香袋 บุหงาเช่นเจ้าเชิญแห้งเหี่ยวในรั่วมังกรเสียเถอะ - นิยาย 香袋 บุหงาเช่นเจ้าเชิญแห้งเหี่ยวในรั่วมังกรเสียเถอะ : Dek-D.com - Writer
×

    香袋 บุหงาเช่นเจ้าเชิญแห้งเหี่ยวในรั่วมังกรเสียเถอะ

    จากสาวใช้ในยุคผ้าถุงประแป้งน้ำปรุง จู่ๆกลับเกิดเหตุไม่คาดฝันนำพาวิญญาไปโผล่ที่ไหนไม่รู้ รู้แค่ว่าเป็นแค่คุณหนูตกอับท้ายจวน ที่กำลังจะถูกแต่งไปเป็นอนุให้กับอ๋องบ้านั่น! ซวยจนข้าอยากกระโดดลงนรกจริงๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    7,815

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    7.81K

    ความคิดเห็น


    94

    คนติดตาม


    243
    จำนวนตอน :  12 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  24 พ.ย. 62 / 12:30 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    香袋

    บุหงาเช่นเจ้าต้องเป็นของข้าผู้เดียว!






    ในปี พ.ศ. 2499

    จากหญิงสาวยุคที่สวมคอกระเช้า ใส่ผ้าถุง ประแป้งน้ำปรุง เต้นรำเพลงลูกกรุง

    จู่ๆตัวฉันหรือดอกพุทธสาวใช้จอมแก่น กลับถูกฆ่าตายเพราะรับคมมีดแทนเจ้านายตนเอง



    แต่ทว่า….



    แทนที่จะได้ขึ้นสรวรรค์หรือลงนรก

    กลับก็พบว่าตนเองได้มาสิ่งร่างคุณหนูตกอับนามว่า เหม่ยเหรินเจีย ที่คนในจวนมองว่านางเป็นแค่บ่าวรับใช้เท่านั้น ไร้ค่าไร้ราคา แถมยังดับชีวิตลงได้อย่างอนาถายิ่ง


    หลังจากที่ข้าเริ่มปลงกับชีวิต และตั้งใจดำเนินชีวิตในร่างนี้ต่อไปในฐานะคุณหนูตกอับ แต่ใครจะไปคาดคิดได้ว่า

    จู่ๆตัวข้าต้องตกแต่งเข้าไปเป็นอนุของอ๋องสี่!

    ผู้เป็นถึงบุตรมังกร แถมท่านอ๋องผู้นี้ก็ดูเหมือนจะนิยมชมชอบสตรีงามอยู่ไม่น้อย

    แล้วเหตุใดกัน!

    ทั้งๆที่ข้าก็หน้าตาอัปลักษณ์ ผอมแห้งแรงน้อยเช่นนี้ ท่านยังให้ข้าแต่งเข้าไปเป็นอนุอีกรึ!!!





    ข้าละอยากหนีไปบวชชีนับลูกประคำเสียจริง...













                 เหม่ยเหรินเจีย หรือ ดอกพุทธ

                 ชาติเดิมเธอเป็แค่สาวใช้แก่นแก้วคนนึง แต่พอได้ตายลงและฟื้นขึ้นมาก็พบว่าเธอเป็นถึงคุณหนูซึ่งไม่ต่างจากบ่าวรับใช้ทายจวน แต่ด้วยเพราะเหตุอันก็มิทราบข้ากลับถูกทาบทามให้เป็นอนุของอ๋องสี่ซะงั้น

                 "ชั่วชีวิตของข้า ข้าต้องการเพียงอยู่อย่างสงบท้ายจวน เป็นบ่าวให้เขากดขี่ก็พอใจแล้ว!!"





                 หวังเหลยเทียนอี๋

                 อ๋องสี่ผู้เป็นบุตรแท้ๆของฮ่องเต้และฮองเฮา ไม่ฝักใฝ่ในยศและอำนาจในวัง แต่ถึงกระนั้นตัวเขาก็เป็นถึงหัวหน้าเมฆาลัยหรือองครักษ์เงาทั่วทุกมุมเมืองที่ใช้การค้าขายบังหน้า นิสัยใจคอก็ดูเป็นบุรุษเจ้าสำราญนิยมสตรีงามทั่วไป แต่ใครจะคาดรู้ได้ว่าจริงๆแล้วนิสัยของตัวเขานั้น.....  

                 "แต่งเข้าเป็นอนุของเปิ่นหวาง อยู่ในวังหลวงสบายๆเจ้าไม่ชอบรึ?"





                 

                 

                 




                 ข้อความจากนักเขียน

                   

                   เนื้อเรื่องทุกอย่างนั้นไม่อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์แต่อย่างใด เพราะมันคือความคิดของอันมั่วๆของตัวนักเขียนเองล้วนๆ

                   เนื้อเรื่องไม่เน้นม่าม่าเพราะนักเขียนขี้เกียจต้ม  


                   อาจจะมีเขียนผิดบ้างหรือเข้าใจยากก็โปรดขอประทานอภัยเนื่องจากนักเขียนเพิ่งเขียนเป็นเรื่องแรก หลังจากที่นั่งอ่านมานานหวังว่าคงจะเข้าใจ

          

                   นักเขียนคนนี้ขอกลิ้งสามตลบกราบขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่านเจ้าคะ  ^^

                 







    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น