อาณาจักรเล็กๆในตู้หนังสือ (รีวิวหนังสือ)

ลำดับตอนที่ #1 : รีวิว...ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาคหนึ่งคำมั่นสัญญานิรันดร์ : ถงหัว (แนว Fantasy)

曾许诺

ลำนำรักเทพสวรรค์ 

ภาคหนึ่งคำมั่นสัญญานิรันดร์

Promise Me A Forever

ผู้เขียน : ถงหัว

ผู้แปล : อรจิรา

สำนักพิมพ์สยามอินเตอร์บุ๊ค

........................

(คำโปรยปกหลัง)

หากมีบุรุษผู้หนึ่ง...รักท่านข้ามขอบเขตของชนชั้นเผ่าพันธุ์ และความเชื่อ...ท่านจะมีความสุขถึงเพียงไหน...

หากมีบุรุษผู้หนึ่ง...ปรากฏกายขึ้นทันใดในยามที่ท่านต้องการ ไม่ว่าจะอยู่บนเขาสูงทะเลลึก กลางเปลวเพลิงหรือธารน้ำแข็ง...ท่านจะมีความสุขถึงเพียงไหน...

หากมีบุรุษผู้หนึ่ง...ไม่ว่าท่านจะเจอเรื่องลำบากใดเกิดแก่หรือเจ็บตาย เขาล้วนแก้ไขแทนท่านได้อย่างง่ายดาย...ท่านจะมีความสุขเพียงไหน...

อยู่กับเขาท่านไม่ต้องระแวง สงสัย หวาดหวั่นในทุกสิ่ง...มีแต่ความรู้สึกเป็นสุขอิสระ ตื่นเต้น และปลอดภัย...หากในช่วงอายุที่งดงามที่สุดของท่านได้พบกับบุรุษเช่นนี้ ได้รับคำมั่นที่จะรักท่านทุกภพทุกชาติจากเขา ...ท่านจะมีความสุขถึงเพียงไหน...

บุรุษเช่นนี้อยู่ไกลจนสุดเอื้อม ณ เส้นขอบปลายฟ้า

บุรุษเช่นนี้อยู่ใกล้เพียงเอื้อมมือแค่ยื่นมือก็สัมผัสถึง

><><><><><><><><><>< 

(เรื่องย่อ)

เมื่อครั้งอดีตกาลที่ทั้งเทพ มนุษย์ ปีศาจ ต่างก็อาศัยอยู่บนแผ่นดินเดียวกัน โดยแบ่งดินแดนออกเป็นสามแคว้นเสินหนง เกาซินและเซวียนหยวน ท่ามกลางสงครามแย่งชิงความเป็นใหญ่และดินแดนอันสมบูรณ์ ยังมีความรักของหญิงสาวเผ่าเทพ กับสัตว์เทพในร่างมนุษย์บังเกิดขึ้นอยู่อย่างเงียบเชียบ

'ซือโหยว' บุรุษผู้มีจิตใจเหมือนสัตว์ป่า กล้าหาญ มั่นคง ซื่อตรงและเปิดเผย ผู้อยู่เหนือกฎเกณฑ์ใดๆของเผ่าเทพทั้งมวล เขาเป็นราชันแห่งสัตว์ป่า เป็นผู้กล้าที่ยึดมั่นเสียงเรียกร้องจากหัวใจตน

'ซีหลิงเหิง' ดรุณีในชุดเขียว หญิงสาวผู้มีจิตใจงดงามชอบช่วยเหลือผู้คน รอยยิ้มสดใสสุกสว่าง หัวใจของนางเต็มไปด้วยอิสะเสรี

‘ไม่พบไม่เลิกรา’ สัญญารักใต้ต้นดอกท้อ...ที่เขาจิ่วลี่ ผูกทั้งสองไว้เนิ่นนาน ทว่า 'นิรันดร์' ไม่มีจริง เมื่อฝ่ายหนึ่งคือแม่ทัพใหญ่แห่งเสินหนงมีหน้าที่ปกป้องแผ่นดินของเหยียนตี้ผู้มีพระคุณของเขา และอีกฝ่ายคือคู่หมั้นของ 'เกาซินเส้าเฮ่า' แห่งองค์ชายใหญ่แห่งดินแดนเกาซิน ที่จะต้องเข้าพิธีเพื่อเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างแคว้นเซวียนหยวนและเกาซินให้แน่นแฟ้น

คำมั่นสัญญา...ของสองเรา

ความรัก...ของสองเรา

สงคราม...ของสองเรา

ความแค้น....ของสองเรา

สุดท้ายแล้วสิ่งใดคือ ‘ชัยชนะ’ ที่แท้จริง

‘นาตนง...ชวนเมาท์’

ชุดนี้เป็นงานล่าสุดของ ‘ถงหัว’ ที่ได้อ่านค่ะ คงต้องออกตัวก่อนว่าเป็นแฟนนิยายถงหัวมานาน พอเห็นสยามอินเตอร์เอาชุดนี้มาแปลก็ไม่ลังเล กระโจนเข้าใส่ทันที ต้องขอยกความดีให้กับ สนพ. ประการหนึ่งที่ออกงานอย่างสม่ำเสมอไม่ต้องให้รอกันนานค่ะ

สำหรับนิยายเรื่องนี้...ขอเตือนไว้ก่อนเลยนะคะว่า รสนิยมแบบ 'สุขนิยม' ไม่ควรอ่านอย่างรุนแรงค่ะ ภาคแรก...จบเศร้า (เป็นการสปอยล์ที่อำมหิตมาก) ใจจริงไม่อยากพูดถึงตอนจบค่ะ กลัวให้รายละเอียดที่ลึกเกินไปจะเสียอรรถรสในการอ่านเปล่าๆ จึงได้แต่ส่งสารเตือนมาเบาๆ เพียงเท่านี้

ตอนหยิบเล่มแรกและเล่มสองมาอ่านนะฮะ ยังบอกตัวเองอยู่เลยว่าภูมิคุ้มกันแข็งแรงแล้ว คงอ่านนิยายถงหัวได้ชิลๆ ไม่ต้องเสียน้ำตาแน่ๆ ปมเรื่องพอคาดเดาได้ว่าทิศทางจะไปอย่างไร แต่!!!!!!!!! มีแอบสังหรณ์ใจว่าสิ่งที่คิดกับ อีกสองเล่มที่เหลือมันจะไม่เป็นไปอย่างที่คาดหวัง เลยทำใจอยู่นานกว่าจะหยิบมาอ่านได้ พออ่านเท่านั้นแหละ อุทานเลยจ้าาาาาาา ขุ่นพระ !!! นักเขียนช่างอำมหิตนัก ปมเรื่องที่คาดเดาไว้แต่แรกไม่ได้ผิดนะคะ แต่ปมมันขมวดแน่นขึ้นจนแทบจะไม่มีทางออกเลย ถงหัวสอยตัวละครร่วงไปทีละตัวอย่างเลือดเย็น รีดน้ำตาคนอ่านกันเน้นๆ ตั้งแต่ปลายเล่มสองยันเล่มจบ นาตนงขอซูฮกให้กับความเลือดเย็นของแม่นางจริงๆ เพราะนี่ร้องไห้หนักมาก ร้องกันหน้าต่อหน้าบทต่อบทเลยทีเดียว T^T

เนื่องจากนิยายเรื่องนี้ถงหัวเขียนจากตำนานซึ่งคอนิยายจีนจะค่อนข้างคุ้นเคยกันอยู่แล้ว ความเด็ดขาดของผู้เขียนอยู่ที่การให้รายละเอียดของโครงเรื่องหลักค่ะ ซึ่งมันหนักแน่น มีเหตุผล มีที่มาที่ไปและมีคำอธิบายรองรับอย่างเฉียบขาดจริงๆ 

อย่างที่บอกไปก่อนแล้วว่านิยายเรื่องนี้จบเศร้า แต่โดยส่วนตัวแล้วนาตนงมองว่ามันเป็นความเศร้าของคนอ่านค่ะ เศร้าที่ตัวละครที่เรารักเราชอบได้พบกับโศกนาฏกรรม แต่ทว่ามองอีกมุมหนึ่งมันเป็นบทสรุปของความสมหวังของตัวละครนะคะ อย่างน้อยพวกเขาก็ได้รับอิสรภาพแล้ว การถูกปลดพันธะจากสงครามต่างฝ่ายนั่นคือบทสรุปที่คงดีที่สุดแล้วละ (พิมพ์ไปน้ำตาก็จะไหลไป ยังอินอยู่เลย) ทุกความสูญเสียมีเหตุผลชัดเจนค่ะ การฆ่าตัวละครของผู้เขียนไม่ได้ไร้เหตุผลเลย พออ่านจบเลยรู้สึกว่ามันค้านไม่ออก มันเป็นความเศร้าที่ตราตรึงและโคตรประทับใจ

และคาแรคเตอร์ของตัวละครที่ผู้เขียนสร้างมาค่อนข้างเฉียบคมและมีความหมายในเชิงความสัมพันธ์ระหว่างกันมากนะคะแต่ก็ไม่ได้ตีกันจนยุ่งเหยิงแม้ว่าตัวละครจะเยอะก็ตาม อ่านแล้วงงไม่ได้แต่ประการใด ทุกตัวละครไม่มีใครขาว ไม่มีใครดำ แต่จะเป็นมุมของสีเทาเข้ม สีเทาอ่อน มีความดีความชั่วปะปนกัน และทุกตัวละครล้วนมีความน่าสงสารค่ะ

จุดที่ชอบที่สุดของเรื่องนี่เลือกไม่ถูกเลย เพราะมีจุดที่ชอบเยอะมาก เรียกได้ว่าเรื่องนี้ผู้เขียนเก็บรายละเอียดได้อย่างพอเหมาะพอดี ทำให้นาตนงสามารถหลั่งน้ำตาให้กับทุกความสูญเสียได้ ทุกคนตายเพื่อสิ่งที่ตัวเองเชื่อมั่น ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ ความรัก มิตรภาพ ความรับผิดชอบ ทุกคนไม่ได้ตายอย่างเสียเปล่าเลยจริงๆ มันอาจจะเป็นนิยายเรื่องหนึ่งที่โคตรเศร้า แต่เชื่อเถอะว่าอ่านแล้วจะรักได้จริงๆ ค่ะ

ขอบอกก่อนเลยว่าใครที่อ่านเล่มแรกไปแล้ว และพบว่าน่ารักน่าหยิก แอบฮากับความเถื่อน ดิบของพระเอก ไม่เห็นจะดราม่าตรงไหน โปรดอ่านต่อเลยค่ะ...ความดราม่าจะถูกแทรกซึมลงมาทีละนิดละหน่อยเพื่อขมวดเป็นปมขัดแย้งถึงขีดสุด บาดตับกันไปชนิดที่ว่าน้ำตาท่วมอะ

สรุปแล้วเอาเป็นว่าสำหรับคอนิยายแปลจีนที่อยากหาเรื่อง ‘ล้างตา’ (เพราะร้องไห้หนักมากกกกก) แนะนำเรื่องนี้เลยค่ะ แล้วมาดูกันว่า...คนเขียนเขาอำมหิตแค่ไหนกัน โดยส่วนตัวนะนาตนงว่าถงหัวเขียนเรื่องนี้ได้พีคสุดแล้วละ แม้จะเสียน้ำตาเป็นปี๊บๆ แต่คุ้มค่าจริงๆโคตรดีแบบ 10/10 เลยค่ะ