Hey Guys! นายฝรั่งหล่อ มาเป็นพ่อของลูกฉันซะ! (จบแล้ว) - นิยาย Hey Guys! นายฝรั่งหล่อ มาเป็นพ่อของลูกฉันซะ! (จบแล้ว) : Dek-D.com - Writer
×

    Hey Guys! นายฝรั่งหล่อ มาเป็นพ่อของลูกฉันซะ! (จบแล้ว)

    ได้ไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนทั้งที งานนี้ไปธรรมดาได้ไง!!

    ผู้เข้าชมรวม

    15,945

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    31

    ผู้เข้าชมรวม


    15.94K

    ความคิดเห็น


    132

    คนติดตาม


    441
    จำนวนตอน :  24 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  9 พ.ค. 58 / 03:38 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    “เฮ้ย วันนี้วันสำคัญนี่!!!! O_O

    “วันอะไร -_-

    “เอ้า! ก็วันที่จะประกาศผลสอบชิงทุนที่แกไปสอบมาไงเล่า”

    “เออจริงด้วย!!!! –o- ฉันลืมไปได้ยังไง”

    อีกฝ่ายไม่ได้พูดอะไรต่อนอกจากรีบฉุดข้อมือเพื่อนสาวให้วิ่งไปที่ห้องสมุดเพื่อขอใช้บริการอินเตอร์เน็ต ทั้งๆ ที่เวลานี้เป็นเวลากลับบ้านของพวกเธอแท้ๆ


    ซอลตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะวันนี้เป็นวันประกาศผลสอบชิงทุนนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เธอได้ไปสอบมาเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน หญิงสาวเลือกที่จะไปประเทศอเมริกา เพราะเป็นประเทศที่ใฝ่ฝันมาตั้งแต่เล็ก จนตอนนี้เธออายุสิบเจ็ดปีเต็มแล้วยังไม่มีโอกาสได้ไปเหยียบดินแดนในฝันเลย..เพราะฐานะทางบ้านไม่ได้ดีมากพอที่จะไปมาต่างประเทศได้ง่ายๆ ดังนั้นซอลจึงเลือกที่จะสอบชิงทุนเพราะเป็นทางเดียวที่เธอจะสามารถทำความฝันของตัวเองให้เป็นจริงได้ แต่มันก็เป็นไปได้ยากพอตัวเลยล่ะ เพราะถ้าเธอพลาดทุนเต็มจำนวนล่ะก็ งานนี้มีชวด TT


    หลังจากที่ลงชื่อขออนุญาตใช้คอมพิวเตอร์เรียบร้อยแล้ว ‘แอล’  ดูโอ้คู่หูคู่เกรียนของซอลจึงรีบวิ่งมานั่งอยู่ข้างๆ เจ้าตัวที่กำลังรัวคีย์บอร์ดว่า ประกาศผลสอบโครงการแลกเปลี่ยน ABC รุ่นที่ 21 ปีการศึกษา..ด้วยความรู้สึกตื่นเต้นไม่แพ้ซอลเลยแม้แต่น้อย เพราะเธอเองก็มีความฝันอยากไปต่างประเทศเช่นกันเพียงแต่ว่าไม่สะดวกที่จะลงสนามสอบในปีนี้


    อินเตอร์เน็ตที่ปกติว่าช้าแล้วแต่เมื่อต้องมานั่งรอจึงให้ความรู้สึกไม่ต่างอะไรจากนั่งดูหอยทากวิ่ง เฮ้อ! เมื่อไหร่โรงเรียนจะมี 4G เนี่ย -_-


                   ทันทีที่หน้าเว็บดาวน์โหลดสมบูรณ์ ซอลรีบเลื่อนเมาส์ลงไปดูข้อมูลต่างๆ ทันทีด้วยความใจร้อน และจากสีหน้าที่ร้อนรนเมื่อครู่เริ่มบิดเบี้ยวไปเพราะรอยยิ้ม จะไม่ให้ยิ้มได้ยังไงก็ในเมื่อรายชื่อคนที่ได้ทุนเต็มน่ะ มันเธอชัดๆ!


    นางสาวอัญริน วรินลักษณ์

    ซอลหันไปยิ้มกับแอลจนตาหยี ทั้งสองแทบจะกรีดร้องออกมาซะตรงนั้นเลยถ้าไม่ติดว่าห้องสมุดงดใช้เสียงน่ะนะ -..-

    “แอล ชื่อฉัน! นั่นมันชื่อฉัน ><

    “ฉันจำได้หรอกน่า ดีใจด้วยนะแก ><

    “กรี๊ดดด ขอบใจนะ” ว่าแล้วก็โผกอดคนตรงหน้าแน่น “ได้ทุนเต็มด้วยอ่ะ!!!

    “แกนี่มันเจ๋งจริงๆ เลย –[]-

    “โฮ่ ฉันฝันอยู่หรือเปล่าเนี่ย ทำยังไงดี ทำอะไรดี ฉันควรเริ่มทำอะไรก่อน โอ๊ย ให้ตาย ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้แล้ว T^T

    “ยัยบ้า ฮ่าๆ แกต้องไปหาหนุ่มฝรั่งมาฝากฉันเยอะๆ นะ ให้คุ้มกับที่ฉันทนเหงาสิบเดือน -^- โอ๊ย ตั้งสิบเดือน อย่างนี้ฉันต้องเหงาแย่เลยแน่ๆ“

    “ฉันยังไม่ได้ไปตอนนี้หรอกนะ -..-

    “แต่ก็เร็วๆ นี้ TT

    “ไม่ได้ไปตลอดสักหน่อยน่า เอาล่ะ ฉลองกันเถอะ!!” ซอลบอกเพื่อนด้วยสีหน้าเบิกบานที่สุดในชีวิตจากนั้นจึงกอดคอกันเดินออกจากห้องสมุดโดยไม่สนใจสายตาขวางๆ ของบรรณารักษ์เลยสักนิด -_-;

    “ไม่เอาน่า อย่าเศร้าเซ่ ฉันรู้สึกไม่ดีนะ –o- เอางี้ เดี๋ยววันนี้ฉันเลี้ยงนมร้อนแกสี่แก้วเลยเอ้า!

    “ห้า”

    “กินหมดเหรอนั่น - -

    “หมดก็แล้วกัน พูดแล้วห้ามคืนคำนะ เชอะ” แอลเชิดหน้าอย่างงอนๆ แต่ซอลเองก็รู้ว่าเธอแค่แกล้งทำให้ขำๆ ไปอย่างนั้น จริงๆ แล้วยัยนี่ก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก อาจจะมีโหวงๆ บ้างเวลาที่เธอไม่อยู่ก็เถอะ จะทำไงได้ ซอลเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของแอลนี่นา เช่นเดียวกับแอลที่เป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของซอลเหมือนกัน

    แต่นาทีนี้ยัยเพื่อนสนิทคงต้องยอมโดดเดี่ยวไปก่อนล่ะนะ เพราะเธอกำลังจะไปทำตามสโลแกน...

    สโลแกนอะไรน่ะเหรอ -..-

    หึหึหึหึ...

    ฝรั่งหล่อ คือพ่อของลูกยังไงล่ะ!!!!!!!’



    ________________________________________________________________________________________

    ขออนุญาตบอกก่อนว่านิยายเรื่องนี้เนรมิตรขึ้นมาเองด้วยปลายปากกาของเราล้วนๆ คือข้อมูลบางอย่างก็ไม่เป็นความจริงนะคะ เราเน้นรักหวานแหววจ้าา <3

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น