รักต้องห้าม กักกี้นฉันกับเธอ

"ยัยเนตรตื่นได้แล้ววันนี้ต้องไป ทำงานนะ " เสียงผู้เป็นแม่กำลังปลุกลูกสาว

  ตนเอง " งานอะไรอีกคะ "เนตรตอบกลับแม่ด้วยนำเสียงงัวเงีย

" เอ้า ! งานที่คุณแม่ติดต่อให้ลูกไปเป็นคนของคุณนายไง ? "

"  ใครคือคุณนาย..อ๋อเจ้าหนี้คุณแม่หรอคะ "

" ยัยเนตร !! แม่บอกอะไรเธอต้องฟัง ลุกไปอาบน้ำ แล้วไปบ้านคุณรัฐกับแม่เดี๋ยวนี้ !! เฮ้อ เมื่อไหร่คุณแม่จะให้ฉันเลิกไปเป็นคนของคนอื่นซักที

" ค..ค่ะ "

                                                  ณ คฤหาสน์ 

" ส..สวัสดีค่ะ วันนี้ดิฉันพาลูกสาวมาหาคุณแล้วค่ะ

" อ้อ ..สวัสดีจ่ะ น่ารักดีนะคะ ..สมกับเป็นลูกสาวคุณ :) "

โล่งอกไปที ~ ฉันก็นึกว่าผู้ชาย บ้านก็หลังใหญ๊ใหญ่ :D

" อ้าว ?! หนูชื่ออะไรล่ะจ้ะ "

" อ๋อ..ชื่อเนตรค่ะ สุภังค์ตา ราศรี ค่ะ

" ต่อไปหนูจะมาอยู่บ้านฉันนะ. คอยเป็นเลขาฉัน "

ขวับ ฉันหันไปหาคุณแม่ึ่งทำหน้าเชิงให้ฉันตอบตกลง

" ต..ตกลงค่ะ "