รักนี้เป็นของนาย (Yaoi)

.

.

.

.

      1วายไม่ชอบกฎออก

      2ชอบหรือไม่ชอบบอกด้วย   

      3ห้ามก็อป

________________________________________

  .

  .

  .

  .

  .

      ด้านเอจิเซ็น

 ตอนนี้ผมกับเควินกำลังเดินทางไปค่าย U17

 สงสัยไหมว่าไปทำไหมตอนเเรกก็ไม่รู้อยู่ๆดีก็โดนส่งมาญี่ปุ่นเเล้วบอกต้องไปอยู่ที่นั้นก็งงดิที่นี้

  เเต่ตอนนี้ผมรู้เเล้วหลังจากที่เค้าอธิบายก็พอเข้าใจว่าให้มาดูเเลทีมญี่ปุ่นก่อนจะถึงการเเข่งเวอร์คัพเเต่ที่ให้ผมกับเควินมาที่นี้ทั้งๆที่ผมกับเควินพึ่ง Turn Professional เเท้ๆเเต่จริงต้องมาตั้งเเต่2วันก่อนเเล้วเเต่ก่อนน่านี้เควินมัน.... (⁄ ⁄•⁄ω⁄•⁄ ⁄)

  "นายร้อนรึไง"เควินที่นั้งมาด้วยกันถามขึ้นมาหลังจากที่ไม่ได้คุยกันเลยตั้งเเต่ตอนนั้น

  "ไม่ใช่เรื่อง ของนาย"ผมดึงหมวกมาปิดหน้าเเต่มันก็ร้อนจริงๆเพราะผมต้องใส่เสื่อเเขนยาวปิดคอ

  "เเต่ฉันว่ามันเรื่อง ของฉันที่ทำให้นายลุกไม่ขึ้นเเล้วก็ต้องใส่เสื่อเเขนยาวปิดคอ"เควินพูดเสร็จก็ยกยิ้ม

   "ชิ"ไอ้บ้านี้ก็รู้ว่าเพราะตัวเองเเล้วยังยิ้มอีกเเต่โทษหมอนี้ไม่ได้ก็มานี้มันดันไปเดิมเหล่าเเทนน้ำเปล่าเลยเมานี้น่าเเต่มันก็...โว้ย..ฉันคิดบ้าไรเนี้ย(อย่าให้รู้นะว่าใครเอาเหล้าไปว่างไว้พ่อจะจับเชือดทิ้งให้ดู : )

  "หน้าเเดงใหญ่เเล้วนะ  หรือคิดถึ่งเรื่---"ตุบก่อนที่เควินจะพูดจบก็โดนมือเรียวมะตบเข้าไปที่หลังดังๆ "โอ้ย...มันเจ็บนะนายเนี้ยเขินเเล้วใช่ความรุนเเรงจริงๆ"

  "เงียบหน่าก่อนที่จะฉันจะตบอีกรอบ"

  "หึๆ รู้เเล้วๆ" เขินได้น่ารักมากจริงๆ

   "นี้...นายคิดว่าจะได้เจอเจ้าพวกนั้นไหม"

  "หึๆ" ต้องได้เจอเเน่รักเเรกของผมกับพวกเค้า

ื  "นายนี้โรคจิตจริง" เเต่ก็สมเป็นนายดีเควินรู้ความหมายดีที่เรียวมะหัวเราะก็ตั้งเเต่เรียวมะกับอาเมริกาก็สนิทกันมาตลอดพวกเราTurn Professional มาด้วยกันเเข่งด้วยกัน

   จนได้ ฉายา "ซาตานเเห่งคอร์ดต้องห้าม" พวกเราได้ฉายยานี้มาตั้งเเต่มีคนท้าเราเเข่งคู่ก็ดันเข้ากันได้ดี

  เเต่พวกที่ท้าเเข่งกับพวกเราก็เข้าโรพยาบาลทันที่รู้มาเเค่ว่า2คนนั้นเลิกเล่นเทนนิสเพราะเป็นอัมพาตเพราะว่าเอ็นข้อเท้าขาดเเเล้วก็มีเเพ้จำนวนมากเเล้วก็กลัวเทนนิสไปเลย

   เเต่2คนนั้นก็เเค่มีสมัครเล่นก็เท่านถ้าเป็นคนอื่นที่เก่งกว่านี้้เรียวมะคงทำให้ไม่สามารลืมความกลัวไปเลยเเน่

  "เราได้เจอกันเเน่ : ) "(ใครเอาฉันมาอยู่กับโรคจิตเนี้ย¶~¶:เควิน)

  ________________________________________

อีกด้านที่ค่าย U17

  "ตอนนี้เจ้าเอจิเซ็นเป็นไงบ้างนะ"โมโมะ

  "เลิกสนใจเรื่องคนอื่นเเล้วสนใจตรางการฝึกซ้อมไปเถอะซ่ะ"ซานาดะ

  "หุๆ...เเต่ก็ไม่เเปลกที่จะเป็นหวงนิโทรไปก็ไม่รับ"ฟูจิ

  "อาโตเบะผู้สง่างามคนนี้ ยังหาที่อยู่ไม่ได้เลยน่าแปลกจริงๆ"อาโตเบะ

  "เอจิเซ็นอาจจะมีเหตุผลที่ไม่ได้รับสายก็ได้"เทะสึกะที่ทนฟังมานานก็ได้พูดขึ้

  "มีความเป็นไปได้ 95.5% เอจิเซ็นตั้งใจไม่รับสายจากนาย"อินูอิ

  "ทำไมล่ะ"คริฮาระ

  "มีความเป็นไปได้อยู่83.7%ว่าเอจิเซ็นมีเหตุผลที่ตั้งใจไม่บอกพวกเรา"ยานางิ

   "เหตุผลอะไรล่ะเนี้ยว~"เอจิ

   "ฉันตอบได้นะ"???

   "เเกเป็นใครกัน"อาคุสึ

   "นั้นสินะ"???

    "ฉันเอจิเซ็น เรียวกะเป็นพี่ชายของเจ้าตัวเล็ก"เรียวกะ

   "พีชายของเจ้าเปี๊ยกล่ะเนี้ยว~"เอจิ

    "พี่ชายของโคชิมาเอะหรอ!!"คินทาโร่

    "เเล้วที่นายบอกว่ารู้เหตุผลที่เอจิเซ็นตั้งใจไม่รับโทรศัพท์ล่ะ"ชิราอิชิ

    "คำถามไม่ฟังจากปากเจ้าตัวเลยล่ะ"เรียวกะ

     เรียวกะได้นำโทรศัพท์ออกมาเเล้วกดโทรหาใครสักคน

      (ฮัลโหล)???

      "ไงเจ้าตัวเล็ก"เรียวกะ

       (เรียวกะ นายโทรมามีอะไร/ใครโทรมา)เรียวมะเเละเสียงเควิน

        "ชั้นมีเรื่องจะถาม"เรียวกะ

         (เรื่องอะไร)เรียวมะ

         "พอดีชั้นเจอเพื่อนนายเเล้วเค้าสงสัยว่าทำไมนายไม่ยอมรับสาย"เรียวกะพูดเเละมองไปที่พวกรุ่นพี่เเละเพื่อนของเรียวมะ

         (อ่าพวกเขาตรงนั้นด้วยสินะ....)เรียวมะ

         "ใช่"เรียวกะ

         (อืม~...ยังไงเดี่ยวก็เจอกันถึ่งตอนพวกคุณจะรู้เอง.....เเค่นี้ยังออ่นหัดอยู่นะฮ่ะ)

          "ตู้ด--"วายสายไปเลยนะเนี้ย

           "ก็ตามนั้นล่ะ..ชั้น ขอตัว"ชิงดิงานของฉันหมดเเล้วนิ

              .............ทุกคนในห้องตกอยู่ในความเงียบ

.

.

.

.

.

.

.

________________________________________

จบเเค่นี้ล่ะบทนำ

(ใครคือรักเเรกของเรียวมะกันนะหุๆ)

ยังไม่ได้เเก้คำผิด