สิ่งดีๆที่ได้จากการรอรถ

เนื้อเรื่อง

>>>>บางทีการรอใครสักคนไม่ก้อไม่นานน้านนนนนานเท่ารถ ปอพ.20 ???

    การรอคอยเป็นสิ่งที่ใครหลายคนไม่อยากเจอ  วันนี้ข้าพเจ้าไปสอบภาคทฤษฎีที่ ร.ด.  ขากลับข้าพเจ้าก็รอรถ ปอพ. 20 เหมือนอย่างเคย เพราะมันสะดวกและประหยัด กว่ารถ  138 แต่ก็อย่างว่าแหละนะ รถ ปอพ. 20 น่ะนาน น๊านจะออกจากอู่  เพื่อนๆ ที่มาสอบด้วยกันกลับบ้านกันไปหมดแล้ว  ยังคงเหลือไอเด็กหน้าตาบ้องแบ้วคนหนึ่งยืนคอยรถเมล์อยู่คนเดียว  การที่เรารอรถเมล์ก็เหมือนการที่จะรอพบคนที่ใช่ซักคนหนึ่ง  เค้าคือคนที่จะเปลี่ยนแปลงชีวิตเราให้ไม่ต้องเดินคนเดียวอีกต่อไป  รถ ปอพ.20 พิสูจน์ได้ดี   การที่จะเจอใครคนนั้นจริงซักทีมันก็ต้องมีคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราก่อน  เหมือนรถเมล์สายอื่น ๆ ที่แวะเวียนเข้ามารับเรา  แต่เราไม่สามารถที่จะไปกับเค้าได้เราก็ต้องรอต่อไป  

“เฮ้ย!!!!รถ ปอพ. 20 ผ่านไปแล้วต่อหน้าต่อตาฉันมัวแต่ยืนเหม่อและคิดเพ้อเจ้อ  รถ ปอพ. 20 ที่รอมาครึ่งปี ผ่านไปอย่างง่ายได้  แย่จังเราต้องรอจนแก่คาป้ายรถเมล์เลยมั้ยเนี่ย”
เห็นมั้ยการที่เราจะรอคน ๆนั้นจริง ๆมันต้องฝ่าฟันอุปสรรค์มากมายเพียงใด  บางทีคนที่เราคิดว่าใช่แล้วอาจจะไม่ใช่ก็ได้  เหมือนที่ข้าพเจ้าชวดรถ ปอพ. 20 คันที่รอมาครึ่งปีคันนั้น  ไม่นะ ข้าพเจ้าจะต้องไม่เครียด

>>>>บางทีคนที่เกิดมาเพื่อเราเค้าอาจจะรอเราอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก้อได้...

    ข้าพเจ้านั่งรอรถปอพ.20ตั้งแต่ เที่ยงจนถึงบ่าย3โมงอ่า  อย่างทรหดเลย  แต่สุดท้ายข้าพเจ้าก้อต้องนั่ง 138 กลับบ้าน เพราะถ้ารอรถปอพ.20 ไม่รู้ว่า 2 ทุ่มจะได้กลับบ้านรึป่าว  แต่ว่ารถปอพ.20 ก้อสอนเราเหมือนกันนะ  ว่าการรออะไรซักอย่างเนี่ยมันต้องใช้ความอดทนอดกั้นสูงมาก  ก้อเหมือนกับการที่เรารอใครคนนึง  คนที่เราปักใจรัก ปักใจว่าจะรอเค้า  แต่ในขณะเดียวกันเราก้อไม่รู้ว่าเค้าอยู่ที่ไหน  ทำอะไรอยู่  เป็นยังงัย  และเค้าก้อไม่เคยรับรู้เลยว่าเรารอคอยเค้าอยู่  มันก้อเหมือนกับการรอคอยที่สูญเปล่า  ไม่มีอะไรดีขึ้น  มีแต่จะทำให้ใจเราแย่ลงไปใหญ่  และสุดท้ายเค้าก้ออาจจะไม่ใช่คนที่เกิดมาเพื่อเรา  แต่หากเราไม่จมปรักอยู่กับอดีต  ไม่ปิดกั้นตัว  ลองเปิดใจมองคนอื่นบ้าง  บางทีคนที่เกิดมาเพื่อเราเค้าอาจจะรอเราอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลก้อได้...  นี่ก้อทำให้รู้ว่าการรอคอยรถ ปอพ.20 ของข้าพเจ้าเป็นการรอที่เสียเปล่า  แต่ก้อไม่ได้เปล่าประโยชน์ไปซะที่เดียว  หากลองคิดและมองดูดีๆเราจะได้อะไรจากการทรมานครั้งนี้เป็นแน่...