Hey Guys! นายฝรั่งหล่อ มาเป็นพ่อของลูกฉันซะ! (จบแล้ว)
ได้ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนทั้งที งานนี้ไปธรรมดาได้ไง!!
ผู้เข้าชมรวม
15,945
ผู้เข้าชมเดือนนี้
31
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“เฮ้ย วันนี้วันสำคัญนี่!!!! O_O”
“วันอะไร -_- “
“เอ้า! ก็วันที่จะประกาศผลสอบชิงทุนที่แกไปสอบมาไงเล่า”
“เออจริงด้วย!!!! –o- ฉันลืมไปได้ยังไง”
อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากรีบฉุดข้อมือเพื่อนสาวให้วิ่งไปที่ห้องสมุดเพื่อขอใช้บริการอินเตอร์เน็ต ทั้งๆ ที่เวลานี้เป็นเวลากลับบ้านของพวกเธอแท้ๆ
‘ซอล’ ตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะวันนี้เป็นวันประกาศผลสอบชิงทุนนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เธอได้ไปสอบมาเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน หญิงสาวเลือกที่จะไปประเทศอเมริกา เพราะเป็นประเทศที่ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เล็ก จนตอนนี้เธออายุสิบเจ็ดปีเต็มแล้วยังไม่มีโอกาสได้ไปเหยียบดินแดนในฝันเลย..เพราะฐานะทางบ้านไม่ได้ดีมากพอที่จะไปมาต่างประเทศได้ง่ายๆ ดังนั้นซอลจึงเลือกที่จะสอบชิงทุนเพราะเป็นทางเดียวที่เธอจะสามารถทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงได้ แต่มันก็เป็นไปได้ยากพอตัวเลยล่ะ เพราะถ้าเธอพลาดทุนเต็มจำนวนล่ะก็ งานนี้มีชวด TT
หลังจากที่ลงชื่อขออนุญาตใช้คอมพิวเตอร์เรียบร้อยแล้ว ‘แอล’ ดูโอ้คู่หูคู่เกรียนของซอลจึงรีบวิ่งมานั่งอยู่ข้างๆ เจ้าตัวที่กำลังรัวคีย์บอร์ดว่า ‘ประกาศผลสอบโครงการแลกเปลี่ยน ABC รุ่นที่ 21 ปีการศึกษา..’ ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นไม่แพ้ซอลเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอเองก็มีความฝันอยากไปต่างประเทศเช่นกันเพียงแต่ว่าไม่สะดวกที่จะลงสนามสอบในปีนี้
อินเตอร์เน็ตที่ปกติว่าช้าแล้วแต่เมื่อต้องมานั่งรอจึงให้ความรู้สึกไม่ต่างอะไรจากนั่งดูหอยทากวิ่ง เฮ้อ! เมื่อไหร่โรงเรียนจะมี 4G เนี่ย -_-
ทันทีที่หน้าเว็บดาวน์โหลดสมบูรณ์ ซอลรีบเลื่อนเมาส์ลงไปดูข้อมูลต่างๆ ทันทีด้วยความใจร้อน และจากสีหน้าที่ร้อนรนเมื่อครู่เริ่มบิดเบี้ยวไปเพราะรอยยิ้ม จะไม่ให้ยิ้มได้ยังไงก็ในเมื่อรายชื่อคนที่ได้ทุนเต็มน่ะ มันเธอชัดๆ!
‘นางสาวอัญริน วรินลักษณ์’
ซอลหันไปยิ้มกับแอลจนตาหยี ทั้งสองแทบจะกรีดร้องออกมาซะตรงนั้นเลยถ้าไม่ติดว่าห้องสมุดงดใช้เสียงน่ะนะ -..-
“แอล ชื่อฉัน! นั่นมันชื่อฉัน ><”
“ฉันจำได้หรอกน่า ดีใจด้วยนะแก ><”
“กรี๊ดดด ขอบใจนะ” ว่าแล้วก็โผกอดคนตรงหน้าแน่น “ได้ทุนเต็มด้วยอ่ะ!!!”
“แกนี่มันเจ๋งจริงๆ เลย –[]-“
“โฮ่ ฉันฝันอยู่หรือเปล่าเนี่ย ทำยังไงดี ทำอะไรดี ฉันควรเริ่มทำอะไรก่อน โอ๊ย ให้ตาย ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว T^T”
“ยัยบ้า ฮ่าๆ แกต้องไปหาหนุ่มฝรั่งมาฝากฉันเยอะๆ นะ ให้คุ้มกับที่ฉันทนเหงาสิบเดือน -^- โอ๊ย ตั้งสิบเดือน อย่างนี้ฉันต้องเหงาแย่เลยแน่ๆ“
“ฉันยังไม่ได้ไปตอนนี้หรอกนะ -..-“
“แต่ก็เร็วๆ นี้ TT”
“ไม่ได้ไปตลอดสักหน่อยน่า เอาล่ะ ฉลองกันเถอะ!!” ซอลบอกเพื่อนด้วยสีหน้าเบิกบานที่สุดในชีวิตจากนั้นจึงกอดคอกันเดินออกจากห้องสมุดโดยไม่สนใจสายตาขวางๆ ของบรรณารักษ์เลยสักนิด -_-;
“ไม่เอาน่า อย่าเศร้าเซ่ ฉันรู้สึกไม่ดีนะ –o- เอางี้ เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงนมร้อนแกสี่แก้วเลยเอ้า!”
“ห้า”
“กินหมดเหรอนั่น - - “
“หมดก็แล้วกัน พูดแล้วห้ามคืนคำนะ เชอะ” แอลเชิดหน้าอย่างงอนๆ แต่ซอลเองก็รู้ว่าเธอแค่แกล้งทำให้ขำๆ ไปอย่างนั้น จริงๆ แล้วยัยนี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก อาจจะมีโหวงๆ บ้างเวลาที่เธอไม่อยู่ก็เถอะ จะทำไงได้ ซอลเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของแอลนี่นา เช่นเดียวกับแอลที่เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของซอลเหมือนกัน
แต่นาทีนี้ยัยเพื่อนสนิทคงต้องยอมโดดเดี่ยวไปก่อนล่ะนะ เพราะเธอกำลังจะไปทำตามสโลแกน...
สโลแกนอะไรน่ะเหรอ -..-
หึหึหึหึ...
‘ฝรั่งหล่อ คือพ่อของลูกยังไงล่ะ!!!!!!!’
________________________________________________________________________________________
ขออนุญาตบอกก่อนว่านิยายเรื่องนี้เนรมิตรขึ้นมาเองด้วยปลายปากกาของเราล้วนๆ คือข้อมูลบางอย่างก็ไม่เป็นความจริงนะคะ เราเน้นรักหวานแหววจ้าา <3
ผลงานอื่นๆ ของ โน้ตตัวซอล ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ โน้ตตัวซอล
ความคิดเห็น