร้านเห็นอะไรนะ แล้วารถ่ายแบบะเป็นอย่าไร
เรื่อราวะำเนิน่อไปอย่าไร ้อิามอน่อไปนะะ
ลีเอร์ทุน ฝา้วยนะะ อบุะ >0<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น