Oh no! my husband' s suptar [ไม่นะ! สามีหนูเป็นซุปตาร์]

บทนำ

             บรรยากาศในฤดูร้อน ที่แสนอบอ้าว กับภาวะการจราจรที่แสนจะติดขัด ในย่านธุรกิจ  
ใจกลางเมืองใหญ่  ผนวกกับเสียงเอะอะ วุ่นวาย ไม่ว่าจะเป็นเสียงผู้คน หรือแม้แต่เสียงแตรรถ ซึ่งแสนจะเป็นที่น่ารำคาญใจ ของผู้คนกลางเมืองใหญ่แห่งนี้ ....แต่ยังมีสถานที่แห่งหนึ่งที่เป็นที่รู้จักกันดีของผู้คนในย่านนี้  เป็นร้านหนังสือ สไตล์วินเทจกึ่งๆ ร้านเบเกอรี่ที่ดูเผินๆ ก็เหมือนร้านอื่นๆ ทั่วๆ ไป แต่แท้จริงมันมีอะไรที่พิเศษมากกว่านั้น หากคุณอยากรู้ ก็สามารถไปลองสัมผัสด้วยตัวเอง ได้ที่ ร้านน้ำชายามบ่าย แต่หากคุณยังไม่ใช่ ร้านแห่งนี้ก็อาจเป็นร้านธรรมดา ธรรมดาก็ได้

“ชั้นว่ามันดูหลอนๆ ยังไงก็ไม่รู้ว่ะ”

              
ณัฐชยา หรือ หนมผิง  สาวสวยตากลมโต เจ้าของใบหน้าน่ารัก ที่เจ้าตัวมักภูมิใจหนักหนาเพื่อใช้บังหน้านิสัย ที่แสนจะขัดกับหน้าตา  พูดขึ้นขณะอ่านใบปลิว ที่เพื่อนสาวนำมาให้อ่าน

“เออ ชั้นเห็นด้วย กับไอผิงมันนะ คราวนี้ มันดูไม่เหมือนใบปลิวร้านหนังสือ กับร้านเบเกอรี่เลย มันดูเหมือนร้านดูหมอมากกว่าว่ะ ฮะ ฮะ ฮะ”
 

ปัณรส หรือ ปิงปิง  คุณสมบัติ สวย เปรี้ยว เท่  และความสามารถในการพูด ที่ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง ที่บางครั้งมันออกจะมากเกินไป หรือที่เรียกว่าปากสุนัขดีๆนี่เอง
 

“โอ๊ยยยยยยยย  อันนู้นก็ธรรมดาไป อันนั้นก็เชยสะบัด อันนี้ก็หลอนอีก  พวกแกจะเอายังไงกันแน่เนี้ย  ....อ่อ ไม่ต้องบอกชั้น เพราะชั้นจะไม่คิดให้แล้ว เชิญคุณๆ ทั้งสองคิดเองละกันนะค่ะ  เดี๋ยวอีชั้นเนี้ยจะวิจารณ์ให้เอง โอเค๊”

สาวหมวยที่ดูไม่ค่อยหมวย   รีบลุกขึ้น จากโซฟาสีขาวตัวโปรด  อย่างไม่พูดพล่ำทำเพลง  หลังจากนั่งฟังคำวิจารณ์ ใบปลิวแบบที่ห้า ที่ตนออกแบบนั้นไม่ถูกใจ เพื่อนรักสักที  แต่ที่ดูไม่เหมือนสาวหมวย คงเป็นความสวยคมแบบไทยที่โดดเด่น มากกว่าจะเป็นอาหมวย แต่ผิว ที่ขาวเนียนอมชมพู  และปากเล็กสีแดงระเรื่อ รับกับใบหน้ารูปไข่ กับผมดำยาวสลวยจรดสะโพกนี่เอง ที่เป็นสิ่งบ่งบอกถึงเชื้อสายจีน ที่หลงเหลืออยู่นิดหน่อย                                                                                            
...... แต่เพียงแค่นี้ก็ทำให้เธอดูสวย จนต้องมองเหลียวหลังเลยล่ะ!!

“เฮ้ย ชาเดี๋ยวก่อนดิ!!! ”

 สองสาวตะโกนเรียกเพื่อนรักที่ตอนนี้ดูเหมือนจะงอนตุบป่อง เดินลิ่วๆ  เข้าไปหลังร้านเรียบร้อยแล้ว

    
               เฮ้ออออออออ.... พิชชานันท์ หรือ ใบชา ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากเดินหนีสองสาวเพื่อนซี้  ออกมาสูดอากาศที่สวนหลังร้าน ที่เปิดพื้นที่เอาไว้สำหรับลูกค้า เข้ามานั่งจิบน้ำชา อ่านหนังสือ ปลดปล่อยอารมณ์ไปกับสวนดอกไม้ ที่พวกเธอช่วยกันจัดและออกแบบ ไม่ใช่เพียงแต่สวนเท่านั้นยังรวมถึงตัวร้าน ที่ช่วยกันออกแบบจนเป็นที่สวยถูกใจ  

                 พิชชานันท์ ณัฐชยา ปัณรส สามสาวสวยที่เป็นเพื่อนซี้กันตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมจนถึงปริญญา ได้ร่วมหุ้นกันเปิดกิจการร้านหนังสือกึ่งๆ ร้านเบเกอรี่ ที่ตกแต่งสไตล์วินเทจ ที่มีชื่อว่า ร้าน น้ำชายามบ่าย ก็อย่างที่บอกไปในใบปลิว ส่วนสำคัญมันไม่ใช่แค่นั้น อีกส่วนของร้าน ห้องโถงสีครีม  ชุดโคมไฟและเฟอนิเจอร์ที่สวยและครบครัน ด้านข้างเป็นกระจกใสที่มองเห็นสวนสวยที่มีการจำลองไว้อย่างสวยงาม ทำให้ดูร่มรื่นและสบายตา เงียบ สงบและเป็นความลับ ว่าแต่ห้องที่ดูเหมือนห้องนั่งเล่นกึ่งๆห้องทำงาน กับบรรยากาศที่แสนสบายและแปลกประหลาดนี้ มีไว้สำหรับอะไรนะ!!? แล้วเรื่องของความรักวุ่นๆที่แสนจะเวียนหัว  ของสามสาวสามสไตล์ ที่มีจุดเชื่อมโยงเดียวกันจะเป็นอย่างไร.............ติดตามได้จากซีรีย์ชุด ร้านน้ำชายามบ่าย
เรื่องแรกกันเลย คือเรื่อง Oh no! my husband' s suptar [ไม่นะ! สามีหนูเป็นซุปตาร์]

 [  555+ชื่อเรื่องกับบทนำดูจะขัดๆกัน ....หุ หุ ^^เรื่องจะไปในทิศทางไหนอย่าลืมติดตามกันนะค่ะ เขียนเรื่องแรก ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยค่ะ จะติ จะชม จัดเต็มมาเลย กลัวอย่างเดียวไม่มีใครอ่าน TT^TT ]