อาณาจักรเล็กๆในตู้หนังสือ (รีวิวหนังสือ)

ลำดับตอนที่ #4 : รีวิว...The Emperor's Special Residence ตำหนักรัก (ลับ) จอมราชัน : เฟิงเย่ซิน ( แนว Boy's Loves)

The Emperor's Special Residence

ตำหนักรัก (ลับ) จอมราชัน

เรื่อง : เฟิงเย่ซิน

แปล : ชูเซียง

…คำโปรยปกหลัง…

ตั้งแต่เมื่อใดที่รุ่ยซินปรารถนาจะครอบครองซ่งถิงอี้ไว้เพียงแต่ผู้เดียว หลังจากที่เขาปกปิดฐานะและลอบเข้าเคียงกายแม่ทัพของศัตรูอย่างซ่งถิงอี้ได้ คราแรกนั้นเขาตั้งใจจะสืบราชการลับของอีกฝ่ายเท่านั้น ทว่าความชิดใกล้กลับทำให้เผลอกกกอดอีกฝ่ายไปจนได้ รู้ตัวอีกที ซ่งถิงอี้ถูกจับข้อหากบฏเสียแล้ว

แต่รุ่ยซินก็ไม่ยอมแพ้ ยังคงลอบเข้าดินแดนศัตรูเพียรตามหาคราวข่าวของอีกฝ่าย ท้ายที่สุดก็ได้รู้ว่า ซ่งถิงอี้กลายเป็นเถ้าแก่ในหอคณิกาชายไปเสียแล้ว! เพียงแค่คิดว่าซ่งถิงอี้ต้องคอยรินสุราเป็นเพื่อนชายอื่น จิตใจของเขาพลันว้าวุ่น เหตุใดเขาต้องห่วงใยศัตรูด้วย!

><><><><><>< 

นาตจัง...ชวนเมาท์

ขออนุญาตเปลี่ยนแนวไปอ่านงานวายบ้างแล้วกันนะคะ อดหยิบเล่มนี้มารีวิวไม่ได้จริงๆ เพราะอ่านจบแล้วสนุกมาก ดราม่า หน่วง หนึบ สะใจจะต้องเอามาลงรีวิวเลยทีเดียว ฮ่าๆๆๆ

เรื่องนี้... 'รุ่ยซิน' พระเอกเป็นองค์ชายรองของแคว้นศัตรูค่ะ... และ 'ซ่งถิงอี้' นายเอกก็เป็นแม่ทัพของอีกฝ่ายค่ะ ต่างฝ่ายต่างเป็นศัตรูกัน แถมยังมีตำแหน่งสำคัญด้วย โอ้ยยย...อ่านไปหน่วงไป ดราม่าจัดๆ เพราะรุ่ยซินเป็นต้นเหตุให้ซ่งถิงอี้โดนโทษกบฏด้วย เนื่องจากเขาวางยาและใส่ความซ่งถิงอี้ว่ามีใจออกห่าง เมื่อสงครามสงบลงด้วยการเจรจา นายเอกของเราจึงกลายเป็นแพะไปซะงั้น...แต่เอาเถอะถึงแม้พระเอกจะดาร์ก จะชั่วแค่ไหน แต่อิช้านก็ชอบมากเลยล่ะ ลุ่ยซินรักซ่งถิงอี้มากจนพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้ครอบครองเขาไว้เพียงผู้เดียว ซึ่งนายเอกของเราก็ไม่ต่างอะไรกับนกน้อยในกรงทองเลยทีเดียว ไปไหนก็ไม่ได้ แม้จะสำคัญแต่ก็เหมือนไร้ความหมายไปทุกที นี่เลยดราม่าโคตรๆ

แม้ตอนเริ่มแรกแค่หน่วงๆ กับชะตากรรมของนายเอก แต่พออ่านๆไปเท่านั้นแหละ ขุ่นพระ!!!!!!! หน่วงทั้งเรื่อง ยิ่งพอรุ่ยซินขึ้นเป็นฮ่องเต้ด้วยแล้ว ‪อิช้อยใจจะขาดดดดดด มาอารมณ์เดียวกับปู้ปู้ฯ ตอนเฮียสี่ขึ้นนั่งบัลลังก์เลย (กักขังฉันเถิดกักขังฉันไป ขังตัวอย่าขังหัวใจดีกว่าาาาาาา...// ผิดเรื่องแล้วย่ะ)

พออ่านจบสรุปชอบมากกกกกกกกก สำนวนแปลโอเคเลย เสียดายที่มันสั้นไปนิด แม้เนื้อเรื่องจะกระชับสมกับจำนวนหน้าก็เถอะ คนอ่านมันอยากอ่านต่ออะ แบบว่าหนังสือจบคนอ่านไม่จบ ความจริงอิช้านก็ไม่ได้อ่านงานวายมาสักพักใหญ่ๆแล้วด้วยความที่ไม่ค่อยโดนหลายเรื่อง พออ่านจบเรื่องนี้ไฟลุกกันพรึบพรั่บ เลือดม่วงพลุ่งพล่าน ต้องไปหาวายสนุกๆมาอ่านอีกอย่างแน่นอน ให้ตายเถอะโรบิ้น!!!!